"OKAY na ba kayo dito, Nana Bertha?" tanong ni Alondra sa dating landlady at minasahe ang kamay ng matanda. "Hindi ba kayo lalamigin dito sa gabi?"
Mula sa trabaho ay dinalaw muna niya ito sa bahay ng anak nito sa Mandaluyong kung saan na ito tumutuloy. Dalawang gabi ang nakakaraan ay nasunog ang boarding house nito sa Sampaloc, Manila kung saan din siya nakatira. Mabuti na lang at walang nasaktan sa sunog subalit abo na ang boarding house. May naisalba siya kahit paano na ilang damit at gamit.
"Huwag ako ang alalahanin mo, Alondra. Maayos lang ako dito sa bahay ni Marlowe. Ikaw nga ang inaalala ko dahil malayo ka na sa amin. Di kita laging makakasama. Ni di kita maipagluluto.”
Matagal na niyang landlady si Nana Bertha. Sa boarding house nito siya tumira mula noong first year college siya at kaluluwas lang ng Maynila. Ito na ang tumayong nanay niya dahil naulila siya sa magulang dalawang taon na ang nakakaraan nang mahulog ang bus na sinasakyan ng mga ito sa Quezon. Di siya siningil nito kahit na di siya nakabayad agad ng upa nang wala siyang trabaho. Pinautang pa siya nito para sa mga naiwang utang ng magulang niya. Kung kailan naman siya nagkaroon ng maayos-ayos na trabaho ay saka naman nasunog ang boarding house. Di pa nga siya nakakatapos magbayad sa mga utang ay saka pa siya nawalan ng matutuluyan. Buti nga at gabi nangyari ang sunog kaya nasa boarding house siya. Nagawa niyang isalba ang mga damit niya.
"Maayos naman ako dito sa bahay ng anak ko. Ikaw nga ang inaalala ko dahil baka wala ka pang matutuluyan."
Ngumiti siya at hinila-hila ang daliri nito. "Doon po ako nakikituloy sa bakanteng bahay ng amo ko. Wala naman pong ibang nakatira doon ngayon."
"Wala kang ibang kasama?"
Umiling siya. "Wala po. Nasa ibang bansa ang may-ari at paminsan-minsan lang may pumupunta doon para maglinis. Mabuti daw po na may magbabantay doon. Sayang naman daw po kung walang nakatira."
Nag-serve ng kape si Marlowe. “Nay, huwag po ninyong alalahanin ‘yang si Alondra. Maayos naman po ‘yung buhay na tinutuluyan niya. Malapit pa po sa trabaho niya. Safe din po doon dahil may security. Bahay ng mayaman iyon, Nay.”
“Kahit na. Mas gusto ko pa rin kung dito si Alondra.” Hinampas ni Nana Bertha si Marlowe. “Bakit kasi di mo pa pakasalan si Alondra para di na siya malayo sa atin? Magkasundo naman kayong dalawa at bagay na bagay. Maganda siya at guwapo ka. Alam mo naman na gustong-gusto ko nang magkaapo sa iyo. At kung mag-aasawa ka na lang din naman, bakit di na lang si Alondra?”
Nakita niya ang pagtitimpi ni Marlowe na sumigaw sa inis at sabunutan ang sarili. Hanggang ngayon kasi ay di alam ni Nana Bertha na isang girlaloo ang nag-iisa nitong anak na lalaki. Tiyak na masasaktan si Nana Bertha dahil pagkaguwapo-guwapo ni Marlowe. Ilan lang siya sa mga kaibigan nitong nakakaalam na ito talaga ang tagapagmana ni Darna.
Sayang nga dahil crush niya si Marlowe noong unang beses niya itong nakita. Kundi lang sila naging mabuting magkaibigan ay pinikot na niya ito. Mabait kasi ito at malambing. Lagi pang maalaga. Sayang lang at hindi ito naging tunay na lalaki.
“Nay, ihahatid ko na po si Alondra dahil may pasok pa siya bukas,” sabi ni Marlowe at tinanguan siya.
“Uuwi na po ako, Nana Bertha,” sabi niya at humalik sa pisngi nito.
“Ipagdadasal ko talaga sa Diyos na magkatuluyan kayo ng anak ko.”
Humagikgik siya nang makalabas na ng bahay nito. “Tinatawa-tawa mo diyan?” singhal ni Marlowe sa kanya.
“Ipinagdadasal ng nanay mo na sana maging babae ka.”
“Kinokontra ko naman siya ng dasal. Kung kailangang lahat ng simbahan at relihiyon pasukin ko at dasalan huwag lang malusaw ang pagiging babae ko.”
Natawa na lang siya dahil wala sa itsura ni Marlowe na may puso itong babae. Kahit kapag nagsalita at kumilos ay lalaking-lalaki ito.
“Sayang ka naman kasi,” usal niya at pumalatak.
“Huwag mo akong panghinayangan. Marami pang boylet diyan sa paligid. Ikaw lang naman itong napaka-arte.”
“Naku! Wala nga akong matuluyang matinong bahay. Tapos iisipin ko pa lalaki. Gusto ko munang ayusin ang buhay ko saka ako manlalalaki.” Kiniskis niya ang palad. “Sana talaga maka-sweldo na ako para makahanap na ako ng matinong bahay.”
“Ayaw mo ba sa penthouse nga amo mo? Rich na rich ang dating mo doon.”
“Nangangati nga ako. Di ako sanay sa bahay ng mayaman.” Ni ayaw nga niyang sa kama matulog. Doon lang siya sa sala at may comforter sa lapag.
“Ewan ko sa iyo. Basta ang unang guwapong mayamang lalaking makita mo sunggaban mo na agad at pikutin. Para yumaman ka, sister.”