Venedict.
Sabay kaming naglalakad habang papunta sa lugar kung saan magagandahan daw ako. Hindi ko alam na may igaganda pa pala ang Satharia, this place is kind of mysterious pero alam kong ligtas ako sa lugar na'to. Hindi naman ata ako pababayaan ni Wyeth, at kapag ginawa niya akong pabayaan ay babalik talaga ako kaagad sa Satharia.
Hindi ko pinapansin ang mga mapanghusgang tingin ng karamihan pero kitang-kita ko ang malaking respeto nila kay Wyeth dahil iniyuyuko nila ang mga ulo nila. I remember that guy who freeze my body calling Wyeth a prince.
"Just don't, huwag mo silang pansinin. Malalaman din nila ang tunay na rason kung bakit nagkaroon ng isang specialist sa Verdugal." Biglaang sabi niya kaya tumango nalang ako.
I'm still not into this situation, I supposed to hate men dahil sa ginawa sa akin ni Hyros noon. Dahil sa kaniya ay may galit na ako sa mga lalaki, akala ko pare-pareho lang silang lahat. I don't want to be hurt again, gustong-gusto ko ng mag-resign sa trabahon na 'yon, trabahong palagi ako nalang ang nasasaktan. Oo bakla lang ako pero may karapatan din akong magreklamo sa buhay.
Nahihiya man ay pilit ko parin i-check ang lugar if may mali ba, nakakaloka naman kasi! Hindi parin kasi nagsi-sink in sa utak ko kung bakit may isang katulad ni Wyeth akong ka-bond sa buhay—I mean mate. I really don't have an idea kung paano sila mamuhay, kung kailan sila namamatay, kung paano sila magmahal at lumaban. Serafina once told me that their love with their mates are eternal and also infinity. Kapag mate silang dalawa, hahanap-hanapin nila ang isa't-isa at kahit gaano pa kahirap ay susuungin nilang sabay.
Also, ang totoong bampira ang mas nasasaktan kaysa sa bitten vampire. Wooo! Grabe na talaga! I didn't expect na ang human life ko ay magiging kakaiba, maraming twist and trouble but sweet. Ewan ko ba, siguro nababaliw na nga ako dahil sa may Wyeth akong nakabantay sa akin ngayon.
"Prince Wyeth, your mother is looking for you." Napalingon naman ako kaagad sa isang lalaking nasa harapan ni Wyeth na nakayuko sa kaniya. Ang dami kong tanong, ang dami-dami pang gumugulo sa utak ko kung naiinitan ba sila, if masasaktan sila kung matatamaan sila ng init ganern! Ni hindi man lang kasi ako mahilig manuod ng mga vampire movies no'ng nasa mundo pa ako ng mga tao.
Ang mga nangyayari ngayon ay lagpas na sa panaginip ko.
"Tell her that I have an important visitor. Sabihin mo sa mahal na ina na maya't-maya ay nandoon na ako sa palasyo." Malumanay na sabi ni Wyeth sa lalaking nakayuko parin ngayon na agad namang pumustora at umalis nang nakatalikod sa amin hanggang sa nagpatuloy na siya sa paglalakad.
"Wyeth." Tawag ko sa kaniya at halos kagatin ko ang lower lip ko dahil sa mga mata niyang mapang-akit. Parang gusto ko tuloy maghubad sa harapan niya.
"What is it my queen?" Tugon niya naman na siyang ikinainit ng mga pisngi ko at tumingin sa ibang direksiyon dahil sa pagtawag niya sa akin ng 'queen' na may sweet tone.
"Ah a-ano kasi—hindi ba kayo napapaso kapag nasisinagan ng araw?" Tanong ko sa kaniya at agad naman akong nakarinig ng mahinang pagmumura.
"Kung anu-ano nalang ang mga itinuro ng mga tao sa nasasakupan nila. Hindi kami napapaso sa sinag ng araw at hindi din kami nagiging anyong paniki kung isa din 'yon sa bumabagabag sa'yo. Fuck them my queen, fuck them." Agad niyang sabi kaya napahagikhik ako. Para tuloy niya akong inuutusan na anuhin 'yong mga tao, hayst! Kung anu-ano nalang ang pumapasok sa maganda kong isipan.
"Saan mo nga pala ako dadalhin?" Tanong ko sa kaniya ulit pero hindi niya na ako sinagot sapagkat kinuha niya ang kamay ko at hinila mas malapit pa sa kaniya. We walked together at kahit kinakabahan, may excitement parin akong nararamdaman.
Pag-uwi ko, detalyadong-detalyado ang pagkukuwento ko sa kanila, kay Alisis. I miss them already, but I need a break. Gusto kong sumaya naman, hindi 'yong may mga problema palagi. Yes! I know na isa ako sa mga Apostles niya but hello? We need a break, gusto ko namang magpahangin kahit kakaunti. Hindi ko naman aakalain na ma-i-i-stuck ako sa lugar na hindi ko inaasahan.
Hindi ko na napansin ang mga daan dahil sa bigla nalang namin pagtigil. Wala ng mga bampira sa paligid at sa pagharap ko ay bigla nalang akong namangha sa nakikita.
Mga alitaptap na kasing liwanag ng nga bituin ang lumilipad sa iba't-ibang direksiyon. Kahit hapon palang ay nagsisimula na silang magpakita at parang nagpe-perform sa ibabaw ng malinaw na batis. Kasing linaw ng kristal ang tubig ng batis at makikita dito ang mga maliliit na iba't-ibang kulay ng mga bato. Ang batis ay pinalilibutan ng mga pulang rosas na siyang napakahalimuyak. Amoy na amoy sa puwesto ko ang kanilang mga pabango kahit hindi pa naman ako lumalapit.
"They are beautiful—I mean gorgoeus! They are gorgeous!" Tuwang turang ko at napayakap kay Wyeth. I close my eyes and feel the moment while hugging him, ramdam kong nakayakap narin siya sa akin at parang nag-play ulit sa utak ko ang favorite song ko.
Heart beats fast,
Colors and promises
How to be brave,
How can I love when I'm afraid
To fall, watching you stand alone.
Am I really ready to love again? Handa na ba talaga akong ibigay ulit ang puso ko sa lalaking 'to?
"Aalagan mo ako Wyeth diba?" Walang pag-aalinlangan kong tanong sa kaniya na kahit hindi ako babae, still may karapatan akong manigurado kung totoo ba ang nararamdaman niya sa akin. Ayokong umasa, ayoko na ulit masaktan.
"Aalagaan kita Venedict kahit nahihirapan na ako. I love you na kahit tibok ng puso mo ay bibilangin ko, bawat paghinga mo ay dadamdamin ko at bawat sakit na nararamdaman mo ay siyang gagamutin ko ng pagmamahal. I don't care who you are, even you're a man or a woman. The important here is I love you eternally." Sabi niya at nakikita ko siyang nakangiting nakatingin sa akin.
Humiwalay ako sa yakap at tinignan siya sa mga mata, his red eyes always hypnotizing me. Nakikita ko ang repleksiyon ko sa mga mata niya and also my golden eyes are now glowing.
"How romantic to witness this kind of drama."
Bigla nalang nawala ang pag-glow ng mga mata namin nang sabay kaming napalingon sa boses ng isang babae. Agad kaming naalerto dahil sa kakaibang presensiyang meron siya.
She is dangerous.
Bigla nalang pumaharap sa akin si Wyeth habang nakaharang ang dalawa niyang kamay sa akin habang nakatalikod. Mula sa likuran niya, ramdam na ramdam ko ang seryoso niyang aura like anytime ay susugod siya sa babaeng nasa harapan namin.
She is beautiful but quite dangerous, kakaiba ang kulay ng mga niya dahil puro itim at walang makikitang puti tulad ng mga ordinaryong mga mata. Her pointed nose and natural heart-shape red lips are so perfect for her face. Thin eyebrows and her jaws ay masiyadong nakakapangliit. Her long wavy hair na hanggang baywang ang haba ay nakaka-insecure dahil napaka-shiny nito. Her perfect curve telling me to back-off and her white v-neck sleeveless dress na sayad na sayad na sa lupa ay masiyadong napakaganda. Magkatulad sila ni Wyeth, theirs skins are pale. Another vampire.
"Anong ginagawa mo dito Laura? Nasa teritoryo kita kaya huwag kang magkakamaling kumilos ng hindi maganda kundi ako mismo ang magtatapon sa'yo papalayo ng Verdugal." Seryosong pananakot ni Wyeth pero natawa lang ang babae sa sinabi niya.
"How ironic! Isang specialist ang mate mo? With a human scent? Akala mo ba ako lang ang makakalaban mo kapag marami na ang nakaalam? I thought you hate their bloodline pero bakit parang ikaw ata ang gumagawa ng paraan para bumalik ang tiwala mo sa kanila? And hell! Sa lalaki pa!" Turan nito kaya agad naman akong nainis dahil nang-iinsulto na siya.
Winaksi ko ang mga kamay ni Wyeth na nakaharang sa akin at ako naman ang pumaharap sa kaniya. Narinig ko pang binulong niya ang pangalan ko pero hindi ko siya pinansin.
"Are you insulting me? Ikaw na bruhilda ka, huwag kang umepal sa amin! Ang ganda na ng moment namin pero nangialam ka pa! Wala ka bang lovelife para manggulo ka pa sa iba?" Malditang turan ko sa kaniya habang naka-crossed arms, narinig ko tuloy napahagikhik si Wyeth. Argh! Hindi ko tuloy siya nakitang tumawa! Hot niya pa naman!
Napansin ko ang pagngit-ngit ng kaniyang mga ngipin at mataman akong tinignan mata sa mata. At hindi naman ako nagpatalo, bigla nalang pumasok ang utak ko sa isipan niya kaya malayang-malaya kong nababasa ang nasa isipan niya.
'At bakla pa talaga! Akala mo alam niya ang nakaraan ko! Nang dahil sa pamilya ng Wyeth na 'yan ay hindi na ako nilapitan pa ng kung sino.'
So pamilya ni Wyeth ang may kasalanan? At kaya pala siya natahimik ay dahil totoo ang sinabi ko? Nasaktan ba siya? Hindi ko naman alam na mae-ensakto ang pang-aasar ko sa kaniya.
Bigla nalang akong nakaramdam ng puwersa at nakita ko ang mga pulang rosas na unti-unting nagiging puti. Ang mga tinik nito ay mas lalong humaba sa katawan nila at mas lalong tumulis. Gumapang ang mga ito sa likuran ni Laura at para siyang mutant kung tignan! God! Hindi ko pa napapanuod 'yon eh!
Bakit gano'n? Napakaganda niya parin kahit puro itim ang mga mata niya? Para siyang reyna dahil sa mga puting rosas na nasa likuran niyang nagpantay pa sa taas ng kaniyang height like they are guarding Laura.
Sa isang iglap ay bigla nalang umatake ang mga rosas papunta sa amin. Agad akong tumalon ng mataas nang gumapang sa paa ko ang isa sa mga rosas. Sinunod pa ako ng iba niyang rosas at isa-isa akong inatake na siyang pag-iwas ko ng pag-iwas. Mahihirapan ako dito, she is quite strong compare to other specialist na naka-engkuwentro ko.
Napalingon ako kay Wyeth, akala niya nakakalimutan ko ang sinabi ni Laura na ayaw niya sa mga specialist no'n? Eh anong nangyari ngayon? Bakit parang gustong-gusto niyang specialist ang ka-mate niya? He is hiding somethin' na kailangan kong alamin.
Iwas ako ng iwas hanggang sa may nabuo sa palad kong isang sandata gamit ang hologram. Nakita kong mas lalong nag-igting ang mga panga ni Laura kaya napansin kong mas lalong humaba at lumaki ang mga tinik sa mga rosas. Kakaibang amoy na ng rosas ang naaamoy ko, parang pinaghalong mga kemikal sa iba't-ibang bagay.
Iwinasiwas ko ang mga sandata para putulin ang mga tinik nito. Kinakabahan pa ako dahil baka kung anong mangyari sa akin kapag natamaan ako. Kitang-kita sa peripheral vision ko na seryoso ding nakikipaglaban si Wyeth sa mga malalaking rosas.
Hindi na ako nagsaya pa ng oras at kaagad gumawa ng portal, hindi niya alam kung ano 'yon kaya sumugod lang ang mga tinik ng mga rosas. Nilamon ng liwang na ginawa ko ang mga atake niya at bigla nalang may liwanag na lumitaw sa likuran niya at do'n siya inatake ng sarili niyang mga tinik at rosas.
Ang iba ay naiwasan niya pero masiyado siyang napuruhan kaya agad siyang nanghina. Hindi niya inaasahan ang galaw kong 'yon. Nilapitan naman siya kaagad ni Wyeth at may kinuha sa bulsa niya. Isa 'tong plain na panyo na kulay pula na kaagad itinali sa dalawang kamay ni Laura.
"Ang panyong 'yan ay hindi ordinaryo, nakakapaghina 'yan ng isang bampira." Turan nito nang mapansing nagtataka ang aking mga mata.
Wyeth, I still need to know who you really are.
**********
"Mahal na Diyosa! Nawawalan ng isang rebulto do'n sa isang kaharian ng Westheria!" Sigaw ng isang lalaking nakasuot ng blue coat katulad ng akin.
Matagal-tagal na din kaming hindi gumagalaw at minamatyag ang buong kapaligiran. Hinihintay lang namin ang mahal na Diyosang i-anunsiyo ang lahat kung kailan kami magsisimulang gumalaw. Nakakainip na dito.
"We will look after that, we still need to wait a right time at kapag dumating na ang oras 'yon siyang pag-atake natin. Maghintay lang tayo, malapit na ang katapusan nila at tayo na ang mamamahala ng buong Avalon." Ngising turan ng mahal na Diyosa kaya napairap nalang ako.