Vent Kingdom. A peaceful place. Ito ay isang kahariang nasa ere mismo. Ito ay espesyal na kaharian na ginawa mismo ng Hari na langit o mas kilala bilang God of Air and wind na si Aeolus. Isang matibay na pundasyon ang ginawa nito upang hindi nalang biglang bumagsak ang kahariang ito, ginamitan nya din ito ng malakas na kapangyarihang magpapanatili sa Vent Kingdom na lumulutang sa ere.
Kahit saan ka tumingin ay marami kang makikitang puno, ang puno ang pangunahing bagay na nagpapanatiling malinis ang hangin sa kanilang kaharian. Tama lang ang temperatura ng kaharian nila kaya sa tuwing bababa sila sa lupa at naninibago ang kanilang pakiramdam pero pilit nila itong sinasanay. May mga pegasus o mga lumilipad na mga kabayo ka din makikita sa paligid, ito ang pinakapangunahing transportasyon ng mga Air Signs.
She is peacefully observing her environment. Her straight hair is being blown by the wind and she thinks that this is the best feeling she doesn’t wanna loss. Her Icy coloured eyes are focused on one area.
She closed her eyes as she feel the vibration of the wind. She has this sharp sense of hearing. She can her noises or sounds even if it's 650 raduis far from her, yet she’s still developing this ability of her.
Pilit n’yang pinapakiramdaman ang paligid hanggang sa puminta ang isang nakakalokong ngisi sa kanyang labi. Wanna play again huh? Hindi sya kumilos o gumawa ng kung ano man, nanatili syang nakasandal sa punong kinaruruonan nya. Nang maramdaman ba n’yang tatama ‘to sa kanyang pisngi ay mabilis n’ya itong hinarang ng wind barrier.
Naramdaman n’ya ang vibration ng pana sa hangin dahilan upang malaman n’ya kung papalapit na ito kahit na nakapikit s’ya.
“Pwede ka nang lumabas” nakangising saad ni Iris habang hawak ang panang nasalo n’ya kanina, agad din naman itong napangiwi ng makita ang daplis ng palaso sa kanyang palad.
“Dapat pinalapit mo pa ng sobra bago mo saluhin” patalon na umupo ang lalaking si Ian sa tabi nito. Siya ang nagbato ng palaso sa pwesto ni Iris, madalas n’ya itong gawin upang makipaglaro at para makita ang improvement ng kanyang mga kasama.
“Tss. Gusto mo bang masugatan ang mukha ko?” Inabot nito ang palaso kay Ian bago muling sumandal sa puno kung nasaan sila pareho.
“Nga pala, pupunta ka ba mamaya?” tanong ng binata habang pinapasadahan ng tingin ang talim ng panang hawak. mukhang kailangan ko na ng bagong palaso.
Agad namang pinukulan ng nagtatakang tingin ni Iris ang katabi n’ya. “Pupunta? Saan?” pagtatanong n’ya bago umayos ng upo at harapin ang kausap.
“Huwag mo sabihin hindi mo na naman binasa ang sulat na ibinigay ng Academy? Alam mo ang hilig mong magbasa ng libro pero ni pukulan ng tingin ay hindi mo magawa kapag sulat galing sa paaralan” iling na sabi ni Ian.
Totoong mahilig magbasa ng libro ang dalaga at halos mapuno na ng libro ang kanyang kwarto pero hinding-hindi n’ya binabasa ang mga sulat na ipinapadala ng paaralan sa kanya. Para sa kanya ay mas masayang magbasa ng libro kesa ang pagbabasa ng anunsyo, hindi naman sa isa s’yang suwail na magaaral ayaw n’ya lang talagang nakakatanggap ng sulat kahit kanino, kahit sa mismong paaralan pa nila ‘to galing.
Nagpapadala ng sulat ang Vent Academy upang magbigay ng anunsyo sa kani-kanilang mga estudyante. Sa ngayon ay ito lang ang pinakamabisang paraan upang magpahatid ng anunsyo sa daan-daang estudyante ng paaralan, patuloy pa din nilang pinapataas ang kwalidad nang kanilang teknolohiya at isa sa pagkakaroon ng mabilisang paghatid ng anunsyo ang isang bagay na tinatrabaho nila.
“Alam mo naman kung bakit hindi ko binabasa ang mga sulat na pinapadala sakin” pagkatwiran ni Iris. Napabuntong-hininga nalamang si Ian dahil totoo namang alam nya ang dahilan kung bakit hindi na muling nagbasa ng sulat ang kaibigan.
“Ano nga ba kasing meron mamaya?” pagtatanong muli ni Iris sa kanya kaya nakangiwi n’ya itong nilingon.
“May iaanunsyo daw ang Dean saatin” sabi nito bago inilapag ang palaso sa kanyang tabi.
“Yun lang? Teka, kasama ba natin si Angus?” pagtatanong muli ng kaibigan sa kanya kaya napakamot nalang ng ulo si Ian.
“Oo ata, hindi naman magaanunsyo ang Dean na tayong dalawa lang. Nasaan nga ba ang lalaking yon? Hinanap ko s’ya dito sa gubat pero ikaw naman ang nakita ko” pagkukwento ng binata.
Napatingin naman sa paligid si Iris pero napabuntong-hininga din agad. “Aba malay ko, pumunta ‘ko dito kasi payapa dito tapos ikaw naman ‘tong bigla bigla akong papatamaan ng palaso” panunumbat ng dalaga kaya napatawa nalang si Ian.
“ANGUS!” pagtawag ni Ian sa kaibigan nito.
Nakaupo si Angus sa isang garden at nagmumuni-muni ng bigla n’yang marinig ang malakas na pagsigaw ng pangalan n’ya. Nilingon n’ya ang pinanggalingan ng boses at nakita n’ya ang dalawa nyang kaibigan na tumatakbo papunta sa direksyon n’ya.
“Anong ginagawa n’yo dito?” Nagtatakang tanong ni Angus ng tuluyang makalapit ang dalawa sa pwesto n’ya.
“Hindi mo din ba binasa ang sulat mula sa paaralan?” Nagtatakang umiling si Angus. “Tsk, magkaibigan nga kayo!” parang inis na sigaw ni Ian, natawa nalang si Iris habang si Angus ay nagtataka pa din sa kung anong nangyayari.
“Magaanunsyo daw ang Dean, kaya tara na! Mahuhuli tayo nyan eh, ayokong tumakbo ng ilang beses paikot sa buong Academy” nagaalalang sabi ni Ian. tsk, nakakapagod tumakbo! Isa pa, ang laki-laki ng Vent Academy! Napatango nalang si Angus dahil agad nyang naintindihan ang sinasabi ni Ian.
Hindi nila hinayaan ang sarili na makabunggo ng iba pang Air Sign. Maingat silang tumakbo hanggang marating nila ang entrance ng Vent Academy. Pagkapasok nila dito ay bumungad agad ang maraming halaman at mga makukulay na bulaklak. Ito ang isa sa mga bagay na nagpapanatili ng malinis na hangin at payapang kapaligiran ng Kahariang Vent.
Napangiti si Angus ng makita ang maliliit na spirit fairies sa ilalim ng malaking puno. Ito ang isa sa katangian na mayroon si Angus, nakakakita at nakakausap ni Angus ang mga flower spirits o kahit ano pang-espirito na namamahay sa kagubatan.
Pumasok silang tatlo sa main building ng Academy. Ang akala nila Iris at Angus ay sa open field sila tutungo pero dumiretso sila sa main building kung nasaan ang Dean's office.
“Teka bakit dito?” nagtatakang tanong ni Angus. Kadalasan kasi ay sa open field naga-announce ang Dean.
Ang tanging sign na nakabasa ng sulat ay napakamot nalamang sa kanyang ulo. aish! mageexplain pa ba ‘ko?
“Basta, Tara na lang!” nauna s’yang maglakad at mas mabilis ang paglalakad nito kaysa sa kanina. Nagkatinginan sila Iris at Angus bago tuluyang sumunod sa kaibigan nila.
“Dean?” si Angus na mismo ang kumatok. Nasa tapat sila ng Dean's Office dahil iyon ang sabi ni Ian, dito daw sasabihin ng Dean ang mahalagang anunsyo para sa kanilang tatlo.
Bumukas ang pintuan. Ang una nilang nakita ay ang Dean na nakatayo at nakaharap sa malaking bintana sa loob ng office nito. Napanguso si Iris bago pasadahan ng tingin ang mga cards na nakapatong sa lamesa ng Dean.
“ANO?” napatayo dahil sa gulat ang dalagang Gemini dahil sa sinabi ng kanilang Dean.
“Narinig mo ‘ko, hindi ko na uulitin ang sinabi ko” kalmadong sabi ng Dean, nakapatong ang kamay nito sa lamesa at isa-isang pinatunog ang mga daliri dito.
“Ibig bang sabihin, lilipat kami ng paaralan? Teka, pwede bang humindi?” pagtatanong ng lalaking Libra.
“Ian, ako mismo ang pumili sa inyong tatlo. Nung nakaraang mga Competition ay kayong tatlo lagi ang nangunguna. Tungkol man ‘yan sa pisikal na lakas, talas ng isip o bilis, sa lahat ng ‘yon ay kayo ang pinakanangunguna” pagpapaliwanag ng Dean. Napalabi nalamang si Iris habang inaalala ang sinabi sa kanya ng kanyang lola tungkol sa Blue Moon Tournament.
Isa itong tournament kung saan magpapatagalan at magpapalakasan ang iba’t-ibang sign, kung baga matira matibay. Isang representative sa bawat isang sign dahilan upang tanging labindalawang manlalaro lang ang pwedeng makapagtibayan sa Tournament. Sa mga lumipas na taon ay isa lang ang alam ni Iris, Hindi kailanman nabuo ang Chosen Twelve.