Alisis.
"Paanong patay na siya? Kakausap ko lang sa kaniya bago ka dumating?" Taka kong tanong pero may nararamdaman na akong takot dahil baka nga kaluluwa na ang kausap ko. Akala ko ba kakayahan niya lang maglaho?
"Sekretarya ng Headmistress dito si Azumarill kaya kilala siya ng lahat kaya agad kumalat ang balita nang mamatay siya. Nakalabas kasi ang dalawang lalaki na pumatay sa kapatid niya no'n, at hindi daw sa inaasahan ay binalikan siya ng dalawang lalaki dahil sa pagsumbong niya sa nakakataas." Paliwanag niya kaya agad naman nanigas ang buo kong katawan dahil sa sinabi niya.
"Nasaan na ang dalawang lalaki na 'yan?" Tanong ko ulit.
"Pinatay na sila, ayaw na ayaw ng Headmistress na may gulo sa Satharia Academia kaya iniligpit siya ng mga Royal blooded."
********
Hindi parin talaga ako makapaniwala na patay na si Azumarill, pero ba't gano'n? Bakit ko siya nakausap? Bakit ko siya nakita? Ano ba talaga ang dahilan bakit siya nagpakita sa akin? Is it a good news for me kasi wala na siya at wala ng nakakaalam pa sa sikreto ko?
"Alisis, mukhang iniisip mo parin ang kagabi ah?" Napalingon ako kay Olcor dahil sa sinabi niya kaya agad naman akong tumango at the same time, nalungkot.
"Anong meron kagabi?" Napalingon naman kami kay Chester na nakataas ang kilay kaya agad naman akong natawa dahil sa itsura niya. Nakapamewang pa siya kaya mukha siyang baklang tignan.
"It's a long story Chester, baka pati ikaw ay hindi makapaniwala. 'Yang iniisip mo talaga minsan napakarumi." Agad kong turan sa kaniya at napa-pout nalang siya sa akin. Narinig ko pang napa 'tsk' si Olcor dahil sa inasal ni Chester.
"Kakayanin ba talaga nating apat ang misyon na'to?" Napatingin naman ako kay Sera na may kaba parin sa ekspresiyon niya. Binigyan ko lang siya ng ngiting matamis para pagaanin at palakasin ang damdamin niya.
"Remember Sera? Apostle kita kaya dapat mas malakas ang loob mo sa akin, dapat mas malakas ang emosyon na meron ka at dapat mas matapang ka sa akin." Sabi ko sa kaniya at napangiti nalang siya dahil sa sinabi ko.
"Tama siya Sera, maging malakas ka at patunayan mo sa lahat na kayang-kaya mong lumaban. Nasa atin ang kapangyarihan ng Ancient Knights kaya huwag kang mag-alala. Hindi din tayo pababayaan ni Alisis, walang masamang mangyayari sa atin kapag nandiyan siya." Sabat naman ni Chester kaya tumango nalang ako para sabihing agree ako sa sinabi niya.
Hindi na kailangang itago ang kakayahan nila dahil kalat na 'yon sa buong Satharia kaya nirerespeto ng lahat ang mga presensiya nila. Ang akin lang, puwede itong makarating sa mga kalaban. Baka magka-interes sila sa mga kapangyarihan nila.
At oo, tama si Chester, hinding-hindi ko sila pababayaan dahil importante na sila sa akin. Hindi sila dapat mawala sa tabi ko, hindi dapat sila mawala sa paligid dahil sila ang nagpapalakas ng damdamin ko. They are my Apostles, they are my protectors kapag manghihina na ako. Sila ang aagabay sa akin kapag hindi ko na kaya, sila ang magpoprotekta sa akin kapag kailangan ko na.
"Let's go, kailangan na nating umalis bago pa tayo maabutan ng dilim. Saan bang ruta tayo paparoon?" Tanong ni Olcor kaya nilingon ko siya.
"Town of Darkness." Sagot ko sa kaniya kaya agad naman siyang tumango.
Isa ang Town of Darkness sa mga lungsod dito sa Satharia at nasisiguro akong nandodoon ang hinahanap namin. Una ay hindi ako sigurado, pero may nagtulak sa akin na doon ko siya makikita.
"Aalis na naman kayo?" Napalingon kami sa likuran namin at bumungad sa amin ang seryosong ekspresiyon ni Satro. Milagro ata na hindi niya kasama ang iba pang Royal blooded?
"Bakit may angal?"
"Chester!" Sigaw naming pareho ni Sera kaya napaatras nalang si Chester at malamig na tinignan si Satro.
"May misyon pa kaming kailangan tapusin Satro, hindi lang ang Satharia ang nangangailangan ng tulong kundi pati ang buong Avalon." Mahinhin kong turan sa kaniya at bahagya pa siyang tumikhim.
"I know that, kaya sasama ako." Nagulat ako sa sinabi niya pati ang mga kasama ko ay gano'n din puwera nalang kay Olcor na parang walang pakialam.
"Nagbibiro ka ba? Ang prinsipe ng Satharia Light Kingdom ay sasama sa misyon na hindi siya involve?" Hindi makapaniwalang sabi ni Sera at napansin ko pa ang pagbuntong-hininga ni Satro.
"Matagal ng involve ang mga Royal blooded matapos sumugod ang mga Eastherians dito. Lahat ng mga estudyante dito ay natakot dahil sa bihirang lakas na meron sila. Napapantayan nila ang lakas ng mga Diyos dito at pati kami ay nahirapan. Mabuti nalang dumating si Headmistress at natulungan niya kami."
Sa pamamalagi ko sa Satharia Academia ay ni hindi ko pa nakita ang Headmistress na sinasabi nila. Ni wala akong detalye sa babaeng namamalakad ng eskwelahan na'to. Gusto ko siyang makita at makilala pero hindi pa ito ang tamang panahon para sa mga hindi gaano ka-importanteng bagay.
"Sige, kung gusto mong sumama ay wala na kaming magagawa. Kailangan na nating umalis." Turan ko at gumawa ng portal sa harapan namin.
Agad akong pumasok do'n at naramdaman ko nalang na sumunod sila sa akin. Nang matapakan ko na ang lupa, agad kong dinilat ang mga mata ko mula sa pagkakapikit. Hindi pa talaga kasi ako sanay na gumamit ng mga portal kagaya ni Venedict. Nahihilo ako at parang nasusuka kapag nakikita ko ang mga kakaibang imahe at mga nakakapanghinang enerhiya.
Napakadilim, bakit napakadilim? Tanaw na tanaw pa ng mga mata namin ang malaki at maliwang na araw kanina. Pero bakit parang hindi sakop ang lugar na'to sa sikat ng araw?
"Why it's so dark?" Tanong ni Sera na kahit ako ay hindi ko maintindihan.
"Ngayon ko lang nakita ang lugar na'to na ganito." Narinig kong bulong ni Satro.
"Hindi na ako magtataka, this town is called Town of Darkness. Kaya hindi na siya nakakapagtaka na madilim talaga dito kahit na maaraw naman do'n sa proper." Turan naman ni Chester kaya napatango nalang ako.
"Hindi, hindi ganito ang Town of Darkness." Napalingon ako sa direksiyon ni Olcor na kahit napakadilim ay ramdam ko parin naman ang presensiya niya.
"Anong ibig mong sabihin, Olcor?" Tanong ko sa kaniya at narinig ko pa ang mabigat na paghinga niya. I've never been here kaya hindi ko alam at wala akong ideya kung ano ba talaga ang Town of Darkness no'n.
"Kilala ang lungsod na'to na napakasayang lungsod. Mga specialist na kakayahang gumamit ng itim na kapangyarihan. Ang mga kapangyarihan nilang ginagamit dito ay may kinalaman sa dilim. Kaya alam ko, ngayon, may nangyayaring kakaiba pero wala naman akong nararamdamang delikado." Turan ni Olcor.
"Wow! 'Yon na ata ang pinakamahabang narinig kong nasabi mo." Asar naman ni Sera, siguro masama na ang tingin ngayon ni Olcor kay Sera. Napahagikhik nalang ako.
"Teka, may nararamdaman akong presensiya." Sambit ko kaya agad silang naghanda, pumikit ako at parang may init akong naramdaman mula sa mga mata ko at sa pagdilat ko ay parang isang imahe ng specialist akong nakita na naglalakad. Nakikita ko ang anino niya.
"Nagliliwanag ng kaunti ang mga mata mo Alisis, baka makita tayo dito." Bulong ni Chester pero hindi ko siya pinakinggan at agad akong naglakad papalapit sa anino ng isang lalaki.
"Alisis! Hoy!" Bulong na sigaw ni Sera pero nag-focus lang ako sa anino. Hinding-hindi niya mararamdaman ang presensiya ko dahil sealed 'yon, si Auntie Azania ang may gawa.
Nag-concentrate lang ako at habang papalapit ako ng papalapit sa lalaki ay siya ding pagtibok ng puso ko ng mabilis dahil sa kabang nararamdaman. Para na ata sasabog ang puso ko dahil sa sobrang takot at kaba na baka sugurin nalang ako ng lalaking 'to. Pero bakit gano'n? May part parin sa akin na safe ang lalaking sinusundan ko? Bakit hindi ko magawang umatras sapagkat ipinagpatuloy ko parin ang pagsunod ko sa kaniya?
Hindi ko na naramdaman ang presensiya ng mga kasama ko dahil siguro hindi nila makita ang mga nakikita ko. I think it's one of my power, kahit madilim ay nakikita ko. Hindi na ata sila sumunod dahil hindi sila makakita ng maayos.
"Ina, ililigtas ko kayo. Hayaan niyong magpalakas pa ako at ililigtas ko kayo ng mga kapatid ko." Bigla akong nahinto dahil sa narinig, lumapit pa ako ng lumapit para mas linawin ang mga sinasabi niya.
"Walang-hiyang mga Eastherians, gaganti ako! Gaganti at gaganti ako at sila na mismo ang magmamakaawa sa akin!" Sigaw niya pero for sure ako kang ang nakakarinig dahil sa malayo na ang puwesto ko sa puwesto mg mga kasama ko.
Eastherians, napakalaki ng kasalanan nila pati ang ibang specialist ay gustong maghiganti sa kanilang lahat.
Isa kaya siyang Diyos? Katulad nalang kasi sa kuwento ni Auntie Azania about kay Athena, isa daw Titan ang malapit ng mamatay at si Athena ang napili niya para alagaan ang kapangyarihan na'to. Ang ama niya kaya 'yon? Pero hindi, matagal ng naibigay ng dragon na ama niya ang kapangyarihan nito. Sino kaya? Is it her mom?
Lumapit pa ako ng lumapit hanggang sa hindi ko namalayan na naapakan ko ang mga damo. Napatingin sa direksiyon ko ang lalaki at kampante naman ako na hindi niya ako makikita dahil sa napakadilim ng lugar at hindi niya rin mararamdaman ang presensiya ko.
"Sino ka babae? Bakit ka nandito?" Gulat akong napatakip sa bibig ko dahil sa alam niyang babae ako. Te—
"Isa akong Diyos, I am the God of Day and Night kaya kitang-kita kita kahit napakadilim pa ng kapaligiran." Wala na akong nagawa dahil sa sinabi niya.
Isa siya sa hinahanap ko.
Lumapit ako sa kaniya hanggang sa magliwanag ang buo kong katawan, I want him to see me as innocent. Wala lang, gusto ko lang. Nagliwanag ang buo kong katawan hanggang sa nakita ko na ang buo niyang mukha. Bigla nalang akong napaatras dahil sa mukha niya.
"I-Ikaw." Utal kong bulong at hindi ako makapaniwala dahil sa nakikita ng mga mata ko ngayon.
Para akong nananalamin.
Kamukhang-kamukha ko siya, mag hubog ng mga mukha namin pati sa mga mata at iba pang features ng mukha namin ay magkatulad na magkatulad. Lalaki nga lang siya. Walang sayad, walang duda! Siya si Specter! My uncle!
"G-Genesis?" Utal din nitong tawag ng aking pangalan pero napailing lang ako na ipinagtaka niya.
"Specter, hindi ito ang tamang oras para kilalanin mo ako kung sino ako. Ako si Alisis, sapat na 'yon para makilala mo ako. Kailangan na nating magmadali, kailangan nating iligtas ang lahat na nasa Westheria." Sabi ko sa kaniya kaya napatingin siya sa aking mga mata hanggang sa may napagtanto siya.
"A-Alisis? A-Anak ka ni Genesis?!" Sigaw niya kaya napatango nalang ako. Wala na kaming oras, kailangan na naming umalis para mailigtas ang Westheria.
"Ibalik mo na sa dati ang lungsod na'to." Napalingon kami sa likuran ko at bumungad sa amin ang mga seryoso nilang tingin pero bahagya din silang nagulat dahil sa magkapareho kami ng mukha ni Specter. Nasundan na nila ako dahil ata sa liwanag na ginawa ko kanina.
"W-What the fuck?" Bulong na mura ni Chester.
"Siguro pagod lang 'to, namamalikmata ata ako." Bulong din ni Sera pero rinig na rinig ko naman.
"Ikaw si Specter tama? Nakita na kita no'n sa labanan. You're Genesis and Menesis' twin right?" Sabat naman ni Satro na ikinatango nalang ni Specter.
Bigla nalang itinaas ni Specter ang kamay niya sa ere at parang may hinihigop do'n na enerhiya, napansin kong unti-unti ng lumiliwanag ang buong lungsod kaya naginhawaan naman ako do'n. Agad lumitaw ang sikat ng araw at nandito pala kami sa gubat.
"Kailangan mo muna nating puntahan si Spencer, my brother na kakambal pa naming isa. Nando'n siya sa bahay na tinitirhan namin, nanghihina siya dahil naka-engkuwentro siya ng mga Eastherian." Sa sinabi niya ay kaagad akong napatakbo dahil sa kaba. Ang lakas ng takbo ko at parang wala namang nakasunod sa akin, huminto ako sa napagtanto.
Nag-teleport ulit ako kung saan sila nakapuwesto at nakita kong nagtataka silang nakatingin sa akin. Humarap ako kay Uncle Specter at ngumiti na parang may nakalimutan.
"Saan nga pala bahay na tinitirhan ninyo?" Tanong ko na ikinatawa ng mga kasama ko, maliban nalang kay Satro at kay Olcor na napangisi lang. Hindi ko maiwasang hindi mapa-pout dahil sa inakto nila eh sa nakalimutan ko ngang itanong kung saan bahay nila! Nakakahiya!
"Matutuwa ang ina mo Alisis, hindi ko alam na ang bilis na ng takbo ng oras at ang laki-laki mo na. Hindi kasi namin malaman ang oras dito dahil sa pinili naming palibutan ng kadiliman ang buong lungsod ng Darkness. Sumang-ayon naman ang mga naririto dahil sa mga sunod-sunod na mga atake galing sa mga Eastherians, puntirya nila kaming mga Diyos." Malungkot na turan nito pero nginitian ko lang siya ng malapad.
"Don't worry, babawiin natin kaagad ang mga kaharian niyo para makapagplano.."