Ayra’s POV
“Ugh, babe, your w—wife can hear us!”
I almost cried here at the door of my husband’s room dahil sa kahayupang ginagawa niya sa loob ng kaniyang kwarto. Nakikipagtalik  siya sa ibang babae na halos ako rito ay kulang na lamang ay bumaha na dahil sa luha.
“Shh. I’m cumming. Don’t shout.”
I heard it say inside. Really? Isn’t this woman ashamed? Alam niyang may asawa ang lalaking katalik niya! How about my husband? He’s so fucking stupid, too!
Napasandal ako sa pader habang umiiyak. Tangina, dapat hindi ako naggaganito. Dapat ay wala akong pakialam pero nakuha ko p ring mahulog kahit ganito kami araw-araw.
Isa rin akong tanga e.
Kasal kami pero sa papel na palaging big deal sa akin. Our university didn’t even know were married because we didn’t pay attention. I mean, it’s just him.
Minsan sumusuko na ako sa kaniya because of the hurtful words he utters and hurts me physically. Kapag sinasaktan ako ng iba, agad akong gumaganti pero hindi ko alam sa putanginang lalaking ito kung bakit ako ganito!
Yes, I love him pero araw-araw kong pinapanalangin na sana wala itong nararamdaman ko. Gustong-gusto kong umalis sa sitwasyong ganito.
“Bryxwell, babe...”
Another moan.
Then sex, I don’t care what I see. I don’t care what I hear.
But my heart cares. Kung tangang-tanga na kayo dahil sa akin. Ano pa ako sa sarili ko?
“Oh, my love Cassy.”
I laughed a little. Sabi nila makinig sa magulang dahil palagi ka nilang ilalagay sa kabutihan at ikakasaya mo pero ito na ’yon? Ito ba talaga ang desisyon ng aking mga magulang? Baka may isang option pa, oh.
“Kanina ka pa maingay! Ang tinis ng boses mo!” he said.
Napatayo lang ako nang biglang bumukas ang pinto. Agad kong pinawi ang aking mga luha at matapang siyang hinarap.
“Anong ginagawa mo rito?” kunot-noo niyang tanong.
I faked my smiled. “Listening to music.”
Then I left him. I secretly rolled my eyes.
Itutuloy...
Ayra’s POV
          I went downstairs and went straight to the kitchen. Papasok ako sa paaralan kaya kumain na ako ng almusal. I put food on my plate and sat down. Susubo na dapat pero hindi natuloy nang makita ko ang aking asawa at ang babae niya na pababa ng hagdan.
Tumayo ako upang puntahan sila.
“What’s your name, miss?” I asked the woman. I faked my smile.
“I’m Cassy,” she smiled at me.
Nainis ako sa kaniyang ginawa. Paano niya nakukuhang ngumiti ng tunay sa aking harapan? Tila wala siyang ginawang kasalanan. Tanga ba ito para hindi malaman na ako ang asawa ng lalaking katalik niya kanina? Boba.
“Ah,” I nodded and glanced at my husband. “Bakit hindi muna kayo kumain tutal breakfast naman na?”
“Sorry, I need to go home,” Cassy’s reply.
Wow? Kalmado pa rin siya even though she knew that she’s slut.
“Oh?” Nagpanggap pa akong nagulat. “Anyway, I think you need a rest. Nakakapagod kasi ’yon,” madiin kong sabi.
Mabilis akong tumalikod at umirap sa hangin. Nakasusuka ang makipagplastikan.
I ate and later I saw my husband taking his food. Tapos na yata ihatid ang pang-apat niyang kabit sa labas ng bahay. I ignored him and just ate.
“Are you going to school?”
I didn’t answer him.
Nakauniporme ako. Is he blind?
“Bungol ka ba? Tinatanong kita kung papasok ka,” galit na ang tinig niya pero hindi ko pa rin pinapansin. Sa inis niya kinalampag niya ang mesa. “Tangina naman, Ayra!”
Kunot-noo ko siyang hinarap. Uminom muna ako ng tubig at tumayo para harapin siya.
“Bakit ba panay tanong ka?” Tinaasan ko siya ng kanang kilay dahil talagang uminit ang dugo ko sa kaniya.
"I’m just asking, woman.”
Tinatanong? Seriously?
“Hindi mo ba nakikita ’tong uniform ko? Suot-suot ko, ’di ba? Tanga naman.”
Kumunot ang noo niya at bumulong muna bago tumalikod. “Who do you think you are, slut.”
Sanay na ako sa ganiyang pinagsasabi niya kapag nagtatalo kami kaya mas lalo ko siyang ininis.
“Are you tired of having sex with Cassy?” I asked coldly. His eyes glazed over at me. “Don’t stare at me because I know I’m beautiful and that’s reserved for someone, fucker.”
Tumigil siya sa paglalakad para muli akong harapin. “Can you please shut up your fucking mouth?”
I laughed a little. “Bryxwell begging me to shut up? Amazing.”
“I’m not begging. Manahimik ka na lang.”
“Please is nothing? Okay, if that’s what you want.”
Napairap ako ng mga mata bago tumalikod. Ano namang pakialam ko kung uminit ang kaniyang ulo? Hindi ko na kasalanan iyon.
“Napakakapal talaga ng mukha mo,” he whispered.
Kung makipag-usap o makipagtalo siya sa akin ay tila siya babae dahil hindi niya magawang makipagtalo. Gustong-gusto niyang nasasaktan ako at binibitawan ng mga masasakit na salita.
“Mas makapal ang mukha mo, hindi ba halata?” Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa at nag-iwan ng nakadidiring emosyon. “Wala ka bang taste para hindi pumili ng maayos na baba—” Hahawakan sana ako nito nang iiwas ko agad ang aking katawan. “Calm down.”
“You flirting with others, too!” Kita ko ang panga niyang umiigting dahil sa galit. Matalim ang mga tingin niya sa akin.
Oh, Bryxwell Falcon.
“Don’t fucking interfere with my life.”
“Let’s divorce,” muli niyang yaya. “Kung nahihirapan tayo kumuha ng abogado, just leave my house. Understood?”
Napatulala ako sa ibang direksyon dahil sa sinabi niya. Ilang minuto muna ang lumipas bago ko siya lingunin at sagutin.
“Manigas.”
Ako na mismo ang sumuko sa pagtatalo naming iyon. Umalis na ako sa kusina para sa ikatatahimik ng aking isip.
“Red hair!”
My hair is red, iyong laylayan lang ng buhok ko. Hinayaan ko ang sigaw niya at kinuha na lang ang bag ko. We’re in college. May dorms sa university pero hindi kami pinapayagan ng aming mga magulang. Isa rin iyon sa kinaiinisan ko.
Ang dorms ay nasa gitna at ang mga buildings ay nasa gilid. Hiwalay ang mga lalaki’t babae. Kaya may ganoon sa paaralan dahil karamihan sa ibang estudiyante ay malalayo ang bahay lalo na’t college student. Ang university ay pagmamay-ari ng mga magulang ni Falcon.
Mabilis kong pinarke ang sasakyan sa parking lot.
“Hi, guard,” I greeted without emotion.
Alam ng guwardiya rito na asawa ako ng may-ari ng university kaya kahit papaano ay nagbibigay ako galang gamit ang pagbati sa kaniya. Wala namang reklamo si manong sa akin.
“Good morning, ma’am.”
“Nothing good in the morning.”
Nagmadali akong maglakad patungong dorm ng aking mga kaibigan, Jean and Nicol. Nang matunton, I knocked on their door. The door opened and Jean came out.
“Si Nicol?” tanong niya agad na lagi kong hinahanap sa kaniya tuwing pupunta ako rito. Hindi pa ako sumasagot ay sumigaw na siya. “Nicol!”
“Bakit?” sigaw ng babaeng nasa loob.
“Ayra is here! Bilisan mo kumilos!”
May mga narinig akong yapak na papalapit sa aming gawi. Ilang segundo lang, sumilip si Nicol sa pinto na wagas ang ngiti. Nasa akin mismo ang mga tingin. Iniwas ko ang tingin ko at pasimpleng napairap.
Isip bata.
“Let’s go?” pagyaya ko sa kanila. Bakas na sa mukha ko ang pagkaburyo.
“Wait, be,” Nicol muttered.
"We’re late! Hurry up!” Jean shouted.
Ilang minuto pa bago matapos si Nicol kaya mas lalo akong napasimangot. Sabay-sabay na kaming naglakad patungong silid-aralan dahil magkakaklase naman kaming tatlo.
“Anong balita sa husband mo?” pang-uusisa ni Jean.
Nasa kanila na ang ganiyang ugali simula nang makasal ako sa lalaki. Lagi nilang kinukumusta ang kalagayan ko dahil alam nilang sinasaktan lang ako niyon. Hindi ko naman sila masisisi dahil nag-aalala lamang ang mga ito.
“May kabit ba?!”
Itong si Nicol, makapagtanong akala mo ay parang may bago. Kung ano kami araw-araw ay laging gano’n. Walang magbabago.
“Oplan hiwalayan si Falcon!” sigaw ni Nicol na umaktong may hawak na tarpaulin. Pinapaalam sa ibang estudiyante ang kunwaring nakasulat doon.
“Baliw ka talaga!” pinatigil siya ni Jean. “Mahal niya nga iyong lalaki. Wala kang bukambibig kun’di iyan e.”
Jean really doesn’t want me to break up with Falcon.
“Mahal ba siya? Mahal ba siya? Huh?” sunod-sunod na tanong ni Nicol. Sobrang lapit pa ng mukha sa mukha ni Jean.
Hindi nagpatalo ang isa kaya muling sumabat. “Matututunan din siyang mahalin ni Bryx.”
“Hoy, one year na silang magkasama! Ilang taon pa ba para matutunan siya, huh? Naghihintay si Ayra sa wala!”
Hindi na ako umimik sa walang katapusan nilang pagtatalo. Nakarating kami sa silid, wala pang professor.
“Punta muna akong cafe. I don’t eat well at home,” paalam ko agad nang maibaba ko ang bag sa upuan.
“We’ll come with you, Ayra!” sabay nilang sigaw na tila mga bata.
“No.”
Nakasimangot ko silang iniwan. Kakain lang ako, kailangan nakasunod pa rin sila. Pagdating ko sa cafeteria, umorder ako ng pagkain at umupo sa bakanteng upuan. Tahimik ako sa puwesto ko nang may umupo sa harapang upuan.
Ace.
“Lonely?” his opening question.
“Shut up the fuck,” inis na tugon ko agad.
I don’t want to see him. I don’t like his presence.
“So how’s your husband?” he asked. I didn’t answer him. He laughed a little. “How’s Bryxwell Falcon as your husband, Ayra?”
“Umalis ka na lang.”
“You don’t know how to smile. Hindi ba tinuro ’yan no’ng nagnursery ka?”
Masama ko siyang tiningnan. “You’re just Bryxwell’s friend. Pumunta ka na lang doon sa kaibigan mo tutal magkakaparehas naman kayo.”
“That fuck boy?” tukoy niya kay Falcon.
Humigpit ang hawak ko sa kutsara dahil pinapamukha niya talaga sa akin. Doesn’t he understand? I’m pushing him away but he really don’t want to leave. Ano bang klaseng utak mayroon ito para paulit-ulit ko pang sabihin? He’s so annoying! It makes my head heats up. Badtrip!
“You can’t accept him like that. He doesn’t love you but you love him so much? Walang nakatitiis diyan, Ayra. Matalino kang tao. Don’t be blinded by that fucking love.”
“If you don’t want to leave, ako na lang.”
Iniwan ko siya roon. Ako talaga ang kailangang umiwas sa katigasan ng ulo niya. Naglalakad ako sa pasilyo nang may hinayupak na nanghatak sa akin papasok sa isang kwarto. Masakit ang hawak niya sa aking pulsuhan.
“Ano ba, Bryx?!” inis na tanong ko.
Ano bang ginagawa niya? Hindi ba niya nakikita na nasa paaralan kami? Baka may cctv camera pa!
“Don’t flirt,” he said and even tightened his grip on my arm. I don’t know what he means.
“Why? Are you the only one who can flirt?” I asked without emotion and kept up with his evil stare.
“Iwasan mo ang kaibigan ko.”
I laughed a little. “Tell your friend and I’ll find someone else.”
“You're really trying me, Ayra, huh.”
“Matagal na.”
“Remember we’re just married on paper not in church.”
Gustong-gusto niya talagang sabihin iyan sa mukha ko. Doesn’t he get tired of saying that? Palibhasa alam niya kung paano ako sasaktan at alam niya kung anong epekto niyon sa akin.
“I know,” sagot ko at kumawala sa mga hawak niya.
I was about to leave when he grabbed me again and leaned against the wall.
Ano bang kailangan niya?!
“Bryx!” I threaten him.
“You smells good,” pahayag nito. Natutuwa.
“Tangina, hindi mo ako kabit!” I pushed him away. “Alis!”
Lumabas ako ng kwarto, nagmamadali. Naiinis ako na ginanon niya lang ako. Kung pwede lang na huwag lumapit sa akin ang lalaking iyon ay payag na payag ako. Galit na galit ako sa kaniya for fuck’s sake!
I entered the room and there was still no professor so I sat down.
“Are you alright?” Nicol asked. Her eyes were worried.
“What do you think?” Jean rolled her eyes at Nicol again. Naiinis sa tanong ni Nicol. Lagi naman silang ganiyan.
“Tsk,” tugon ko.
Thanks because our professor has arrived.
We just listened until the end. The only thing on my mind while lecturing was what happened earlier. It’s so annoying.
“Class dismissed,” our prof and put away her things then left.
“Gutom na ako,” ngumuso si Jean na nakahawak pa sa sarili niyang tiyan.
“Tara, kain tayo?” yaya ni Nicol kaya sumunod ako sa kanila.
Hindi pa kami nakakalayo nang magsalita na naman si Jean. “ Be, asawa mo, oh! May iba na namang babae! Hanep, ah! Sanaol hindi makapili!”
I looked at it. I raised my right eyebrow. I will admit that his girl was beautiful and sexy. But do I care? I’m better at her. Obviously.
“Hayaan niyo siya,” I replied coldly.
“Ayaw mo pa kasing makipaghiwalay,” Nicol said, obviously irritated by my husband’s cheating on me. “When you leave him, you’re free then find someone else. Hindi kayo para sa isa’t isa. Wake up, Ayra!”
Hindi ako tumugon. We headed straight to the cafeteria.
Ace’s POV
          Nandidito kaming lahat sa dorm. Kasama sina Bryxwell, Ross at Dave. Wala naman kaming ibang pinag-uusapan. Kung ano-ano lamang. Boy’s talk kung tawagin.
“Nasaan na iyong panibagong kabit mo, Bryx?” natatawang tanong ni Dave. Animong inaasar si Bryxwell dahil alaskador naman talaga ito. Heto na naman kami sa mga babae ng aming kaibigan.
Agad siyang binulyawan ng isa. “Shut up, Dave!”
“Dami mong babaeng afford, huh,” Dave said again. Who was now sitting on the sofa.
“Hindi ba nagagalit si Ayra? HAHAHAHA!” Ross asked.
“Asawa niya si Bryx, malamang nasasaktan iyon o nauurat,” I replied to their conversation.
Honestly, ako lang maayos mag-isip sa mga ito.
“You mean? Kahit si Bryxwell nasasaktan?” usisa pa ni Ross.
“Oo,” I said directly. “Halata namang mahal ni Bryxwell si Ayra,” realtalk ko.
Tiningnan ko ang lalaki, wala siyang naging angal. Abala ito sa pagcecellphone niya.
“Ayra is beautiful and sexy. Idagdag mo pa ang kulay ng buhok niya. Argh! Kung ako lang ang asawa ni Ayra, hindi ko siya gaganonin,” Ross said. Nag-iimagine. Gross.
“Yeah,” I agreed. “If it’s me, I'll court her,” pagsabay ko pa.
“Bwisit,” mahinang bulong ni Bryx na nasa cellphone pa rin ang atensyon. I know he’s already jealous.
“Malay mo, bro. Makahanap iyon ng iba at iwan ka. HAHAHAHAHAHAHAHA!” asar na naman ng kumag na si Dave.
Inis na tumingin sa amin ito. Wala sa sariling nagsalita. “Then find another.”
Really?
Itutuloy...