- Kabuuan: 67
บทที่1
"คุณคะ!!"
ปัง!..ปัง!.
"ไม่!!!"
พรึ่บ!!เฮือก!!
'มายา'สะดุ้งตกใจตื่นลุกขึ้นมานั่งอย่างตกใจใบหน้าซีดเผือดใจ
บทที่2
เรนอุ้มมายาขึ้นมาบนรถที่มีคนขับกับตินลูกน้องคนสนิทอีกคนมาด้วย เขาจ้องมองมายาอย่างไม่ละสายตา พลางภาวน
บทที่3
หน้าห้องฉุกเฉิน
เรนออกมานั่งรออยู่ที่เดิมหลังจากให้เลือดกับมายาแล้ว ส่วนเอกยังคงตรวจอาการของมายาอยู่ข
บทที่4
"แล้วทำไมเรนต้องมาเฝ้าด้วยล่ะคะ!?..แค่มาส่งหาหมอก็น่าจะพอแล้ว"ซีพูดขึ้นอย่างไม่พอใจที่เห็นเรนนั่งอยู
บทที่5
"งั้น..มายาก็คือผู้สืบทอดตระกูลเอลแทนลุงโรแนลสิคับ!?"เรนถาม
"ใช่..แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก"โจเชฟบอ
บทที่6
"หมายความว่ายังไง..ไอ้ลูกชาย!?"โจเชฟถามพร้อมทำท่าทางเหมือนจะรู้ว่าเรนคิดอะไรอยู่ แต่ถ้าเป็นอย่างที่เ
บทที่7
"พี่เรน!..มายพูดจริงๆนะคะ"มายาบอกอย่างรีบร้อน
"พี่เชื่อ..เพราะพี่ก็ฝันเห็นมายเหมือนกัน..เพียงแต่พี่เห
บทที่8
"หนูไม่มีพ่อแม่หรอกค่ะ..หนูโตมาในบ้านเด็กกำพร้า..ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่เป็นใคร..หน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้ค
บทที่9
"คือ..เอ่อ!..มายเห็นเครื่องบินตกตอนที่มองคุณลุงค่ะ..มายไม่แน่ใจว่ามันจะเกิดขึ้นหรือป่าว?..แต่มายอยาก
บทที่10
สักพักรถก็เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ภายในกำแพงที่สูงมาก รอบๆบริเวณบ้านมีต้นไม้ดอกไม้
บทที่11
เรนกับมายเดินดูต้นไม้และดอกไม้ที่อยู่รอบๆบ้านด้วยสีหน้าที่มีความสุข โดยเฉพาะเรนที่ไม่เคยจะได้ผ่อนคลา
บทที่12
ห้องทำงานของเรน
"พี่เรนมีอะไรคะ!?"มายาถามหลังจากเดินเข้ามาภายในห้องทำงานแล้ว
"......"เรนไม่พูดได้แต่ยื
บทที่13
"ตายแล้ว!!ตาเรน..ทำไมถึงพูดกับน้องแบบนั้น..ทำไมถึงได้ใจร้อนแบบนี้นะ..นี่มันนิสัยคุณไม่มีผิดเลยนะคะ"ว
บทที่14
"อ้อ!หนูมาย..นี่โทรศัพท์ของหนู..ตอนที่ลุงให้คนไปลาออกที่ร้าน..แล้วเขาฝากมาให้น่ะ!"โจเชฟพูดแล้วหยิบโท
บทที่15
วันนี้เรนมาทำงานที่บริษัทและกำลังประชุมกับหัวหน้าแผนกต่างๆอยู่ เรนเข้าประชุมมาตั้งแต่ตอนสายๆจนตอนนี้
บทที่16
วาทีรีบเดินไปที่รถที่จอดอยู่นอกรั้วบ้านของเรนอย่างรวดเร็วเพราะสายตาที่เรนมองมาที่เขานั้นบอกได้ว่าไม่
บทที่17
วันรุ่งขึ้นเรนพามายามาที่บริษัทของครอบครัวที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง บริษัทของเรนเป็นตึกสูงกว่า50ชั้นมีพ
บทที่18
"แฮ่ก!!..พี่เรนอ่ะ!!"มายาหอบหายใจแรงก่อนจะเรียกชื่อเรนอย่างอายๆ
"หึหึ..หวานจริงๆ..พี่ขอสั่งห้าม..อย่า
บทที่19
เรนมองหน้านภา และเจกับตินด้วยสายตาที่เย็นชาอย่างมาก เขาโมโหมากจริงๆแต่ต้องสะกดอารมณ์ไว้ไม่ให้มายาเห็
บทที่20
"ซี!!อย่าเสียมารยาท!!"ไรอันดุซีทันทีเมื่อเห็นสีหน้าที่เจื่อนไปของมายา
"คุณพ่อ!!"ซีหันไปว่าไรอันทันที
บทที่21
หลายวันต่อมา
เรนยังพามายาไปทำงานที่บริษัทเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือไรอันมาหาเรนที่บริษัทบ่อยมา
บทที่22
"แก!..แก!..ออกมานะ..ชั้นยังพูดไม่จบ...ออกมา!!"ซีโวยวายและพยายามจะเดินตามมายาเข้าไปแต่ก็ถูกตินขวางไว้
บทที่23
บ้านของเรน
วันนี้เป็นวันหยุดแต่มายาต้องไปมหาวิทยาลัยเพื่อจ่ายค่าเทอมและลงทะเบียนเรียนโดยมีเรนขับรถไปส
บทที่24
"อุ้ย!..พี่เรน!!"มายาอุทานอย่างตกใจเมื่อเดินมายืนข้างๆเรนแล้วแต่กลับถูกจับดึงให้นั่งลงบนตักของเรนอย่
บทที่25
มายาอาบน้ำแล้วสวมกางเกงยีนต์ขายาวสีดำ เสื้อสายเดี่ยวสีดำสวมเสื้อคลุมด้านนอก รองเท้าคัทชูสีดำ รวบผมสู
บทที่26
ผับD
เรนโอบเอวมายาพาเดินเข้าไปข้างในผับโดยมีตินกับเจเดินตามหลังขึ้นไปที่ห้องวีไอพีที่เรนกับเอกชอบมานั
บทที่27
ห้องน้ำชั้นวีไอพี
"มาย..โกรธพี่เรนเหรอ!?"ลูกหมีถามเมื่อออกมายืนล้างมือพร้อมกับมายา
"เปล่าค่ะ.."มายาพูด
บทที่28
"หึ!..ไหนว่าไม่ให้โกรธไงคะ!?"มายาถามยิ้มๆ
"ไม่โกรธจ้า...แค่หมั่นไส้น่ะ..ตามนั้นแหละ..พี่จะพาน้องสาวไป
บทที่29
มายาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ เรนก็เดินเข้าไปเพื่อจะอาบน้ำเช่นกัน
"รอพี่ก่อนนะ"เรน
บทที่30
"แฟน!!"ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเรนคิดอย่างไรกับมายาแต่ว่าเมื่อวานพวกเขายัง
บทที่31
"มาย!อย่าไปเก็บเอาคำพูดของยายสัมภเวสีนั่นมาคิดมากนะ"ลูกหมีบอกมายาเมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้ว
"มายไม่คิด
บทที่32
"น้องต้องไม่เป็นอะไรลูก..ใจเย็นๆนะ"วิลัยจับบ่าของเรนแล้วบีบเบาๆ
"ทำไมโกดังถึงระเบิดได้!?"โจเชฟถามเสีย
บทที่33
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก มายามามหาลัยโดยมีเรนมาส่ง เจเป็นคนขับรถมาให้ส่วนตินกับลูกน้องอีก3คนขับรถ
บทที่34
"คุณป้า!"มายาพึมพำเบาๆเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาคือวิลัย
"ว่าไง..ชั้นถามว่าทำไมหนูมายถึงเรียนที่นี่ไม่ไ
บทที่35
โรงพยาบาลM
เรนจับมือมายาเดินตรงไปห้องทำงานของเอกรัชทันทีโดยมีสายตาของพยาบาลและคนที่มาใช้บริการมองตามอ
บทที่36
"วะ..ว่าที่ลูกสะใภ้!!?"กมลทวนคำอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าคนที่มีเรื่องกับลูกสาวจะเป็นถึงว่าที่สะใภ้ของต
บทที่37
"ถ้าคุณไม่กล้าลงมือฉันจะเป็นคนลงมือเอง!!"ตรีมาพูดอย่างเด็ดขาด
"คุณห้ามทำร้ายมายาเด็ดขาดไม่อย่างนั้นเร
บทที่38
"โธ่!!..หนูมายลูก"วิลัยรำพึงด้วยความสงสารมายา
"แล้วส่งคนของเราไปดูตรงจุดเกิดเหตุหรือยังว่ามีกล้องวงจร
บทที่39
"หนูมายมีอะไรจะถามลุงก็ถามมาเลยลูก..ถ้าลุงรู้จะตอบทุกอย่าง"โจเชฟพูดอย่างจริงใจแม้จะรู้สึกสังหรณ์ใจพิ
บทที่40
"หนูมายหน้าตาเหมือนเมยาวีมากเลยนะลูก..เหมือนถอดแบบมาไม่มีผิด..ชนิดที่ว่าไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอก็รู้ว่าเ
บทที่41
"เป็นความบังเอิญนะครับป๊า..มายบังเอิญช่วยชีวิตเจ้าเรนไว้..ทำให้เราได้เจอกันและผมก็รู้ตั้งแต่วันนั้นว
บทที่42
"ทำไมคุณปู่ยอมรับยายนั่น!โดยไม่ตรวจดีเอ็นเอก่อนล่ะคะ..มันอาจจะแอบอ้างก็ได้..อีกอย่างสัญลักษณ์นี้ก็ไม
บทที่43
2เดือนต่อมา
มายามาฝึกงานที่บริษัทของเรนทุกวัน โดยทำในตำแหน่งเดิม ตอนนี้มายาเรียกโจเชฟกับวิลัยว่า'ป๊าก
บทที่44
"ให้ผมจับตัวไปให้ไหมครับนาย"เอสลูกน้องคนสนิทของอีธานถามขึ้นทันที
"ไม่ต้องคนนี้กูจัดการเองและห้ามใครทำ
บทที่45
บ้านของเรนตอนเย็น
เรนพามายากลับมาถึงบ้านในช่วงบ่ายเมื่อมาถึงมายาก็เข้าไปช่วยวิลัยกับป้านวลทำกับข้าวเพ
บทที่46
ซีมองมายาด้วยสายตาที่ชิงชังโกรธแค้นและคิดว่าจะไม่มีวันยอมให้มายามาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของตัวเอ
บทที่47
หลังจากงานเปิดตัวของมายาในวันนั้นก็ผ่านมาได้ 1 เดือนแล้วตอนนี้ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมงานหมั้น
บทที่48
"นี่แก!!หักหลังฉัน!!"ซีชี้หน้าอีธานอย่างดุดันด้วยความโกรธและโมโหเพราะคนที่เดินออกมาจากในห้องก็คือเรน
บทที่49
1 เดือนต่อมา
วันนี้เป็นวันหมั้นของมายากับเรนที่จัดขึ้นที่คฤหาสน์ของตระกูลเอลซึ่งมีผู้มาร่วมงานเป็นจำน
บทที่50
วันนี้เรนพามายามาที่บริษัทด้วยตั้งแต่เช้าเพราะตัวของเรนต้องเข้าประชุมกับผู้ถือหุ้นของบริษัท เรนให้มา
บทที่51
กึก!..แอ๊ด!..ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกโดยไม่มีการเคาะทำให้เรนหันไปมองด้วยความไม่พอใจแต่พอเห็นว่าคนที
บทที่52
"ไม่ต้องขอบคุณมายเลยค่ะพี่ติน..พี่นภา..มายไม่ได้ออกรับแทนใครแล้วเรื่องนี้พี่ตินกับพี่นภาไม่ได้ผิดค่ะ
บทที่53
4 ปีต่อมา
"พี่โอ..พี่ริคขา!..มาเล่นขายของกับนีลนะคะ"
เด็กผู้หญิงตัวเล็กหน้าตาน่ารัก ผิวขาวเหมือนอย่างก
บทที่54
12ปีต่อมา
วันนี้เป็นวันที่เรนีลไปฟังผลสอบในระดับชั้นมัธยมต้นเพราะเรนีลจบม. 3 แล้ว ส่วนโอมานกับเอริคก็
บทที่55
ก๊อก..ก๊อก..เสียงเคาะประตูห้องของเรนีล
"ไม่ได้ล็อคค่ะ"เรนีลบอกคนที่เคาะประตู
"จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรือล
บทที่56
เรนีลหันไปตามเสียงที่เธอรู้ดีว่าเป็นเสียงของเอริค เธอมองเอริคด้วยดวงตาสุขใสเหมือนเมื่อก่อน แต่แล้วก็
บทที่57
"โอ้ย!!ยายน้อง..ฟังพี่นะ..ฟ้าใสไม่ได้เป็นแฟนกับไอ้ริค..จริงอยู่ที่ฟ้าใสไปบอกว่ารักไอ้ริค..แต่ไอ้ริคม
บทที่58
เรนีลไม่ได้รอให้เอริคอนุญาตก็นั่งลงข้างๆเอริคทันที เธอหันไปมองหน้าของเอริคที่มองหน้าของเธอแบบงงๆปนคว
บทที่59
โอมาน เดย์กับวายรวมถึงฝนกับดาวและฟ้าใสที่ยืนอยู่บริเวณที่จัดเลี้ยงต่างก็เห็นและได้ยินทึ่เอริคกับเรนี
บทที่60
"ฟ้า..ไม่ได้ตั้งใจ..แค่อยากให้เอริคกินบ้างเท่านั้น"ฟ้าใสพูดเสียงเบาๆเหมือนน้อยใจแต่ที่จริงคือไม่พอใจ
บทที่61
ทุกคนนั่งคุยกันไปเรื่อยๆมีหัวเราะและแซวกันไปมาบ้าง จะมีแค่ฟ้าใสที่พูดอะไรออกมาก็มักจะโดนโอมานคอยขัดอ
บทที่62
"หลับสบายมั้ย..ตาโอ!?"มายาถาม
"สบายครับ..น้ามาย..แล้วนี่คุยอะไรกันอยู่ครับ"โอมานตอบมายาแล้วถามเพราะตอ
บทที่63
สองชั่วโมงผ่านไป
เอริคฟังทุกคนที่ประชุมกันยังไม่จบแต่เขารู้สึกว่าเรนีลที่นั่งอยู่บนตักนั่งเฉยมากๆแถมห
บทที่64
"ก็ได้ค่ะ..แป๊บนะคะ!!"เรนีลบอกแล้วเดินไปที่ห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลทันที
เรนีลเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จแล้วจ
บทที่65
เรนีลยืนถอนหายใจออกมาสักพักเพืีอปรับอารมณ์ก่อนจะเดินไปหาเอริคกับโอมานและคนอื่นๆที่ยืนมองอยู่ด้วยหลาก
บทที่66
"ใจเย็นโว้ย!!..ไม่มีอะไร"โอมานยกมือตบบ่าเอริคเบาๆเพราะรู้ว่าเอริคคิดอะไรอยู่
"ไม่โกรธนะคะพี่ริค!!..นี
บทที่67
หัวหิน
เอริค เรนีลกับโอมานรวมถึงฝน ดาวและเดย์กับวายเดินทางมาถึงบ้านพ้กของเรนที่หัวหินในตอนเกือบๆ10โมง
ชอบมากก~~~~~~
05/09/2023
0เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามมากๆค่ะ
07/08/2023
0ชอบมากก โคตรดีย์อ่าาาาา🥹❤️❤️❤️❤️❤️
23h
0คือดีเวอร์ๆๆ
5d
0คือดีย์
15d
0ดีมาก
18d
0สนุก
20d
0น่าอ่านมากก สนุกกก
19/07
0สนุกมากกก
07/07
0ดีมาก
23/05
0