KABANATA 1
GUSTONG manghina ng mga tuhod ni Khallisa nang makita ang listahan ng mga pumasok para sa scholarship grant sa next semester. Kanina pa siya nakikipagbuno sa iba pang estudyanteng kapit sa pera ng eskwelahan para lang makapagpatuloy sa pag-aaral pero tatlong beses na yata niyang napasadahan ng basa ang mga papel na nakapaskil, hindi niya talaga mahagilap ang pangalang hinahanap niya.
Pakiramdam niya, bigla na lamang siyang pinagsakluban ng langit at lupa dahil wala siyang nakitang Khallisa Baltazar sa dami ng mga pangalang nakalista sa bulletin board. This can't be. Mawawalan na siya ng pang-aral!
"Diyos ko po, Analyn." Natutop niya ang kanyang bibig. "Wala talaga!"
Mangiyak-ngiyak na niyang bulalas sa kaibigang hanggang ngayon ay kumakain pa rin ng fishball. Palibhasa ay hindi ito umaasa lang sa scholarship gaya niya dahil malaki ang farm ng mga magulang sa Benguet kaya wala man lang reaksyong nabakas sa mukha nito habang siya, kulang na lang ay maglupasay na.
Nilunok ni Analyn ang fishball sa bibig. "Tignan mo ulit baka nagkamali lang ng spelling ng pangalan mo. Imposibleng matanggal ka eh okay naman ang mga exam mo 'di ba?"
She pursed her lips together. Walang problema sa exams, quizzes, at recitation scores niya, pero sa project na nilalamon ang twenty five percent ng overall grade niya sa bawat subject, malaki. Napakalaki. Bakit naman kasi ginto ang halaga ng bawat proyekto? Saan naman siya kukuha ng halos limandaang piso kada project niya? Madalas tuloy, bagsak ang grades niya sa projects dahil kung hindi pipitsugin, wala siyang naipapasa.
Hindi sila mayaman. Hindi siya pinanganak na may pilak na kutsara sa bibig. Lalong wala siyang sugar daddy na pwede niyang huthutan ng pera kapag nagigipit.
Nahilamos na niya nang tuluyan ang kanyang palad sa kanyang mukha. Gusto niya pang maghimutok kay Analyn dahil sa pagkakalaglag niya sa scholar's list pero nang makitang namimilog na naman ang mga mata ng kaibigan habang kagat-kagat ang stick ng fishball, natagpuan niya ang sariling sinusundan ang tingin nito.
"Ang gwapo talaga!" Humagikgik ito.
Lisa sighed heavily as she stared at the famous playboy of their university. From those intentionally messy hair, to the pair of coal-black pools people said dazzling, to his narrow nose, well-defined jaw ang thin lips, her eyes can't be fooling her. It's Khalil Ducani her friend is squeaking about...again.
Napailing siya at inangkla na lamang ang mapayat niyang braso sa may kalakihang braso ni Analyn. "Ano bang ginusto mo dun? Hindi mo ba alam na nahuli ng dean yun na may ka toot toot sa Arts Room?"
Sinimangutan siya ni Analyn. "Ikaw talaga hindi ko alam kung tomboy ka ba o wala ka lang talagang mata, Lisa eh. Diyos mio, Marimar! Hindi mo ba nakikita kung gaano tayong pinagpala ng Maykapal? Binagsakan tayo rito sa University ng isang Khalil Ducani! Isang anghel na ubod ng kagwapuhan at kaakit-akit na katawang parang ang sarap-sarap maka-toot tootan."
Nasapo ni Lisa ang kanyang noo sa mga pinagsasabi ng kaibigan. "Alam mo imbes na damayan mo ako sa pagluluksa ko sa scholarship ko, inuuna mo pa ang pagpapantasya mo dun sa lalakeng yun. Seriously, Ana. He's not even that good-looking." Sinulyapan niya si Khalil na nilalaro ang bola ng football sa kamay habang malaki ang ngisi sa mga babaeng panay ang pa-cute dito. "Ang dugyot tignan. Ang bata pa ang dami nang tattoo kaya nga laging nasisita. Tsaka amoy sigarilyo yun naamoy ko nung nakaraan dahil dun pa naninigarilyo sa waiting shed malapit sa pagxeroxan."
Lalong ngumuso si Analyn, halatang hindi nagugustuhan ang panlalait niya sa crush nito. "Judgemental ka talaga."
She shrugged. "Nagsasabi lang ng totoo. Mukha ngang adik may hikaw pa akala niya yata ang gwapo niyang tignan."
"Gwapo naman talaga!"
Napairap siya sa kawalan. "Sige lang, Ana. Pangarapin mo lang ang isang yun ewan ko kung hindi ka lumuha ng dugo kapag nagaya ka sa ibang mga napaglaruan niya."
"LISA!" Masayang tawag ni Cornelia nang makita siyang papasok ng building. Agad umangkla ang mga braso nito sa kanya at ang mamahalin nitong pabango ay agad na naglaro sa kanyang ilong. "Pagawa ako ulit ng assignment ha? Promise dadagdagan ko ang bayad ko. Kakabigay lang ni Daddy ng allowance ko at may dagdag kasi mataas ang grades ko."
Ngumiti siya saka mahinang tinango ang kanyang ulo. Kapit na lang talaga siya sa mga kagaya ni Cornelia na handang gumastos para lang hindi maghirap sa mga assignment at projects.
"Sige. Kung marami kang ipapagawa mas maganda." She breathed out. "Kailangan ko rin talaga ngayon. Wala na ko sa scholarship program at kung hindi ako makakaipon kaagad, titigil ako next semester."
"Oh my!" Cornelia's expression went sad, ngunit alam naman ni Lisa na dahil lang iyon sa mawawalan na ito ng tiga-gawa ng assignments nang makagala kasama ang mga kaibigan.
"Bakit ka naman tinanggal eh matalino ka naman?"
Nagkibit balikat siya kasabay ng pagyakap nang mas mahigpit sa kanyang mga libro. "Madalas akong walang projects kaya naapektuhan ang overall grades ko."
"That's just so sad. I am lucky my Daddy owns a resto. I don't have to worry about money." Ani Cornelia. Hindi tuloy niya masabi kung sadyang insensitive lang ito o gusto lang siyang sampalin ng katotohanang napakalaking papel ang ginagampanan ng pera sa mundo.
"You know what?" Tumigil ito at hinatak siya palabas hanggang sa makapwesto sila sa walang taong parte ng hallway. Sandali pa itong nagpalinga-linga, tila naniniguro kung wala nang makakarinig. "I think I can share you something I know would help you have your scholarship back, or pwede ring kahit hindi ka na umasa sa scholarship grants."
Kumunot ang kanyang noo. May ganoon ba?
"Paano?"
"Escort service."
"Ay jusko po, Cornelia!" Nanlalaki ang mga mata niyang sabi.
Humagikgik ito. "Ano ka ba it's not entirely as bad as it sounds. You just gotta give someone your company. I tried it once, well, just because I was really curious since Divina joined the site. Hindi naman mahirap eh tsaka hindi gaya ng iniisip mo."
Napa-sign of the cross siya bigla. "Naku mapapatay ako ni Tatay kapag nalaman niya. Kahit magkuskos na lang ako ng bowl ng ibang bahay huwag lang 'yan."
Tiniklop ni Cornelia ang mga braso nito. "Ikaw ang bahala. Sayang naman. Kapag nabingwit ka pa naman ng isa sa malalakas sa board ng university, siguradong hanggang grumaduate, hindi mo na problema ang pang-aral mo. Ayaw mo ba yun? Isa pa, you will have extra cash din nga eh you know, for your dad? Isn't he a janitor slash construction worker? Kapag nakakuha ka ng sugar daddy, for sure hindi na kailangang magdouble job ng dad mo." Ngumisi ito. "Ikaw rin."
Nakagat niya ang kanyang ibabang labi. Hindi niya talaga maatim. She isn't raised to sell herself for money, but the offer is so tempting. Naalala niya ang mukha ng tatay niyang pagod na pagod sa pagtatrabaho. Halos wala na itong tulog para lang mabuhay siya nito, kaya lang siguradong magagalit ito oras na pasukin niya ang pagiging escort.
She sighed and shook her head. "I'm sorry pero hindi ko talaga kaya."
"Lisa!"
Nabaling ang tingin nila ni Cornelia kay Analyn na patakbong lumalapit sa kanila. Hapong-hapo ang itsura nito at halos hagurin ang dibdib dahil sa lalim ng bawat paghinga.
"Ang tatay mo raw! Andiyan yung katrabaho niya!"
Nagsalubong ang kanyang mga kilay. "Bakit, anong nangyari kay Tatay?"
Gumuhit ang takot sa mukha ni Analyn. "Nalaglag daw sa ginagawang building!"
"Ano?!"
NOONG nagbagsak yata ng kamalasan sa mundo, sinalo na yata lahat ni Lisa. Hindi siya mapatahan ni Analyn sa pag-iyak. Awang-awa siya sa itsura ng kanyang ama tapos sinabi pa ng boss nito sa construction na may pinirmahan daw ang tatay niyang kontrata na kung may mangyayari rito, hindi na raw nila sagutin dahil pinapa-extra lang ito sa site nang may pandagdag sa kita. Kung tutuusin ay bawal nga raw iyon pero dahil nagmakaawa ang tatay niya, pinagbigyan.
"Diyos ko, Analyn." Nagpatuloy ang paghikbi niya. "Saang kamay ng Diyos ko naman kukunin ang pera para sa gastusin dito? Kada kibot, may reseta. Naubos na ang advance payment ni Cornelia para sa pagpapagawa niya ng assignment wala pang dalawang araw si Tatay dito."
Napabuntong hininga si Analyn habang hinahagod ang palad nito sa kanyang likod. "Magsasabi ako kila Mama pero sa ngayon, kunin mo na muna 'to. Hindi bale, Lisa pangako sasamahan kita lagi dito pagtapos ng klase ko. Huwag ka nang umiyak."
Ngunit mas humagulgol lang siya nang yakapin ni Analyn. Hindi na talaga niya alam ang gagawin niya. Nang pumasok ang nurse, napahiwalay sila ni Analyn sa isa't-isa. Minonitor ng nurse ang kanyang tatay pagkatapos, gaya ng inaasahan, may panibago na namang reseta.
"Pakibigay na lang po sa nurse station mamaya pag nabili niyo na. Wala po kasi sa pharmacy ng ospital."
Lagi namang ganoon. Kung alin ang mahal ay iyon ang laging ubos kaya hindi pwedeng ipadagdag muna sa bill. Nanlumo tuloy lalo si Lisa. Wala na siyang ibang maisip kung hindi ang patusin na lamang ang alok ni Cornelia. Itatago niya sa kanyang Tatay at gagawin lang niya iyon habang nasa ospital ito. Kapag ayos na ito, pangako niya titigil na siya.
Muli niyang pinunasan ang kanyang mga luha at bumaling kay Analyn. "P-Pwede bang ikaw muna ang magbantay kay Tatay? Pupuntahan ko lang si Cornelia sa tambayan nila."
Nagsalubong ang mga kilay nito. "Anong gagawin mo dun?"
"M-Mangungutang." She lied.
Bumuntong hininga na lamang si Analyn saka muling hinagod ang kanyang likod. "Oh sige basta mag-ingat ka. Ako na ang bahala kay Tito Kanor."
"Salamat, Ana."
Humikbi pa sandali si Lisa bago tuluyang pinuno ng sapat na hangin ang naninikip niyang dibdib. She has no other choice anymore. Kakapit na siya sa patalim at aasang totoo ang mga sinabi ni Cornelia.
Sana nga lang at hindi siya sa mapagsamantala mapunta.