Micah grimaced. Di magpapalit ng gender preference. Ang gusto lang niya ay kapayapaan ng isipan. Hindi pa niya natatagpuan ang kapayapaang hinahanap niya. As much as he missed his friends and family, he was not yet ready to go back to his old life.
Sa loob ng isang taon ay iniwan niya ang pamamahala ng kompanya niya sa pinsan na si Tracy at iba pang pinakakatiwalaang tauhan. Ilang taon din niyang binuo ang Zest Food. It was doing well.
Well, he considered being a monk and a priest. Hindi pa nga lang niya nasusubukan. Pero tiyak niyang hindi sa nightclub na iyon niya matatagpuan ang hinahanap niya. Hindi sa maingay na musika at maharot na mga babae.
Mahahanap niya ang kapayapaan sa higaan. He wanted to sleep.
Pero alam niyang nag-effort ang mga kaibigan niya para aliwin niya. At na-miss din naman niya ang company ng mga ito.
“Pumunta na lang tayo sa ibang lugar. Somewhere private.”
Pumalakpak si Steele at pumaswit. “See? Di ka naman pala ganoon kahirap kumbinsihin. May private room sila sa taas o gusto mo sa hotel.”
“Tayo-tayo lang. Walang babae. Just like the old times. Tamang inuman lang at kwentuhan. Ayoko talaga ng babae, pare,” aniya at sinapo ang noo.
Nahihilo na talaga siya. Matagal-tagal na rin palang di nalalamanan ng alak ang sistema niya. Mula nang ligawan niya si Bella ay di na siya uminom ng alak dahil iyon ang gusto nito. Hindi na siya nagka-interes sa ibang babae. Dito lang naka-focus ang mga mata niya. Marami pa siyang bagay na ginagawa dati na di na niya nagawa para kay Bella. Iyon pala ay gusto lang nitong buuin sa kanya ang imahe ng lalaking totoong mahal nito.
“That’s boring, pare. Get over Bella. Iyan naman ang puno’t dulo ng lahat ng problema mo. Kaya kung babae ang problema mo, babae rin ang solusyon,” giit ni Cougar. “Gusto mo ba isorpresa ka na lang namin? Gusto mo ba ‘yung lumalabas sa regalo o lumalabas sa higanteng cake?”
Tumayo siya at inilabas ang wallet niya. Naglabas siya ng tatlong libong papel. “Aalis na lang ako. I told you, wala akong interes sa babae. I don’t think I am a good company tonight. I am jet lagged.”
At nagsimula na siyang maglakad palabas ng nightclub. Mas maganda kung makakalayo na lang siya doon. Kung mapag-isa na lang ulit siya. Nasalubong niya ang mapang-akit na tingin ng mga kababaihan. He knew that look. Since he was sixteen, women offer their bodies for free. Ngayon ay wala nang appeal ang mga ito sa kanya. Siguro nga ay dapat niyang i-consider na magpari o mag-monghe.
“Micah, where are you going?” tanong ni Steele at hinabol siya.
Pumara agad siya ng taxi paglabas niya. Pasakay na siya nang nilingon niya ito. Kasunod na nito ang mga kaibigan nila. “Kahit saan. Tatawagan ko na lang kayo kapag okay na ako. Thanks for this birthday celebration.”
“Kahit saan ka pumunta, magpapasunod kami ng babae sa iyo. Hindi kami papayag na di mo makuha ang birthday gift namin!” sigaw ni Arice.
Sumaludo siya saka isinara ang pinto ng taxi at inutusan ang driver na lumarga na. “Manong, sa Robinsons Tower sa Padre Faura po tayo.”
Sumandal siya at ipinikit ang mga mata. Pumipintig na ang ulo niya sa g sakit. Nagsimula na rin sumipa ang alkohol sa sistema niya. Kung nagtagal-tagal pa siya sa nightclub ay di niya alam kung ano pa ang pwedeng mangyari kapag hinainan siya ng mga ito ng babae. He didn’t want to do anything he would regret. Loveless sex was not in his vocabulary anymore. Baka kamuhian lang niya ang sarili kinabukasan. Mabuting makalayo siya habang nasa tamang huwisyo pa siya.
“Sir, nandito na po tayo,” untag sa kanya ng taxi driver.
Binayaran niya ito at tiningala ang building. Noong isang taon niya iyon binili. Doon sana sila titira ni Bella matapos ang kasal. Gusto kasi nito ng penthouse unit para tanaw daw nito ang buong lungsod pati ang dagat.
Hindi pa siya tumatapak doon mula nang di matuloy ang kasal nila. He even considered selling it. Pero sa ngayon ay iyon lang ang tanging lugar na matatakbuhan niya. Walang mag-iisip na doon siya pupunta.
Isinuksok niya ang susi para bigyan siya ng access sa elevator at makaakyat sa penthouse. Unti-unti na naman siyang nilulukuban ng kahungkagan nang bumukas iyon sa penthouse. He punched in the code and the electronic door opened. Nabungaran niya ang dilim. At sa malapad na salaming bintana natatanaw niya ang mumunting ilaw mula sa kalapit na mga building. Maliwanag ang mundo sa labas at mukhang masaya pero nananatili siya sa malungko at madilim na mundo nang mag-isa. Di niya alam kung anong gagawin niya para makabalik sa normal.
Tumuloy siya sa master bedroom at hinubad ang damit. He felt so worn out and filthy. Nahihilo na rin siya. Perhaps the shower might relax his mind. At kapag nakatulog na siya at malinaw na ang isip niya, oras na para planuhing muli ang gagawin niya sa buhay niya.