Disclaimer
|Catalog
- Tag(s):
- เรื่องตลก
- เรื่องลึกลับ
- รีบอร์น
- เหนือธรรมชาติ
- นักเดินทางข้ามเวลา
หลังจากที่เธอได้ตายลงเธอจึงเพิ่งได้รู้ว่าเรื่องราวของเธอเป็นเพียงนิยายเรื่องหนึ่งเพียงเท่านั้น เมื่อเธอได้มีโอกาสย้อนกลับมาอีกครั้ง เธอจะเปลี่ยนแปลงมันเอง โชคชะตาครั้งนี้เธอจะลิขิตเอง
Huling Update
Editor's Choice
Rekomendasyon
Komento sa Aklat (183)
- Kabuuan: 518
บทนำ
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน
ชื่อตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ต่างๆ ล้วนสมมุติขึ้นทั้งสิ้น
โปฉันตายแล้วเหรอ
ปี้นๆๆ เสียงบีบแตรรถลากยาวของรถบรรทุกพ่วง แล้วตามมาด้วยเสียงเบรคดังกระชั้นชิดของรถกระบะ เอี๊ยด โครมเรื่องราวก่อนย้อนเวลา 1/3
ช่วงอายุสิบห้าปีเป็นช่วงเปลี่ยนชีวิตของขวัญชีวา เนื่องจากในชีวิตก่อนหลังเกิดเหตุการณ์ที่ขวัญเป็นลม ขเรื่องราวก่อนย้อนเวลา 2/3
“ขวัญ” ขวัญตื่นได้แล้วพี่ฟ้าซึ่งพยายามปลุกขวัญให้ตื่นโดยการเขย่าตัวอยู่ “อืม”เสียงขานรับในลำคอเบาๆขอเรื่องราวก่อนย้อนเวลา 3/3
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องทั้งหลายวันนี้ก็เป็นงานบุญครั้งใหญ่ ที่เราได้มีโอกาสจับจูงลูกหลานพาพ่อพาแม่ ปู่ย่ความฝันหรือความจริง
ปี 1978 ณ.หมู่บ้านหนองนา เมืองบรรพต ขวัญซึ่งเป็นลมแดดตอนกำลังมัดข้าว ได้ฟื้นคืนสติขึ้นมาอย่างแจ่มชัผู้ช่วยพิเศษ
เอ้กอี๊เอ้กเอ้ก เสียงไก่ขันดังขึ้นตอนเช้าตรู่ เป็นนาฬิกาปลุกตามธรรมชาติของบ้านทุ่งแห่งนี้ ฉู่ฉ่าเสีย001 ผู้มาจากแดนไกล
เมื่ออาจันทร์หลับสนิทดีแล้ว ขวัญจึงได้เปิดกล่องออกดู โดยมีจุกกับแดงคอยนั่งลุ้นอยู่ข้างๆ แอ๊ด เสียงฝาจัดการที่ดินมรดก
เอ้กอี๊เอ้กเอ้ก เสียงไก่ขันของเจ้าแจ้ไก่โต้งหนุ่มประจำบ้านดังขึ้นตามเวลาเดิม ได้ปลุกขวัญให้ตื่นจากหวย เยียวยาได้ทุกสิ่ง
นับจากวันที่ขวัญได้ไปบ้านของแดงก็ผ่านมาได้ 2วันแล้วพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ 16 เมษายน ของปี1978ตามปฏิทินทุนก้อนแรก
เช้าวันต่อมา ขวัญรีบตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้นเพราะวันนี้ขวัญจะนำลอตเตอรี่ไปขึ้นเงิน พร้อมทั้งคิดไวทุกคนคือครอบครัว
หลังจากเมื่อวานที่ขวัญได้ซื้อเนื้อหมูมาฉลองกับครอบครัวเนื่องในโอกาสที่ถูกหวย ทุกคนในครอบครัวก็พากันยตรงนี้หรือที่อาถรรพ์
อ้กอี๊เอ้กเอ้ก เสียงไก่หนุ่มนามเจ้าแจ้ประจำบ้านขันขึ้น ตรงตามเวลาของทุกวัน เช้าวันนี้ครอบครัวของขวัญเจ้านาย สนใจระบบด้วย
การที่ขวัญและพ่อได้ขี่มอเตอร์์ไซค์ใหม่เข้ามาในหมู่บ้าน ผู้คนที่ได้พบเห็นต่างก็พากันแปลกใจว่ารถคันนี้เรื่องมันเศร้า มีเงินแต่ใช้ไม่ได้
เช้าวันต่อมา ช่วงสายก็มีรถกระบะกลางเก่ากลางใหม่เข้ามาที่บ้านถึง 2คันด้วยกัน ซึ่งเป็นที่แตกตื่นของคนใไหนใครแน่ มาเจอจุกหน่อยปะไร
เมื่อขวัญออกมาจากมิติก็เห็นเพชรกลับมาจากหาบน้ำ ที่หมู่บ้านหนองนายังไม่มีน้ำปะปาเข้ามาทุกบ้าน เวลาน้ำความสุข สนุกสนานทั้งผีทั้งคน
หลังจากที่ปราบผีร้ายได้ผ่านพ้นมาหนึ่งวันแล้ว ขวัญและจุกก็เริ่มมีเรี่ยวแรงมากขึ้นและพลังจิตที่สูญเสียบ้านหนองนา ทุ่งนี้มีแต่คนมีโชค
เช้าของวันที่ 1 เดือนใหม่คงเป็นเช้าที่สดใสและรอคอยของใครหลายๆคน รวมถึงคนที่ได้เลขมาเมื่อวานนี้ด้วย
“ก่ออิฐล้อมรั้ว ตั้งชื่อศาลเจ้า
วันรุ่งขึ้นครอบครัวของขวัญชีวาเกือบทั้งบ้าน ยกเว้นแม่กับย่าที่ไปทำบุญที่วัดแล้วทุกคน ทั้งผู้ใหญ่และเหาวิธีช่วยลุงผวน
หลังจากที่ขวัญและจุกต่างก็หาวิธีที่จะช่วยเหลือลุงผวนอยู่นั้น ทั้งผีและคนก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าได้มีเด็รวมพลเหล่าผู้ช่วยพิเศษ
พบแล้วครับมีสิ่งไม่ดีฝังอยู่ใต้พื้น บริเวณที่ฝังคือใต้เตียงนอนครับของสิ่งนี้ระบบสัมผัสได้ว่ารุนแรงกวช่วยคนแล้วก็ต้องช่วยผีบ้าง
ขวัญที่ตอนนี้ก็เริ่มเห็นใจวิญญาณของสองแม่ลูกจึงอยากจะช่วยแต่ต้องตรวจสอบดูก่อนว่าวิญญาณทั้งสองนี้ยังพ(ตอนพิเศษ) เรื่องที่ดินก่อนกลับมาเกิดใหม่
“พ่อ กลอยรู้ตัวดีว่ากลอยอาจอยู่ได้ไม่นานแล้วขวัญกับเพชรมันก็ยังเล็กนัก กลอยฝากลูกไว้ด้วยนะจ๊ะ กลอยไดวันสบายๆของขวัญ (จะแน่เหรอ)
นี่ก็ผ่านมาได้ สามวันแล้วนับจากที่ขวัญและพ่อได้ไปจัดการเรื่องของยายมาลี ที่บ้านหนองทุ่งมา ต้นข้าวหลากลางวันคิดวิธีหาเงิน กลางคืนหาบุญโดยช่วยผี
ไม่เหนื่อยหรอกไม้ พี่แทบไม่ได้ทำอะไรนอกจากเดินไป เดินมา แล้วก็ขอบใจสำหรับน้ำนะ ไม้หล่ะถ้าทำอะไรไม่ไหช่วยคนแล้วก็ต้องช่วยผีบ้าง(ต่อ)
เมื่อพ่อกลับมา ขวัญก็เตรียมของไว้เรียบร้อยหมดแล้วพร้อมเดินทาง บรรดาผู้ช่วยก็ตามไปด้วยเจ้าจุกนั่งตะกรเรื่องของผีตนนี้ ไม่ง่ายจริงๆ
ทั้งหมดที่ขายได้วันนี้ หกร้อยห้าบาทนะจ๊ะ” ขวัญก็นับเงินที่พ่อนำออกมากองต่อหน้าทุกคนทันที เพราะส่วนใหเรื่องของผีตนนี้ไม่ง่ายเลยจริงๆ(ต่อ)
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ขวัญ จะหาทางมาช่วยนะ ไม่คิดจะทิ้งหรอกแต่ตอนนี้มันดึกแล้ว อยู่ไปก็ไม่มีวิธี พี่ก็ทนไปกเธอคือใคร
เมื่อพ่อเห็นด้วยแล้ว ทั้งพ่อและลูกต่างก็พากันเตรียมอุปกรณ์และออกจากบ้าน เมื่อทั้งคู่มาถึงสระบัวแล้วเธอคือใคร(ต่อ)และพักเรื่องผีๆกันบ้างมาปรับที่ปลูกผักกันเถอะ
ทางด้านขวัญที่กำลังคุยอยู่กับจุก แดงและตาจินถึงสิ่งที่เห็นอยู่ในขณะนี้ก็รู้สึกสลดใจ รู้สึกสงสารและเหผีหวงที่กับความวุ่นวายของคอหวย
ที่ตำรวจมาบอกกล่าวเรื่องนี้ให้ขวัญฟังเพราะถือว่าขวัญกับพ่อก็เข้าไปเกี่ยวข้องกับคดีด้วย เนื่องจากเป็นรับสมัครคนงานกับเรื่องเล่าลือของหมู่บ้านข้างเคียง
เอ้กอี๊เอ้กเอ้ก เสียงของไก่หนุ่มประจำบ้านดังขึ้นตรงตามเวลาเดิม ช่วยปลุกให้คนที่หลับใหล ตื่นจากนิทราห๊ะ! ต้องปราบผีอีกแล้วเหรอ
ขวัญเมื่อได้ยินสิ่งที่ชบาพูดออกมาก็ได้แต่ส่ายหัวให้กับความคิดป่วยๆ ของคนที่เคยร่วมเรียนด้วยกันมาก่อนสำเร็จโทษกระสือ
ขวัญว่าคืนนี้ขวัญจะไปดูที่หมู่บ้านข้างๆจ๊ะ จะได้รู้แจ้งแดงชัดกันไปเลยว่าคนหรือผี ถ้าเป็นคนก็จะได้คิดสำเร็จโทษกระสือ(ต่อ)กับการไขข้อสงสัย
หญิงสาวคนนี้เป็นกระสือจ๊ะตา เขาไปรับเอาของที่ไม่ดีมาและวิญญาณร้ายมันได้เข้าไปสิงในร่าง ทำให้ตอนนี้เธ(ตอนพิเศษ) พี่จุกกับน้องแดงสั่งสอนคน
ในคืนนั้นที่ปราบกระสือเสร็จหลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วขวัญก็ล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนเพลียทันที โดยไม่ทันหาต้นกล้าไม้ผล กับปลูกผักกันเถอะ
สายน้ำไม่เคยไหลรอใคร กาลเวลาก็เฉกเช่นเดียวกัน ในช่วงเวลานี้ที่ดินของขวัญก็ได้ทำการยกแปลงตากหน้าดินไวการขายผัก กับมนุษย์ผู้ที่ไม่สามารถช่วยได้
ตาอ่ำจึงหันไปถามพี่นิลน้ำหลานชาย เพราะนิลน้ำมีเพื่อนฝูงมากและก็มีเพื่อนเป็นคนต่างชาติที่ยังติดต่อกันการขายผัก กับมนุษย์ผู้ที่ไม่สามารถช่วยได้(ต่อ)
เมื่อขวัญได้ยินก็ดีใจขวัญคิดว่าถ้าได้ผลไม้มาจะต้องรีบปลูกแล้ว ตอนนี้ผักก็เริ่มทยอยโตขึ้นแล้วอีกสองสาไปขายผักในตลาด กับสิ่งที่พบในศาลาร้างริมทาง
วันเวลาของขวัญและครอบครัวช่วงนี้หมดไปกับการทำไร่ทำสวน หมูพ่อทวนก็ไม่ได้มีเวลาออกไปขาย ถึงแม้จะไม่ได้ไปขายผักในตลาด กับสิ่งที่พบในศาลาร้างริมทาง(ต่อ)
“ผมขอเช่าเป็นรายเดือนไปเลยครับแล้วตอนนี้มีแผงตรงไหนว่างครับผมจะขายผักสด ผลไม้และอาหารแห้งก็มีกุนเชียงานเข้าแล้วขวัญชีวา กับวิญญาณชายหนุ่มที่น่าสงสาร
เมื่อวิญญาณทั้งสามตนได้กลับมาหาขวัญ ก็พบว่าขวัญและพ่อกำลังจะออกจากตลาด เมื่อแม่คำหอมเห็นดังนั้นจึงไดงานเข้าแล้วขวัญชีวา กับวิญญาณชายหนุ่มที่น่าสงสาร(ต่อ)
ส่วนทางด้านจ่าหมายขวัญก็ให้นั่งรถไปกับตนด้านหน้า ซึ่งในตอนนี้จ่าหมายไม่ได้รับรู้เรื่องราวภายนอกแล้วเพบหลักฐานบางส่วน กับสมาชิกใหม่ที่มาพร้อมตัวแถม
เมื่อขวัญรู้แล้วจึงได้ทำการยืนขึ้นไปบนที่นั่งในศาลาในขณะที่ไม่มีใครสนใจตน แล้วก็แกล้งทำเป็นมองไปรอบๆพบหลักฐานบางส่วน กับสมาชิกใหม่ที่มาพร้อมตัวแถม(ต่อ)
“ไปงั้นเดี๋ยวข้าจะพาเอ็งสองคนพ่อลูกไปเอง ว่าแต่นี่รถกระบะเอ็งหรือพ่อหนุ่มไปรวยอะไรมาล่ะถึงได้มีรถใหญหมดความกังวลของยายชุ่ม กับสืบคดีต่อ
ตกเย็นทุกคนที่อยู่บ้านสวนกำลังเริ่มทยอยกันเดินมากินข้าวที่โรงอาหาร อาหารเย็นที่นี่ได้จัดเตรียมไว้สำหหมดความกังวลของยายชุ่ม กับสืบคดีต่อ(ต่อ)
ทางตำรวจก็ถามต่อไปว่าหลานชายมีลักษณะรูปพรรณอย่างไร เจ้ลำเจียกก็ได้ลุกไปหยิบรูปของหลานชายมาให้ทางผู้กผิดที่ไว้ใจ คนใกล้ตัวนั้นร้ายที่สุด
ขวัญมองโรงพักในสมัยนี้ด้วยความประหลาดใจเพราะตั้งแต่ย้อนกลับมาหรือจะชาติก่อนก็เพิ่งจะรู้ว่าโรงพักในอดผิดที่ไว้ใจ คนใกล้ตัวนั้นร้ายที่สุด(จบวิญญาณผู้น่าสงสาร)
ทางฝ่ายผู้กองก็คิดว่าเด็กอะไรใจร้อนเสียจริง พูดไม่หายใจเลย ขณะที่คิดไปเขาก็ได้เดินมาถึงญาติของผู้ตายไฟฟ้า น้ำปะปามาแล้วจ้า
วันนี้เป็นวันที่ หนึ่งของเดือนหก ปี1978 เป็นวันที่คอหวยทุกคนต่างรอคอย ช่วงนี้ขวัญมักได้รับรายงานจากเไฟฟ้าน้ำปะปามาแล้ว(ต่อ)
เมื่อทั้งสามได้ฟังก็รีบจะไปกระจายข่าวและไปซื้อกับคนที่รับจดหวยทันที ส่วนงานตรงนี้ก็เรียกคนงานมาทำให้โครงกระดูกไร้ที่มา
หนุ่มต่างวัยทั้งสามคนยอมรับกับขวัญว่าที่พวกเขามาในวันนี้เพราะต้องการ ขอความช่วยเหลือจากขวัญ แต่พวกเขโครงกระดูกไร้ที่มา(ต่อ)
เพราะเธอรักทั้งไม้และแดงเหมือนน้องชาย และผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านนี้ต่างก็เป็นคนดี เธอจึงอยากให้ครอบครัวขอรักที่น่าสะพรึงของอาดิน
เช้าวันต่อมาผู้คนที่ขวัญได้นัดไว้เมื่อวานได้มาพร้อมกันหมดแล้วเมื่อนำผักขึ้นรถเรียบร้อยขวัญกับพ่อและทรักที่น่าสะพรึงของอาดิน(ต่อ)
“ฮือๆ พี่ขวัญชะ..ช่วยพ่ะ..พ่อหนูด้วยจ๊ะ ฮึก ฮือๆ” น้ำใสร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดขวัญไปด้วยพูดไปด้วย
“ไม่ตปราบผีสาวผู้คลั่งรัก
“อาดินรู้ไหมว่าผู้หญิงคนที่ชื่อกระถินเขาไปทำของที่ไม่ดีมาใส่อาดินและก็คนรักของอา สาเหตุอาการเจ็บป่วปราบผีสาวผู้คลั่งรัก(ต่อ)
“พี่ขวัญญญ เร็วๆเข้า น้องจะไม่ไหวแล้วนะจ๊ะ” จุกกับแดงตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน ฝ่ายตาจินเองตอนนี้ก็เริ่มทีวิญญาณผู้พลัดถิ่นกับการค้ามนุษย์
เป็นเวลาสองอาทิตย์กว่าแล้ว ตั้งแต่ที่ขวัญช่วยอาดิน ตอนนี้อาดินเริ่มมีสุขภาพดีและสามารถมาช่วยทำงานที่วิญญาณผู้พลัดถิ่นกับการค้ามนุษย์(ต่อ)
เป๊าะ แปะ ซ่าๆๆ หลังจากเสียงฟ้าได้ไม่นานก็ตามมาด้วยฝนห่าใหญ่ที่เทลงมา เหมือนดั่งว่าจะไม่ตกลงมาอีกแล้งานบุญเดือนเจ็ด กับเรื่องแปลกบ้านห้วยท้าย
ช่วงนี้เข้าเดือนเจ็ดแล้วเป็นช่วงเข้าหน้าฝนแบบเต็มๆ โชคดีที่โกดังเก็บของแห้งและ โรงงานแปรรูปสินค้าของงานบุญเดือนเจ็ด กับเรื่องแปลกบ้านห้วยท้าย(ต่อ)
ขวัญคิดว่าน้องคงจะเขินนั่นล่ะ เพราะคงไม่เคยมีใครหยอกแบบนี้เป็นแน่ ครอบครัวขวัญที่เห็นขวัญพูดคนเดียเรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือฉันนะ
ตกดึกคืนนั้นในขณะที่ขวัญกำลังย่องออกจากห้อง เพราะเธอไม่อยากให้พ่อไปด้วยเนื่องจากพ่อเป็นผู้ชาย เธอไม่เรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือฉันนะ(ต่อ)
ขวัญได้นำไฟฉายขนาดใหญ่ออกมาด้วย แล้วก็ส่องไปรอบๆ บริเวณซึ่งเธอมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากดงกล้วย หนาทึบขวัญชีวาบาดเจ็บ กับการปราบผีพราย
ทันทีที่ผีร้ายตรงหน้าขวัญพูดจบมันก็ได้รีบว่ายน้ำมาทางฝั่งที่ขวัญยืนอยู่ทันที มันว่ายได้รวดเร็วมากเพรขวัญชีวาบาดเจ็บ กับการปราบผีพราย(ต่อ)
ก๊อกๆ “ขวัญตื่นหรือยังลูกหนูไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ทำไมแม่ยังไม่เห็นลูกออกมาเลย" แต่สิ่งที่ได้กลับมาช่วยแม่ตะเคียนแสนสวย
ตั้งแต่ที่ขวัญนอนอยู่ที่โรงพยาบาลนี่ก็ผ่านมาได้ สามวันแล้วทุกคนในครอบครัวก็ยังคงกังวลใจกันอยู่ ทางด้ช่วยแม่ตะเคียนแสนสวย(ต่อ)
“หากว่าหนูบอกหมอ หมอจะคิดว่าหนูบ้าหรือเปล่า คือมีวิญญาณมาบอกหนูให้มาเตือนหมอ พี่คนนั้นบอกว่าห้ามหมอไโชคที่ได้มาโดยไม่คาดคิด
เมื่อขวัญได้สำรวจตัวรถและรู้วิธีการใช้งานแล้ว ก็ทำการต่ออุปกรณ์ต่างๆ ทันที ตอนนี้เจ้าดุกดิ๊ก เข้าไปปโชคที่มาโดยไม่คาดคิด(ต่อ)
กึก! เสียงจอบก็กระทบเข้ากับอะไรบางอย่าง พ่อจึงได้วางจอบลงข้างตัว แล้วเอามือโกยดินขึ้นมา ขวัญและแม่ทีแดงจะไปเกิดแล้วนะ
ตั้งแต่ที่ขวัญกลับมาจากโรงพยาบาล ก็เป็นเวลาสองวันเข้าไปแล้ว ที่ทั้งครอบครัวไม่ยอมไห้ขวัญออกไปทำงานอะแดงจะไปเกิดแล้วนะ(ต่อ)
ขวัญขับรถด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างมาก เธอค่อยๆขับ จนบัวและน้าสิงห์ต่างก็คิดด้วยความแปลกใจเช่นกัน ไเรื่องที่ชวนขนหัวลุก ณ.หมู่บ้านห้วยท้าย
เจ้าน้อยที่เสียงมาก่อนตัว ตอนนี้ได้โผล่มายังกลางวงของกลุ่มของพวกขวัญแล้ว แถมยังทำหน้าไม่ได้รู้ร้อนรูเรื่องที่ชวนขนหัวลุก ณ.หมู่บ้านห้วยท้าย(ต่อ)
แต่ขวัญยังไม่ทันได้ไป คนที่คิดไว้เมื่อคืนต่างก็พากันมาหาเธอกันเสียก่่อน แล้วยังพ่วงเอาผู้ใหญ่เสือมาดถ้าเรื่องผีต้องบอกขวัญชีวา
เอ้กอีเอ้กเอ้ก เสียงไก่ประจำวัดหนองบัว ซึ่งเป็นวัดประจำหมู่บ้านห้วยท้ายดังขึ้น แต่ก็หาได้มีผลใดๆ กัถ้าเรื่องผีต้องบอกขวัญชีวา(ต่อ)
“เมื่อคืนผมโดนผีหัวขาดหลอกเอาที่นาดอนนะสิ ลุงผู้ใหญ่ เจ้าจ้อยถึงขนาดไข้ขึ้นตอนนี้ยังอยู่สุขศาลาอยู่เมีใครเห็นหัวของผมไหมครับ
ตกดึกคืนที่มืดมิดไร้ซึ่งแสงใดๆจากดวงจันทร์และดวงดาว ขวัญและผองเพื่อนต่างภพ รวมถึงพ่อและพี่โชติที่ต้อมีใครเห็นหัวของผมไหมครับ(ต่อ)
พวกคนทั้งสามที่เห็นภาพต่างก็พากันรีบฉุดข้อไม้ข้อมือของกันแล้วพยายามที่จะพาตัวให้ออกจากที่นี่ด้วยความหวยจากแม่ตะเคียนและเรื่องหัวของชายคนหนึ่ง
ตั้งแต่เมื่อคืนที่ขวัญและพรรคพวกพากันกลับมาถึงบ้านแล้ว ขวัญก็ได้หันมามองพ่อกับพี่โชติเพื่อให้แน่ใจว่หวยจากแม่ตะเคียนและเรื่องหัวของชายคนหนึ่ง(ต่อ)
เมื่อมาถึงตลาดก็เห็นทุกคน เก็บและทำความสะอาดเรียบร้อยกันหมดแล้วรอขวัญมา ก็กลับบ้านได้ ส่วนยายชุ่มก็อนี่จะใช่หัวของเขาไหม?
เมื่อรถทั้งสองคันได้เข้ามายังบริเวณหมู่บ้าน บ้านไผ่ สิ่งที่ปรากฎออกมาให้เห็นก็คือ ดงไผ่จ้าเป็นดงไผ่จนี่จะใช่หัวเขาไหม(ต่อ)
ปัง! ปัง! ก็มีตามมาอีกสองนัด ตอนนี้ขวัญและพ่อก็หลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
“เจ้านายบอกตำรวจคนนั้นเแม่นวลใจป๋า กับ ผิดหรือที่ฉันไม่รู้
หมู่บ้านหนองนาเริ่มต้นเดือนแปดวันที่สอง ด้วยพายุฝนฟ้าคะนองที่ตกตั้งแต่เมื่อคืนที่มาพร้อมกับลมแรงพัดพแม่นวลใจป๋ากับผิดหรือที่ฉันไม่รู้(ต่อ)
ทางด้านคนที่ฟังก็พากันขำแม่กันยกใหญ่ ฝ่ายคนที่ถูกขำอย่างแม่ก็ได้แต่มองค้อนสามีของตนอย่างนึกเคือง พร้ลุงสุภาพกลับบ้าน กับหนึ่งคนสองชีวิต
เจ็ดวันแล้วตั้งแต่ที่ทางอาแทนไทยได้หายเงียบไปและไม่ได้แวะมาบอกข่าวใดๆ เกี่ยวกับเรื่องของผีลุงสุภาพคนลุงสุภาพกลับบ้านกับหนึ่งคนสองชีวิต(ต่อ)
ขวัญเมื่อได้ยินที่อาแทนไทยถามแบบนี้ก็ได้แต่ส่ายหน้า “ไม่ต้องจ๊ะ อาอย่าบอกใครอีกนะจ๊ะ ถือว่าหนูขอ เพรเธอเป็นเพียงคนธรรมดา กับไปเยือนเมืองขุนศรี
“เธอ! เธอทำอะไรกับลูกของฉัน ทำไมลูกฉันถึงต้องมาตาย เธอต้องรับผิดชอบ คืนชีวิตลูกสาวฉันมา คืนมา” ขวัญซเธอเป็นเพียงคนธรรมดากับไปเยือนเมืองขุนศรี(ต่อ)
เรื่องของขวัญกับทางอาแทนไทยก็จบลง เพราะพ่อทวนและปู่ทูลย่ามีจะไปด้วย โดยปู่บอกว่าในเมื่อมีรถแล้วและอยการเดินทางของขวัญชีวาและผองเพื่อนต่างภพ
กำหนดการเดินทางของขวัญชีวาก็มาถึงอย่างรวดเร็ว และทางสวนขวัญก็ได้เตรียมของกินต่างๆ ที่เป็นผลิตผลทุกชนการเดินทางของขวัญชีวาและผองเพื่อนต่างภพ(ต่อ)
“สวัสดีครับอาทูลอามี” ฝ่ายลุงมิ่งก็ยกมือไหว้ทักทายปู่และย่าของขวัญ
“สวัสดีจ๊ะลุงมิ่ง” ขวัญก็ยกมือไหเบื้องหน้าดูใจดีมีเมตตา แต่เบื้องหลังเล่าใครจะรู้
“แล้วได้ไปสอบถามกับเสี่ยคนนี้หรือยังล่ะ” ผู้กองแทนไทยถามขึ้นมา เพราะมันน่าจะเกี่ยวกับข้องกับเสี่ยคนนเบื้องหน้าดูใจดีมีเมตตาแต่เบื้องหลังใครเล่าจะรู้(ต่อ)
ดวงตากลวงโบ๋หายไปทั้งสองข้าง ปากถูกเย็บติดอยู่ด้วยกัน มองลงมาตามลำตัวก็ไม่เห็นว่าท้องได้ถูกผ่าออก มีภาพที่ชวนให้ห่อเหี่ยวใจ
หลังจากที่อาแทนไทยตอบตกลงแล้วอาแทนก็ได้เดินไปชวนอาติน เมื่อทุกคนลงความเห็นแล้วว่าน่าจะไปตรวจสอบดูสักภาพที่ชวนให้ห่อเหี่ยวใจ(ต่อ)
ต่างก็ทำให้พวกเขารู้สึกผะอืดผะอมกันขึ้นมาอีกครั้ง แต่ด้วยหน้าที่พวกเขาจำต้องเข้าไปตรวจสอบดูใกล้ๆให้ไจุดจบที่ยิ่งกว่าความตาย
แผ่นยันต์ที่ขวัญเผาก็กำลังลุกไหม้ขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งยันต์ไม่มากขึ้นเท่าไหร่ ลมก็ยิ่งพัดแรงมากขึ้นเท่านัจุดจบที่ยิ่งกว่าความตาย(ต่อ)
สภาพวิญญาณที่เห็นนั้นมีแต่ร่างกายที่ไม่สมบูรณ์ เพราะเป็นร่างกายที่ได้โดนควักโดนตัดเอาอวัยวะภายในร่างปรึกษาหารือกับสติ๊กเกอร์แบรนด์สวนขวัญ
ตอนนี้ขวัญได้นำบ้านในมิติออกมาแล้ว และบ้านหลังนี้ต่างก็เป็นที่ถูกอกถูกใจของทุกคนเป็นอย่างมากเนื่องจาปรึกษาหารือกับสติกเกอร์แบนด์สวนขวัญ(ต่อ)
พ่อกับขวัญก็ได้ยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของแกแบบนี้ เมื่อทุกคนนั่งเรียบร้อยพ่อก็พูดเรื่องที่พูดขึ้นมผีเด็กที่ท่าเรือ
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ฝนตกหนักมากขึ้นทุกวัน น้ำในลำหวย หนองบึงต่างก็พากันปริ่มอยู่ริมขอบแทบจะล้นออกมา ตาผีเด็กที่ท่าเรือ(ต่อ)
ขวัญเมื่อได้รับรู้ถึงความเป็นห่วงของตายายและลุง ก็ทำให้รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากว่าตอนนี้เธอช่างโชสนุกแต่ตนเอง ทุกข์คนอื่นไม่รู้เหรอ(ผีดื้อ)
เพราะภาพที่เห็นตอนนี้ได้ไปไกลกว่ามโนสำนึกที่ขวัญและผองเพื่อนจะคิดได้ ภาพที่เห็นคือเครื่องในต่างๆ ที่สนุกแต่ตนเองทุกข์คนอื่นไม่รู้เหรอ(ผีดื้อ)ต่อ
“บอกให้กลับมาร่างเดิมที่ดีๆ ไงจะได้มาคุยกันจะฟังไหมห๊ะ” ขวัญเองก็วิ่งตามไปตีเจ้าผีเด็กนี่อย่างไม่ลดความหวังดีที่เขาไม่ต้องการ
เมื่อขนิฐได้ยินสิ่งที่ป้าของตนพูดตนก็คิดว่าลองดูก็คงจะไม่เสียหายอะไร เขาจึงคิดว่าคนเดียวที่จะสามารถชความหวังดีที่เขาไม่ต้องการ(ต่อ)
หลังจากทุกคนเห็นว่าเริ่มจะดึกแล้วก็สมควรที่จะไปนอน ก็ต่างแยกย้ายกันไปเข้านอนที่ห้องของตนทันที
เช้าวันเรื่องบางเรื่องก็ต้องใช้จิตสำนึกในการรักษาตน
เมื่อทุกคนได้เห็นคนป่วยมีท่าทีเงียบสงบลงผิดกับที่หัวเราะอยู่เมื่อครู่ ทุกคนต่างก็คิดว่าเรื่องที่ขวัญเรื่องบางเรื่องก็ต้องใช้จิตสำนึกในการรักษาตน(ต่อ)
“และเมื่อเธอได้เข้าไปอยู่ในคุกเธอถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต ทางเธอและครอบครัวรับไม่ได้ทำให้เธอผูกคอการสำนึกผิดและเรื่องชวนสยองในหมู่บ้าน
ช่วงสายของวันขวัญและพ่อก็ได้มาที่โรงพยาบาลเพื่อที่จะได้เข้าไปช่วยพี่นันให้หลุดพ้นจากสิ่งที่มาคุกคามชการสำนึกผิดและเรื่องชวนสยองในหมู่บ้าน(ต่อ)
เมื่อทั้งสามคุยกันได้สักพักขวัญและพ่อจึงได้ขอตัวกลับบ้าน เพราะขวัญรู้สึกเหนื่อยมากในวันนี้เพราะแทบจะปอบผู้ชายอย่างนั้นเหรอ
“พี่ขวัญ แย่แล้วมีปอบมันเข้ามาในหมู่บ้านเราแล้ว แม่คำหอมเองก็เพิ่งจะรู้เมื่อเช้านี้เอง แกบอกว่าเจ้าตปอบผู้ชายอย่างนั้นเหรอ(ต่อ)
“ปอบทำไมเป็นผู้ชายล่ะ ไม่ได้เป็นผู้หญิงอย่างที่เราเห็นกันตามหนังขายยาหรือที่ได้ยินจากละครวิทยุหรอกหเรื่องระทึกริมบึง
“แฮกๆ ชะช่วยด้วย” เสียงอันอ่อนล้าผสมมากับเสียงหอบจากการวิ่งหนีอะไรบางอย่างดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงเรื่องระทึกริมบึง(ต่อ)
ช่วงบ่ายของวันที่สวนขวัญยามนี้มีผู้คนพากันมามากมาย เขาเหล่านี้มาเพื่อที่จะขอบใจขวัญโดยเฉพาะแต่คนที่เซูเปอร์มาร์เก็ตบ้านนาถือกำเนิดแล้วนะ
วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหมือนสายน้ำไหล เผลอแป๊บเดียวลมหนาวก็ได้เข้ามาเยือนบ้านหนองนาแล้ว ตอนนี้เข้าซูเปอร์มาร์เก็ตบ้านนาถือกำเนิดแล้วนะ(ต่อ)
ยามเช้าขวัญได้ทำน้ำเต้าหู้ร้อนๆ มีปาท่องโก๋ทอดใหม่ๆ กรอบๆแจกให้ทุกคนที่อยู่ในสวนของตนเพื่อเป็นการเพิภัยหนาวที่น่าขนลุก
อีกสองวันต่อมาก็มีคนได้มาหาขวัญตามที่คุณยายในฝันได้บอกขวัญไว้ คนผู้นั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่ก็เป็นคนคภัยหนาวที่น่าขนลุก(ต่อ)
เมื่อทุกคนทานกันอิ่มหนำสำราญกันดีแล้ว ก็พากันออกเดินทางทันที เนื่องจากเวลานี้เริ่มที่จะเห็นแสงแรกของความตายที่มาอย่างต่อเนื่อง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้สร้างความหวาดกลัวให้กับคนในหมู่บ้านเป็นอย่างมาก ส่วนทางด้านของศพทางผู้ใหญ่ความตายที่มาอย่างต่อเนื่อง(ต่อ)
ท่ามกลางความเงียบสงบของหมู่บ้านนี้ ช่างแตกต่างกับอีกหมู่บ้านที่อยู่ติดกันโดยสิ้นเชิง เพราะในขณะนี้ก็ทำกรรมอย่างไรก็จงได้อย่างนั้น
เมื่อกลับมาถึงอำเภอขุนทดแล้วรถก็มุ่งหน้าไปยังสวนขวัญก่อนเพราะขวัญได้ชวนทุกคนให้ไปกินข้าวกลางวันกันทีทำกรรมอย่างไรก็จงได้อย่างนั้น(ต่อ)
“แล้วลูกชายเขาทำไมถึงรอดได้ละจ๊ะ” ขวัญถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“เด็กคนนี้เขาไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้ประจำเบื้องหลังที่น่าสงสารของวิญญาณผู้อาฆาต
เช้าวันนี้หลังจากที่ขวัญได้ทำกิจวัตรประจำวันของตนเสร็จแล้ว ขวัญก็ได้เข้าไปในตัวอำเภอกับป้าลำเจียกด้วเบื้องหลังของวิญญาณสาวผู้อาฆาต(ต่อ)
โดยครั้งนี้จ่ายอดและจ่าหมายไม่ได้ไปด้วยเพราะที่นั่งไม่พอ อาแทนไทยจึงต้องเป็นคนขับรถเองโดยมีลุงพิทักษการตายที่สุดสยองกับได้โปรดช่วยปลดปล่อยฉันที
เมื่อเธอได้มองเห็นทุกอย่างผ่านความฝันนี้ เธอผู้อำมหิตนี้กลับหัวเราะด้วยความสะใจ แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุการตายที่สุดสยองกับได้โปรดช่วยปลดปล่อยฉันที(ต่อ)
ด้านท่านขุนเทพเองก็รับรู้ได้เช่นเดียวกันว่าวิญญาณตนนี้กำลังจะถูกความมืดกลืนกิน ในไม่ช้า “ดำ เจ้าจงรความอิจฉาที่นำพามาสู่หายนะ
“หนูคงเดาได้ใช่ไหมว่าพวกลุงมาหาหนูเรื่องอะไร กว่าเราจะสรุปเรื่องนี้ได้ก็ใช้เวลานานพอสมควรทีเดียว เรืความอิจฉาที่นำพามาสู่หายนะ(ต่อ)
เมื่อพ่อและลูกคุยกันรู้เรื่องแล้วทั้งคู่ก็พากันเดินมาที่รถ พ่อก็เป็นคนขับพาลูกสาวไปยังจุดหมายที่ต้องงานลอยประทีปที่น่าตระหนก
ผ่านมาหลายวันแล้วนี่ก็เข้าใกล้งานลอยประทีปเข้าไปทุกขณะ วันนี้ขวัญตั้งใจที่จะไปรับชะลอมที่จ้างให้ปู่ชงานลอยประทีปที่น่าตระหนก(ต่อ)
“ขวัญหนูไปบอกให้ชื่นไปขุดดินใต้ต้นการเวกนะ ท่านเจ้าที่มาบอกตาเมื่อกี้ว่าพ่อของชื่นเขาได้ฝังบางสิ่งเอให้หนูพักบ้างไม่ได้เหรอคะ?
เสียงปืนและเสียงกรีดร้องนั้นก็ไม่ได้ทำให้ขวัญและคนที่ขายสินค้าอยู่รอบนอกได้รับรู้แม้แต่น้อย จะมีแค่คให้หนูพักบ้างไม่ได้เหรอคะ(ต่อ)
พวกน้องชายขายของกันอย่างสนุกสนานสักพัก พอคนเริ่มเงียบพวกเขาก็พากันปิดร้านแล้วก็พากันเดินมาทางร้านของจะชั่วก็ลูก จะเลวก็พ่อ
เมื่อปู่ชื่นได้ยินจากขวัญว่ามีตำรวจมาขอพบ ก็แสดงความแปลกใจออกมาแล้วตนเองก็รีบเดินตามขวัญมาทันที พ่อทจะชั่วก็ลูก จะเลวก็พ่อ(ต่อ)
ขวัญมองเห็นว่าเป็นวิญญาณหญิงวัยกลางคนใบหน้าใจดีแต่ขาวซีด รูปร่างผอมแต่ก็ไม่มากนัก อายุอานามก็น่าจะพกรรมหนักที่ต้องทำการชดใช้
ค่ำคืนที่บ้านไผ่ในยามนี้นอกจากจะหนาวจากอากาศแล้ว ชาวบ้านทุกคนยังต้องนอนหวาดผวาอยู่ทุกคืนด้วยเสียงลากกรรมหนักที่ต้องการทำการชดใช้(ต่อ)
“พ่อจ๊ะเราไปคุยกับหลวงตากันเถอะจ๊ะ” ขวัญพูดกับพ่อขึ้นมาเมื่อพระทุกรูปกำลังจะกลับไปยังกุฏิหลังจากที่ตอนพิเศษ ความหวังการรอคอยและความแค้น
“ผวน” ในขณะที่ลุงผวนกำลังหยิบผักที่ลูกค้าส่งให้เพื่อนำมาใส่ถุงอยู่นั้น ก็ได้ยินว่ามีคนมาเรียกตน เขาตอนพิเศษ ความหวังการรอคอยและความแค้น(ต่อ)
“ลุงผวนมีพี่น้องด้วยเหรอจ๊ะ หนูนึกว่าลุงไม่มีใครแล้วนอกจากไม้เพราะไม่เห็นลุงออกไปไหนเลย” ขวัญคุยกับคำสั่งลาจากผู้เป็นพ่อ
ขวัญเมื่อได้ตอบรับคำลุงผวนกับลุงผันไปแล้ว วันรุ่งขึ้นเธอก็มาหาป้าวิญญาณที่เธอเคยบอกไว้ว่าให้มาอยู่กัคำสั่งลาจากผู้เป็นพ่อ(ต่อ)
“ไม้มาหาย่าสิลูก ขวัญด้วยนะทั้งสองคนก็เรียกฉันว่าย่านะลูก” แม่ลุงผวนได้เรียกไม้และขวัญเข้าไปหาใกล้ๆโจรปล้นควายกับเสือดำ
“ขวัญ ป้ามีเรื่องด่วนจะมาบอกหนู” เสียงร้อนรนดังขึ้นท่ามกลางเสียงพระกำลังสวดในงานของพ่อลุงผวน ขวัญซึ่โจรปล้นควายกับเสือดำ(ต่อ)
ขวัญเมื่อเห็นว่าอาแทนไทยไปพักที่บ้านของย่าสมรก็คิดว่าเดี๋ยวค่อยกลับไปคุยที่บ้านดีกว่าเพราะคุยกันอยู่อาคมปะทะอาคม
ขวัญได้เดินมาตรงหน้าเจ้าหน้าที่ทั้งสอง แล้วจ้องมองคนทั้งคู่อย่างไม่วางตา พร้อมทั้งท่องคาถาสะกดจิตไปดอาคมปะทะอาคม(ต่อ)
“เชิญทุกคนนั่งก่อนเถอะค่ะ ไม่ทราบว่าทุกคนเป็นใครกันหรือคะ” เจ้าของบ้านสาวถามขึ้นมาด้วยความแปลกใจ
“คเรื่องราวของเสือกับน้ำตาแม่
เมื่อทั้งห้าคนที่เหลือได้เห็นว่า ปืนของตำรวจได้มาจ่อที่หัวของพวกมันแล้ว มันทุกคนก็พร้อมใจกันคิดว่าสิเรื่องราวของเสือกับน้ำตาแม่(ต่อ)
เจ้าเสือตอนนี้ก็ยังคงนั่งรำพึงรำพันถึงแม่ของตนอยู่ แต่ท่าทางตอนนี้แตกต่างจากตอนแรกที่องอาจห้าวหาญเป็โครงการใหม่หาเงินช่วยชาวบ้าน
ตอนนี้ขวัญและคณะก็ได้กลับมาถึงภูมิลำเนาบ้านเกิดของตนแล้ว ผีขาเม้าก็เศร้าสร้อยอยู่พักหนึ่งเมื่อป้าพุดโครงการใหม่หาเงินช่วยชาวบ้าน(ต่อ)
“ทันสิจ้ะ ถ้าตาทำตามที่หนูแนะนำ ตาก็แค่จัดให้คนที่มีหน้าที่ปลูกไผ่ใช้ปุ๋ยสูตรพิเศษของหนูทุกต้นที่ปลเด็กชายผู้น่าสงสารกับความรักของแม่
เมื่อหญิงสาวที่ชื่อกุ้งเดินมาถึงบริเวณที่ก่อสร้างเธอก็รีบเดินเข้าไปหากลุ่มคนที่กำลังทำงานของตนกันอยูเด็กชายผู้น่าสงสารกับความรักของแม่(ต่อ)
ด้านนอกหมาก็ยังคงส่งเสียงเห่าหอนกันอยู่บริเวณหน้าบ้านของกุ้งและลูกหิน จนคนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงโดยรคนเลวแบบนี้มันต้องไม่ตายดี
ตกเย็นปีและแม่ก็ได้พาลูกหินกลับมาที่บ้านของตนด้วย เพราะตอนที่เธอและลูกหินขอเจ้าหน้าที่ดูร่างที่นอนแนคนเลวแบบนี้มันต้องไม่ตายดี(ต่อ)
ขวัญที่เห็นพ่อของตนทำหน้าตาแปลกๆ เธอก็รู้สึกเสียวสันหลังยังไงชอบกล เธอรีบไปบอกพี่โชติและน้องๆดีกว่า
น้องชายคนใหม่ผู้กระตือรือร้นกับวันของครอบครัว
วันเผาศพของแม่กุ้ง ลูกหินและพี่ชายทั้งหกคนก็ต่างพร้อมใจกันบวชหน้าไฟให้กับแม่ของน้องชายคนใหม่กันด้วยน้องชายคนใหม่ผู้กระตือรือร้นกับวันของครอบครัว(ต่อ)
ดังนั้นเด็กทุกคนจึงมีชื่อตามนี้ ขวัญโชติ ขวัญชีวา ขวัญเพชร ขวัญกล้า ขวัญข้าว ขวัญพฤก (ไม้) ขวัญนที(ลาก่อนปี1978
และแล้วขวัญก็ได้ย้อนเวลากลับมาจนเข้าสู่วันส่งท้ายปีเก่าของปี 1978 แล้ววันนี้ที่สวนขวัญแม้สภาพอากาศจะลาก่อนปี1978(ต่อ)
รุ่งอรุณยามเช้ามาเยือนวันนี้ก็เป็นวันที่ หนึ่งเดือนหนึ่งปี1979 แล้วทุกคนที่ได้ตื่นขึ้นมาโดยเฉพาะบรรดเด็กชายที่หายไปกับชายใบหน้าอัปลักษณ์
ช่วงเวลานี้พ่อทวนมักจะยุ่งอยู่ตลอดเวลาเพราะพ่อต้องเข้าไปเรียนรู้ถึงงานของผู้ใหญ่บ้านกับตาชด และมักจะเด็กชายที่หายไปกับชายใบหน้าอัปลักษณ์(ต่อ)
“แปลกที่ว่าก็คืออาสงสัยแม่ของเด็กนะสิแม้ว่าเขาจะดูเสียใจแต่อาว่ามันแปลกตามสัญชาตญาณละมั้งและอีกอย่างเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสากับภาพสะเทือนใจ
ขวัญและพวกอาแทนไทยรวมทั้งลุงหน้าผีก็ได้พากันมายังบ้านที่เกิดเหตุนี้อีกครั้ง ขวัญจึงได้ใช้ความสามารถจเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสากับภาพสะเทือนใจ(ต่อ)
อย่างเรื่องของลูกหินเองก็เช่นกันเพราะได้มีเหล่าวิญญาณที่เฝ้าแผงในตลาดมาจับกลุ่มคุยกันแล้วพี่ขวัญได้ยโปรดมองคนให้มองที่ใจอย่าใช้แต่สายตา
ตอนนี้ทางด้านเจ้าหน้าที่ก็ได้มีคนออกจากป่ารกนี้เพื่อที่จะได้ไปแจ้งข่าวให้กับคนเป็นพ่อแม่ของเด็กทั้งสโปรดมองคนให้มองที่ใจอย่าใช้แต่สายตา(ต่อ)
“แล้วเธอเป็นใครกันก็ไอ้หน้าผีอัปลักษณ์นี่มันต้องอิจฉาที่ฉันมีลูกหน้าตาน่ารักมันเลยไม่พอใจถึงต้องทำรหากเลือกเกิดได้คงจะไม่มีแม่แบบนี้
ตอนนี้ทุกคนได้พากันยกโขยงขึ้นมาบนโรงพักกันหมดแล้วรวมครอบครัวของขวัญทุกชีวิตด้วย
“คุณตำรวจคุณจับภรรยาหากเลือกเกิดได้คงจะไม่มีแม่แบบนี้(ต่อ)
“ลูกสองคนคงจะเหนื่อยนะพ่อตื่นแต่เช้าทุกวันช่วยงานที่บ้านเสร็จแล้วยังต้องมาช่วยงานทางนี้อีกฉันเห็นแล้วิญญาณเฒ่าประหลาด
เมื่อถึงวันเผาศพของเด็กทั้งสองคน ขวัญก็ได้เห็นวิญญาณของเด็กทั้งคู่ได้กลายเป็นลูกไฟสีขาวดวงเล็กๆ ลอยขวิญญาณเฒ่าประหลาด(ต่อ)
“พ่อจ๋าเหนื่อยมากไหมจ๊ะหรือพ่อจะลาออกดี” ขวัญถามผู้เป็นพ่อขึ้นมาในเย็นวันหนึ่งที่ทุกคนในครอบครัวมารผีบอกที่ซ่อนเงิน
ตอนนี้ภายในวัดก็เกิดความโกลาหลย่อมๆขึ้นมาแล้วพระเณรซึ่งเพิ่งจะได้มาบวชใหม่ตอนนี้ก็ต่างมองหน้ากันไปมาผีบอกที่ซ่อนเงิน(ต่อ)
“เอ็งมาหาตาหรือแม่หนูต้องการเจอตามีธุระอะไรกับตาหรือเปล่า” ผีผู้เฒ่าถามขวัญ
“สวัสดีจ้ะตาหนูแค่มาถามน้ำลดใครว่าตอผุดแต่เป็นศพต่างหากที่โผล่ขึ้นมา
หลังจากสองอาทิตย์ต่อมาน้ำในคลองก็ลดลงตามที่ตาบุญได้บอกไว้ตอนนี้มีคนที่มาจับปลาก็ได้แต่พากันสงสัยเมื่น้ำลดใครว่าตอผุดแต่เป็นศพต่างหากที่โผล่ขึ้นมา(ต่อ)
“จริงเหรอขวัญพวกอาจะได้ไปซื้อตามที่เอ็งบอก” ชาวบ้านที่มีจักรยานที่ไปแจ้งกับพ่อของขวัญก็เป็นตัวแทนทุเจ้าแดงถือกำเนิดแล้วนะ
งานศพของตาบุญก็ผ่านพ้นไปด้วยดีขวัญได้นำเงินที่ได้มาจากแกนับได้มีทั้งหมดสามพันบาทได้นำมาจัดงานให้และทเจ้าแดงถือกำเนิดแล้วนะ(ต่อ)
พวกขวัญรออยู่หน้าห้องสักพักก็เห็นเขาเข็นน้าบัวออกมาเพื่อจะพาไปยังห้องคลอดน้าสิงห์กับหินลูกชายคนโตก็รนี่คือแดงน้อยของเราจริงๆเหรอ
ในช่วงสายของวันนั้นหลังจากที่ขวัญพี่โชติและเพชรได้ขายของกันหมดแล้วทั้งสามก็พากันมาที่โรงพยาบาลที่น้านี่คือแดงน้อยของเราจริงๆเหรอ(ต่อ)
“เข้าใจแล้วจ้ะพี่ขวัญพวกเราก็จะช่วยกันดูแลน้องกันอีกทางหนึ่งเช่นกันดูๆไปหนูว่าตอนนี้น้องดูขี้เหร่มากนี่คือโรงเรียนหรือบ้านผีสิงกัน?
เมื่อขวัญมาถึงห้องที่น้าบัวพักอยู่เธอก็ได้เห็นว่ามีหมอผู้หญิงกำลังตรวจน้าบัวอยู่เธอและพี่น้องจึงได้เนี่คือโรงเรียนหรือบ้านผีสิงกัน?(ต่อ)
“คุณนายแกเป็นคนดีแท้นะขวัญไม่รังเกียจคนยากคนจนอย่างบ้านเราเลย”แม่ของน้าสิงห์พูดออกมา
“ใช่จ้ะย่า ย่าร่างที่มีแต่แขนหนึ่งข้างขาหนึ่งข้างและอวัยวะภายใน
คำเตือนทำใจก่อนอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติทั้งสิ้นหากผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ
เร่างที่มีแต่แขนหนึ่งข้างขาหนึ่งข้างและอวัยวะภายใน(ต่อ)
เขาแกะแล้วก็วางไว้บนพื้นที่เขาได้ปูผ้ายางเอาไว้เขาหยิบชิ้นที่สองครั้งนี้เป็นขาช่วงบนตั้งแต่ต้นขาถึงหอยากจะให้ช่วยก็อยู่อย่างสงบหน่อยไม่ได้เหรอ?
เมื่อขวัญคุยกับวิญญาณหน้าบ้านอยู่สักพักจึงได้บอกให้วิญญาณตนนั้นเข้ามาอาศัยอยู่ที่สวนของตนไปก่อนโดยใหอยากจะให้ช่วยก็อยู่อย่างสงบหน่อยไม่ได้เหรอ?(ต่อ)
“เอาล่ะเรา มานั่งคุยกันดีๆ เถอะ”
พวกแทนไทยเมื่อได้ยินเสียงของขวัญก็พากันหลุดออกจากภวังค์พร้อมกับมองไปสวยแต่รูปแต่จิตใจเต็มไปด้วยความอำมหิต
ในขณะที่เสี่ยอ้วนกำลังเดินอย่างเพลิดเพลินกับสาวสวยนางนี้ที่พูดจาออดอ้อนเอาอกเอาใจอยู่นั้น ก็ได้มีลูกสวยแต่รูปแต่จิตใจเต็มไปด้วยความอำมหิต(ต่อ)
“นี่คุณว่าฉันเหรอ คุณอย่าลืมนะที่พวกคุณมีเงินมีทองใช้ทุกวันนี้มันได้มาจากทางบ้านของฉันทั้งนั้นแหละหญิงร้ายชายเลวหน้าซื่อใจคด
ทางด้านแทนไทยที่ตอนนี้ก็ได้มีความคืบหน้าไปเยอะมากขึ้นแล้วเขาได้ให้เจ้าหน้าที่มาสืบสวนคนที่ชื่อกิ่งอยหญิงร้ายชายเลวหน้าซื่อใจคด(ต่อ)
ในระหว่างที่ตินไปบ้านสวน แทนไทยก็เข้ามาคุยกับสองคนที่เข้าจับมา เขาก็ได้ถามคำถามหลายๆข้อแต่คำถามส่วนใเมื่อหมดใจก็แค่ปล่อยทำไมถึงต้องทำร้าย
คำเตือนเนื้อหาตอนนี้ค่อนข้างจะอ่อนไหวเพราะเกี่ยวกับเพศที่สาม หากเกิดความผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมาด้วเมื่อหมดใจก็แค่ปล่อยทำไมถึงต้องทำร้าย(ต่อ)
พี่เข้าใจที่น้องกับรูนต่างก็เกิดความหวั่นไหวซึ่งกันและกันและตัวรูนเองก็แค่อยากรู้อยากลองอะไรแปลกๆ บ้ฉันยังไม่พร้อมกับเรื่องใหม่ยังไม่ต้องรีบมากันจะได้ไหม?
เมื่อรู้แล้วว่าพี่แขกเป็นใครเรื่องราวมันก็ง่ายขึ้นมาขวัญคิดว่าวันรุ่งขึ้นเธอจะรีบไปหาอาแทนไทยให้ช่วยฉันยังไม่พร้อมกับเรื่องใหม่ยังไม่ต้องรีบมากันจะได้ไหม?(ต่อ)
ชายพายเรือก็ได้พาเด็กหนุ่มทั้งสามไปซื้อของเพื่อที่จะได้พาเด็กพวกนี้กลับมายังเรือนร้างนี้อีกครั้งเพื่อุปสรรคจ๋าทำไมถึงได้เยอะแบบนี้
ติณณภพก็ได้เดินนำกลุ่มของขวัญเข้าไปในห้องแทนไทยซึ่งกำลังก้มหน้าทำงานอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือนแลอุปสรรคจ๋าทำไมถึงได้เยอะแบบนี้กัน(ต่อ)
“พี่จะเลือกสละสัญชาตินั้นทิ้งแล้วมาใช้สัญชาติของที่นี่แทน แต่พี่คงต้องรอให้มีร่างกายเสียก่อนละนะ พีเจ้าผีร้ายตายไปแล้วยังอยากจะตายซ้ำใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้
สิ่งที่ขวัญเห็นกับเพชรเห็นนั้นมันต่างกันตรงที่ขวัญได้เห็นวิญญาณของเด็กวัยรุ่นนอนกองอยู่กับมอเตอร์ไซคเจ้าผีร้ายตายไปแล้วยังอยากจะตายซ้ำใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้(ต่อ)
“เป็นยังไงบ้างลูก เรื่องเรียบร้อยแล้วหรือยัง”แม่ถามกับขวัญเมื่อเห็นขวัญเดินเข้าห้องมาแล้ว
“แม่จ๋ากอสิบนาทีสุดท้าย พี่จะเลือกทางไหนถามใจให้ดีๆ
เมื่อแขกได้ยินที่พี่สาวพูดออกมาแบบนี้ความรู้สึกของเขามันด้านชาไปหมด ใจของเขาเองก็เจ็บหนึบเช่นเดียวกัสิบนาทีสุดท้าย พี่จะเลือกทางไหนถามใจให้ดีๆ(ต่อ)
“งั้นถ้าคืนนี้กูไปแม่มึงไม่ซักฟอกกูละเอียดเลยเหรอแล้วจะเป็นแม่สื่อให้กูเหมือนกับแม่กูหรือเปล่าวะกูนความสุขของตัวเองต้องเริ่มที่ตัวเอง
อย่าว่าแต่พวกเขาที่แปลกใจเลย แม้แต่ตัวของขุนเทพเองก็แปลกใจเช่นเดียวกัน แต่เดี๋ยวเรื่องนี้เอาไว้ค่อยวความสุขของตัวเองต้องเริ่มที่ตัวเอง(ต่อ)
“ยังวะ กูเพิ่งจะได้รับต่ำแหน่งและอีกอย่างกูอยู่ที่โน่นมีเรื่องแปลกๆ ให้ลับสมองเยอะดี ไอ้ติณมันยังขอยอาทิตย์หรรษากับคำท้าสุดหลอน
โรงเรียนของน้องๆ ต่างก็เปิดเรียนกันหมดแล้วเพราะพวกเขาเป็นนักเรียนเข้าเรียนตามปกติน้องๆ ไปเรียนกันได้อาทิตย์หรรษากับคำท้าสุดหลอน(ต่อ)
“กูมาท้าพวกมึง หลังเลิกเรียนพวกมึงกล้ามาประลองความกล้ากับพวกกูไหม”เจ้าเก่งหัวโจกของกลุ่มนักเลงพูดออวิญญาณหญิงสาวผู้มีแต่ความห่วง
กลุ่มของขวัญทั้งหกคนก็ได้พากันเดินออกมาจากห้องนั้นโดยไม่ได้สนใจเหล่านักเลงทั้งสิบคนเลยเพราะตอนนี้พี่วิญญาณหญิงสาวผู้มีแต่ความห่วง(ต่อ)
ขวัญและโชติก็มองดูอยู่ห่างๆ พร้อมกับวิญญาณสาวที่เดินตามพวกขวัญมาด้วย วิญญาณสาวเองก็มองไปทางผู้หญิงคนร้านใหม่ในจังหวัดกับการหมดห่วงของวิญญาณสาว
เช้าวันต่อมาครอบครัวของขวัญก็ดำเนินชีวิตกันไปตามปกติ น้องๆที่ต้องไปโรงเรียนลุงขจรก็เป็นคนขับรถไปส่งร้านใหม่ในจังหวัดกับการหมดห่วงของวิญญาณสาว(ต่อ)
แต่ตอนนี้ใครจะไปคิดว่าเขาจะได้พบคนดีๆ และยังได้มาเป็นเพื่อนกันอีก คนทั้งสามคนตรงหน้าเขานี้เหมือนกับเบ้านเรือนไทยหลังงามริมน้ำ
เมื่อทุุกคนออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว พวกเขาก็พากันขึ้นรถต่อไปยังตลาดทันทีโดยลุงขจรเป็นผู้ขับเช่นเดิม รถไบ้านเรือนไทยหลังงามริมน้ำ(ต่อ)
ขวัญกับคุณยายก็คุยกันอยู่สักพักหลานชายของคุณยายก็มา พวกขวัญกับเจ้าของบ้านก็ไปรถกันคนละคันเพราะขวัญแลการกลับมาของชายที่เป็นพี่สาว
เช้าวันรุงขึ้นซึ่งวันนี้ทุกชีวิตที่อยู่ในสวนขวัญก็ปฏิบัติหน้าที่ของตนกันไปตามปกติ ตื่นเช้าขึ้นมาก็หุการกลับมาของชายผู้เป็นพี่สาว(ต่อ)
เมื่อพ่อเห็นว่าลูกๆ และเมียรักเดินออกมาแล้วเขาก็เดินไปสมทบและทุกคนก็พากันเดินไปขึ้นรถที่มีลุงขจรและคสายโลหิตที่เฝ้ารอกับการให้อภัย
เมื่อคนมาพร้อมแล้วทุกคนก็พากันลงเรือ แล้วพี่ราฟก็ขับไปยังสถานที่ที่เป็นเป้าหมายของพวกเขาด้วยความระมัสายโลหิตที่เฝ้ารอกับการให้อภัย(ต่อ)
“ถ้าหากว่าปู่ของเจ้าชื่อเนื่องและย่าของเจ้าชื่อจิต แล้วละก็ข้าก็เป็นลุงของเจ้าเพราะข้ากับเจ้าศรีเป็กรรมเกิดจากการกระทำ ทำสิ่งใดได้สิ่งนั้น
“ใช่ครับกระผมเอง ปู่กับย่าก็ไม่ต้องรอแล้ว และก็อย่าเสียใจเลยนะครับที่ผมไม่ได้กลับมาหาก็เพราะผมได้รับกรรมเกิดจากการกระทำ ทำสิ่งใดได้สิ่งนั้น(ต่อ)
“ผมจะขอพ่อไปพักที่สวนขวัญครับ แล้วพ่อกับแม่ก็ช่วยรับผมเป็นลูกอีกสักคนนะครับ”ราฟก็พูดกับพ่อแม่ของขวัชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป
เสียงตะหลิวกระทบโดนกระทะค่อนข้างดังแล้วก็ตามมาด้วยเสียงจามจากลูกค้าหลายๆคนที่ได้กลิ่นหอมฉุนมาจากผัดกชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป(ต่อ)
“พี่รักเขามากนะโรสและตอนนี้พี่ก็ท้องด้วย” หญิงสาวคนนี้พูดขึ้นพร้อมกับเอามือลูบท้องของตน
“พี่ท้อง นีคนหมดรักไม่ว่าจะรั้งเขายังไงเขาก็ไป
“ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะมีคนกระชากกระเป๋า” ในขณะที่โรสและอวนกำลังจะเดินเลี้ยวเข้าไปยังตัวตลาดด้านในเธอคนหมดรักไม่ว่าจะรั้งเขายังไงเขาก็ไป(ต่อ)
“ลูกค้าเยอะนะกล่ำ ร้านของเพื่อนเราดูแล้วน่าจะขายดี” อวนก็พูดกับผู้เป็นเพื่อนที่กำลังยุ่งอยู่ แล้วตัวข้อมือซ้ายข้างนี้เป็นของใครกันนะ?
ตอนนี้โรสและพี่สาวก็ได้พากันกลับมาที่บ้านแล้วโดยที่โรสได้เก็บเสื้อผ้าของพี่สาวกลับมาทั้งหมดส่วนข้าวขข้อมื้อซ้ายข้างนี้เป็นของใครกันนะ?(ต่อ)
“พี่ราฟเรื่องบ้านพี่ปรับปรุงไปถึงไหนแล้วจ๊ะ รวมทั้งของเก่าที่พี่พบด้วยพี่จัดการเสร็จแล้วเหรอถึงได้ชายผู้มีแต่ความโลภ
เช้าวันต่อมาเมื่อจัดการงานในสวนช่วงเช้าเสร็จแล้วโดยที่คนงานต้องแบ่งผักและผลไม้ในสวนที่มีเอาไปขายที่รชายผู้มีแต่ความโลภ(ต่อ)
“เข้ามาได้”เสียงอนุญาตดังออกมาจากด้านใน หลังจากที่อามาดเคาะประตูไปสองครั้ง
“พวกหนูเข้าไปเลยอาก็ขอตัเพราะรักและไว้ใจสุดท้ายจบลงใต้เนินดิน
กลุ่มของขวัญทั้งเจ็ดคนก็ได้พากันเดินจนถึงจุดหมายที่พวกเขาต้องการแล้วสถานที่แห่งนี้ต่างก็เต็มไปด้วยต้เพราะรักและไว้ใจสุดท้ายจบลงใต้เนินดิน(ต่อ)
เพียงแต่ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนแค่นั้นเองเพราะจากใบหน้าแค่ซีดขาวตอนนี้กลับได้กลายสภาพแปรเปลี่ยนไปเป็ที่รักเธอพอใจไหม?
เจ็ดโมงเช้าวันต่อมาวันนี้แทนไทยลืมตาตื่นขึ้นด้วยความงุนงงเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ในบ้านพักดังแต่เช้าที่รักเธอพอใจไหม?(ต่อ)
“ขวัญให้เพชรไปด้วยจะได้ไม่มีใครเอาเราไปนินทาว่าให้ชื่อเสียงเราเสียหาย”พี่โชติบอกกับน้องเพราะของที่ร้รักมากเจ็บมากตัดไม่ขาดก็ทุกข์เอง
“พี่ขวัญคนคนนี้เป็นคนที่พวกเราเห็นที่โรงพยาบาลกันนี่จ้ะแล้วก็วิญญาณผู้หญิงคนนั้นถ้าจุกจำไม่ผิดก็น่าจรักมากเจ็บมากตัดไม่ขาดก็ทุกข์เอง(ต่อ)
“เป็นยังไงบ้างหนูไหวหรือเปล่า”แทนไทยที่เห็นอาการของขวัญรีบถามออกมาพร้อมกับที่เขาจะไปช่วยพยุงขวัญให้ลเพื่อนใหม่กับที่ขายของงานบุญ
วันเวลาในแต่ละวันก็ช่างผ่านไปรวดเดียวเผลอแป๊บเดียวก็จะเข้าสู่เทศกาลงานบุญจำพรรษาซึ่งปีนี้ได้ตรงกับวัเพื่อนใหม่กับที่ขายของงานบุญ(ต่อ)
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปกับพวกเราแล้วกันเดี๋ยวเราแวะส่งเธอที่บ้านให้เพราะเราต้องไปตลาดกลางอยู่แล้ว”ขวัญก็บอจะใช่คนที่ฉันคิดหรือเปล่านะ
เมื่อทุกคนนั่งลงแล้วน้องสาวตัวน้อยของสิตาที่ตอนนี้ได้ผูกติดอยู่กับราฟไปแล้วด้วยความสนิทใจทั้งสองคนเลจะใช่คนที่ฉันคิดหรือเปล่านะ(ต่อ)
สิตาเองก็เดินมาส่งเพื่อนที่่หน้าประตูเช่นเดียวกันเมื่อทุกคนจากไปแล้วเธอก็ล็อคประตูรั้วแล้วก็กลับขึ้นความจริงกับเรื่องทุกข์ของจุก
หลังจากเกิดเรื่องจัดการอันธพาลกันไปแล้วขวัญก็ได้จัดข้าวปลาอาหารชุดใหญ่เลี้ยงให้กับเหล่าผองเพื่อนต่างความจริงกับเรื่องทุกข์ของจุก(ต่อ)
“เอาตามที่หนูว่าก็ดีลูกเราก็แบ่งใส่ถ้วยให้คนลองชิมกันด้วยถ้าเขาถูกใจเดี๋ยวเขาก็คงจะพากันซื้อเอง ขวัเตรียมองขายงานวัดกับเรื่องความหวานเล็กๆของพี่หมอ
เมื่อเจ้าตัวเล็กหยุดร้องแล้วตอนนี้ก็ยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดีเพราะพี่ราฟได้เอาขนมออกมาให้กินตอนนี้เจ้าตัเตรียมองขายงานวัดกับเรื่องความหวานเล็กๆของพี่หมอ(ต่อ)
“ป้าขจีจ๊ะทำไมพักนี้หนูไม่เห็นพี่หมอมาเลยละคะงานพี่เขายุ่งมากเลยเหรอ”ขวัญถามป้าขจีอย่างแปลกใจเพราะดขายของงานวัดกับเรื่องหลอนเล็กๆ(หรือเปล่านะ)
ทุกคนต่างช่วยยายเยื้อนตำน้ำพริกและบรรจุได้น้ำพริกกากหมูและแมงดาอย่างละห้าสิบกระปุกส่วนน้ำพริกหนุ่มไดขายของงานวัดกับเรื่องหลอนเล็กๆ(หรือเปล่านะ)(ต่อ)
ด้านแผงของขวัญก็ขายดีโดยเฉพาะแคบหมู หมูทอด เนื้อทอดข้าวเหนียวนึ่งด้านน้ำปั่นเองก็ไม่น้อยหน้าเพราะเมืของปลอมปะทะของจริงก็เผ่นสิครับจะรออะไร
แต่แล้วช่วงเวลาที่น่าหวาดหวั่นก็ได้กลับเข้ามาสู่พ่อค้าแม่ค้ากันอีกครั้งเพราะว่าตอนนี้ผู้คนที่มาเที่ยของปลอมปะทะของจริงก็เผ่นสิครับจะรออะไร(ต่อ)
สำหรับตัวท่านเองก็ไม่ได้คาดคิดว่ามนุษย์จะมีความโลภได้มากถึงเพียงนี้แม้กระทั่งยอมปลอมตัวเป็นผีก็ยังทำแม่จ๋าแม่เป็นแม่ของหนู
ด้านเจ้าอ้วนที่ตอนนี้เมื่อได้ยินเสียงร้องของลูกพี่ตัวเองมันก็หันหน้ามามองยังต้นเสียงทันทีและมันก็ต้อแม่จ๋าแม่เป็นแม่ของหนู(ต่อ)
และเมื่อพวกเขาได้เดินเข้าไปใกล้ก็ได้เห็นว่ามีเจ้าหน้าที่สามสี่นายกำลังทำการจับคนสามคนอยู่โดยทั้งสามคเธอกับฉันเราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?
ดินที่ตอนนี้ได้อุ้มลูกสาวของตนขึ้นมาแนบอกแกร่งแล้วเขาจึงได้รู้ว่าตัวเองยังไม่ได้ขอบคุณที่ผู้หญิงคนนีเธอกับฉันเราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?(ต่อ)
ขวัญเมื่อเห็นภาพแบบนี้เธอก็คิดว่าสองคนนี้น่ารักดีแฮะเมื่อกี้ยังเถียงกันอยู่เลยพอตอนนี้กลับพากันเงียบความรักคำสัญญาของอดีตกาล
เมื่อดินไปช่วยพวกขวัญขายของน้ำใสซึ่งได้อยู่กับจีนไม่ว่าง่วงนอนแค่ไหนก็ตามเธอก็ไม่ยอมหลับเพราะเธอกลัวความรักคำสัญญาของอดีตกาล(ต่อ)
แล้วภาพเหล่านั้นก็แปรเปลี่ยนมาเป็นภาพของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ตอนนี้นั้นเมามายจนไม่ได้สติพร้อมกับกอดไหเดินบาดเจ็บกับน้ำตาของหญิงสาว
“ไม่ต้องร้องนะครับลูกเดี๋ยวพ่อจะพาไปหาแม่จีนนะแต่ตอนนี้ลูกต้องไปโรงเรียนก่อนนะครับ”ดินกอดปลอบลูกน้อยดินบาดเจ็บกับน้ำตาของหญิงสาว(ต่อ)
“ว่าแต่กระถินนี่คือใครเหรอทำไมพี่ถึงไม่เคยเห็นหรือรู้จักเลยล่ะ”ราฟถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
“คือคนที่ตายเรามาคบกันจะได้ไหม?
เจ้าหน้าที่เมื่อได้จับตัวพวกนักเลงพวกนั้นได้แล้วพวกเขาก็ได้เดินเข้ามาหากลุ่มของดินโดยที่เขาให้ดินได้เรามาคบกันจะได้ไหม?(ต่อ)
“ใจเย็นๆพวกเจ้าจุกไปดูดินกันแล้วตาคิดว่าดินคงไม่เป็นอะไรมากหรอก”ตาจินก็บอกกับขวัญออกมาเพราะตาจินเข้าเกิดเรื่องอีกแล้วขวัญชีวา
เมื่อขวัญกับพี่ชายมายังห้องที่อาดินพักรักษาตัวอยู่เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าบรรยากาศค่อนข้างจะแปลกออกไปเกิดเรื่องอีกแล้วขวัญชีวา(ต่อ)
“โรสไม่ได้เป็นอะไรหรอก พี่ไม่ต้องห่วง”โรสก็เลิกคิดเรื่องกระโปรงไปแล้วตอนนี้ทั้งสองได้เปลี่ยนเรื่องมปริศนาการหายตัวอย่างลึกลับณ.เมืองแห่งดอกไม้ตอนต้น
และแล้วการเดินทางไปยังอำเภอขุนหลวงก็ได้มาถึงวันเดินทางโดยในครั้งนี้ขวัญได้ใช้รถตู้ของที่บ้านไปสมาชิกปริศนาการหายตัวอย่างลึกลับณ.เมืองแห่งดอกไม้(ตอนปลาย)
พวกสาวๆบ้านสวนก็พากันเดินสบายเพราะมีเหล่าชายหนุ่มช่วยหิ้วสัมภาระให้ซึ่งก็ไม่ได้มากมายอะไรนักเพราะของที่พักสุดสวยท่ามกลางดอกไม้งามซึ่งแฝงไว้ด้วยความสยองตอนต้น
“ใช่แล้วแทนไทยอย่างที่คุณสรุปเรื่องออกมานั่นแหละไม่ว่าพวกเราจะหาร่องรอยยังไงก็หาไม่เจอแล้วแม้กระทั่งที่พักสุดสวยท่ามกลางดอกไม้งามซึ่งแฝงไว้ด้วยความสยองตอนปลาย
แต่ใครจะรู้กันว่าสถานที่ ที่ดูสวยงามแห่งนี้ได้ซ่อนความลับอันดำมืดที่สุดแสนจะสุดสยองและน่าสะพรึงเอาไวสมบัติที่ฝังไว้ของตามาตอนต้น
ดาบยอดและดาบหมายผู้ซึ่งได้รับมอบหมายในการทำหน้าที่ติดตามแม่เลี้ยงคนดังกล่าวเขาก็ได้ทราบมาว่าแม่เลี้ยสมบัติที่ฝังไว้ของตามาตอนปลาย
“ละแล้วกระดูกพี่มาอยู่ที่ไหนกันล่ะ”เมื่อแกตั้งสติได้แกก็ถามออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะแกกลัวว่าจะไม่ฉันผิดที่ตรงไหนถึงต้องฆ่ากันอย่างเลือดเย็นตอนต้น
จุกและน้อยได้ตามเจ้าสามคนมาตลอดตามคำสั่งของขวัญและทั้งสองตนตอนแรกก็ยังไม่พบอะไรมากจนกระทั่งตกดึกของคฉันผิดที่ตรงไหนถึงต้องฆ่ากันอย่างเลือดเย็นตอนปลาย
แต่ใครจะคิดว่าการเปิดประตูในครั้งนี้จะทำให้เธอหมดลมหายใจกันหลังจากที่มันคนหนึ่งได้เอามือมาปิดปากของหการหึงหวงที่เกินเหตุนำมาซึ่งการกระทำอันเลวร้ายตอนต้น
พวกชาวบ้านที่ได้รู้ข่าวในเรื่องนี้ด้วยพวกเขาก็พากันมาที่โรงพักกันอย่างมากมายเพราะเขาไม่เชื่อหรอกว่าคการหึงหวงที่เกินเหตุนำมาซึ่งการกระทำอันเลวร้ายตอนปลาย
“ที่บ้านหลังใหญ่มีห้องใต้ดินพวกเราจะต้องไปตรวจสอบให้ได้นะคะอาแทน”ขวัญพูดกับแทนขึ้นมาหลังจากที่ได้เข้พ่อจ๋าหนูขอโทษกับแม่รักลูกมากนะตอนต้น
ผลของการตรวจค้นบ้านพักของแม่เลี้ยงอย่างลับๆนั้นพวกเจ้าหน้าที่เองก็ไม่ได้คาดคิดกันเลยว่าแม่เลี้ยงที่พพ่อจ๋าหนูขอโทษกับแม่รักลูกมากนะตอนปลาย
เมื่อพระมาแล้วทั้งตาและหลานชายก็พากันใส่บาตรและก็ไปกรวดน้ำให้กับลูกและแม่ของพวกเขาที่พวกเขาไม่สามารถเรือนร้างลับแลแสนลึกลับตอนต้น
เมื่อขวัญและพรรคพวกได้ยินที่ป้าเจ้าของที่พูดออกมาแบบนี้พวกเขาก็ได้แต่หันมามองหน้ากัน
“เมื่อหนูรู้แบบนเรือนร้างลับแลแสนลึกลับต่อ
“แต่หนูว่าที่หนูเจอน่าจะไม่ใช่คนนะจ๊ะยายเพราะพวกเขาลอยได้และก็ดูโปร่งแสงด้วย”แกละก็บอกกับยายในสิ่งทีเรือนร้างลับแลแสนลึกลับจบ
พวกเขาเองถึงแม้ว่าจะยังคงหวาดกลัวอยู่แต่เขาทั้งสองก็พยายามจะเริ่มทำใจให้ชินเพราะว่าวิญญาณเหล่านี้ก็ไซื่้อที่กับการบอกข่าวร้ายภาคต้น
ยามเช้าอันแสนสดใสเพราะเกิดจากน้ำฝนที่ตกค้างอยู่ตามกิ่งไม้ใบหญ้าทำให้เช้านี้เมื่อแสงของพระอาทิตย์ได้ตซื้อที่กับการบอกข่าวร้ายตอนปลาย
“พี่ขวัญไปธุระกับแม่ครับว่าแต่พี่โรสเป็นอะไรแล้วทำไมพี่อวนถึงได้ดูตกใจแบบนี้กันพี่เป็นอะไรหรือเปล่า”เด็กน้อยผู้ผ่านกาลเวลามาแสนไกล
เมื่อทุกคนได้กลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาอาหารเย็นแล้วทุกคนจึงได้ไปล้างไม้ล้างมือมารอกินข้าวพร้อมๆกันเช่นเด็กน้อยผู้ผ่านกาลเวลามาแสนไกลตอนจบ
“พี่อยู่กับขวัญเองให้โชติกับเพชรพาน้องไปก็แล้วกันนะ”พี่น้องของขวัญพวกเขาต่างก็รับรู้ได้ว่าขวัญจะต้องการเดินทางไกลครั้งใหม่
แทนไทยเมื่อได้รู้เรื่องจากพระเพื่อนแล้วว่าเพื่อนของเขาทั้งสองหายไปตัวเขาในตอนนี้ก็ร้อนใจเป็นอย่างมากการเดินทางไกลครั้งใหม่ตอนปลาย
“คุณก็รู้ว่าบ้านเราเคารพกฎแห่งความเท่าเทียมเมื่อลูกอยากไปก็ให้เขาไปเถอะผมจะดูแลลูกเอง
ว่าแต่คุณจะอยู่การผจญภัยสุดระทึกในป่าใหญ่
เมื่อทางด้านเจ้าหน้าที่ป่าไม้เตรียมตัวพร้อมแล้วพวกเขาก็ได้มาสบทบกับกลุ่มของพิทักษ์ซึ่งพวกเขาตั้งใจจะการผจญภัยสุดระทึกในป่าใหญ่ตอนปลาย
เจ้าหน้าที่ทุกคนที่เหลือก็ต่างก็ตอบรับออกมาอย่างเห็นด้วย ด้านภายในป่าที่ขวัญและทุกคนได้เข้ามาแล้ว
ภายความบันเทิงของเหล่าวิญญาณกลางดึก
ขวัญเองก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะยื้อเวลาอะไรหรอกเพียงแต่ว่าเวลานี้มันค่ำมืดมากแล้วและที่สำคัญเจ้าปีศาจเขี้ความบันเทิงของเหล่าวิญญาณกลางดึกตอนปลาย
“ลองไปเจรจาดูก่อนไหมว่าพวกเขาต้องการอะไรถ้าคุยกันรู้เรื่องก็คุยถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็ค่อยจัดการด้วยหมู่บ้านลึกลับแสนสงบจริงไหมนะตอนต้น
เช้าวันต่อมาทุกคนที่นอนหลับกันยามค่ำคืนได้ตื่นกันขึ้นมาและก็ได้จัดการธุระส่วนตัวของตนเรียบร้อยแล้วรวหมู่บ้านลึกลับแสนสงบจริงไหมนะตอนกลาง
เมื่อพวกเขาเห็นว่าชายทั้งสามที่พาพวกเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าป้อมแล้วก็ทำชี้มือมาทางพวกเขาแล้วก็หันไปพูดอหมู่บ้านลึกลับแสนสงบจริงไหมนะตอนปลาย
พร้อมกับพวกเขาสามคนและชายชราก็ได้พากันเดินลงจากเรือนไปแล้วซึ่งพวกขวัญทั้งหมดก็ได้พากันมองหน้ากันด้วยสุขใดจะดีเท่ากับการได้กลับมาบ้านของตัวเอง
กลุ่มของขวัญได้เดินออกจากป่ามาได้ครึ่งทางพวกเขาก็ได้มาเจอกับกลุ่มของพิทักษ์ที่ตั้งใจพาเจ้าหน้าที่เข้สุขใดจะดีเท่าได้กลีบมาบ้านของตนเองตอนปลาย
เมื่อทุกคนได้เห็นการกระทำอันแสดงความถ่อมตนของสองพ่อลูกแบบนี้พวกเขาก็ได้แต่พากันยิ้มออกมา
“พรุ่งนี้พวกจิตวิญญาณของนักกีฬาตอนต้น
ตั้งแต่วันที่ขวัญกลับมาถึงบ้านก็นับเป็นเวลาเข้าเดือนที่สองตอนนี้เข้าเดือน10ปี1979 พวกคนในกลุ่มการเรีจิตวิญญาณของนักกีฬาตอนปลาย
ทั้งๆที่เป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวแล้วแท้ๆอากาศเย็นแค่ช่วงเช้าและช่วงเย็นเพียงเท่านั้นส่วนตอนกลางคืนต้องบวางแผนเที่ยวเมืองแห่งท้องทะเลตอนต้น
เมื่อถึงเวลาก่อนการแข่งขันเหล่านักบอลอายุสิบเอ็ดปีก็พากันเดินลงสนาม “แม่ว่าเด็กพวกนั้นดูตัวโตกว่าเจ้วางแผนเที่ยมเมืองแห่งท้องทะเลตอนปลาย
“ขอโทษครับ”ทั้งติณและแทนก็ได้กล่าวขอโทษออกมาพร้อมๆกัน
แล้วพวกเขาต่างก็ได้แยกย้ายกันไปแทนก็ไปรับพระเพืการชุมนุมของเหล่าดวงวิญญาณกับโจรใจกล้าคิดลองดี
เมื่อครอบครัวของขวัญได้กำหนดวันเดินทางการไปเมืองทักษิณาได้แล้วเหล่าคนงานก็พากันดีใจที่ตนจะได้ไปเที่ยการชุมนุมของเหล่าดวงวิญญาณกับโจรใจกล้าคิดลองดี
“ป้านึ่งข้าวเหนียวแล้วก็ทอดหมูพวงที่ทำไว้เมื่อวานนี้ยังไงล่ะว่าแต่ขวัญหิวหรือเปล่ามีข้าวต้มหมูสับอยูการชุมนุมของเหล่าดวงวิญญาณกับโจรใจกล้าคิดลองดีตอนปลาย
“ทำไมคืนนี้หมามันพากันหอนจังวะข้านี่รู้สึกขนลุกเกรียวไปหมดแล้ว"หนึ่งในชาวบ้านที่อยู่ในละแวกก่อนถึงสวบ้านพักริมหาดกับบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ตอนต้น
และเมื่อพวกมันสองคนที่กำลังเกี้ยวแม่คำหอมอยู่นั้นได้ยินเสียงเพื่อนของตนมันก็ต้องช็อคกับภาพตรงหน้าเช่บ้านพักริมหาดกับบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ตอนปลาย
“พี่ขวัญสงสัยเราจะเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่ธรรมดากันอีกแล้วอย่างแน่นอน”จุกก็พูดกับพี่สาว
“ไม่เป็นไรหรอกถ้เจตนาจะดีหรือไม่การหลอกลวงก็คือการหลอกลวงตอนต้น
เช้าวันต่อมาภายในห้องนอนของสองหนุ่มตอนนี้แสงแดดได้สาดส่องผ่านกระจกของห้องที่พวกเขาไม่ได้ปิดม่านเอาไวเจตนาจะดีหรือไม่การหลอกลวงก็คือการหลกลวงตอนปลาย
เมื่อยายคนนี้ลืมตาขึ้นมาอย่างเต็มตาแล้วเธอก็ได้มองเห็นเด็กสาวตาโตคิ้วเข้มเรียงสวยปากอมชมพูมองดูเธอเหความสัมพันธ์เรื่องวิญญาณของสองหนุ่มตอนต้น
ค่ำคืนนั้นที่สองหนุ่มกำลังนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่บนเตียงหลังใหญ่ที่พวกเขาได้แบ่งฝั่งกันนอนตอนนี้ได้ความสัมพันธ์เรื่องวิญญาณของสองหนุ่มตอนปลาย
เมื่อขวัญเห็นท่าทางของวิญญาณตนนี้เธอจึงได้ไปดูเธอเห็นเหมือนกับว่ามีบัตรอะไรบางอย่างตกอยู่แต่เธอเองก็โครงกระดูกที่ถูกฝังอยู่ใต้เตียง
ในเมื่อเจ้าของบ้านพักมั่นใจแบบนี้เจ้าหน้าที่เองก็ไม่ได้สนใจอะไรว่าพวกเขาจะตามมาดูหรือไม่
“ผมไม่ตามไปนโครงกระดูกที่ถูกฝังอยู่ใต้ดินตอนปลาย
“อาเองก็ต้องขอบใจหนูเช่นกัน”เจ้าหน้าที่คนนั้นก็พูดออกมาเพราะเรื่องนี้จัดเป็นเรื่องใหญ่มากและก็ทำให้เผลกรรมของผัวชั่วผู้มีใจอำมหิตตอนต้น
“พวกเอ็งเป็นอะไรกันสรุปถูกรางวัลอะไรร้องซะเสียงดังอย่างกับถูกรางวัลที่1”ยายแช่มถามว่าที่หลานสะใภ้ออกกรรมของผัวชั่วผู้มีใจอำมหิตตอนปลาย
“สรุปตอนนี้ผู้ชายคนนั้นก็ตายไปแล้วในคุกด้วยสภาพตาเบิกโพลงน้ำลายฟูมปาก ทำไมมันช่างตายง่ายจังมันทำเขาไการมีโชคครั้งใหญ่บางครั้งใช่ว่าจะดีเสมอไปตอนต้น
“ก็ใช่นะสิวะข้าว่าพวกเอ็งอยู่กันที่นี่ไปก่อนก็ดี เพราะถ้าหากอยู่ที่นั่นต่อไปพวกเอ็งอยู่กันไม่เป็นสุขการมีโชคครั้งใหญ่ใช่ว่าจะดีเสมอไปตอนปลาย
ก็ใช่นะสิวะข้าว่าพวกเอ็งอยู่กันที่นี่ไปก่อนก็ดี เพราะถ้าหากอยู่ที่นั่นต่อไปพวกเอ็งอยู่กันไม่เป็นสุขแการเตรียมตัวประกวดนางนพมาศ
อั๋นพวกเราไม่ได้ฝันไปใช่ไหมวะเงินล้านเลยนะ พวกเรามีเงินล้านฝากเข้าบัญชีเชียวนะโว้ย หนุ่มพูดกับอั๋นออการเตรียมตัวประกวดนางนพมาศตอนปลาย
“ทำอย่างกับว่าถ้าเอ็งไม่ประกวดจะไม่เกิดเรื่องไปได้”ครั้งนี้เป็นเสียงแม่พูดออกมาบ้าง
“ก็ถ้ามันเกิดเรื่สวยใส ๆ ซ่อนสยองตอนต้น
และแล้ววันที่มีการประกวดนางนพมาศก็ได้มาถึง ซึ่งขวัญและจีนก็ยังคงไปด้วยกันเหมือนเดิมเพิ่มเติมครั้งนี้สวยใส ๆ ซ่อนสยองตอนปลาย
“หนูเป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะหน้าซีดๆ”ป้าคณะกรรมการถามกับนางนพมาศของปีที่แล้ว
“มะไม่เป็นไรค่ะป้า หนูแค่รู้หมายเลข13เป็นของฉัน ฉันจะทวงคืนจากเธอตอนปลาย
“ฉันขอโทษ ฉะฉันไม่ได้ตั้งใจฮือๆ”หญิงสาวผู้ที่เคยมีใบหน้างดงามมาบัดนี้ใบหน้าและทรงผมที่ได้ถูกตกแต่งมาหมายลข13เป็นของฉัน ฉันจะทวงคืนจากเธอตอนปลาย
“เธอไม่ต้องคิดมากหรอกและอย่าได้ถามหรือพูดเรื่องนี้ออกมาอีก”ขวัญบอกกับสิตา ซึ่งสิตาก็ได้แต่พยักหน้ารัอยากรู้เพียงหนึ่งแต่กลับได้มาถึงสาม
ช่วงสายเมื่อขวัญได้ขายของหมดแล้วเธอ ราฟและลุงผวนก็พากันเดินไปยังโรงพักซึ่งเป็นจุดประสงค์เดิมตั้งแต่แอยากรู้เพียงหนึ่งแต่กลับได้มาถึงสามตอนปลาย
“เจ้านาย ดุ๊กดิ๊กช่วยได้นะเรื่องดมกลิ่นกับตามคนเพราะเจ้านั้นตั้งแต่ได้อัปเกรดมาใหม่เจ้านั้นก็ได้มีโปนี่ใช่การกระทำของคนเป็นพ่อจริง ๆ เหรอตอนต้น
เจ้าดุ๊กดิ๊กเดินอยู่รอบๆจนตอนนี้เจ้าตัวน้อยได้วิ่งไปยังทิศทางที่ตรงกันข้ามกับบ้านพักหลังเล็กที่แทนไทนี่ใช่การกระทำของคนเป็นพ่อแน่หรือตอนปลาย
นี่ขนาดเขากับติณแค่สำรวจร่างกายภายนอกที่โผล่พ้นแขนเสื้อและกางเกงที่เจ้าตัวน้อยใส่พวกเขาก็ได้แต่เห็นรเบาะแสที่ได้ผีชราต้นมะขามตอนต้น
ตอนนี้พวกเขาทั้งห้าคนก็ได้เดินทางมาบ้านที่เด็กทั้งห้าคนที่หายไปครบหมดแล้วและเจ้าดุ๊กดิ๊กก็ได้ทำหน้าทเบาะแสที่ได้จากผีชราตอนปลาย
และตอนนี้พวกเขาทั้งสามคนก็ได้กลับมาถึงสวนขวัญกันแล้ว ขวัญกับราฟได้ยืนส่งลุงผวนอยู่หน้าบ้านก่อนที่พวกการเดินทางซึ่งเต็มไปด้วยความคาดหวังตอนต้น
แต่ตั้งแต่ที่ตั้งด่านไปจนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆเลย เหมือนกับว่ารถคันนั้นได้หายไปแล้วหรือวการเดินทางซึ่งเต็มไปด้วยความคาดหวังตอนปลาย
“ถ้าอย่างนั้นช่วยเอาเครื่องมือออกมาที ก็คนมันห่วงเด็กๆนี่นาเลยไม่ได้สำรวจให้ดีแต่001น้องเจ๋งมากอ่ะ”ขเรื่องราวคล้ายกันแต่จุดจบแสนแตกต่างตอนต้น
“แม่ง ไอ้ห่านั้นมันไปจับตัวเด็กถึงไหน ไม่ใช่ว่ามันหนีไปแล้วนะ”หนึ่งในผู้ร้ายคนหนึ่งพูดออกมา
“ผมเจ็บอ่เรื่องราวคล้ายกันแต่จุดจลแสนแตกต่างตอนปลาย
ส่วนเด็กๆก็เป็นหน้าที่ของโรงพยาบาลและก็โรงพักทางนี้ ที่จะติดต่อกับผู้ปกครองของเด็กให้มารับตามที่ได้รเรื่องที่เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายเลยจริง ๆ
ขวัญหนูได้มีส่วนไปช่วยเขาตามหาเด็กมาด้วยใช่ไหมลูก”ยายชุ่มผีขาเม้าประจำตลาดถามขวัญเมื่อเห็นว่าวันนี้ขเรื่องที่เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายเลยจริง ๆ ตอนต้น
ขวัญหนูได้มีส่วนไปช่วยเขาตามหาเด็กมาด้วยใช่ไหมลูก”ยายชุ่มผีขาเม้าประจำตลาดถามขวัญเมื่อเห็นว่าวันนี้ขเรื่องที่เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายตอนปลาย
“ถ้าอย่างนั้นดาบทั้งสองก็ไปกับติณด้วยก็แล้วกันยังไงดาบก็มีอายุมากแล้ว เผื่อว่าวิญญาณเด็กสาวจะเกรงใจขใจมนุษย์สุดยากจะหยั่งถึงตอนต้น
“เอาหล่ะพวกโยมก็พากันสนทนากันไปนะอาตมาจะขอไปพักสักครู่” หลวงตาพูดกับกลุ่มคนทั้งหมดที่อยู่ตรงนี้ เมื่ใจมนุษย์สุดจะหยั่งถึงตอนปลาย
“เรารีบไปที่รถกันเถอะลมแรงมากเหลือเกินอาจจะมีฝนตกลงมาก็ได้”ยอดรีบบอกกับเหล่าสมาชิกของตน
“บ้าน”วิญญาณหกฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอตอนต้น
ภายในร้านกาแฟของอาโกเจ้าอร่อยประจำตลาดในตัวอำเภอที่เหล่าพี่น้องสวนขวัญมักจะมาอุดหนุนซื้อเครื่องดื่มรกฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอตอนปลาย
“หนูยังคิดอยู่เลยว่ากรรมใดกันทำให้เขาทั้งสองต้องมาตายอย่างน่าสังเวชเช่นนี้”ขวัญก็ได้พูดออกมาอีก
“แล้วสวัสดีปี1980ขอให้เป็นปีที่ดีนะตอนต้น
กาลเวลาในแต่ละวันช่างผ่านไปรวดเร็ว วันนี้ก็เป็นวันที่สามสิบเดือนสิบสองปี1979แล้ว สวนขวัญก็ได้จัดงานเสวัสดีปี1980ขอให้เป็นปีที่ดีนะตอนปลาย
“แกะเลย ๆ “เสียงเชียร์ให้มะปรางแกะของขวัญดังสนั่นพร้อมกับเสียงปรบมือ มะปรางเองก็ไม่ทำให้ผิดหวังเพราะเหตุการณ์ที่ไม่เหมือนเดิมกับครั้งอดีตตอนต้น
เช้าวันนี้เป็นวันที่สามสิบเอ็ดเดือนสิบสองปี1979ซึ่งเป็นวันสิ้นปี คนชนบทแทบจะทุกหลังคาเรือนก็ต่างพากัเหตุการณ์ที่ไม่เหมือนเดิมกับครั้งอดีตตอนปลาย
วันนั้นจึงเป็นวันที่เธอรู้สึกเหมือนกับว่าฟ้าได้ผ่าลงมาที่ตัวและใจของเธอทำให้เธอรู้สึกตัวชาใจชาจนเจ็บผีเสือขยับปีกตอนต้น
เฮือก! ขวัญซึ่งกำลังนอนหลับอย่างเป็นสุขในคืนวันที่สามสิบเอ็ดเดือนสิบสองปี1979 ถึงกับต้องสะดุ้งสุดตัวผีเสือขยับปีกตอนปลาย
ตอนนี้ขวัญและสายก็ได้มายืนอยู่หน้าห้องของฟ้าแล้ว พร้อมกับที่สายก็เคาะประตูบอกลูกของตนแต่ฟ้าเองก็ยังคยาแรงที่น้องสาวอย่างขวัญมอบให้กับพี่สาวที่เคารพตอนต้น
ขวัญผู้ซึ่งอยู่ในเหตุการณ์มาโดยตลอดเมื่อเห็นว่าสีหน้าของฟ้ายังคงสับสนอยู่เธอก็เริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นยาแรงที่น้องสาวอย่างขวัญมอบให้กับพี่สาวที่เคารพตอนปลาย
จนเธอได้ลุกขึ้นมาเขียนจดหมายระบายความรู้สึกของตนซึ่งแม่คำหอมเมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้ก็คิดว่าไม่น่าจะยาแรงที่น้องสาวอย่างขวัญให้กับพี่สาวที่เคารพตอนจบ
“ขะขวัญ ระเราไปช่วยเขากันเถอะไม่อย่างนั้นเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน”ฟ้ากล่าวกับขวัญออกมาด้วยความตกใจ
“ถ้จะมีเมียทั้งที่ขออะไรง่าย ๆ หน่อยไม่ได้หรือ
วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของเดือนหนึ่ง ปี1980ซึ่งเป็นการเริ่มงานในสถานที่ใหม่ของฟ้าลูกป้าสายเช่นกัน ฟจะมีเมียทั้งที่ขออะไรง่าย ๆ หน่อยไม่ได้หรือตอนปลาย
“ผมหวังว่าเรื่องคราวนี้คงจะจบเร็วนะ”ติณพูดขึ้นอย่างปลงๆ
“พี่ก็หวังแบบนั้นเหมือนกันแหละ”แทนก็พูดตามลูกการฆ่าอันแสนโหดร้าย ณ.เมืองแห่งท้องน้ำตอนต้น
เช้ามืดวันใหม่มาเยือนอย่างรวดเร็วโดยที่แสงยามเช้ายังไม่ทันจะส่องมายังพื้นโลก ขวัญและพี่ชายทั้งสองก็ไการฆ่าอันโหดร้ายณ.เมื่องแห่งท้องน้ำตอนปลาย
พากันมาตกปลาและตั้งแคมป์ก่อกองไฟได้เจอกับร่างที่ลอยมาตามน้ำซึ่งพวกเขาก็ไม่มีใครคาดคิดว่าร่างที่เห็นจยี่สิบปีแห่งการชำระแค้นตอนต้น
“แล้วตลอดเวลานั้นไม่มีใครเห็นเลยหรือจ๊ะ หรือว่าชายคนที่ถูกฆ่าไม่ส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือเลยหรือค่ยี่สิบปีแห่งการชำระแค้นตอนปลาย
ถ้าอย่างนั้นก็ให้น้องๆช่วยทำให้เห็นไปเลยดีกว่าเพราะการที่เธอมาที่นี่พวกเขาก็น่าจะได้ยินมาบ้างแล้วว่าถ้อยคำสารภาพกับเรื่องราวความเจ็บปวดตอนต้น
“เอาล่ะผมจะเล่าให้ฟังตอนนี้แหละ เรื่องที่จะเล่านี้ก็ต้องย้อนไปเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ซึ่งตอนนั้นผมก็ยถ้อยคำสารภาพกับเรื่องราวความเจ็บปวดตอนกลาง
สาเหตุก็เพราะมาจากวิญญาณสามตนที่มากับวิญญาณที่ถูกฆ่านั้นแหละ เธอจึงได้เผลอทำหน้านิ่วคิ้วขมวดออกมา
“ขวถ้อยคำสารภาพกับเรื่องราวความเจ็บปวดตอนปลาย
เพราะหญิงสาวที่เข้ามาพัวพันกับเหยื่อนั้นเป็นลูกสาวของคนที่ถูกฆ่าตายซึ่งพวกเราต่างก็ให้ความสนใจเป็นอยเดือนแห่งความรักสำหรับหลายคนแต่เป็นทุกข์สำหรับบางคนตอนต้น
ตอนนี้เขาสู่ช่วงเดือนสองปี1980แล้ว ซึ่งเหตุการณ์ที่เมืองแห่งท้องน้ำนั้นได้ผ่านมานานกว่าครึ่งเดือนแล้เดือนแห่งความรักสำหรับหลายคนแต่เป็นทุกข์สำหรับบางคนตอนปลาย
ซึ่งติณกับมะปรางได้ทำการจองไว้นั้นเป็นบ้านหลังเล็กมีหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องรับแขกและหนึ่งห้องน้ำ ซึ่งความอยากรู้อาจทำให้ตายได้ตอนต้น
“พ่อก็ไม่ค่อยรู้มากนักหรอกนะ เพราะว่าพ่อก็กลับมาถึงพร้อมๆกับลูกแต่ว่าเพื่อนบ้านเขามาพูดให้ฟังถึงความความอยากรู้อาจทำให้ตายได้ตอนปลาย
ยังไม่ทันที่เจ้าผอมจะพูดจบ เจ้านุ้ยก็ได้เปิดประตูที่พวกเขาคิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนเข้าไปแล้ว ภายในห้องขอโทษนะร่างกายที่ฉันทำร้ายเธอตอนต้น
ตอนนี้นุ้ยมีความรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก จนขาเขาแข็งไม่สามารถเดินออกไปจากบ้านหลังนี้ได้เลย ดังนั้นเขาจขอโทษนะร่างกายที่ฉันทำร้ายเธอตอนปลาย
และตัวเขาเองก็พยายามเดินเข้าไปหาหญิงสาวคนที่ว่านี้ด้วยแต่ว่าไม่ว่าเขาจะตะโกนจนสุดเสียงยังไงก็เหมือนวผลของการหลอกลวงกับผลการสอบเข้าโรงเรียนใหม่ของน้องชายตอนต้น
เมื่อบรรดาเหล่าเด็กชายทั้งหลายได้ตื่นกันเต็มตาแล้วพวกเขาก็ได้พากันไปล้างหน้าล้างตา พ่อของมะปรางก็ให้ผลของการหลอกลวงกับผลของการสอบเข้าโรงเรียนใหม่ของน้องชายตอนปลาย
“พวกหนูมาตอนเห็นอาติณกับพี่มะปรางกำลังส่งสายตาหวานให้กันอยู่หน้าร้านยังไงละคะฮิๆ”ขวัญพูดออกมาพร้อมกัโรงเรียนใหม่เพื่อนใหม่กับคนคุ้นเคย
วันนี้ท้องฟ้าค่อนข้างที่จะครึ้มเล็กน้อยเพราะเป็นช่วงที่เข้าหน้าฝนแล้วและวันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมแรกขอโรงเรียนใหม่เพื่อนใหม่กับคนคุ้นเคยตอนปลาย
“อ้าวนายกระเป๋า”อ้วนทักกล้าขึ้นเป็นคนแรก
“สวัสดีเราชื่อขวัญกล้า จะเรียกว่ากล้าก็ได้ไม่ใช่นายกระเป๋าสัตำนานลูกหนังแม้จะน่าขนลุกแต่แท้จริงแสนเศร้าที่สนามข้างคลองตอนต้น
หลังจากที่พวกรุ่นน้องและคนในชมรมกลับไปกันหมดแล้วพวกรุ่นพี่ก็ต่างพากันแยกย้ายด้วยเช่นกันโดยรุ่นพี่ชั้ตำนานลูกหนังแม้จะน่าขนลุกแต่แท้จริงแสนเศร้าที่สนามข้างคลองตอนปลาย
“เอ่อเดินทางดีๆนะหลานดูแลตัวเองด้วย”ปู่กับย่าได้พูดขึ้นไล่หลังหลานสาวที่ตอนนี้หันหน้ามาโบกมือให้กับพเรื่องราวความจริงกับปอบจริงหรือตอนต้น
“มะ..เมื่อกี้พวกน้องเล่นบอลกับใครกัน” บาสถามพวกกล้าอย่างหวาดหวั่น
“เล่นกันสามคนครับ”ไม้ตอบออกมาเพราะพเรื่องราวความจริงกับปอบจริงหรือตอนปลาย
“ครับ พี่ไม่ต้องห่วงผมหรอก พี่ พ่อและพี่โชติเองก็ต้องระวังตัวให้ดีนะครับเพราะที่นั่นยิ่งได้ขึ้นชื่อวปอบหรือคนที่อยากจะทำตัวเป็นปอบกัน
ตอนนี้รถตู้ของขวัญได้มาจอดอยู่หน้าที่ทำการของกำนันแห่งนี้แล้วโดยคำบอกกล่าวของสองสาวพวกเธอเพิ่งจะจากบปอบหรือคนที่อยากทำตัวเป็นปอบกันตอนปลาย
“ตอนนี้หนูว่าพวกเราเอาซากไก่ไปฝังก่อนดีกว่าค่ะเพราะหมามันจะมาลากไปตอนที่คนไม่เห็นเสียก่อนและไก่ที่ตาแผนล่อปอบออกจากถ้ำตอนต้น
“หนูเอาจริงเหรอลูก มันเป็นปอบเลยนะ”กำนันถามออกมาอย่างกล้า ๆกลัว
คำถามของกำนันก็ได้ทำให้คนหลายคนที่นั่แผนล่อปอบออกจากถ้ำตอนปลาย
“ที่ลูกพูดมันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอ”ขันเมื่อได้ฟังในสิ่งที่หยาดบอกก็ถึงกับร้องอุทานออกมาเสียงดัมนุษย์ถ้ำที่น่ากลัวยิ่งกว่าปอบตอนต้น
ตกดึกคืนนั้นบรรยากาศก็ชวนวังเวงเหมือนกับทุกวัน ขวัญและกลุ่มที่ต้องการจะจับปอบก็ได้มาอยู่บ้านหลังสุดทมนุษย์ถ้าที่น่ากลัวยิ่งกว่าปอบตอนปลาย
“ถะ..ถ้าอย่างนั้นไม่ต้องออกมาหรอกส่งแต่เสียงมาก็พอ”หมายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“ตอนนี้พวกลุงรีบลงกันถ้ำกินคนแบบจริง..จริง
ตอนนี้คนทั้งสองทีมก็ได้กลับมารวมกลุ่มกันเป็นทีมเดียวอีกครั้ง ทุกคนก็ได้พากันไปที่บ้านกำนันเพื่อจะได้ถ้ำกินคนแบบจริง..จริงตอนต้น
ตอนนี้คนทั้งสองทีมก็ได้กลับมารวมกลุ่มกันเป็นทีมเดียวอีกครั้ง ทุกคนก็ได้พากันไปที่บ้านกำนันเพื่อจะได้ถ้ำกินคนแบบจริง..จริงตอนปลาย
ก่อนที่พวกเขาจะก้าวเดินกันต่อไปขวัญก็ได้ยกมือขออนุญาตเจ้าที่เจ้าป่าก่อนเพื่อภารกิจครั้งนี้จะได้สำเร็เรื่องราวของมนุษย์ปอบตอนต้น
ภายในหมู่บ้านเวลานี้ค่อนข้างที่จะมีคนเข้าออกมากเป็นพิเศษและก็มีรถเข้าออกหลายคันไม่ว่าจะเป็นรถตำรวจ รเรื่องราวของมนุษย์ปอบตอนปลาย
“กำนันแน่ใจนะว่าไม่รู้เรื่องจริงๆ”ชายแก่คนนี้มันก็ยังคงพูดจานักเลงออกมาเหมือนเดิม
“ข้าบอกว่าไม่รู้ก็ไตำหนักหมอดูบ้านทุ่งตอนต้น
การเดินทางกลับบ้านของกลุ่มแทนไทยจากเหตุการณ์มนุษย์ปอบได้ผ่านพ้นมาสามเดือนแล้ว และตอนนี้บ้านของสองสาวตำหนักหมอดูบ้านทุ่งตอนกลาง
“ป้าครับ/คะ”เมื่อกี้ที่ป้าพูดหมายความว่ายังไงหรือครับ ชายหนุ่มได้มาถามกับส้มเช้งที่กำลังมองมาที่เขาตำหนักหมอดูบ้านทุ่งตอนปลาย
เธอคิดว่าจะเอาเงินที่ได้มาไปซื้อที่ดินเอาไว้หลายๆแปลงโดยเฉพาะที่ดินในเมืองหลวงเพราะอีกหน่อยจะเจริญมาในที่สุดก็เจอกันเสียทีตอนต้น
“ขวัญเตรียมตัวพร้อมหรือยัง ว่าแต่จะมีใครไปเที่ยวเมืองหลวงกับเราในครั้งนี้บ้าง”ราฟถามขวัญและพี่น้องทีในที่สุดก็เจอกันแสียทีตอนปลาย
ตอนนี้ก็ได้เวลาที่รถมารอรับสมาชิกและเด็กๆทุกคนในบ้านแล้วซึ่งเพื่อนต่างภพของขวัญก็ต่างพากันตื่นเต้นทีเริ่มการประมูลที่ดินครั้งแรกตอนต้น
“ประกาศขอเชิญผู้ที่จะร่วมเข้าการประมูลในวันนี้ได้มาลงทะเบียนพร้อมรับหมายเลขของท่านที่โต๊ะด้านหน้าก่อเริ่มต้นประมูลที่ดินตอนปลาย
กว่าพ่อแม่และญาติจะรู้ว่าเขาได้หายไปก็เป็นเวลาถึงสามทุ่มกว่าไปแล้ว ตอนนั้นพ่อแม่บอกว่าเห็นสภาพเขาแล้ช่วยคืนความเป็นธรรมให้ฉันทีตอนต้น
“พี่สองคนไม่กลัวความเก่าหรือเรื่องราวลี้ลับกันใช่ไหมเพราะสถานที่เราจะไปประวัติไม่ค่อยจะดีนัก”ขวัญถามช่วยคืนความเป็นธรรมให้ฉันทีตอนปลาย
ทางด้านวิญญาณเด็กน้อยรอเกิดทั้งสามคนก็ถึงกับยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เมื่อคิดตามที่คุณยายคนใหม่พูดกับพวความตายที่มาไม่ทันได้ตั้งตัวตอนต้น
“นางแก่ที่บ้านปล่อยให้มันตายคาสมบัติมันไปเถอะเจ้าสัว ว่าแต่คุณจะเล่นต่อไหมจะพูดอะไรมากมาย” ท่านชายพูความตายที่มาไม่ทันตั้งตัวตอนปลาย
“ลื้อรีบเอาร่างของบ่าวสองคนไปทิ้งที่บ่อบัวนะ ส่วนร่างของหญิงคนนั้นเอาไปฝังไว้ที่เรือนดอกไม้กูคิดว่ามความเป็นธรรมที่รอมาอย่างยาวนานถึงยี่สิบสี่ปีตอนต้น
“จุก ที่จุกบอกพี่ให้ประมูลก็มาจากยายใช่ไหม”ขวัญได้สื่อสารกับน้องผ่านจิต
“พี่ขวัญเข้าใจถูกแล้วจ้า”จุกไความเป็นธรรมที่รอคอยมาอย่างยาวนานตอนปลาย
“พี่ราฟเดินไปเป็นเพื่อนขวัญหน่อยค่ะ”ขวัญบอกพี่ชายเมื่อได้ปล่อยน้ำในสระบัวออกแล้วเพราะตอนนี้เธอต้องกากรรมของอดีตน้องสาวท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ตอนต้น
เรื่องราวความจริงของท่านป้าผู้สูงศักดิ์ก็ยังเป็นข่าวที่ผู้คนยังคงพูดถึงกันเป็นอย่างมากอยู่หลายวันแม้กรรมของน้องสาวอดีตผู้สูงศักดิ์ตอนปลาย
แต่เป็นเธอที่แย่งสามีของเขาและยังเป็นผู้ยุงยุงให้เกิดการฆาตกรรมกับผู้มีคุณในครั้งนั้นด้วย ตอนนี้ทุกสอาจันทร์จ๋าเนื้อคู่อยู่ที่นี่แล้ว
ขวัญยืนมองน้องๆอยู่สักพักที่พากันก้มหน้าทำงานโดยที่ไม่สนใจใครเลย “สวัสดีค่ะครูหนูเอาใบตองกับดอกไม้มาอาจันทร์จ๋าเนื้อคู่อยู่ที่นี่แล้วตอนต้น
ขวัญยืนมองน้องๆอยู่สักพักที่พากันก้มหน้าทำงานโดยที่ไม่สนใจใครเลย “สวัสดีค่ะครูหนูเอาใบตองกับดอกไม้มาอาจันทร์จ๋าเนื้อคู่อยู่ที่นี่แล้วตอนปลาย
“ครูธัญญ์ครับ ช่วยมาช่วยพี่สาวผมยกลังน้ำหวานหน่อยได้ไหมครับ” เจ้าแก้วได้เรียกครูสอนภาษาอังกฤษของตนเพคืนลอยดวงประทีปแสนสุข (จริงใช่ไหม)ตอนต้น
“ขวัญ หนูมีธุระอะไรหรือเปล่า” ครูวัยกลางคนถามออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง
“คือหนูจะมารับก้อยนะคะ คืนนีคืนลอยดวงประทีปแสนสุขจริงใช่ไหมตอนปลาย
“พ่อมึงข้าว่าเรากำลังจะได้ลูกเขยจริงๆแล้วล่ะ ดูลูกสาวเราสิเคยคุยกับใครแบบนี้ที่ไหนกัน” ย่ามีก็พูดกับใครบอกได้บ้าง หัวกะโหลกนี้มาจากที่ใดกันตอนต้น
เช้ามืดที่แสงเงินแสงทองยังไม่ทันได้จับกับของฟ้า ขวัญก็ได้รับสายโทรศัพท์จากคนที่เธอได้ห่างหายไปนานหลาใครบอกได้บ้าง หัวกะโหลกนี้มาจากที่ใดกันตอนปลาย
“ตาจ๋า ตาอย่า..เพิ่งไป” เจ้าใหญ่เองก็พยายามที่จะเรียกตาคนนี้ออกมาอย่างสุดเสียง แต่ตอนนี้ได้มีเพียงควเหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายเสียอย่างนั้นตอนต้น
“พี่ฟ้าวันนี้ขวัญเอาข้าวต้มกุ้งมาฝาก รับรองว่าพี่จะต้องอร่อยถูกปากอย่างแน่อน” ขวัญพูดกับฟ้าเมื่อเธอเเหมื่อนจะง่ายแต่ไม่ง่ายเสียอย่างนั้นตอนปลาย
“จะเหมาะหรือไม่เหมาะมันเป็นเรื่องของโชคชะตาที่ไม่มีใครรู้และฝืนได้ เอ็งอย่าไปยุ่งกับเขาเลยแค่รู้ว่าใความรักของเธอช่างน่ากลัวตอนต้น
เมื่อขวัญพูดประโยคนั้นจบลง ในเวลานี้ทุกคนก็ได้มายืนอยู่ในห้องเก็บศพกันอีกครั้ง ขวัญได้ลองเรียกวิญญาณความรักของเธอนั้นช่างน่ากลัวตอนปลาย
“ในเมื่อพวกหนูมาถามหาที่บ้านลุงก็คงจะมาถามเรื่องที่แกหายตัวไปใช่ไหม แกเป็นพ่อของลุงเองแกหายไปหลายเดืการแก้แค้นของวิญญาณแม้ตายก็ไม่อาจหยุดตอนต้น
ขวัญที่ยังไม่รู้ว่าเหล่าเพื่อนต่างภพ และลูกน้อยที่เฝ้ารอการมาเกิดได้ช่วยกันหาเบาะแสในเรื่องนี้ให้กับการแก้แค้นของวิญญาณแม้ตายก็ไม่อาจหยุดตอนปลาย
ในที่สุดเจ้าหน้าที่ก็ได้พบกับร่างที่เน่าเปื่อยของเจ้าของบ้านหลังนี้เนื่องจากตายยังไม่นานนัก เมื่อขุดปี1981ที่มีทั้งเรื่องเศร้าและน่ายินดี
เมื่อจบเรื่องราวของตาจั่น ชีวิตของขวัญก็เข้าสู่การเรียนและการทำงานเหมือนปกติ วันเวลาก็เดินไปเรื่อยๆจปี1981ที่มีทั้งเรื่องเศร้าและน่ายินดีตอนปลาย
“ชื่นเอ็งไม่ต้องกังวลไปนะ ฉันจะรักและดูแลเจ้าหมูเหมือนเป็นหลานของตัวเองอย่างแน่นอน” ปู่ทูลพูดรับปากกข่าวลือตอนต้น
“น้องขวัญสวัสดีปีใหม่ครับ” ธัญญ์พูดกับขวัญเมื่อเขามาหาหญิงสาวที่ตลาดในอำเภอหลังจากที่โทรไปที่บ้านของข่าวลือตอนปลาย
“พี่ธัญญ์คะ” ขวัญได้เรียกธัญญ์เอาไว้เมื่อเธอได้เดินตามเขามาสักพัก
“ขวัญมีอะไรอย่างนั้นเหรอ” ธัญญ์ถามกหญิงสาวที่นอนอย่างโดดเดี่ยวในห้องปิดตายตอนต้น
ช่วงบ่ายแก่ๆ หลังจากที่แทนไทยออกจากโรงเรียนที่ธัญญ์กับอโนอยู่ พอกลับมาถึงโรงพักยังไม่ได้นั่งให้เก้าอหญิงสาวที่นอนอย่างโดดเดี่ยวในห้องปิดตายตอนปลาย
“หอพัก มหาวิทยาลัย..” พิทักษ์กล่าวออกมาเสียงเครียด
กลุ่มเจ้าหน้าที่พิเศษทั้งห้าคนถึงกับงุนงง หอพักนักใครว่าคำพูดทำให้คนตายไม่ได้ตอนต้น
“สวัสดีค่ะอาแทน” ขวัญกรอกเสียงของตนไปตามสาย
“อาจะโทรมาบอกเรื่องของหญิงสาวที่เราเจอ เขาสรุปออกมาว่าเป็ใครว่าคำพูดทำให้คนตายไม่ได้ตอนปลาย
“โอ๊ะแย่แล้ว มืดขนาดนี้แล้วถนนบ้านเราไฟก็อยู่ห่างกันเสียด้วย ขวัญว่าพี่ธัญญ์กลับก่อนก็ได้ค่ะ พรุ่งนีใครว่าคำพูดทำให้คนตายไม่ได้จบ
เหล่าน้องชาย น้องสาววัยเด็กประถมก็ยังไม่มีใครตื่นเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ กว่าจะตื่นก็คงจะเจ็ดโมงแปดโคำพูดพร่อย ๆ ของคนไร้ยางอายตอนต้น
“ถ้าเป็นอย่างที่ขวัญรู้มา แสดงว่าชายคนนี้กำลังจะตกอยู่ในระหว่างความเป็นความตายนะสิ” แทนเมื่อได้รู้เรคำพูดพร่อย ๆ ของคนไร้ยางอายตอนปลาย
“ขอบคุณครับพี่ ถ้าอย่างนั้นผมขอวางสายเลยนะครับสวัสดี” ธัญญ์กล่าวลากับคนปลายสายเมื่อเขาได้รับข้อมูลทีเธอต้องการแบบนี้จริง ๆ เหรอตอนต้น
“เฮ้ยมึงเป็นอะไรไปวะ หน้าซีดเป็นไก่ไหว้เจ้าเลย” เพื่อนคนที่นั่งอยู่ข้างป่านถามออกมาด้วยความตกใจที่เหเธอต้องการแบบนี้จริง ๆ เหรอตอนปลาย
“ฉันไม่ได้มาช่วยเขา ฉันมาช่วยเธอต่างหาก มันคุ้มแล้วเหรอกับการที่เธอได้เอาทั้งชีวิตของตนได้แลกกับผู้ชก่อนเรื่องราววุ่น ๆ จะตามมาตอนต้น
“ตายศ ลูกจะกลับไปที่เมืองนั้นอีกเหรอแม่บอกว่าให้ย้ายมาทำงานใกล้บ้านก็ไม่เชื่อที่นั่นมันมีอะไรดีกันไกก่อนเรื่องราววุ่น ๆ จะตามมาตอนปลาย
ทวนกับขวัญก็พาคณะของท่านนายอำเภอเดินชมสวนและโรงงานของตนตามลำดับ โดยขวัญมักจะเป็นคนตอบคำถามออกมาเสียสเรื่องราวของเราสามสี่คนตอนต้น
“คือตั้งแต่ที่พี่เจอขวัญพี่มักจะฝันมาโดยตลอดในฝัน พี่ฝันว่าเราเคยเป็นสามีภรรยาและมีลูกด้วยกัน แต่ว่าเรื่องราวสามสี่คนของเราตอนปลาย
“ใช่แล้วค่ะ คุณป้าพี่ยศอยากจะให้ของขวัญกับพี่พิมพ์นั่นแหละค่ะ แต่พี่เขาไม่กล้าให้เอง จึงได้มาไหว้วานพี่จ๋าช่วยหนูด้วย หนูอยู่ใต้เท้าพี่ตอนต้น
นับตั้งแต่ที่ขวัญได้จัดการเรื่องราวของปลัดยศจบเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก ธัญญ์ก็ยังคงยังมาเป็นแขกประจำทีพี่จ๋าช่วยหนุูด้วยหนูอยู่ใต้เท้าพี่ตอนปลาย
“ลุงเป็นอะไรเสียงสั่นเชียวไม่สบายหรือเปล่า ไปนั่งพักเถอะงานที่เหลือเดี๋ยวผมทำเอง” ดีบอกพยอมออกมาด้วยได้เฺฮกันทั่วทั้งหมู่บ้านตอนต้น
“ขอบคุณค่ะ” ขวัญกล่าวพร้อมยกมือไหว้ออกมาอย่างซึ้งใจ จะมีกี่คนกันที่จะกล้าทำเรื่องเกี่ยวกับคนตายแบบนีได้เฮกันทั้งหมู่บ้านตอนปลาย
“ใช่ครับ ข่าวมาไวขนาดนี้เลยหรือครับ เรื่องเพิ่งจะเกิดไม่กี่ชั่วโมงก่อนเอง” ทวนถามหลวงตาออกมาอย่างสงสความบังเอิญโชคชะตาหรือพรหมลิขิตตอนต้น
วันนี้เป็นวันเริ่มแรกของการเข้าสู่วันหยุดยาวของใครหลายๆคนที่ไปทำงานอยู่เมืองหลวงได้เดินทางกลับสู่ภูมความบังเอิญ โชคชะตาหรือพรหมลิขิตตอนปลาย
“พี่ทวน ปู่ทูล ย่ามีสวัสดีครับ นี่คือพ่อของผมครับชื่อบดินทร์ แม่ชื่อเรไร และน้องชายชื่อธัญญะครับอายุใส่บาตรร่วมขันกับประกวดนางสงกรานต์ตอนต้น
เมื่อธัญญ์กับขวัญช่วยกันตักข้าวและกับข้าวใส่ปิ่นโตครบทุกเถาแล้ว เหล่าพี่ชายน้องชายที่ทำงานในสวนเสร็จใส่บาตรร่วมขันกับการประกวดนางสงการนต์ตอนปลาย
เช้าวันต่อมา นวลรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ลูกสาวของตนได้เข้าประกวดนางสงกรานต์ในค่ำคืนนี้
ขวัญได้ชุความวุ่นวายหน้าบ้านกับโจรกำลังมา
หลังจากที่ขวัญได้ตำแหน่งนางสงกรานต์ประจำหมู่บ้านเป็นครั้งแรก ก็ได้ทำให้ชีวิตบ้านสวนขวัญครึกครื้นมากขความวุ่นวายหน้าบ้านกับโจรกำลังมาตอนปลาย
คนที่มีจิตมุ่งร้ายกับขวัญเป็นชายหนุ่มผิวทองแดง ตัดผมรองทรงสั้นอย่างเรียบร้อย หน้าตาดูเกลี้ยงเกลา คิ้เตรียมตัวรับมือโจรตอนต้น
“ถ้าอย่างนั้นผมจะเป็นคนขี่นำไปแล้วกันครับ” ทวนเป็นคนพูดขึ้น ‘ดีนะที่บ้านมีจักรยานหลายคัน’ เขาคิด
ธัญญเตรียมตัวรับโจรชั่วตอนกลาง
ทางด้านครอบครัวของขวัญสามคนที่ได้พาแขกทั้งสองครอบครัวมาถึงบ้านปู่แล้ว ปู่กับย่าก็คุยกับคนทั้งสองกลุ่เตรียมตัวรับโจรชั่วตอนปลาย
“ที่รัก คุณยิ้มอะไรอย่างนั้นหรือครับ” บดินทร์ที่กำลังฟังลูกชายทั้งสองคนคุยกันเมื่อหันไปมองภรรยาก็เห็มาอย่างเสือจบอย่าง...1
ท้องฟ้าค่ำคืนนี้มืดมิดไม่มีแม้กระทั่งแสงจันทร์ แสงดาวแย้มพรายออกมาให้เห็นแม้เพียงนิด
“ลูกพี่ดูท้องฟ้ามาอย่างเสือจบอย่าง...2
“ใจเย็นๆ จ้ะยาย รออีกนิดให้พวกมันเข้ามาในเขตลวงตาของพวกเราก่อนรับรองยายได้สนุกแน่ๆ” เสียงจุกรีบกล่าวมาอย่างเสือจบอย่าง...3
“ว้าไม่สนุกเลยพี่จุก น้อยยังเล่นไม่สะใจ พวกเจ้าหน้าที่ก็จับมันไปเสียแล้ว” น้อยกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงอมาอย่างเสือจบอย่าง...4
“พวกน้าเป็นใครกันอย่างนั้นเหรอ” เสียงเล็กๆของเด็กดังขึ้นด้านหน้าของคนที่พูดโวยวาย
“พวกข้าก็เป็นเสืออยงานแต่งที่มาพร้อมโชค..1
เสือมั่นที่ได้ยินคำท้าทายของผีตาสี มันถึงกับรู้สึกโกรธจนหน้าเปลี่ยนสีเป็นสีของตับหมูเลยทีเดียวมันรีบงานแต่งที่มาพร้อมโชค..2
“เปล่าจ้ะ ฉันสองคนก็กำลังจะเข้าไปอยู่นี่ยังไง” หนุ่มตอบผู้เป็นป้าของตนด้วยน้ำเสียงเปล่งๆ
“ถ้าอย่างนั้งานแต่งที่มาพร้อมโชค..3
“มีเงินเหรียญที่บางเหรียญเลิกใช้ไปนายแล้ว มีแหวนทองเกลี้ยงอยู่สองวงเป็นวงขนาดเท่ากับนิ้วของผู้หญิงแลร่างไร้วิญญาณที่น่างสงสาร1
เช้ามืดวันต่อมายังไม่ทันจะสว่างดีนัก ขวัญก็ได้รับโทรศัพท์จากแทนไทยเรื่องที่ต้องการขอความช่วยเหลือจากร่างไร้วิญญาณที่น่าสงสาร..2
“หนูเห็นลูกชายของป้าใช่ไหม ลูกชายที่น่าสงสารของแม่ฮือๆ” หญิงวัยกลางคนยกมือปิดหน้าของตนและร้องไห้ออกมการกระทำที่ไม่ใช่เหตุผลแต่มันคือข้อแก้ตัว..1
ขวัญไม่ใช่เพียงคนเดียวที่ได้ยินเสียงของจุก แทน ติณและวายุต่างก็ได้ยินเสียงของจุกเหมือนกัน คนทั้งสามจการกระทำที่ไม่ใช่เหตุผลแต่มันคือข้อแก้ตัว..2
“พี่ขวัญมานี่เร็วเข้า” เสียงจุกตะโกนเรียกขวัญที่กำลังยืนมองพวกตนอยู่อีกฝั่งโดยมีทางรถไฟกั้นอยู่ตรงกลของานไม่ใหญ่ได้ไหมหนูเหนื่อย..1
เหตุการณ์เรื่องพ่อลงมือสังหารลูกอย่างเลือดเย็นได้ลงข่าวไปทุกฉบับที่หนังสือข่าวยุคนี้มี หัวข้อข่าวแม้ของานไม่ใหญ่ได้ไหมหนูเหนื่อย..2
“ด้านหลังยังไม่ค่อยเรียบร้อยนักครับ ยังมีสายไฟระเกะระกะอยู่อาจจะทำให้คนเดินสะดุดได้ นอกนั้นก็ไม่มีปัเรามารวยด้วยกันไหม..1
การเปิดป้ายโรงงานราฟให้พ่อแม่ เป็นคนตัดริบบิ้นร่วมกับท่านผู้ว่าที่ให้เกียรติมาเปิดป้ายในวันนี้ หลังจเรามารวยด้วยกันไหม..2
เย็นวันเดียวกันธัญญ์ก็มาที่สวนขวัญตามปกติ ส่วนครอบครัวเขาหลังงานเปิดตัวโรงงานจบลงก็ได้พากันเดินทางกลโชคดีที่มาทัน..1
ช่วงเย็นหลังเลิกเรียนของอีกวัน ขวัญก็ได้ขับรถยนต์ของราฟมารับครูจำปีที่โรงเรียนโดยเธอได้ลงมานั่งรอครูโชคดีที่มาทัน..2
“มึงจะไปไหน กูไม่ให้ไป” เสียงแม่คำหอมตวาดออกมาด้วยความโกรธท่ามกลางความว่างเปล่าที่เจ้าชั่วคนนี้ได้ยิพ่อแม่รังแกลูกจริง ๆ..1
หลังจากที่ขวัญวางสายจากแทน เธอก็เดินกลับมาที่รถ โดยไม่ได้มีสีหน้าหวาดหวั่นในเรื่องใดๆ ทั้งสิ้นกับสิ่พ่อแม่รังแกลูกจริง ๆ 2
เขาหวังว่าชายคนนั้นคงจะได้รับโทษให้สมกับความชั่วของมัน สำหรับขวัญนั้นเธอคิดว่าไม่ว่าทางกฎหมายจะลงโทษเรื่องราวของสองพี่น้อง..1
“ขวัญเล่าออกมาเถอะ” ยายบอกน้ำเสียงเอ็นดูเด็กสาวตรงหน้าที่มีบุญคุณกับเธอและหลานสาวมากมาย
ขวัญเมื่อได้ยเรื่องราวของสองพี่น้อง..2
“พี่ขวัญจะลองให้พวกแก๊งผีของพี่เหน่งไปสืบดูไหม จุกจะรีบไปสื่อสารให้อย่างด่วนจี๋เลย” จุกที่หยุดร้องไหหวังว่าจะไม่ใช่..1
เหตุการณ์ตั้งแต่ที่ขวัญทำให้คนในครอบครัวรวมทั้งธัญญ์ได้ตกอกตกใจไปตามๆ กันนั้นก็ผ่านมาได้กว่าหนึ่งสัปหวังว่าจะไม่ใข่...2
เช้าวันต่อมา วันนี้ขวัญคิดว่าจะนำเรื่องพ่อ แม่ของเด็กสองคนไปปรึกษากับแทนไทยอีกทางหนึ่งเพื่อให้แทนไทยเรื่องจริงยิ่งกว่าละคร..1
“ขวัญแน่ใจจริงๆ ใช่ไหม” แทนถามขึ้นอีกครั้งเพื่อให้มั่นใจมากขึ้น ทั้งที่ใจเขาได้เชื่อไปเต็มร้อยแล้วว่เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร..2
แทนไทยจึงได้แจ้งถึงเรื่องทะเบียนรถที่เขาได้มาให้กับทางนี้ทราบเผื่อว่าบางทีมันอาจจะมีประโยชน์ทั้งทางเคำสั่งลาของคนเป็นพ่อ
แทนและติณก็เห็นด้วย เขาทั้งสองเองก็ตั้งใจจะพูดกับผู้ปกครองของหลานๆ ด้วยเช่นกัน
“เรื่องจริงอย่างนั้นเหความอาฆาตของวิญญาณบาป..1
สิ้นเสียงคำพูดของแทนไม่นาน เจ้าหน้าที่ทั้งหมดก็ทำหน้าที่ของตนได้เสร็จสิ้นทันก่อนที่ฝนจะเทลงมาอย่างไมความอาฆาตของวิญญาณบาป..2
“ลุงต้องลองถามน้องดูค่ะแต่ขวัญคิดว่าไม้ไม่มีปัญหาอะไรหรอกและเขาจะต้องดีใจกับลุงอย่างแน่นอนที่จะได้มีความจริงอันเจ็บปวด..1
ตอนนี้สามพี่น้องได้มานั่งอยู่ในห้องโถงของบ้านสิตาหลังจากออกมาจากตลาดได้สักพักแล้ว โดยที่ลูกตาลก็นั่งความจริงอันเจ็บปวด..2
“พี่ไม่โกรธหนูหรอก” ขวัญพูดพร้อมส่งยิ้มให้เด็กหญิง
ขวัญ และพี่น้องอยู่ที่นี่อีกไม่นานพวกเขาก็พากันกลัอยู่ไม่สู้ตาย
‘โอ้ย ตอนนี้กูจะทำยังไงดีวะ อีนางผีบ้านี่ก็ไม่ไปสักที ทุกเรื่องต้องเป็นเพราะฝีมือมันแน่ๆ’ ชายคนนี้คิทุกเรื่องราวไม่มีคำว่าบังเอิญ..1
“กาน งานบุญปีนี้ลื้อหยุดไปเที่ยวไหนก็ได้นะเพราะอั๊วหยุดหลายวัน วันพระวันเจ้าไม่อยากทำบาป
แค่นี้ก็ทำมาทุกเรื่องราวไม่มีคำว่าบังเอิญ..2
เนื่องจากเขาได้ไปแย่งชิงเธอจากชายคนรักมาก่อน และคนรักของหญิงนั้นก็คือชายผู้ที่เป็นพ่อของเด็กผู้หญิงตทำบุญใหญ่ประจำปีกับการพบเจอ..1
ครอบครัวของกานตอนนี้ก็ได้พากันมายืนอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้านหนองนาตามคำชวนของกานว่าผู้หญิงคนนั้นกับลูกทำบุญใหญ่กับการพบเจอ..2
“ราฟมาทางนี้ลูก” นวลตะโกนเรียกลูกชายคนโตเสียงดัง
“ครับ” ราฟขานรับและเขาก็จูงมือโรสให้เดินไปหาครอบครัวห้องสุดท้ายที่ยังว่าง..1
เรื่องของกานกับฟ้าทั้งสองครอบครัวก็ตกลงกันด้วยดี พวกเขาต่างเห็นพ้องต้องกันว่าควรจะจัดการให้เร็วที่สุห้องสุดท้ายที่ยังว่าง..2
“จ้า พี่รู้แล้วขอบใจน้องๆ ที่น่ารักของพี่” ขวัญพูดกับน้องใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างเอ็นดู
“ยินดีครับผม” ต้สิ่งที่่มาพร้อมกับห้องลดครึ่งราคา..1
หลังจากที่ธัญญ์และอโณได้รับกุญแจตามหมายเลขห้องมาแล้วพนักงานก็ได้พาทั้งสองมาส่งที่ห้องด้วยท่าทางลุกลีสิ่งที่มาพร้อมกับห้องลดครึ่งราคา..2
“ได้” ธัญญ์รับคำอย่างกังวลเมื่อเขาได้รู้ว่าในห้องนี้มีอะไรเป็นของแถม
“ธัญญ์นายไปอาบน้ำได้เลย ตอนนี้กัฉันไม่ได้ฆ่าตัวตายนะ..1
“ผี!! นะ..นายพูดจริงอย่างนั้นเหรอ” อโณทัยที่ได้ยินสิ่งที่เพื่อนพูดเขาถึงกับตะโกนออกมาในทันที
“หน้ากันฉันไม่ได้ฆ่าตัวตายนะ..2
“อ้าวก็อาจะมาเป็นอาเขยของพี่ขวัญ ผมก็เรียกอาตามพี่ขวัญยังไงล่ะครับหรือผมเรียกผิด” ดำพูดขึ้นสีหน้างุนเรื่องราวในคืนนั้น..1
ด้านนอกโรงแรมที่ธัญญ์และอโณทัยมาพักจากบรรยากาศในเวลากลางวันดูร่มรื่นสวยงามน่าพักผ่อนแต่คงจะไม่ใช่สำหเรื่องราวในคืนนั้น..2
“เอาล่ะ คุณอย่าเพิ่งเถียงกันได้ไหมคะ หากคุณยังเถียงกันอย่างนี้คืนนี้ทั้งคืนพวกเราก็ไม่รู้เรื่องกันพอฆาตกรที่หลอกเก่งยิ่งกว่าผี..1
“ติณได้เรื่องอะไรมาบ้าง” แทนกระซิบถาม
“ผมว่าพวกเรากลับไปคุยที่โรงแรมดีกว่าครับ รับรองว่าหากพี่รู้นะมีฆาตกรที่หลอกเก่งยิ่งกว่าผี..2
“ฝะ..แฝดสามอย่างนั้นเหรอ” ติณถามอย่างมึนงง เขาว่าแค่สองก็แย่แล้วแต่นี่มีถึงสาม
“ใช่ค่ะ เรื่องมันเป็นแใครกันที่ฆ่าเรา..1
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งที่วิญญาณชายชื่อโนเอลเล่าให้ฟังพวกเขาต่างก็คิดเหมือนกันว่าเรื่องนี้มันจะต้องมีลัใครกันที่ฆ่าเรา..2
หลังจบคำของขวัญเธอก็ได้เห็นร่างวิญญาณของชายร่างท้วมที่ขวัญคิดว่าน่าจะเป็นโนเอล “คุณลองดูชายในรูปหน่อหายไปอย่างง่าย ๆ
ติณทำหน้าที่เคาะประตู เขาเคาะอยู่นานมากคนด้านในก็ยังไม่เปิดประตู เนื่องจากชายคนที่อยู่ภายในห้องเขาอยการแก้แค้นของผู้ถูกทอดทิ้ง..จริงหรือ
หลังจากที่เจ้าหน้าที่ตำรวจของที่นี่ได้ควบคุมตัวและเก็บหลักฐานทั้งหมดที่อยู่ภายในห้องพักของชายผู้นี้ไการแก้แค้นของผู้ถูกทอดทิ้ง..2
คืนนี้เราก็พักกันบ้างเถอะ แยกย้ายกันได้อย่าเก็บเรื่องคนอื่นมาคิดให้ปวดหัวเลย” ขวัญพูดขึ้น หลังจากนั้วันเวลาช่างผ่านไปเร็วเสียจริง..1
นับตั้งแต่เรื่องคดีล่าสุดที่ขวัญได้เจอมานับเวลาก็ผ่านมาเกือบสองปีแล้วตอนนี้ขวัญกำลังจะอายุเข้ายี่สิบวันเวลาช่างผ่านไปเร็วเสียจริง ๆ 2
“สวัสดีครับพ่อแม่ ปู่ย่า” สองหนุ่มยกมือไหว้ผู้สูงวัยที่ต่างคนต่างเรียกขาน
“ไหว้พระเถอะ ว่าแต่เราสองคนเธอมีคนที่ชอบหรือเปล่านะ..1
หลังจากที่ครอบครัวสองหนุ่มทราบเรื่องพวกเขาก็นัดเวลากันในการเดินทางมายังเมืองพรรตคีรีโดยพวกเขาตกลงนั่เธอมีคนที่ชอบหรือเปล่านะ..2
“ครับ” ธัญญ์ตอบรับสั้นๆ คำเดียว ‘เอาเถอะยังพอมีเวลาอยู่เดี๋ยวค่อยหาสถานที่และเวลาบอกเจ้าตัวก็แล้วกันเสียเพราะหวยหรือถูกหลอก..1
ขจรเมื่อเห็นว่าทุกคนนั่งเรียบร้อยกันแล้ว เขาก็ค่อยๆ เคลื่อนรถออกจากสนามบินมุ่งหน้ากลับสวนขวัญ
ภายในห้เสียเพราะหวยหรือถูกหลอก..2
“มีความเป็นไปได้ตามที่ครูธัญญ์พูดเหมือนกันนะ แล้วใยแม่หญิงไม่ลองถามพวกวิญญาณที่เป็นคนดูแลหมู่บ้านล่ะความโลภทำให้คนตาบอดได้..1
ช่วงเย็นยามพระอาทิตย์ใกล้ลาลับลงเหลี่ยมเขาแสงสุดท้ายของวันได้สาดแสงสีส้มแดงอาบไล้ต้นไม้ใบหญ้า ขวัญทีความโลภทำให้คนตาบอดได้..2
“แม่ว่าเดี๋ยวก็มีคนมาหา” ทันทีที่แช่มพูดจบเธอกับลูกชายก็ได้มองเห็นแสงไฟจากรถพุ่งตรงมาประกอบกับเสียงมค่อย ๆ เขยิบทีละน้อย..1
หลังจากลงจากรถเรียบร้อยหนุ่มสาวทั้งสองก็พากันเดินเข้าไปในบ้านที่มีเหล่าสมาชิกครอบครัวของตนและครอบครัค่อย ๆ เขยิบทีละน้อย..2
"ชมรมคนกลัวเมียยังไงล่ะ” หลังจากที่พยอมพูดจบเขาก็เดินจากไปทำหน้าที่ของตนทำให้สิงห์ที่ได้ยินถึงกับเข้วันหวานของสองเรา..1
หลังจากที่ธัญญ์เคลื่อนตัวรถออกมาจากศูนย์รถอย่างช้าๆ เขาก็พาขวัญที่นั่งอยู่ด้วยกันขับออกมาทางชานเมืองวันหวานของสองเรา..2
“พี่ใหญ่บ้านเรา เราได้กลับมาบ้านแล้ว” เสียงเล็กๆ ของน้องชายน้องสาวพูดขึ้นด้วยความดีใจ
“ที่นี่เป็นบ้านความฝันอันยาวนาน.1
สาวน้อยแสนซนขวัญชีวาได้ทำการเปิดประตูที่ถูกล็อคด้วยแม่กุญแจอย่างแน่นหนาเข้าไปได้อย่างง่ายๆ โดยที่เธอความฝันอันยาวนาน.2
“ขวัญ ตื่นเถอะครับ” ธัญญ์ที่เห็นการแสดงออกทางใบหน้าของคนที่หลับไหลเขาจึงลองปลุกหญิงสาวให้ตื่นแต่ไม่วฉันยกโทษให้.1
“พี่อยากให้ฉันพูดออกมาจริงเหรอ แล้วอีกอย่างในเวลานี้ตัวฉันก็ใกล้จะออกเรือนแล้ว ฉันเองก็ไม่อยากให้มีคฉันยกโทษให้.2
“พี่รักน้อง พี่ไม่เชื่อเรื่องเหตุที่ไม่มีความบังเอิญแบบนี้เดี๋ยวเราก็จักได้รู้กันว่าเรื่องเหล่านี้ใคสวัสดีค่ะ ฉันชื่อขวัญชีวา..1
หลังสิ้นเสียงคำพูดของขวัญ ร่างวิญญาณหญิงงามที่หน้าตาเหมือนกับเธอก็ค่อยๆ จางหายไปก่อนที่ตัวขวัญจะถูกพสวัสดีค่ะฉันชื่อขวัญชีวา..2
“ขวัญพูดมาเถอะ ไม่ต้องกลัวหรือกังวลกับความรู้สึกของพี่หรอก” ธัญญ์พูดขึ้นอย่างนุ่มนวลเนื่องจากเขาคิดวเราเป็นแฟนกันแล้วนะ..1
“สวัสดีครับผมชื่อธัญธร ชื่อเล่นธัญญ์อายุยี่สิบหกย่างยี่สิบเจ็ดปี ยินดีที่ได้รู้จักคุณขวัญชีวาเช่นกันเราเป็นแฟนกันแล้วนะ..2
แล้วนาฬิกาที่ข้อมือก็บอกเวลาห้าโมงเย็น หญิงสาวตัวเล็กก็ลุกขึ้นยืนตามชายหนุ่มร่างสูงก่อนที่คนทั้งคู่จเสียงขอความช่วยเหลือยามค่ำคืน..1
“พี่มีความสุขก็ต้องยิ้มสิ ว่าแต่ลองมีดูบ้างไหมจะได้รู้ว่าเป็นยังไง” ธัญญ์ยอมรับอย่างง่ายๆ ก่อนแนะน้อเสียงขอความช่วยเหลือยามค่ำคืน..2
หลังจากที่รถจอด คนงานภายในสวนรวมทั้งพี่น้องของสวนขวัญต่างก็ช่วยกันยกสิ่งของที่เตรียมไว้ขึ้นรถทั้งสองไปตามเสียงเรียกยามค่ำคืน..1
“ตาจิน จุก น้อยช่วยไปตามพี่โชติ เพชร พี่ธัญญ์ อาแทน อาติณ ลุงดาบทั้งสองให้ไปกับพวกเราด้วยนะบอกทุกคนใไปตามเสียงเรียกยามคำคื่น..2
“เดี๋ยวอาจัดการเอง พี่กับเด็กๆ นั่งรอในรถนี่แหละ” ติณเป็นคนอาสาก่อนจะมีดาบคู่หูเดินมาตามไปเป็นเพื่อนช่วยลูกผมด้วย ได้โปรด..1
ในระหว่างที่กลุ่มของขวัญกำลังบุกป่าฝ่าดงอยู่ ทางด้านเจ้าหน้าที่ของที่นี่หลังจากที่พวกเขาได้รับโทรศัพช่วยลูกผมด้วย ได้โปรด 2
“อย่ายุ่ง” เสียงแหบๆ เย็นยานคางที่มาพร้อมกับกลิ่นเหม็นสาบอย่างรุนแรงตวาดก้องอย่างโกรธเกรี้ยว
ก่อนที่เความน่ากลัวของมิตรภาพจอมปลอม..1
ทางกลุ่มของขวัญในตอนนี้ เธอได้เจอหลุมใหญ่ที่มีร่างคนสองคนตกลงไปแล้ว “พวกคุณเป็นยังไงบ้างได้ยินเสียงขความน่ากลัวของมิตรภาพจอมปลอม..2
เสียงร้องของเสือที่ถูกฆ่าตายภายในป่าที่มีความโกรธแค้นต่อมนุษย์อ้าปากเห็นเขี้ยวขาวแวววับน้ำลายหยดไหลอหว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น..1
“กรี๊ด!! ไม่นะออกไปฮือๆ ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย” เสียงกรีดร้องปนเปกับเสียงร้องไห้ดังออกมาจากปากของหญิงสาหว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น..2
และตกลงไปยังสิ่งของต่างๆ บนโต๊ะบูชาของมัน ที่เต็มไปด้วยสิ่งน่ากลัวเช่นโครงกระโหลกศีรษะมนุษย์ หุ่นที่เอ๊ะ! คนในข่าวชื่อคุ้นๆ.1
วันนี้ท้องฟ้าแม้จะครึ้มเมฆครึ้มฝนแต่ก็ยังไม่มืดครึ้มเหมือนฝนจะตกเสียทีเดียวการเดินทางบางช่วงก็มีแสงแเอ๊ะ! คนในข่าวชื่อคุ้น ๆ
“เชิญค่ะหมอ นี่ก็จะเที่ยงแล้วหมอพักกินข้าวเลยก็ได้นะคะ” เจ้าหน้าที่คนนั้นพูดขึ้นหลังจากดูนาฬิกา
“ครับนึกว่ามีแต่ในละคร..1
ผ่านไปอีกหนึ่งปีนับตั้งแต่ที่ขวัญได้กลับมาจากการไปเที่ยวดอยในครั้งนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างธัญญ์กับขวนึกว่ามีแต่ในละคร..2
“จุกเอ็งไปห้ามเจ้ากล้าก่อนข้ากลัวใจ” ท่านขุนพูดกับเด็กน้อยผมจุกที่ทำหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์กับผู้หญิงคนนความจริงที่ต้องเจอ..1
งานแต่งของอาจันทร์ผ่านพ้นไปด้วยดีบ่าวสาวต่างตกลงกันว่ารอให้วันหยุดช่วงปิดภาคการศึกษาใหม่ก่อนพวกเขาถึความจริงที่ต้องเจอ..2
หญิงสาวที่มีสมุดกับปากกาอยู่ในมือก็จดไปตามที่น้องชายส่งเสียงสื่อสารออกมา และเมื่อเธอได้เดินจนครบแล้วมีทุกข์มีสุขคละเหคล้ากันนี่แหละคือชีวิต..1
ขวัญนั่งคุยฟังสิตาปรับทุกข์ไปได้สักพักเธอก็เห็นว่าสมควรแก่เวลาที่จะต้องกลับเนื่องจากเธอได้นัดพ่อเอาไมีทุกขมีสุขคละเคล้ากันนี่แหละคือชีวิต..2
พี่สาวคนโตของสวนขวัญค่อยๆ ขับรถไปตามทางเพื่อมุ่งหน้ากลับไปยังหมู่บ้านของตนที่แม้ว่าจะเหมือนว่ามีความการตัดสินใจของขวัญโชติ..1
หลังจากที่ขวัญปลอบน้องชายและวางโทรศัพท์ลง หญิงสาวก็รีบเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดสีดำก่อนที่เธอจะเดการตัดสินใจของขวัญโชติ..2
“เอาตามที่ลูกว่านั่นแหละ พ่อกับแม่อยู่ทางนี้แล้วน้องๆ เองก็ยังไม่รู้เรื่องตื่นมาจะพากันตกใจเอาได้” นสามปีพ้นผ่านสุขทุกข์ปะปน..1
ในระหว่างช่วงเวลาสามปีที่เปลี่ยนผันก็มีทั้งสุขและทุกข์สลับกันเข้ามาวนเวียนอย่างไม่ขาดสายเรื่องแรกหลัสามปีพ้นผ่านสุขทุกข์ปะปน..2
“ค่ะ” หญิงสาวตอบรับเสียงเบา ทำให้ธัญญ์ที่กำลังยืนลุ้นในคำตอบอยู่แม้เสียงของหญิงสาวจะแผ่วเบาสักเพียงใขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาอย่างยาวนาน (จบเรื่องค่ะ)..1
หลังวันแต่งงานของคู่ข้าวใหม่ปลามันผ่านพ้นไปได้ไม่กี่เดือนธัญญ์ก็ได้มีโอกาสได้ขึ้นเป็นผู้อำนวยการโรงเขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาอย่างยาวนาย จบเรื่อง..2
ขวัญกำเหรียญนั้นเอาไว้ในมือแน่น จนจุกได้ปรากฎกายออกมาพร้อมกับกล่องที่เคยใส่เหรียญเอาไว้
“พี่ขวัญเก็บเตอนพิเศษอันตรายที่รอพี่หมออยู่เป็นแบบนี้นี่เอง..1
ตกดึกของคืนนั้นขวัญที่เห็นวิญญาณของพี่นัฐนั่งอยู่ด้านล่างของบ้านด้วยความที่เธอสงสัยในเรื่องเมื่อตอนกตอนพิเศษของพี่หมอต่อ
เสื้อผ้าที่สวมใส่ฉีกขาดเป็นริ้วหาชิ้นดีไม่ได้น้ำเลือดน้ำหนองหยดลงพื้นดังฉ่า ๆ ทำให้พื้นถนนเป็นควันเหตอนพิเศษเรื่องราวของราฟผู้ถูกหักหลัง1
สถานที่อันแปลกใหม่และผู้คนที่ไม่คุ้นหน้าได้นำพาให้เด็กน้อยคนหนึ่งที่ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนของตนมารูพิเศษพี่ราฟ.2
และเกิดการทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรงจึงทำให้ชายหนุ่มถูกกักบริเวณอยู่แต่ภายในบ้านโดยผู้พ่อบังเกิดเกล้าต้ตอนพิเศษสุดท้าย เรื่องราวของผองเพื่อนวิญญาณต่างภพ..1
นับตั้งแต่วันที่สมหวังได้กลับไปยังดาวหลักของตนดวงวิญญาณของเพื่อนต่างภพแต่ละตนก็มีวิถีชีวิตแตกต่างกันตอนพิเศษสุดท้าย เรื่องราวของผองเพื่อนวิญญาณต่างภพ..2
เพราะในเมื่อตาจินกลับมาอยู่ที่นี่แล้วพวกเขายังคงจะได้เจอกันอีกบ่อยครั้งอย่างแน่นอน
แต่สำหรับจุกนั้นไม
สนุกมากกก แนะนำเลยค่ะ อ่านเพลิน ลุ้นไปกับตัวละครแถมได้ข้อคิดด้วย
22/08/2023
0สนุกแต่ยาวไปหน่อย
1d
0สนุกมากค่ะะ
7d
0เขียนได้ดีมากคับ ความคิดเลิศ
26d
0IoI
26d
0น่าอ่านมากๆค่ะ
06/08
0ดีมากกกกกสนุก
29/07
0ดีมากๆค่ะ
21/07
0นำรพรภ
20/07
0dee
19/07
0