logo text
Idagdag sa Library
logo
logo-text

I-download ang aklat na ito sa loob ng app

Memoirs of Yesterday

Memoirs of Yesterday

imxdesastre


Accident

I heard multiple cheers coming from the dance floor as I swayed my body to the rhythm of the party song played in the four corners of this hall.
I'm on the stage rocking the ecstatic beats of the music with my body movements. I was clearly high because of the constant drinking of different hard drinks including the shot glass of gold label in my right hand. 
I heard everyone's shouts followed by surprised gasps when I twerked in front of them— didn't mind the dark and lustful stares of men— thirsty of a woman they can burst to.
I raised both of my hands after drinking the last shot of gold label— smirking— biting my lower lip as I glance at the crowd where people almost stumble with each other's bodies.
I was enjoying it as my hands smoothly ran into my body when someone pulled me from the stage earning disappointing grunts from the crowd.
"What?— "
"Oh, hey!", I absentmindedly stated when I bumped into a stranger still being pulled by the man I barely see because of the dark lights the bar holds. I squint my eyes pero hindi ko pa rin siya mahagilap. But that didn't stop me from recognizing him. 
Napatingin ako sa kamay kong hinawakan ng lalaki at napangiwi ng makita ang singsing na suot ko sa isa sa aking matataas na daliri. 
The asshole's promise ring.
Hindi ko na namalayan na nasa labas na pala ako ng bar. The man in front of me diligently pushed me inside of a car— in the driver seat. 
The man stayed outside of the car nakahawak sa pinto ng sasakyan— making it open.
"I missed you but you're hopeless.", I heard his familiar soft voice. I lifted my face to see him but a light from a car in front blocked me to see his face clearly— he's really handsome— I concluded inside my head.
Pero hindi ako martyr.
"Oh, really love? I'm hopeless?", I smirked. " — but so are you! Cheater!"
I can't help but laugh at myself as tears started streaming on my cheeks followed by a series of sobs coming from my swollen mouth— slapped by someone inside the bar.
"Hey."
I felt his hand wipe my tears but not so long after— I slapped it. Again, I started laughing. 
"Why am I in love with you, again?", naiiyak niyang bulong.
Napabuntong hininga ang kaharap ko at ginulo ang kaniyang sariling buhok gamit ang kaliwa niyang kamay na hindi nakahawak sa pinto ng kotse— hindi makapaniwalang ibinalik ang tingin sa akin.
"I'm breaking up with you! Asshole!", I scowled at him and raised a middle finger that he immediately pulled down as if he didn't also do that thing.
Bahagya siyang yumuko at hinaplos ang magulo kong buhok. A light kiss pressed my temple pero napatili ako ng tinulak niya ako papunta sa passenger seat at umupo sa inuupuan ko kanina. 
"Love, you're too drunk to say that."He closed the door and started the engine. Huminahon ako at isinandal ang katawan sa backrest ng upuan— sleepy.
I was silent for a few minutes but when I was rummaging through his compartment I got a glimpse of the watch and alcohol— I started to panic! Nagpadala ako sa manloloko!
Nahimasmasan ako ng makita ang pamilyar na gamit. These are my boyfriend's things. Ang lalaking naging dahilan kung bakit dalawang araw na akong umiiyak!
"Stop the car!", biglaang sigaw ko na ikinangiwi ng katabi. 
"Aray!— Shit!— ", pilit niyang pinipigilan ang bawat hampas ko pero hindi ako tumigil— umiiyak.
"Bumalik ka sa babae mo! Sana hindi nalang kita sinagot!"
"Love, please— ", Nag sisigaw ako at naisipang tanggalin ang silver na stilettos at  ihampas sa kanyang ulo ang takong. 
"What the fuck!— My fucking head!", Nag lulumikot ako sa sariling upuan pero natahimik ako ng may sinalansan siya sa bibig ko— pagtingin ko— face mask!
"Aaaa! Eww!", Hinampas ko na naman siya. Winasiwas niya ang kanang kamay habang ang kabila ay pinanatiling tama ang tinatahak naming daan. 
"Fuck that Galatian! I'll kill him when I get back!", sigaw niya rin. 
Halos rinig na ang sigaw ko ng may biglang malakas na bumusina sa amin na ikinatahimik naming dalawa.
Sabay kaming napatingin sa left window namin ng may sasakyang dumaan sa gilid  at bumukas ang window ng passenger seat nito. May matandang babae kaming nakita. Ngumiti ito sa amin na sinuklian rin namin ng ngiti— nahiya ako bigla.
"Is something wrong?", Tanong niya— na nanansiya, concern was visible on her face. 
"Nothing. We're just having a misunderstanding.", sabi ng katabi ko na ngayon ko lang napansin ang pamilyar niya na mukha. 
"Oh. I thought something— you know— happened.", ngumiti siya ulit sa amin bago nagpaalam.  Ng maiwan tahimik lang kami. Ipinagpatuloy ng lalaking katabi ko ang pagmaneho hindi man ako sinusulyapan. 
Napalunok ako. I'm being immature, I know pero masisisi niyo ba ako? Nabasa ko lang naman sa articles na pumasok raw sa Hotel may kasamang babae ang magaling kong boyfriend na 1 taon ng kami pero nakahanap na ng iba ang tangina!
"Ang gago mo! Ano bang nakita ko sa 'yo ha?", I kept on mumbling. I glanced at him and saw him smirk but it eventually faded ng maramdaman niyang nakatingin ako sa kaniya. Pssh, pinigilan pa.
Galit ako sa kanya.
"Oh! I'm not talking to you— my bad.", giit ko na tinanguan niya naman. 
That's good. Keep it up!
Napunta ang atensyon ko sa kanya ng may kinuha siyang bottled water at binigay ito sa akin. I glanced at him. Napabuntong hininga siya at iginiya ang bottled water malapit sa bibig at ginamit 'yon upang mabuksan ang takip bago ibigay ulit sa akin. Because his other hand is gripping the steering wheel.
Wala na akong choice kundi inumin ang binigay niya. It's half empty ng nilagay ko ulit ito sa kung saan niya kinuha. I rolled my eyes that earned a sigh from him.
He softly glanced at me when he realize that I was silent. Masama pa rin ang loob ko. Ilang araw akong umiyak ng malaman 'yon.
He tried to hold my hand pero inilayo ko ito sa kaniya. Wala na siyang nagawa kung hindi ang mag drive nalang.
I was feeling the awkward atmosphere silently between us with the calm road ahead of us. I barely see vehicles because it's almost midnight. Halos tahimik na ang bawat buildings na madadaanan namin except sa gasoline stations and stores. Streetlights and lights from the stores are the only light that helps us cross the streets.
Tahimik lang ako ng marinig siyang magsalita.
"What you saw on the internet— it's not true— they're just making stories, Earth. I can't do that to you.", malambing siyang tumingin sa akin bago binalik ulit sa daan ang tingin. We're in the intersection.
Umiwas ako ng tingin at itinuon na lamang sa labas ng sasakyan.
"You've always known how much I treasure you. As a man who really loves his girl, I won't do anything that can make me lose you.", He said.
"Really.", I sarcastically said.
"Love.", nagmamakaawang saad niya.
This time tumagal ang tingin niya sa akin. I snob him but he just leaned near me and kissed my temple before  whispering I love yous. Nagtagal ang tingin niya sa akin na hindi namin
namalayan na may paparating.
"Ryuji!", I shouted.
Parang huminto ang oras ng makita ko ang papalapit na sasakyan sa harapan namin. Until it was too late. All I heard was my screams and how he whispered how much he loves me before caging me inside his arms— protecting me before we both fell into an accident that I know— I will forever regret. 

Komento sa Aklat (8)

  • avatar
    Junior Callos

    solid

    24/06

      0
  • avatar
    Diasy Lyn Naraval Pardilla

    wow

    02/06

      0
  • avatar
    Chris Ethan

    maganda

    04/05

      0
  • Tingnan Lahat

Mga Kaugnay na Kabanata

Mga Pinakabagong Kabanata