Story Title:
A Spark Between Us
Disclaimer:
This story, characters and scenes are only fictional and product of the author's imaginations. Any resemblance to actual person living or dead, or actual events is purely coincidental. Also being opened minded is recommended.
Please be advised that this story contains some strong languages and a slight mature themes that is not suitable for young readers.
●●●
There is only one happiness in this life, to love and to be loved.
Napatingin ako sa poster na nasa harapan ko at napakamot nalang sa ulo.
"Ang cheesy ni George Sand ah." Inayos ko ang pag kakahawak ko sa plastic holder ng bus. After a few minutes nakarating na ako sa office at agad ko naman nakasalubong si Mikee sa entrance. 
"Good morning! Architect Imperial." Bati niya sa akin at binigyan ako nang magandang ngiti.
"Good morning Mikee." Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang elevator.
"Nga pala Architect nag commute kana naman?" Napatingin naman ako sa kaniya bago pindutin 'ung button nang elevator.
"Nag kaproblema na naman kasi 'ung sasakyan ko kaya, dinala ko sa talyer." Paliwanag ko sa kaniya at sumakay na sa elevator. Binigyan niya naman ako nang knowing look na usually niyang expression.
"Bakit ?" I asked , ngumiti siya sabay sabi na.
"Bumili ka nalang ng bagong sasakyan, afford mo naman kahit mag kano. Big time ka kaya Architect ." Umiling nalang ako sa sinabi niya at lumabas nang elevator. Ito naman siya panay ang sunod sa akin.
"Architect ayaw pa aminin, sa dami ba naman ng successful projects mo." Nakarating na 'ko sa pintuan nang office ko, huminto ako at humarap sa kaniya.
"Work hours. Get to work, reminder hanapin mo 'ung pinapahanap ko na folder." Paliwanag ko at pumasok na sa office ko.  Nilapag ko lahat ng dala ko sa desk at sinimulan na ang typical day ko sa work.
Hours passed nasa office lang ako at naka focus sa trabaho ko. Napatingin ako sa pinto ng biglang pumasok si Engineer  Sandro Moldero.
"Need something Engineer Moldero?" Tanong ko tinignan niya lang ako at nginitian, 'ung ngiti niya na halos mag palaglag nang panty ng mga junior Engineer at Architect dito sa office.
"Para sayo." Sabi niya at nilapag sa desk ko ang paper bag, agad ko naman kinuha at tinignan kung ano ang nasa loob.
"Careful! Mainit." Sabi niya at agad na kinuha ang paper bag sa kamay ko, bago ko pa makita ang laman.
"Ano ba kasi 'yan? May work pa ako." Hindi niya ako pinansin at pinagpatuloy ang ginagawa niya. Agad ako napatingin sa kaniya nang maamoy ko kung ano 'ung dala niya.
"Kare-Kare and rice, cooked by yours truly." Nakangiti niyang bigkas.
"I-ikaw nag luto nito?" He nodded. "You don't need to."
He crossed his arms "But, I want to. Mikee texted me hindi ka pa raw nalabas sa office mo, even lunch na. Kaya before ako pumunta dito, nag punta ako sa supermarket to buy ingredients and cook your favorite." I'm speechless at the moment.
"T-thank you. Well appreciated Sandro." Sabi ko at nginitian siya. I remembered someone who used to cook for me.
"Always welcome, eat well and drink water." He said and wink at me, lumabas na siya nang office. When I look at the food that he cooked napangiti nalang ako at kumain.
6:00 pm in the evening, I decided to take a break sa pag gawa ng plates. Nakaharap ako sa window at tinitignan ang kalangitan, suddenly my phone rang.
"Architect Imperial, speaking."
Sabi ko sa kabilang linya.
"Ay ikaw na Celine, ako lang 'to oh si Tasha bestfriend mo."
Agad ko naman tinignan 'ung screen ng phone ko si Tasha nga.
"Ikaw pala, napatawag ka?"
"Teka nga, naumpog ka ba?"
"No."
"Inaantay ka namin sa tagaytay ngayon, remember kasal ni Xian bukas!"
Shit, I forgot napasapo agad ako sa noo ko. Juskoo bakit pa kasi nag sabay-sabay ang mga events sa buhay ko.
"It slipped on my mind, dami kasi ginagawa sa work. Hahabol ako don't worry."
Paliwanag ko sa kaniya. Narinig ko naman 'ung buntong hininga niya mula sa kabilang linya.
"You better should and don't be late please.  If you missed this asahan mo na aatakihin na naman ng topak 'tong si Xian."
"Yeah I get it. At iiwasan ko 'yon, okay?"
"Okay better keep me posted. "
"Yeah I will Tasha."
"See you Celine!"
After that the call ended. Napa upo ako sa swivel chair and rested my back. Narinig ko ang pag bukas ng pinto at pumasok si Mikee, kaya umayos ako nang upo.
"Architect Imperial, sorry ngayon lang po ahh. Ito na po pala 'ung pinapahanap mo." nginitian ko si Mikee at kinuha 'ung folder.
"Thank you Mikee. Ayoko lang kasi na may makaligdaan lalo na may tatapusin pa 'kong plate." Pag papasalamat ko sa kaniya agad naman siya nag bigay sa akin ng thumbs up.
"Ano ka ba naman Architect, wala po 'yon no. Basta ikaw nako nanginginig pa." Natawa naman agad ako sa sagot niya. Lumabas na si Mikee nang office, kinuha ko ang phone ko para tawagan 'ung nakausap ko kanina sa talyer. Kung makukuha ko ba 'ung sasakyan ko ngayong gabi, good thing makukuha ko. After that call agad ko namang pinag patuloy 'ung naudlot kong gawain.
After few hours I'm already close to finish my plate. Nag unat ako at tumingin sa orasan.
"9:00pm na pala." Inayos ko na ang mga importante at dapat kong dalhin. Nag lalakad ako ngayon sa hall way ng office papuntang elevator nang makasalubong ko si Sandro.
"Going home?" I look at him and nod.
"Dadaan muna sa talyer, to get my car."Napataas naman kilay niya sa narinig niya. Narinig ko ang bell ng elevator kaya pumasok na 'ko agad, pipindutin ko na sana 'ung button para mag sara ang pinto nang mag salita ulit si Sandro.
"Ingat, Celine." Nginitian ko nalang siya. After that pinindot ko na 'ung button.
Hindi naman inabot ng isang oras ang pag commute ko papuntang talyer. 
"Salamat kuya ah. Nako may lakad pa naman ako bukas." Nakangiti kong sabi sa kaniya.
"Nako wala 'yon Architect." After that nag paalam na 'ko. Before ko mapagpasyahan na umuwi. Nag punta muna ako sa mall para mag dinner and bumili ng coffee. After dinner , I went straight to my favorite coffee shop. 
"Ice coffee with extra milk for NC." Agad naman ako tumayo nang tawagin 'ung order ko sa counter. I was about to get my coffee nang biglang may unang humablot. Napatingin naman ako kaagad sa kaniya.
"Miss its mine." Sabi ko sa kaniya. She look at me, woah she's kinda pretty and kinda looked familiar..
"Oh I'm sorry I thought its mine. Pareho kasi tayo ng name na pinalagay sa cup." Paliwanag niya. Teka pareho? what a coincidence.
"Ice coffee for NC." Sabi ng cashier at nilapag sa counter ang isa pang coffee.
"Here it is. Sorry again Miss." Pagpapasenya ng babaeng humablot kanina ng order ko at 'yon umalis na. Ako naman naiwang tulala.
"Ma'am order niyo po." Napabalik ako sa sense ko nang tawagin ako ng cashier. Kinuha ko nalang 'ung order ko at umalis ng coffee shop.
The next day agad ako bumyahe papunta ng tagaytay. It's a long drive, but still it's fine kasi hindi ganun ka traffic. nakarating na ako sa hotel kung saan sila naka check in , pumunta ako sa receptionist to ask for Tasha.
"Okay po ma'am saglit lang po ah." Ngumiti nalang ako at tumango , tahimik akong nag mamasid sa paligid ko nang biglang tapakan ng kung sino 'ung paa ko.
"Ouch, what the hell !" I looked at him.
"I'm sorry miss. " Pagpapasensya niya , God help me my blood is boiling right now.
"What the hell are you thinking? You're in the indoor facility and you're wearing a Goddamn shades." Bulyaw ko sa kaniya , agad naman niya hinubad 'ung shades niya at ngumiti nang nakakaloko.
"Calm down, I said I'm sorry." I just rolled my eyes on him. Asan na ba si Tasha ? kanina pa ako dito ah.
"I'm Liam, by the way." Pag papakilala niya and offer his hand. 
"No thanks." I heard him chuckle. But he's too annoying para hindi tumigil.
"Hi no thanks! it's nice to meet you." I glare at him and put my left arm on my waist.
"Will you stop! you know what , if this is your way getting at me. Let me tell you it's not going work."  After I said that narinig ko ang pag tawag sa akin ni Tasha kaya lumakad na ako palayo sa lalakeng 'yon.
Nakahilata ako ngayon sa malambot na kama at nakatingin lang sa puting kisame.
"So.. who is that guy?" Agad naman ako napatingin kay Tasha.
"Sino?" I asked.
"Kasama mo sa lobby kanina. Type mo?" Napatayo ako sa sinabi niya.
"Yuck hell no! He's annoying." Narinig ko nalang pag tawa ni Tasha. Nakakaloka ahh.
"Oo nga pala sweet and suplado guy pala ang type mo nawala sa isip ko." Dahil sa sinabi niya, automatic na dumampot ng tropillow 'ung kamay ko at binato siya.
"Hey! Sa true lang diba." Agad din naman niya binato pabalik sa akin 'ung tropillow. narinig namin na may kumatok sa pinto.
"I'll get that."Agad naman ako pumunta sa pintuan habang inaayos 'ung buhok ko. The moment I open the door also the moment I quickly regret it.
"CELINE I MISS YOU AKALA KO HINDI KA NA NAMIN MAKAKASAMA IH!"
"YOU MADE IT BITCH!"
Napapikit naman ako sa narinig ko kahit kailan talaga parang nakalunok nang microphone 'tong mga kaibigan ko.
"Boses niyo nga Pam at Xian! " bulyaw ko sa kanila. Xian crossed her arms.
"Eh kung pinapapasok mo muna kaya kami. Daig mo pa principal manermon ih."
Binuksan ko nang malaki 'ung pinto pumasok naman sila at agad umupo sa sofa. Minsan talaga napapaisip nalang ako bakit ganitong tipo ng kaibigan ang mayroon ako. Pwede ba refund?
"Kasal mo na mamaya diba? Dapat nag hahanda kana." Sabi ko at tinabihan sila sa sofa.
"I know.. gusto ko lang na ako personally ang mag sabi sainyo na.. we're having photo shoot before the ceremony. Kaya be ready okay papadala ko 'ung mga isusuot niyo kay Yaya Andeng later." Paliwanag ni Xian, napatingin naman kaming tatlo kay Tasha na lumabas mula sa kwarto.
"Oh simulan na ang pag aayos na 'yan! kasi mag man hunting kami nila Celine." My eyes widened.
"Hoy Tasha! tigilan mo 'yang plano mo ah. Ang landi mo talaga Doktora." Bulyaw ko sa kaniya.
"Lumandi hangga't nabubuhay." Sabi niya at kinindatan ako. Nahilamos ko nalang 'ung mga palad ko sa mukha ko.
After nang photo shoot namin sa venue which is Madre De Dios Chapel dito sa tagaytay. Nag simula nadin 'ung ceremony ng wedding. Seeing Xian with that beautiful wedding dress while walking down the aisle makes me emotional. Naisip ko na hindi man ako pinalad sa love life, atleast my bestfriend does. Finally she found the love of her life.
"Pst Celine." At nasira ang moment ko ano po. Paano ba naman kasi 'tong si Tasha panay tawag at kalabit sa akin.
"Tasha ano ba!" Saway ko sa kaniya. Bigla siyang may tinuro sa kaliwang parte ng chapel.
"May target na tayo mamaya sa reception." Napabuntong hininga nalang ako at kinurot slightly sa tagiliran si Tasha. Napadaing naman siya sabay palo sa kamay ko.
"Balimbing kasi Doktora." Sabi ko sa kaniya. At bumalik na 'ung atensyon ko sa ceremony.
Napahawak ako sa ankle ko medyo sumasakit na dahil sa heels. Nasa reception na kami at nag kakasiyahan na sila, Xian already done throwing her bouquet. Dahil sa moment na 'yon nahihiya akong kaibigan ako ni Tasha at Pam. Punyeta mag agawan ba naman sa bouquet.
"Hatiin niyo nalang kaya sa gitna." Sabi ko sakanila tinignan naman nila ako.
"Ako kasi nauna! Hinablot lang ni Tasha, akala mo talaga ready na mag settle down." Napatingin naman ako sa reaksyon ni Tasha parang handa na siya saktan si Pam. Natawa nalang ako, good thing hindi ko hilig ang ganyan. Napansin kong lumapit sa amin si Xian and Emmanuel her husband with other guys.
"Gentlemen I'd like you to meet my bestfriends. Dr. Quizon, Dr. Wilson and Arch. Imperial." Pagpapakilala sa amin ni Xian sa mga kasama nila. Both my eyes went wide nang makilala ko 'ung lalake kanina sa lobby.
"Ikaw!" Napatingin naman silang lahat sa akin.
"Miss no thanks ikaw pala." He said while grinning at me. Nag papalit palit nang tingin sa aming dalawa si Xian.
"You two know each other?" Xian crossed her arms and looked at me while raising an eyebrow. "Are you seeing someone behind our backs Celine?"
"God no! Are you hearing yourself Xian?" Tinignan ko si Tasha and give her a look that screams.. Tasha backup baka naman..
"Xian ano bang masamang salita lumalabas sa bunganga mo." Saway sa kaniya ni Tasha.
"I'm just asking." Napabuntong hininga nalang ako dahil sa mga narinig ko.
"So.. she's the one." Napatingin naman kaming lahat sa isa pa nilang kasama.
"Woah ang judgemental naman ng mga tingin niyo." Sabi niya at tumawa nang mahina, he looked at annoying guy and jab his side playfully.
"Let's get this straight, Celine is the girl you're talking about simula kaninang umaga? The girl you met at the lobby."Paliwanag ni Emmanuel tumango-tango naman 'tong ungas na 'to. Napunta naman 'ung tingin niya sa akin at ngumiti.
"Yup she's the one." I clench my right hand nang marinig ko 'ung sinabi niya, is he playing me. He took a step forward and extend his hand to me.
"Again.. I'm Liam Gray, it's nice to meet you. Just like to introduce myself, no other motives." For the second time hindi ko tinanggap 'ung kamay niya. I just rolled my eyes on him and turn my back para lumakad palayo sa kanila, Xian called my name pero hindi ako huminto.  Kailangan ko ng fresh air.
Nakatingin lang ako sa kalangitan at ninanamnam ang simoy ng hangin. Nag appear na naman sa utak ko 'ung nakakalokong mukha ng ungas na 'yon.
Napailing nalang ako, ilang minuto napag pasyahan ko ng bumalik sa reception. Teka nga parang may kung ano meron sa heels ko chewing gum ba 'to?
"Kung minamalas ka nga naman oh." Sabi ko at nag patuloy parin sa pag lalakad kahit na medyo ilang na 'ko sa heels ko at panay ang paghinto.
"I'm sorry."
I said without looking sa taong nakabanggaan ko.
"Kasalanan ng heels ko."
When the moment na tinignan ko siya parang huminto 'ung takbo ng oras. Automatic na napako ang tingin ko sa kaniya. My inside is screaming to tell him what happen to me through the years but, I can't move or even say a single word.
"Celine."
When he called my name. All the pain that I went through before.. I suddenly felt again.
●●●●●●
♡