Naglalakad si Katherine pabalik sa kanyang kwarto nang makasalubong niya si Gabriel na kakalabas lang din ng silid nito. Hindi niya pinansin ang binata upang komprontahin. Nilampasan lang niya ito nang walang anumang salita na binitiwan.
Nang makarating na ang dalaga sa kanyang kwarto ay kaagad na lumapit sa kanya si Arianne, "Kath, ano nangyari?"
Nginitian niya lang ito at wala siyang balak magsalita. Dire-diretso lamang si Katherine sa kanyang silid. Masasakit pa rin ang buo niyang pangangatawan dahilan para mapadaing pa rin siya. Kaya, mas pinili na lang niya ang manahimik lalo na napagod siya makipagdiskusyon sa kanyang lolo.
"Uy, Kath! Kung may problema ka, magsabi ka lang ah. Handa ako makinig," dinig niya sa kabilang silid. Napangiti siya ng kaunti roon at muling bumalik sa seryosong mukha.
Kasalukuyang pinanonood ni Gabriel si Katherine sa silid nito gamit ang CCTV camera na nakakabit para siguradong ma-monitor bawat kilos ng dalaga. Napansin niyang matamlay pa rin ito dahilan na nakaramdam siya ng pagkaawa sa dalaga kaya naman inalis niya muna ang tingin sa laptap.
Napabuntong-hininga siyang napahinga sa kwarto nang may nag-text sa kanya.
Pagkalipas ng mga araw naging maayos na rin ang pangangatawan ni Katherine. Matapos ang pagtatalo ng kanyang lolo hindi na siya nagpumilit pang lumabas ng mansion.
Sa kabilang dako, nakabusangot si Arianne nang makita niya mga kumukupas na rin ang ilan sa mga kanyang damir.
"Nako, parang di na 'to nagkakasya sa'kin ah!" wika ng dalaga habang sinusukat ang ilan sa mga damit niyang panglakad.
Ang ilan sa mga ito minsan na lang suotin dahil bihira lang talaga sila makalabas ng mansion.
"Heto pa!" reklamo niya. "Mas lalo ata akong tumataba dito sa bahay ni lolo kaya mga damit ko hindi na nagkakasya, tzk.".
Mga ilang sandali ay may bigla siyang naisip tutal naiinip na rin siya manatili sa loob ng mansion. Nagtungo siya sa kwarto ni Katherine saka kumatok.
"Sige, pasok!" dinig niya at mabilis niyang binuksan ang pinto. Bumungad sa kanya si Katherine na abala na nakatutok sa computer.
"Hays, naipadala ko na ang manuscript sa kanila. Sana wala na masyadong babaguhin. Mas mahirap pa naman na gano'n," dinig pang muli ni Arianne.
Napansin siya ni Katherine na nakatayo lamang sa may pintuan kaya kaagad siyang tinanong sa sadya nito. "Bakit, Rian?"
"Eh kasi may sasabihin ako sa'yo..." nahihiyang pahayag ni Arianne sa kanya.
"Ano ba 'yan?" curious na tanong ni Katherine sa kanya. Sinara niya muna ang computer saka muling humarap kay Arianne.
"Hmm, napansin ko kasi na di nagkakasya sa'kin 'yong mga ilan kong damit," panimula ng dalaga. "Tapos, ayon naisipan ko sana pumunta tayo ng mall para mamili. Ikaw, baka may gusto ka ring bilhin na susuotin."
"Kung gusto mo sasamahan lang kita. Dami ko pa kasing damit sa cabinet na di pa nga nasusuot eh," sagot ni Katherine. "Saka hindi ako mahilig sa fashion pero kung may bibilhin man ako hindi mga damit. Mga libro- non-fictional and fictional books. Filipino and English."
"Gora naman ako diyan kaso ang problema natin ay si lolo kung pumayag siya ulit na lumabas tayo ng mansion," saad ni Arianne.
"Ako, bahala. Kausapin ko si lolo," sambit ni Katherine.
"Hindi, ako na lang Kath. Nakakahiya naman sa'yo eh. Ikaw na nga madalas lumalapit kay lolo at ikaw rin madalas na napapagalitan," presinta at pagtanggi ni Arianne.
Nahihiya na talaga siya kay Katherine at naaawa na rin. Siguro ito naman ang pagkakataon niya na humarap sa kanyang lolo at magpaalam na lumabas naman sila. Halos dalawang buwan na rin silang di nakakagala sa labas ng mansion.
"Ako na lang, Rian. Kayang-kaya ko pa rin makalusot kay lolo kahit ubod ng pilosopo," tatayo na sana si Katherine nang mabilis siyang pigilan ng kanyang pinsan.
"Hindi, Kath. Ako na lang. Kaya ko 'to, ok. Trust me. Siguro kailangan lang lambingin si lolo," confident na saad ni Arianne.
"Sigurado ka?" paningurado pa ni Katherine.
"Yes!" agarang sagot ni Arianne. "Oo, magtiwala ka lang."
"Sige," aniya ni Katherine. "Hintayin kita sa kwarto mo."
"Sure. Puntahan ko na si lolo." Nagmadaling lumabas ng silid si Arianne patungo sa opisina ni Mr. Rodelio.
Sa trenta minutos na paghihintay ni Katherine ay nagulat siya nang biglang pumasok si Arianne. Malungkot ang itsura nito kaya alam na ng dalaga na hindi pumayag ang kanilang lolo na lumabas.
"Sinabi ko naman kasi sa'yo, Rian eh!" Nagmamaktol niyang wika sa kanyang pinsan. "Kung ako na lang sana pinapunta mo."
Wala pa ring kibo si Arianne. Pinaupo niya si Katherine sa sofa sa glid ng kanyang kama. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ng pinsan.
"Kath?" mula sa pagkalungkot ng itsura nito ay mabilis na napalitan ng ngiti. "Kath, pumayag si lolo."
Napakunot naman ang noo ni Katherine sa kanyang narinig dulot ng kalituhan.
"Pumayag nga si lolo na pumunta tayo ng mall," masayang wika ni Arianne sa kanya.
"Sigurado ka ba sa sinasabi mo?" Hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Katherine.
"Siguradong-sigurado, Kath. One hundred percent 'yan." Nagthumbs up pa si Arianne upang sabihin na totoo nga kanyang sinasabi.
"Ano sinabi mo?" tanong naman ni Katherine.
"Basta sinabi ko lang na kailangan ko ng bumili ng mga damit kong panggala dahil nilitan ko na 'yong iba. Ayon, pumayag naman siya basta raw magkasama tayong dalawa," tuwang-tuwa na pahayag ni Arianne kasabay na paggalaw-galaw niya sa kanilang kinauupuan.
"Mabuti naman kung gano'n! Makakalabas nanaman tayo after 500 years," natatawang pahayag ni Katherine subalit may halong panunuya sa tono ng kanyang boses.
"Kaya nga saka mabuti rin naghalungkat ako ng mga damit sa cabinet," wika ni Arianne na may pagsang-ayon sa sinabi ng pinsan.
"Seshh, alas-diyes na pala ng gabi! Matulog na tayo," biglang napatayo si Katherine nang makita niya sa wall clock na gabing-gabi na rin.
"Ah?" Natunganga si Arianne kaya sandali siyang napatingin sa orasan. "Oo nga noh pero di pa ako nakakaramdam ng antok," sambit niya pa na habang naniningkit kanyang mga mata.
"Pero kailangan na natin matulog," giit ni Katherine.
"Sige na nga!" aniya ni Arianne.
"Mas maganda kapag di tayo puyat kapag gagala tomorrow," kinindatan ni Katherine kanyang pinsan bago tuluyang makalabas sa silid nito pabalik sa mismong kwarto niya.
"Good night, Kath!" saad ni Arianne saka pinikit na rin kanyang mga mata upang makatulog.
KINABUKASAN. Nakasakay na rin ng sasakyan sina Arianne at Katherine papunta sa isang mall kasama pa ang kanilang mga personal bodyguards. Mga ilang sandali pa ay nakarating na rin sila roon at kaagad na ring naglakad papasok ng building habang naiwan si Yael sa loob ng kotse upang ihatid sa tamang parking area ang kotse kasabay pa ng isang kotse pa na kapwa kasamahan rin nila.
Nagtungo ang dalawa sa isang botique at bumungad sa kanila ang mga sales staff nito.
"Do you have a dress that can suit to my body?" Unang sambit ni Arianne sa mga ito saka siya hinatid sa isang section na puro dress ang nakadisplay. "Thanks!" Nakangiti niya pang sabi sa mga staffs.
Samantala si Katherine naman ay tahimik na tumitingin sa mga blouse na nakasabit sa kanyang harapan. Na-attract siya doon sa isa na may kulay purple na hanging blouse na may kasamang girly designs na kumakalay sa ibabang parte ng manggas.
"Huy, Kath. Tulungan mo ako pumili ng mga damit," sabay hila sa kanya ni Arianne. "Alam ko kasi maganda ang taste mo sa pagpili ng mga klase ng damit."
"Sure," aniya ni Katherine.
"Sige, susukatin ko na sa fitting room. Take a look ah!" Mabilis na pumasok si Arianne sa fitting area pagkatapos.
Mahigit isang oras ang tinagal nila sa botique kaya naman nagdesisyon silang tumungo muna sa isang bookstore.
Inutusan ni Arianne si Charlie na isa sa kasama nilang bodyguard na ihatid sa kotseng sinakyan nila ang mga damit na binili niya, "Pwede po pakiiwan na lang sa SUV namin?"
Marami siyang inabot na mga paperbacks na bitbit ng lalaki. "Sige po, Ma'am!" Nakangiting tugon ni Charlie saka itong nagmadaling umalis.
Sa kanilang paglalakad ay nawala ang atensyon ni Gabriel sa kanila nang mag-text ang girlfriend nito:
From: Hannah
Luke, pwede pa tayo makita right now?
Napangiti ang binata nang sa wakas nag-response na rin sa kanya ang girlfriend. Huminto siya saglit sa paglalakad at nagtipa sa kanyang phone.
From: Gabriel
Bakit, nasaan ka?
From: Hannah
Nandito ako sa isang mall.
From: Gabriel
Saang mall? Dito ba sa Galaxy Mall?
From: Hannah
Wait! Ano ginagawa mo diyan?
From: Gabriel
Nandito 'yong mga amo ko nagsashopping sila. Sinamahan ko.
From: Hannah
Ah, I see. Nandito ako sa isang restaurant na madalas nating puntahan, 'yong Jebaza Zu Resto? Dito tayo, magkita. Hihintayin kita.
From: Gabriel
OK. Mayroon bang problema kung bakit bigla kang napa-text na magkita tayo? Akala ko nasa province ka ngayon.
From: Hannah
Basta, Luke. Mayroon lang tayo pag-uusapan. Malalaman mo rin.
Matapos ang kanilang usapan ay kaagad nagpaalam si Gabriel sa mga kasama na may pupuntahan lang siya saglit.
"Sige, Boss kami na lang muna bahala sa kanila," sagot ni Alfred.
"Salamat. Babalik lang din ako kaagad," ngumiti si Gabriel nang naglakad palayo sa kanila.
Nasasabik siyang makita muli ang girlfriend dahil matagal na rin sila hindi nagkikita nito. Mahigit limang buwan na at kung minsan madalang lang din sila mag-usap ng kasintahan. Sinusubukan niyang makabawi rito kahit papaano sa mansion mas nagkakaroon siya ng oras makausap ito kaysa sa dati niyang trabaho.
Kasalukuyan namang nakatitig si Katherine sa mga librong naka-display sa shelf. Hinahanap niya ang isa mga mystery and thriller fictional book na paborito niyang basahin kapag tinatamad siyang magsulat o kaya wala siyang iba na gagawin.
Matapos niyang magbayad sa counter, lumabas na rin sila kaagad ng store at binalak magtungo sa isang sinehan.
"Uy, girl! Si Lady Green ba 'yon?" tanong ng isang dalagita sa kanyang kasama na nakasuot ng jumper short. "Author ng Twin Brother's love..."
"Siya nga 'yon," magiliw na saad ng isa pang dalagita na nakasuot ng squarepants na may tenirnohan ng hanging blouse. "Tara puntahin natin." Nagsitakbuhan ang mga ito patungo sa kinaroroonan ni Katherine.
Natigilan ang dalaga pati si Arianne at naalarma kaagad ang mga kasama niyang personal bodyguards.
"Lady Green!" tawag sa kanya ulit ng dalawang dalagita. "Siya nga!" Natigilam sila nang harangan na ito nila Alfred, Patricio, Yae at iba pa.
"Paraanin niyo sila," utos ni Katherine sa mga ito. "Mga fanreaders ko sila."
"Sigurado po kayo, Ma'am Katherine?" naniniguradong tanong ni Alfred sa kanya. Tumango lamang ang dalaga.
"Pero po, Ma'am Katherine hindi po tayo sigurado baka patibong lang 'yan," nababahalang pahayag ni Yael sa dalaga subalit di-sumang-ayon sa kanila.
"Ako ang bahala," wika ni Katherine na walang bakas na anumang alinlangan sa kanyang mukha. "Lumapit na kayo sa'kin," nakangiti niyang pahayah naman sa dalawang babae.
"Salamat po, hehe!" Natutuwa at nasasabik na tugon ng mga ito sa kanya. "Pa-sign po sana ng libro na binili namin sa isang bookstore kanina-kanilang." Magalang na inabot sa kanya ang dalawang libro na hawak ng mga ito.
"Woah, napakaganda niyo pala sa malapitan," sani muli ng isang babae na nakasuot ng jumper.
"Mukha po kayong dyosa sa paningin namin," pagsanguni naman ng kasama nitong naka-hanging blouse.
"Pwede po ba bang magpa-picture sa inyo kasama nitong libro na hawak namin?" Nilabas ng isang babae ang camera mula sa kanyang bag ay sinimulan kumuha ng litrato.
Hindi nakasama si Arianne sa mga ito at tanging si Katherine lang ang kasama roon. Nakangiti lang niya pinagmamasdan ang pinsan habang nakikipag-usap sa mga fans nito.
"Salamat po, Lady Green. Sa susunod po ulit kapag mayroon kayo na panibagong release na libro." Nanatili sa dalawang kabataang babae ang ngiti habang nakayakap kay Katherine. "Sige po, mauna na kami."
"Mag-ingat kayo at mag-aral nang mabuti," aniya ng dalaga sa mga ito.
"Opo. Sa totoo po niyan, kayo ang inspirasyon namin sa aming pag-aaral at nang dahil sa inyo mas napagbubutihan pa namin sa school," muling saad ng isa sa kanila na namumutawi ang labis na kasiyahan na makita ang paborito at hinahangaan nilang writer.
Napangiti muli si Katherine sa mga ito, "Maraming salamat na marami rin kayo natutunan na mga aral sa aking mga sinusulat na kwento."
Hindi mapigilan ng dalaga ang ma-touch sa mga ito. Isang magandang achievements sa buhay niya ang makatulong sa ibang kabataan na mapabuti ang kanilang mga buhay at malayo sa disgrasya. Pasalamat niya na may mga ganoon pa rin mga kabataan na marunong mag-adapt ng mabuting gawain sa kanilang nakikita at nababasa sa halip na negatibo na makakasira sa kanilang kinabukasan.
Akala nila huli na 'yon at mas lalo pang dinagsa si Katherine ng mga fans upang magpa-sign sa kanya. Dahil dito mas naging alarma pa kanyang mga personal bodyguards sa biglaang kumpulan ng mga tao.
Pagkalipas ng ilang mga minuto unti-unti na rin itong lumuwag hanggang sa mapunta sila isang lugar na kumpulan din ng mga tao. Biglang lumitaw ang imahe ni Denzel dahilan para mapansin niya ito.
"Haze!" tawag niya sa binata at nagulat ito sa kanya dahil di inaasahan na magkikita sila.
"Kath, nandito ka rin pala!" Nilapitan siya nito dahilan para mas dumugin pa sila ng mga tao.
"Oh si Lady Green at si Mr. Denzel!" saad ng ilang mga kababaihan.
"Sila ba?" dagdag pang tanong ng isa sa mga ito.
"Friends lang po kami ni Lady Green," biglang singit na ng binata sa usapan nito. "Malinaw pa 'yan sa nakikita niyo."
"Sorry po, idol. Akala namin girlfriend niyo po siya. Actually, bagay nga po kayo eh!" saad pa ng iilang kababaihan sa kumpulan na iyon.
May bahagi doon nagpabilis ng tibok ng puso ng binata. "Sana nga maging kami in the future." saad niya lamang sa kanyang isip.
"Kuya Denzel, pwede po pa-picture kasama po niya?" sambit ng isa pang grupo ng mga babae sa nagkukumpulan na iyon.
"Sure, why not?" Hindi magawang tumanggi ni Denzel dahil mahalaga sa kanya ang affection ng fans.
Sa kabilang dako ay kasalukuyang naglalakad si Gabriel papasok ng isang restaurant kung saan sila magkikita ng kanyang girlfriend. Kaagad niyang napansin ito sa nakaupo sa pinakadulo ng nasabing restaurant.
"Luke!" gulat na saad ng babae nang makita siya. "Nakarating ka."
Umupo ang binata na di maalis ang ngiti niya sa labi dulot ng excitement nang magkita muli sila ni Hannah. "Order muna tayo."
Ang lalaki na parati strikto ang pagmumukha ay nagagawa rin palang ngumiti at nagagawa rin maging maginoo pagdating sa babaeng matagal na rin niyang di nakikita. Ganito siya ka-inlove sa kanyang kasintahan. Kahit minsan lamang sila magkita, nanatili pa rin ang pagmamahal niya oara rito.
"Sige," pilit ang ngiti ang ginawad ng girlfriend sa kanya at hinayaan niya lamang 'yon.
Kumain muna sila at nagkaroon ng masasayang kwentuhan subalit habang tumatagal ay naging seryoso na rin ito.
"Mayroon bang problema?" tanong ni Gabriel na may labis na pagtataka sa biglaang pagbabago ng tono ng boses ni Hannah.
"Luke...." sambit ng dalaga dahilan para matigilan ang binata sa pag-inom ng paborito niyang inumin. "Sa tingin ko kasi..."
Putol-putol ang sinasabi ng babae dahil di nawawalan siya ng lakas ng loob sabihin ang totoo sa boyfriend.
"Mayroon nga ba talagang problema, Hannah?" Napalitan na rin ng kalungkutan ang mukha ni Gabriel habang nakatitig sa kasintahan.
"Problema itong relasyon natin." Sa wakas, nasasabi na rin ni Hannah ang nais niyang sabihin.
"Problema sa ating relasyon? Bakit magkakaroon ng problem?" May kataasan na rin ang boses ni Gabriel subalit kaagad niyang binawi 'yon. "Ano ba gusto mong sabihin sa'kin, Hannah? Di mo ba alam kinakabahan na ako sa sasabihin mo?"
"Patawad, Luke pero kailangan ko itong gawin dahil napapagod na rin ako." Napakunot ang noo ni Gabriel sa kanyang narinig at hinayaan niya munang magpatuloy ang girlfriend sa kanyang sasabihin pa. "Napapagod na ako sa ganitong relasyon natin dahil di ko alam kung magkakaroon pa ng magandang pagsasama kung parating wala tayong time sa isa't isa. Sinusubukan ko dati pero sa tingin ko pa rin napakahirap na hindi mo ako binibigyang importansya dahil mas naka-focus ka sa trabaho kaysa sa akin." Pumatak na rin ang luha sa mga mata ni Hannah at kaagad niya ito pinahiran gamit ang panyo na kanina pang nasa kanyang kamay.
Hindi kaagad matanggap ng binata ang naging pahayag ng kanyang girlfriend, "Kung alam mo lang sana, Hannah kung gaano nahihirapan kung paano ko pagsasabayin ang trabaho at relasyon natin pero di ko inisip ang sumuko. Dahil ginagawa ko naman ito para sa future natin. Isa na rito ang pagpapakasal natin."
Sinubukan ni Gabriel hawakan ang kamay ni Hannah pero kaagad nitong inalis sa kanya saka nagsalita, "I'm sorry, Luke. Nakapag-decide na ako. Hindi na worth it ang relationship natin sa ganitong set up. Mag-break na tayo."
Sa huling sinabi ng kasintahan ni Gabriel, ay napatulala siya roon at di makagalaw sa kanyang kinauupuan. Hindi niya inaasahan na ganito ang isasalubong sa kanya ni Hannah.
"Let's break up." Inuliy pa ng dalaga hanggang sa tumayo na ito. Akmang aalis na sana si Hannah nang bigla siyang hinawakan ni Gabriel sa kamay. "I'm sorry, Luke. Hanggang dito na lang." saka naglakad ito palayo sa kanya habang siya naman ay tuluyan ng tumulo ang luha sa biglaang pangyayari.
Sobrang sakit sa kanya na hiwalayan siya nito matapos sa matagal na di nila pagkikita. Kanina na may tamis na ngiti ay ngayon napalitan ng pait at kirot sa puso ni Gabriel.
Hindi siya makaalis sa lugar na 'yon at nanatili lamang siyang nakaupo na tahimik na dinaramdam ang pagkawasak ng kanyang damdamin. Sa ngayon, di na alam ng binata kung saan siya kukuha ng inspirasyon nang makipaghiwalay na sa kanya si Hannah. Ang pangarap na sana balak buuin niya kasama ang dalaga ay unti na ring nawala sa isang iglap.
Napansin ni Alfred na may kanina pang may nagmamasid sa kanila kaya kaagad niyang sinabihan ang mga kasama. Eksakto rin ang pag-text sa kanya ni Arianne.
From: Arianne
Kuya Fred, mayroon nagmamanman dito sa amin kanina pa.
Alfred: Alerto lang kayo at huwag kayong papahalata.
"Ano sabi ni Kuya Fred?" agad na tanong ni Katherine sa kanyang pinsan.
"Alerto lang daw tayo," sagot ni Arianne.
"Is there something wrong?" tanong ni Denzel nang makita niyang seryoso ang mukha ni Katherine.
"Mayroon kasi nagmamasid sa atin," habang nakatitig lamang ang dalaga sa paligid. "Ipinaalam ko na rin kila Kuya Fred."
Tumango ang binata, "Ang mabuti pa umalis na muna tayo rito. But we need to be careful. Kayo muna ni Arianne ang unang maglakad while I am talking my fans first na next time na lang ako magpapa-interview."
Sumang-ayon si Katherine sa suwestiyon ng kaibigan, "Sige."
Dahan-dahan nga siyang naglakad sa gitna ng mga tao at sumunod rin sa kanya si Arianne. Inalalayan sila nina Patricio at Yael.
Mas lalo pang dinagsa ng mga tao si Katherine habang tinatahak ang daanan palayo sa mataong lugar. Di na siya nakaurong kaagad.
"Lady Green, pwede po ba kayong kuhaan ng litrato?" saad ng isa pang babae na nakasalamin at nasa five feet lamang ang taas nito.
"Lady Green, gusto po sana namin magpa-sign ng libro ng isa sa isinulat niyo," sambit pa ng limang nagkukumpulan din ng mga babae na di kalayuan sa pwesto ni Katherine.
"Pasensya na kayo. Kailangan nang umalis ni Miss Katherine. Next time na lang ulit kayo magpa-picture at magpapirma sa kanya," pahayag ni Alfred sa mga fan readers ng dalaga nang may mahinahon pa rin sa gitna ng mga taong nais makalapit sa kanyang amo.
Naghiyawan pa mga tao naroon habang patuloy na naglakakad palayo si Katherine kasama mga bodyguards niyang sila Yael, Patricio, Charlie at pinsang si Arianne.
Hinabol pa ng mga tao sila kaya kaagad pang tumakbo palayo at umiwas sa mga ito.
"Grabe, Ma'am dinumog na talaga kayo ng mga fans niyo," wika ni Charlie na pinagpapawisan na rin buhat sa pakikipagsiksikan sa mga tao.
"Hindi lahat fans ni Ma'am Katherine," sabi naman ni Yael habang hinihintay pa ang ibang mga kasama. "'Ang iba nagmamanman lang sa atin."
Mga ilang sandali ay nakarating na rin sila Denzel, Alfred at iba pa. Nang huminto sila saglit agad na nagpaputok ang isang di kilalang lalaki dahilan ay muli silang tumakbo papalayo. Kulay itim mga kasuotan ng mga ito at nakatakip ang mga mukha kaya di agad makikilala.
Tahimik lamang si Katherine at walang anumang bakas ng emosyon makikita sa kanyang mukha matapos makarinig siya ng putok ng baril. Isang beses pa lamang 'yon pero sa tingin niya parang maraming beses na. Nababalutan siya ng takot subalit pilit niyang pinipigilan ito dahilan maging ganoon kanyang itsura.
"Are you, OK?" tanong sa kanya ni Denzel habang tumatakbo na sila ngayon palayo sa mga lalaking humahabol sa kanila. Nakikita niyang kakaiba na itsura ng dalaga.
"Ayos lang ako, Haze," tugon ni Katherine habang umiikot kanyang paningin sa paligid.
"Mabuti pa, mauna na kayo!" utos sa kanila ni Alfred. "Kami na ang bahala dito at ang importante mailayo niyo na si Ma'am Katherine dahil masyadong delikado sa kanya." Alam nilang mayroon phobia ang dalaga sa putok ng mga baril at sa dugo.
"Sige, Boss." tanging sagot na lang ni Denzel kahit naging palaisipan sa kanya napapansin kay Katherine nang makarinig ito ng putok ng baril at ang sinabi ng isa sa personal bodyguard nito.
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa ang binata at kaagad silang naglakad nang mabilis upang makatakas. Subalit, bigla na lamang sila natigilan nang may nakasalubong na limang armadong lalaki na kapwa nakasuot na kulay itim at nakasuot ng mga maskara.
"Akala niyo makakatakas kayo!" nginisian lamang siya ng lalaki na tila namumuno sa kanila.
"Ano kailangan niyo sa amin?" tanong ni Denzel sa kanila na puno na ring takot kanyang nararamdaman. Nakakapit sa kanya ang dalawang babae. Ramdam din niya ang panginginig ng kamay ni Katherine at napansin niyang nakatitig lamang ito sa mga kalaban na walang makikita na kahit anumang emosyon.
Humalakhak pa muli ang lalaki at tinititigan sila ng matalim isa-isa, "Ngayon, sabihin niyo sa akin kung sino sa inyo ang tagapagmana ni Mr. Rodelio na may pangalang Katherine Grace Yuzon. Ituro niyo lang sa'kin at makakalaya kayo!"