LABIN-LIMANG taon pa lamang noon si Ariesa Kyla Eralde nang maglayas siya sa kaniyang tahanan at napadpad sa teritoryo ng mga Delos Angeles. Ang mapang-abusong stepmother niya ang dahilan sa kaniyang paglayas. Nag-apply siya bilang katulong ng pamilyang Delos Angeles at nagpasalamat siya sa Diyos na tinulungan siya nitong makabangon mula sa dark past na nilakihan.
Pinapaaral siya nito sa isang prestigious school kasama ang nag-iisang anak na lalaki ng mga ito. She's junior highschool that time while Jigo is a senior. Una pa lang ay iba na ang pagtrato ng binata sa kaniya. Kung may kasalanan itong nagawa, siya palagi ang bini-blame. And also because of her, Jigo became delinquent. Natuto itong maglasing, magsugal, at manigarilyo. Sa halip na mainis dito ay mas natutunan niya pang mahalin ang lalaki.
It just like na hindi niya ma-control ang malambot at bata niyang puso na ibigin ito despite of the differences between their status sa buhay.
Everyday, she wrote love letters for him secretly then ida-drop niya sa locker nito sa school. Naging one of the fan girls siya nito na palaging sunod nang sunod kay Jigo.
There was a time na naghagis ng mamahaling singsing ang binata sa malawak na putik na malapit sa fish pond ng kanilang campus. Nagkatuwaan ang mga magbabarkada at sinabi pa nitong kung sino ang lalangoy at makapulot sa singsing ay siyang magiging girlfriend nito for a week.
Most of the girls in the campus wanted to be his girl to the point that they were desperate to throw theirselves to him and willing to be his slaves but jumping into the pool of mud? Gross daw kaya walang nakakatalo sa pagiging despereda ni Ariesa.
Nakuha nga niya ang singsing at naging girlfriend nga siya ni Jigo. She thought na iyon na ang happy ever after niya but she was completely wrong. Marami ang nainggit sa kaniya. Dinumog siya ng mga kababaihan at sinasaktan. While Jigo, on the other hand, ay walang pakialam sa kaniya.
At nang malaman sa campus na nakatira sila sa iisang bubong, mas dumoble ang pananakit ng mga babae sa kaniya. Binaliwala niya ang mga injury na nakuha at nagpatuloy pa rin sa pagsuporta ni Jigo na para bang tunay nitong girlfriend.
Then one day, a tragedy came in na nagpabago sa takbo ng kaniyang buhay. She was hospitalized because of a road accident. Dahil dito ay nagalit ang senyora sa kabalastugang ginawa ng sariling anak sa kaniya. She sent him off to the states upang mailayo sa kaniya at doon ipagpatuloy ang pag-aaral.
It was pain in her chest when she realized na hindi na niya makikita si Jigo ngunit tinatak niya sa kaniyang isipan ang mga katangahang nagawa. Siya ay isang istupidang babae na mismong nagtulak sa sarili na masaktang nang ganito.
However, she was fully changed now. Ang tanga, mahina, at mahinhin na Ariesa na kilala noon ay wala na. She learned to defend herself hanggang sa makakaya niya at pinahalagaan ang sariling dignidad.
Ang buong akala niya ay makakalimutan niya na nang tuluyan ang mga nangyari noon pero hindi pala. Nag-throwback sa isipan niya ang mga masasakit na alaala nang makita muli ang mukha ng minahal niya nang sobra dati at nagbibigay sa kaniya ng sugat sa puso.
Everytime na mapasulyap siya rito at makita ang mga matang dating hinahangaan ay nais niyang mag-walk out at umiyak sa sulok but that is a cowardness of her if she did that.
Tahimik siyang nakaupo sa tabi ng senyora at pilit na makinig sa lahat na paliwanag nito.
"Jigo, anak. We are very sorry ng dad mo kung hindi ko siya napakilala sa iyo kagabi. Bagong katulong lang siya rito at sobrang napaka-busy niya," pagsisinungaling ng senyora sa anak.
Ang welcome party na iyon ay para pala sa mokong na ito na kauuwi lang mula sa States after seven years. And luckily,  hindi siya nakilala nito and that made her feel more relief. Pero naninibago pa rin siya sa presensya ng binata.
"Busy? It seems na may iba siyang kina-busy-han bukod sa pagiging housemaid dito. Is she still a student, mom?" Jigo scanned her dislikely from her head to toe. Inignora niya iyon.
"Third year college po ako, sir," si Ariesa na mismo ang sumagot.
"Ikaw ba si mom? Tss."
"Jigo," sita ng ina. "Don't be too harsh to her."
He snapped. "Ayan ka na naman, mom. Hindi mo ba nakikita na inabuso na ng iba ang kabaitan mo? Nagnakaw siya!"
"That's only a food. There's nothing to worry about. "
"Oh. So hihintayin niyo po talaga na manakawan kayo ng alahas, ganoon ba?"
Hindi na napigilan ni Ariesa na mapatayo sa inis at hinarap si Jigo. "Ganiyan ba ang tingin mo sa akin?"
"Maybe." Nagkibit-balikat ang binata na ikinainis niya lalo. "Wina-warning-an ko lang si mom. People nowadays are too dangerous at kailangan naming mag-ingat. Baka isa ka sa kanila."
Ariesa laughed in amusement. "Wow! Kung makasalita ka parang kilala mo ako. Fine! Iisipin mo kung anong gustong isipin mo. If you want, aalis na lang ako rito para sa ikakapayapa mo."
"Ar---Kyla, iha. Calm down." Pinigilan siya ni Ellen. "Hindi ka aalis. Dito ka lang."
"Can't you see, mom? Sinasagot na ako ng babaeng ito na parang hindi niya kilala kung sino ang binabangga niya. Amo niya, ginaganyan niya? Jesus Christ! Dapat lang na umalis siya rito," hindi makapaniwalang sigaw ni Jigo. Napailing-iling ito saka tinalikuran sila sa sala.
Pinakalma ni Ellen si Ariesa at pinaupo ulit ang dalaga sa sofa. Until now, nag-process pa ang isip ni Ariesa sa mga nangyayari. She already expected that this time could be happening, makikita at makakaharap niya uli ang bakulaw na iyon. At hinandaan naman talaga niya ang pagdating ng araw na ito.
Bakit ba sa tuwing aalis siya ay pinipigilan siya ng senyora? Noon nga ay nakuha nitong magmakaawa sa kaniya. Hindi niya rin ma-afford na makitang malungkot ang senyora kaya hindi na niya ipinagpilitan pa.
"Tita, why you didn't even told me na uuwi siya?" she asked in a curious tone.
"Iha, I'm really sorry. Ayaw ko kasing saktan ang damdamin mo. I thought na mas nakakabuti na ilihim sa iyo ito but you found it out. Galit ka ba sa akin?" Hinawakan nito ang mga kamay niyang nakapatong sa kaniyang hita.
Sinubukan niyang ngumiti. "No, tita. It's actually fine. Seven years na ang lumipas at nakaraan na iyon. Malaki na ako at kaya ko na ang sarili ko," she sighed in the middle of her sentences, "Pero hindi ko alam kung hanggang saan lang ang kakayanin ko hangga't nandito siya. I don't want to blame him for everything. "
"Is that mean na aalis ka talaga, Ariesa?" Dumaan sa mukha ng ginang ang lungkot.
"I-I don't know, tita."
"Please don't. Walang aalis. Kakausapin ko si Jigo. Alam mo, buhay ang pag-asa ko na magkakasundo kayo. Hindi ka niya nakilala so you both make a new story. Iha, bigyan niyo muna ang mga sarili niyo ng chance. If things didn't work out well, I have no choice but to let you go."
"Opo, tita. Gagawin ko po."
Yinakap siya nang mahigpit ng senyora. "God. Thank you, iha."