Kabanata 4
MARAHANG pinunasan ni Lisa ng basang bimpo ang braso ng wala pa ring malay na ama. Namumuo na naman ang kanyang mga luha dala ng awa para rito ngunit pilit niyang tinatatagan ang kanyang loob alang-alang sa tatay niya. Sila na lamang dalawa ang magkatuwang sa buhay at kung pati siya ay panghihinaan ng loob, paano na lang sila?
She sniffed back her tears and then cleared her throat. "Alam mo ba, Tay nakakuha ako ng maganda-gandang trabaho. Pumasok akong katulong sa isa sa schoolmates ko tsaka ako na rin ang gumagawa ng mga assignment niya kaya may pambayad na po tayo rito sa ospital. Bayad na rin ang tuition ko ngayong sem, tay kaya hindi niyo na po kailangang mag-alala pa. Pati ang pambayad natin ng upa, tay solved na po."
Her lower lip trembled as her tears began to fall. "Ano ba 'yan, tay napaiyak na naman ako. Para naman tayong laging nasa teleserye." She laughed softly before she wiped her tears with the back of her hand. "Hindi bale, tay. Iyakin lang ang Khallisa mo pero matatag 'to, tay. Anak mo ko kaya matatag ako, 'di ba, tay?"
The room was filled with her sobs when she didn't receive any response. Awang-awa na siya sa tatay niyang ginawa ang lahat para lamang buhayin siya nang mag-isa. He had a choice to get married again and have someone he can come home to everyday, but he prioritized her instead. Takot daw itong kung mag-asawang muli ay hindi siya tratuhin nang maayos ng babaeng mapipili nito. Palaging siya ang inuuna nito, kaya gagawin din ni Lisa ang lahat para maiahon ang kanyang ama sa hirap.
She smiled at her father while gently caressing the back of  his hand with her thumb. "Gumising ka, tay ha? Laban lang tayo."
Nagpunas siya ng luha nang pumasok ang kapitbahay nilang sina Yolie at Ecka. Sa lahat ng mga taong natulungan ng tatay niya kahit paano, ang mag-asawang tomboy lamang ang hindi nag-atubiling tumulong sa kanya na magbantay sa kanyang tatay. Ayaw niyang manumbat o magtanim ng tampo sa kahit sino, kaya kahit masakit na tinanggihan siya ng nakararami, mas inintindi niya na lamang ang kung sino ang mga tumulong.
"Khallisa, mag-almusal ka munang bata ka bago ka pumasok," alok ni Yolie habang nilalapag ang mga niluto ng mga itong pagkain matapos niyang makapagmano sa dalawa.
"Naku, hindi na po kasi baka mahuli na ako sa klase ko." Hinawakan niya ang kamay ng mag-asawa. "Salamat po ha? Babawi po ako."
Halatang naaawang ngumiti ang mga ito. "Ikaw talagang bata ka hindi mo kailangang bumawi, eh kung hindi naman tinakbo noon ni kuya Kanor itong si Yolie sa ospital nang atakihin ng highblood habang wala ako sa bahay, wala na sana ito. Siya pa ang nagbayad ng gamot kahit pang-renta niyo na sana ng upa ang huli niyang pera." Hinagod ni Ecka ang kanyang buhok. "Pasasaan ba at matatapos din ang pagsubok na 'to, Lisa kaya magpakatatag ka."
Kumuha si Yolie ng nilagang saging mula sa dala ng mga itong supot. "Ito baunin mo nang hindi ka magutom. Kainin mo mamaya. Huwag kang magpapalipas ng gutom para hindi ka magkasakit. Malulungkot ang tatay mo kapag ikaw naman ang nalagay sa alanganin."
Nagpigil siya ng luha saka nginitian ang dalawa. "Salamat po." Dinampot niya ang kanyang mga gamit saka nagpaalam sa dalawa. Iniwan niya rin ang dalawang libong para sa ipabibiling gamot ng mga nurse bago siya tuluyang umalis para pumasok.
Wala pa siyang gaanong tulog ngunit kailangan talaga niyang pasukan ang mga klase niya. She couldn't fail this semester. Kaunti na lang ay makakatapos na siya. Hindi siya pwedeng bumagsak alang-alang sa tatay niya. 
She ran towards her first class, ngunit pagdating sa dulong hallway, bumangga siya sa dalawang taong magkaakbay. Nang mapagtantong si Khalil iyon at isa sa mga estudyante mula sa Tourism department, sandali siyang natigilan at umiwas ng tingin.
"Can you watch where you're going? Aga-aga nakakasira ng araw," mataray na sabi ng babae. 
Nahihiyang yumuko si Lisa. "P--Pasensya na. Nagmamadali lang talaga."
Khalil removed his arm around the girl. "Lisa--"
"Mauna na ako, may klase pa ako." Umikot siya nang makadaan ngunit hinablot ni Khalil ang kanyang braso saka siya kunot ang noong pinagmasdan.
"Did you even sleep? Your eyebags are so dark," kumento nitong kinatawa ng kasamang babae.
Napalunok siya nang sulyapan ni Khalil ang babae sa masamang paraan habang nakaigting ang panga nito dahilan upang matahimik ang babae.
"Uhm, oo naman."
"Liar." His eyes turned cold. "Saan ka ba naglalagi ng gabi at parang kulang na kulang ka palagi sa tulog?"
Her lips opened to answer him but when the bell started ringing, namayani ang pagkataranta sa kanyang puso. Pilit niyang inalis ang kamay ni Khalil na nakahawak sa kanya saka siya umatras. "Mamaya na lang, Khalil mamaya na lang. Late na ako."
Tinawag pa siya nito at nadinig niya pang nagtalo ang dalawa dahil sa kanya ngunit hindi niya na pinansin pa. Binilisan na lamang niya ang kanyang takbo para marating ang classroom, at nang makitang wala pa ang professor, halos mapabuga nang tuluyan si Lisa ng hangin.
KHALIL couldn't help but wonder why Khallisa doesn't seem interested with him. Parang unang beses yata ito na may babaeng hindi nagkandarapa sa kanya. Tipong kahit na may pagkakataon naman itong harutin siya tuwing sila na lang ang magkasama, para bang wala man lang itong nararamdamang kahit na ano.
It's been days already. Kahit na nakikita siya nitong tuwalya lang ang suot kapag nagpupunta siya sa kusina, tila wala man lang itong pakialam. She wouldn't even wear anything sexy to seduce him kaya kahit hindi niya ugaling titigan nang matagal ang sarili sa salamin, hindi niya mapigilang hindi i-check ang pagmumukha niya.
He sighed. "Tomboy ba 'yon?"
Napailing siya. Mukhang hindi naman? Pero kung hindi, bakit parang wala siyang epekto?
He heard her knock on his door probably to call him to eat. Lagi itong nagluluto ng pagkain niya at iyon pa ang isang kinakainis niya.
Napakasarap magluto! Baka mamaya ay hanap-hanapin niya ang luto nito kung sakali. Isa pa, ang linis maglaba dahil pagkatapos i-washing, hina-hand wash pa nito ang mga damit niya.
"Khalil, kumain ka na muna!" sigaw nitong tila asawa niya.
He rubbed his palm on his face and decided to finally go out of the bathroom. Naka-t-shirt at jogging pants siya pero sigurado naman siyang gwapo siya kahit iyon lang ang suot, ngunit kahit anong daan niya sa harap nito habang naglilinis, wala pa ring epekto. Siya pa nga itong natutulala tuwing hinahawi ni Lisa ang buhok nito patungo sa likod.
Napalunok siya at umiling. Masama na ito. May gayuma naman yata ang pinakakain nito sa kanya kaya nagkakaganito siya.
Nang tila maramdaman ni Lisa na nakatitig siya, tumuwid ito ng tayo saka nagpamaywang. "Kailan ka bibili ng walis? Ayaw ko 'yang vaccum ang gastos niyang sa kuryente, eh."
Tinaasan niya ito ng kilay. "Ikaw ba ang magbabayad ng kuryente, hmm?"
Lisa pouted. God, she fucking pouted! And he almost lost his grip in reality when he saw her pouting lips. Damn it!
"Hindi pero kapag nagtitipid ang tao sa kuryente, nakaka-save din ng mother nature." Dinuro siya nito gamit ang pantanggal ng alikabok. "Sa susunod iha-handwash ko na lang lahat ng damit mo nang hindi ka masyadong malakas sa kuryente. Tsaka bumili ka nga ng thermos, Khalil para hindi laging nakasaksak ang brewer mo. Tapos ang ref mo puro alak lang ang laman kung hindi ko pa lalagyan ng karne na iluluto ng hapon o kinabukasan. Magtipid ka!"
He groaned and scratched the back of his head. "God, woman. Kawawa ang magiging asawa mo." He sighed. "Wala akong balak maging caveman."
He couldn't believe she just rolled her eyes at him before she murmured something he didn't quite hear.
"Ano kamo?" kunot-noo niyang tanong ngunit nginitian lang siya nito nang peke.
"Wala po, bossing sabi ko enjoy your meal." Inirapan siya ulit nito. "Ang gastos-gastos. Mas kawawa magiging asawa mo, hmp!"
Napakamot na lang siya ng patilya saka umiling nang tuluyan na itong nagtungo sa sala upang doon naman maglinis. Pambihira naman talaga.
"Kung may regla ka huwag ka sa'kin magsungit!" sigaw niya rito ngunit para lang itong bubuyog na bumulong-bulong. Nahilamos tuloy niya ang kanyang palad sa kanyang mukha saka siya bumulong sarili. "Ngayon pa lang kapag tinoyo para nang buntis kung magsungit. Paano pa kung maglihi?"
Napa-sign of the cross na lamang siya saka bumuntong hininga bago tuluyang nagtungo sa kusina upang kumain.
PANAY ang hikab ni Khallisa habang nakaupo sa sofa. Nasa apartment siya ni Khalil para gawin ang mga assignment nito habang ang mokong ay nasa single-seater couch at abalang manood ng football game. 
Nilingon niya ito sandali. "Ayaw mo man lang ba alamin paano kunin ang sagot?"
Khalil looked at her in a bored way before he moved towards her side. Nagwala ang dibdib niya nang ipatong nito ang braso sa sandalan ng upuan saka nito nilaro ang dulo ng kanyang buhok. "Nah. It's boring." His obsidian eyes stared into her eyes in a way that almost made her hold her breath. "Why do you always look like a zombie, hmm? Do you work somewhere else at night? May kailangan ba akong malaman?"
Napakunot siya ng noo. "Gaya ng?"
"Come on, Lisa marami naman akong kilalang mukhang santa sa araw pero santita sa gabi." He smirked, a meaningful one, and she didn't like it.
Naibaba niya ang hawak na workbook. "Anong gusto mong iparating?"
Khalil raised both of his brows. "Baka lang masyado kang gipit kaya... kung saan ka rin naglalagi kapag gabi. Hindi naman ako magugulat kung sakali."
Lalo lamang nagsalubong ang kanyang mga kilay. "Ano ba ang pinupunto mo, Khalil? Diretsahin mo na lang kaya nang hindi tayo parang naghuhulaan?"
Khalil let out a heavy sigh before he moistened his lower lip. "Where do you work during the night, hmm?"
Umiling siya. "Hindi ako nagtatrabaho sa gabi."
"Oh yeah?" Tumaas ang kilay nito na tila hindi naniniwala sa kanya. "Hindi mo naman kailangang magsinungaling. You know, I picked you in a not so decent site so I wouldn't be surprised if you will tell me that you work somewhere else, too."
Parang nagpanting ang kanyang tainga at inis siyang natawa. "Grabe ka naman. May dahilan ako kaya ako nasa site na 'yon, Khalil."
"What reason? You're that desperate for money, hmm? Ganyan na ganyan ang kabit ng daddy ko." Bumakas ang galit sa mga mata ni Khalil kasabay ng pag-igting ng hulmado nitong panga.
Hinawi niya ang kamay nitong naglalaro sa dulo ng kanyang buhok saka niya ito matalim na tinitigan. "Kung 'yan ang gusto mong sabihin bahala ka sa buhay mo dahil totoo namang kailangang-kailangan ko ng pera pero hindi ako maruming babae kaya huwag mo naman akong ikumpara sa kabit ng tatay mo dahil may prinsipyo pa ako kahit paano. I will not be someone's filthy woman for money, kaya kung nagkakaganyan ka dahil sa ibang tao, huwag mo sa akin ibunton." 
Inis niyang pinagliligpit ang kanyang mga gamit ngunit nang biglaan siyang tumayo, halos matumba siya nang biglang nahilo. Mabuti na lamang at naalalayan siya ni Khalil kung hindi ay baka bumagsak  siya. 
Khalil looked at her worriedly. "Damn it, natutulog ka pa ba?"
She took in a deep breath and tried to calm herself for a moment before she glanced at him. "Nakakaidlip naman ako."
"Magkaiba ang idlip sa tulog, Khallisa."
God, she almost shuddered with the way he called her real name. That's the thing about this guy. He's so confusing. Tila pilit itong nagpapakasama pero kapag sa mga ganitong sitwasyon naman, hindi rin nito maitago ang concern para sa ibang tao.
She took in some air and looked away. "Tatapusin ko na ang mga assignment mo."
"Don't. Pabayaan mo 'yan." Tumayo ito at mayamaya ay nagtungo sa kwarto nito. Nang lumabas ay may dala na itong unan at kumot na nilagay sa couch. "I know you would say no kung sa kwarto kita yayayaing matulog. Get some sleep. Ang itim-itim na ng ilalim ng mga mata mo," seryoso ngunit naroon ang concern nitong sabi. Parang hinaplos tuloy ng mainit na palad ang kanyang puso. This is the version of Khalil Ducani she never really expected to meet...
"Pero ang assignments mo. Binayaran mo ako para diyan--"
"How about I pay you, too just to get some fucking rest?" Sinamaan siya nito ng tingin. "Sleep, alright? I can do this myself. I'm not stupid to not understand these." Naupo ito sa sahig at sumandal sa couch bago siya hinatak na mahiga sa unan saka siya kinumutan. "Kapag hindi ka pa natulog, huling raket mo na 'to rito."
"Huwag naman, Khalil kailangan ko pa--"
"Then listen to me and sleep. I told you I'll even pay you just so you'd sleep. Hindi ako nagbibiro kaya matulog ka diyan."
Nalunok niya ang kanyang laway habang pinagmamasdan ang seryosong mukha ni Khalil. "Bakit... ang bait mo? Hindi mo dapat hinahayaan ang mga professor na sabihing masama kang tao at walang patutunguhan ang buhay mo."
Natigilan ito at tila biglang nahiya kaya umiwas ng tingin. "There's no such thing as good and bad people, Khallisa. The society will often base their judgements about us according to the majority of our actions, but that doesn't define who we really are. At the end of the day, there's just people who do what they want and what they need to do in order to survive in this world." Tumingin ito sa kanya sa malamig na paraan. "So if you're a prostitute or something, I'm not gonna judge you. My father's mistress is a former prostitute and she chose that life. But just because I understood her reasons doesn't mean I already think what she and my dad are doing is okay."
Humugot siya ng malalim na hininga. "Hindi ako prostitute, Khalil. May malalim akong dahilan kaya ako nasa site na 'yon, pero hindi ako mababang uri ng babae."
Inayos nito ang kanyang kumot. "Kung gano'n matulog ka na at magbabayad ako gaya ng sinabi ko bago mo pa maisipang ibaba ang sarili mo alang-alang sa pera..."