MARTINA
I'm Martina Louie Del ffiero,19 years of age. I'm here now in my room just watching a Korean movie.
I'm totally done cleaning the whole house and cooking.
So while my husband is away, I will watch first because I am bored.
Hindi nag-tagal ay may narinig akong pamilyar na boses mula sa ibaba.
Kaya't tumakbo agad ako upang tingnan ang asawa at para yayain itong kumain.
Pagbaba ko pa lang, may dalawang taong bumungad sa akin habang naghahalikan, kaya't hindi ko mapigilang maiyak.
"Mike ano ito?"naiiyak kong tanong.Bagku's napahinto sila kaagad sa ginawa at sabay na tumingin sa akin.
Kitang-kita ko kung paano siya nakangisi. Baliw na ba siya asawa niya ako ngunit bakit niya ito ginawa.
"Babe! Sino siya?"tanong sa kanya nong babae.
"Ah, siya babe, She's my personal maid!" madiin na sagot ni Mike.I thought he would say I was his wife,but no,para sa kanya I'm his personal maid,it's really hurts.Yung tipong mahal mo siya pero ganyan ang pakikitungo niya sa 'iyo.
"Hey miss! Why are you crying? You're so really f"cking OA tsk,"Ani ng babae niya bago tumalikod.
Lihim kung pinunasan ang luha ko sabay pulot ng mga gamit na ibinuhos niya sakin.
"Sir kain na po kayo."ani ko at ngumiti ng pilit.
"We will not eat,"He said coldly while going to his room with the woman.
It's always like this, when can you eat together, you're always mad at me.
Can't you love me.
Pagkatapos kung kumain ay agad ko ng hinugasan ang pinggan.
Nandito ako ngayon sa kwarto habang nakahiga at maraming pumasok sa isipan ko kung ano-ano hanggang sa ako ay nilamon na nang dilim.
I woke up early to be able to cook and then I took a bath and got dressed so I went downstairs.
"May pasok na bukas'I said while rubbed my forehead
By the way, I'm 3rd year of college.
at my husband's university.And our marriage is also a secret because that's what he wants.
But the only thing that hurts is that I still dream of being able to just wear a wedding dress while walking among a lot of people and the person I love is waiting for me."but no, I'm just dreaming"
Nang tuluyan na akung makababa ay sumalubong sakin ang mga tawanan nila na kahit kailan hindi ko naranasan kasama siya. "but I ignored it, Pumunta ako sa kusina upang magluto ng mga pagkain.Kailan kaya ako magiging masaya na kasama ka.
Ayaw ko lang na dumating yung araw na ako na mismo ang susuko sa ating dalawa kasi pagod na akong magpanggap na masaya kahit hindi naman.
Pero kailan kaya ako susuko
Susuko lang ba ako pag patay na
Susuko lang ba ako pag ayaw ko na sa kanya
Susuko lang ba ako pag may na walang mahalaga sakin.
Sana sa pagsuko ko sa araw na 'yon, ay walang mawala sakin,kahit na pamilya ko pa.
Pagkatapos kung mag-luto ay tinawag ko na sila upang kumain
"Sir, ma'am, k-kain napo kayo!"pilit ngiting sabi ko. Habang sila patuloy ang pagtatawanan
"Just eat,We won't eat what you cooked, maybe what else you put in "walang ganang sabi niya.
Wala akung napala sa kanya.
Puro nalang siya walang gana
Lagi nalang siya masaya sa iba
Ako na asawa niya hindi niya magawang mapasaya.
Dahil para sa kanya isa lang akung hamak na maid sa buhay niya, isa lang akung basura sa paningin niya.
Tumalikod ako do’n na walang humpay ang pagpatak ng aking luha.
Bawat subo ko ng pagkain isa-isa pumasok sa isipan ko ang bawat sinabi ni mommy at kuya. "I miss them" I want to see them"
"Anak bumaba kana dito may sasabihin kami ng kuya mo."sambit niya mula sa ibaba.
Kaya agaran akong bumaba,nakita ko naman silang naka-upo sa sofa
"Mom!what will you tell me?I said calmly
"Anak! We need to go home to the philippines tomorrow." She said sadly
"Bakit po?"sabi ko na may halong lungkot at kaba sapagkat nais kong dito nalang sa Canada mula nang lumipat kami dito ay nagustuhan ko na dito.
"You should be married to the son of your daddy's friend"she said bluntly while me shocking.
" What! why?!"my tears are already welling up because of what mommy said.
"One by one our investment left"saad niya.
"Ayaw ko po bata pa lamang ako, “mom!"ani ko at yumuko.
"Pero anak kailangan,Do you want us to lose business, Do you want to lose our company."
“No!”
"Pero mom!paano kayo ni kuya dito ni daddy, dito siya namatay"
"Huwag kang mag-alala lil sis pwede naman kami bibisita doon, at pwede karin pupunta dito,at siya ka kasama mo naman kami uuwi bukas wag kang mag alala nandito lang kami."ani ni kuya jacob
"At anak darating rin ang araw na ikakasal kana,Kayo ng kuya mo!“kaya sige na pumayag kana."malungkot na sabi ni mommy.Kaya ayon pumayag narin ako kahit labag sa kalooban ko.
hanggang umuwi na kami dito sa pilipinas akala ko magsusuot pa ako ng wedding dress habang lumalakad sa gitna ng maraming tao pero hindi pala may penermahan lang pala at akala ko maging masaya ako sa piling niya pero akala ko lang pala hindi nga nya ako tinuring bilang asawa niya...
The next morning I woke up immediately to do my morning routine.
After my routine I immediately went down to eat what was cooked yesterday I was not exhausted.
And my husband is no longer here, because he always goes to school early, so I can't help but wonder.
Nandito na ako sa tapat ng gate pagpasok ko palang mga bulong bulungan na agad ang na dinig ko subalit nilagpasan ko sila bawat pagdaan ko.
"She is beautiful but looks ignorant"
"Yes, she's cute but the queen is cuter! "
"But, she has no friends here, maybe her parents are criminal"
That's all I heard from them but I just ignored it,like me he just ignored me.
Sa paglibot ko dito ay natuntun ko yung Dean office pumasok ako upang hingin ang aking schedule.
   ******
                 Hestisians