- Kabuuan: 55
แรกเริ่ม เริ่มแรก
ประเทศไทย
ปี2031
"เฮ้ยมึง!!!" เสียงของหญิงสาวคนนึงพูดขึ้นเสียงดัง
"อะไรของมึงวะ อยู่ใกล้แค่นี้ จะตะโกนเ
ไม่ได้ดั่งใจหวัง_
และที่มาร์ครีบเดินนำหน้าเเจ็คสันไปนั้น มันก็เป็นเพราะว่าเขากลัวเวลาที่แจ็คสันโหดจริงๆ มันไม่เคยมีใคร
เหมือนฝันเลยอ่ะ
"โทรไปบอกอีช่ายดีมั้ยนะ"ฟอร์ยูครุ่นคิดหลังจากที่ส่งใบสมัครเรียบร้อย
.
.
.
"คุณมาร์คคึครับ คุณจะไม่ไปดูหั
พรมลิขิตแน่ๆเลย#ซันช่ายกล่าว
"ฉะ ฉะ ฉันจำเสียงคุณได้ พอดีฉันฟังเพลงของคุณปล่อยนะค่ะ ชะ ช่วย ขยับออกไปหน่อยได้ไหมค่ะ"ซันช่ายที่พยา
สติค่ะยัยพัช
"ถึงแล้วครับ"แจฮยองพูดขึ้นเมื่อจอดรถที่หน้าคอนโด
"อ่อ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากๆเลย"ฟอร์ยูตอบแล้วรีบเดินออก
คิดชื่อตอนไม่ออกอ่าา ซอรี่น้าาา
"ทะ ท่านประธาน...ค่ะ"ซันช่ายที่เดินมาถึงหน้าประตูห้องของมาร์คเธอก็ได้เคาะประตูแล้วเรียกมาร์คขึ้น
"ครั
อุ๊ย...เอาตรงๆเขินนะ
"ใช่ที่เดิม แค่สองคนฉันมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยเลยชวนแค่นาย"มาร์คคึพิมพ์ข้อความตอบ
.
.
.
ทางด้านฟอร์ยู
"เห
มาร์คคึนายเริ่มแปลกๆแล้วนะ
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็มีสายตาของมาร์คคึและแจฮยองมองดูอยู่ตลอด มาร์คก็มองด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจนัก
"พี
แจ็คสันโดนดุไปหนึ่งกรุบ
"อื้มก็ดี"มาร์คพูดขึ้นเมื่อซันช่ายได้เดินออกไปจากห้องแล้ว
.
.
.
"เลขายู เลขายู ฟอร์ยูอ่า"เมื่อแจ็คสันจอด
มาร์คคึแถไปเรื่อย แจ็คสันนอนโซฟา
"ก็ เรื่องสินค้าที่เข้ามาใหม่น่ะครับ ผมอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับสินค้าเข้าสินค้าออกน่ะ"มาร์คพูดในขณ
อร้ายย เขินนะแต่ทำทรง
ส่วนฟอร์ยูก็เหลือบไปมองที่โทรศัพท์ของตนเองพร้อมกับพยายามจะเอามืออีกข้างไปหยิบแต่ก็ไม่สำเร็จ
จึงทำให้
พระรองของสองสาว
"อืมม เอาเป็นแบบที่พวกผู้หญิงชอบน่ะครับ"มาร์คพูดพร้อมกับยื่นบัตรเครดิตให้ซันช่าย
"อันนี้ อะไรหรอค่ะ"ซ
วิธีการชวนของแต่ละคน
ซันช่ายปฏิเสธอีกครั้ง ทำให้อึนอูทำหน้าเซ็งไปเลยทีเดียว ที่เลือกอันไหนก็ไม่เอาสักใบ
"โอ๊ะ อันนี้แหละ แ
ซียอน
"ค่ะ?"ซันช่ายอุทานด้วยความตกใจ
"ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรหรอกครับ"มาร์คพูดด้วยใบหน้าเศร้าๆด้วยน้ำเสียงที่แผ
หึงใช่มั้ยล่ะ ชอบชั้นแล้วล่ะสิ
เเจ็คสันที่หันมาเห็นพอดีก็ทำหน้าไม่พอใจ แล้วก็จ้องแจฮยองด้วยสายดีที่หงุดหงิด "(คุยอะไรกันน่ะ เห๊อะ ต
หื้มม ยัยซียอน
"มึงไหวป่ะเนี่ย มาร์คใช้งานมึงเยอะหรอว่ะ" ฟอร์ยูเอ่ยเรียกซันช่ายในขณะที่กำลังเดินกลับบ้าน ด้วยความเป
อย่าให้ฟอร์ยูต้องสู้
"อ่อ จริงสิ แจ็คสันน่ะ ใส่ใจจริงๆเลยนะ เขาบอกว่าจะพาฉันไปเดตหลังจากคุยงานกับแจฮยองเสร็จล่ะ"ซียอนที่ต
ระเบิดลงแล้วคร่า ซันช่ายเธอต้องใจเย็นๆนะ
"ขอโทษ ผมลืมน่ะ"อึนอูตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาเพราะเขายังมีความรู้สึกเฟลอยู่ไม่น้อย
"อะไรนะ!!!!"ซันช่
จูบแรก
ฟอร์ยูเธอก็จ้องตาแจ็คสันกลับ ต่างคนก็ต่างจ้องมองกัน จนกระทั่งมีรถจักรยานคันนึงที่ขี่มาทางฟอร์ยู พร้อ
ตบมันเลย
"คุณซียอน มาทำอะไรที่นี่ครับมาหาคุณแจ็คสันรึป่าวครับ ช่วยตอบด้วยครับ คุณซียอน"นักข่าวเอ่ยถามขึ้น
ซียอ
เบสเฟรน
ในขณะที่ซันช่ายกำลังจ้องซียอนอยู่ แจ็คสันเขาก็มองฟอร์ยูด้วยความเป็นห่วง ฟอร์ยูเองก็มองไปที่แจ็คสันแต
ร้านเหล้า
"เนี่ย มึงอะกินไม่หมดอีกละ สงสัยกูจะสั่งเยอะไปโทษมึงไม่ได้แฮะ"ซันช่ายพูดกับเพื่อนของเธอ แต่จริงๆแล้ว
ชอบ
"โอ้ยยย ปล่อยฉันนะ เจ็บนะเว้ย"ชายคนนั้นร้องขึ้นเมื่อล้มหน้าหงายอยู่กับพื้นพร้อมกับซันช่ายที่นั่งชันเ
ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงค่ะ บอส?
"โอ้ย..."แจ็คสันร้องขึ้นหลังจากที่เขาให้ฟอร์ยูขึ้นหลัง
"ฉันคงอายุมากแล้วสินะ คงต้องรีบแต่งงานแล้วละมั
มาร์คคึอ่าาาา
อึนอูหันมาพูดรัวเป็นชุดก่อนที่จะหันหลังกลับไปเอากล่องใส่ของเพื่อเก็บข้าวของของตนเอง ซันช่ายที่เห็นยิ
ไปนอนกับผมมั้ย
บริษัทเจสัน
"วันนี้แจ็คสันเขาจะมาแถลงข่าวเรื่องซียอน นายคิดว่าจะเป็นยังไง"
"ไม่รู้สิ อาจจะยอมรับ เพื่
กินรามยอนกันม้้ย หรือจะกินโซจูกับมาร์คคึดี
"อ๋อ คือว่าไม่ใช่แบบนั้น คอนโดฉันมันอยู่ใกล้บริษัทอีกอย่างมันมีสองห้องนะ เธอจะไปอยู่ที่นั่นก็ได้นะ"
พวกเราเป็นแฟนกันแล้ว
"อ่อ อย่างนี้นี่เอง"ฟอร์ยูตอบพร้อมกับยิ้มออกมา
"ว่าแต่ คุณถามทำไมหรอครับ"แจ็คสันเอ่ยถามขึ้น
"ฉะ ฉัน ถา
เปลี่ยนสรรพนาม ยูอ่า เบบี๋
"อ่อ อย่างนี้นี่เองก็จริงนะ คนพิเศษก็ต้องมีคำพิเศษเอาไว้เรียกกันใช่มั้ย ยูอ่า"แจ็คสันหันมาตอบด้วยใบห
ชั้นหึงนะ
"รู้สิค่ะ ในกูเกิ้ลก็มีเยอะแยะไป ทำไมค่ะ อายหรอ"ฟอร์ยูตอบพร้อมกับหันหน้าไปมองแจ็คสันด้วยใบหน้าที่สงส
โซลทาวเวอร์
"เลขายูคะ"
"เลขายู"
"เลขายู!!!"
"คะ? ผู้ช่วยฟางมีอะไรรึป่าวคะ?"ฟอร์ยูที่กำลังนั่งเมออยู่ก็สะดุ้งกับคำเร
ปมของแจ็คสัน
"ก็เฮียน่ารักอ่ะ จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไง"ฟอร์ยูยิ้มตอบ ทำให้แจ็คสันเอามามือของเขามาดึงแก้มของเธอด้วยควา
เดจาวูรึป่าวนะ
"งั้นฉันจะเลือกลูกทีมเลยนะคะ คุณ........."แอ็บบี้พูดขึ้นหลังจากนั้นเธอก็เลือกลูกทีมแต่ก็ไม่ได้เลือกซ
เฉินฟางฟางเธอออกลายแล้วนะ
"คิดถึงอะไรละค่ะเดี๋ยวตอนเย็นก็เจอกัน ปล่อยได้แล้วเดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็นนะ"ฟอร์ยูพูดขึ้นในขณะที่ยังอยู
ไดอารี่
ประเทศอังกฤษ
ทางด้านของซียอน
"อันนี้มันอะไรกันเนี่ย ไดอารี่ของใครกันนะทำไมถึงมาอยู่ในลังของของฉันได้ละ
ปากแข็ง
"เป็นอะไรค่ะ"ฟอร์ยูกอดกลับพร้อมกับถามด้วยความสงสัย
"ไม่มีอะไรพี่แค่ดีใจที่มียูอยู่ตรงนี้น่ะ ขอกอดแปปน
อุบัติเหตุ
"ป่าวค่ะ ฉันไม่ได้ร้องไม่คิดถึงหรอกค่ะ"ฟอร์ยูหันมาตอบพร้อมกับเดินออกจากสนามบินไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอ
นังตัวร้าย
พร้อมกับเอารูปที่เฉินฟางฟางขับรถคันนั้นมาให้แจ็คสันดู
"เธออีกแล้วงั้นหรอ กะจะเอาชีวิตกันเลยรึไงนะนายส
ฉันรักเธอ
"แก! นังเลขา ตายซะเถอะ"เฉินฟางฟางที่เห็นฟอร์ยูยืนงงอยู่เธอก็ก็รีบเดินไปคว้าปืนพร้อมกับเล็งมาที่ฟอร์ย
ความจริงที่ว่า...
"ฮัลโหลว่าไงมึง?"ฟอร์ยูกดรับสายพร้อมกับเอ่ยถามเพื่อนสาวของเธอ
"มาร์คบอกว่า พี่แจ็คโดนยิงหรอ เป็นไงบ้า
เจ็บด้วยกันทั้งคู่
"ออกไป แล้วไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก"แจ็คสันพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ทำให้ฟอร์ยูมองหน้าแจ็คสันแ
ซันชาย ซันนี่
"ฉันรู้ ฉันรู้ ร้องเถอะร้องออกมาแล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องร้องแล้ว นายเป็นประธานนะจะอ่อนแอไม่ได้"มาร์คเอ่ยพ
สร้อยเส้นนั้น
"อย่านะพี่"ฟอร์ยูที่หลบหลังซันนี่อยู่ก็พูดขึ้นพร้อมกับแอบมองไปที่ซันช่ายนิดๆ
"หลบพี่ ฉันมีอะไรจะคุยกั
marry me
"ไม่เลย ช่วงนี้ไม่สดใสไม่อะไรเลย ก็มองออกนะว่ามีเรื่องที่เกาหลีมาแต่ฉันก็ไม่อยากถามอะไรหล่อนหรอก"ซัน
แผนการอันแยบยล
"ว้าว วิธีของพี่มาร์คนี่สุดยอดจริง ผมขอเก็บไปใช้บ้างนะครับ"อึนอูเอ่ยขึ้นพร้อมกับอวยพรให้ทั้งคู่ด้วยค
ยูฮยอกอปป้า
2เดือนต่อมา
ประเทศเกาหลี
บริษัทเจสัน
"ช่วงนี้ พี่แจ็คร่าเริงขึ้นนะครับ"แจฮยองที่ยืนอยู่ข้างๆผู้จัดการพั
เจอกันอีกครั้ง
"ทำไมไม่มีฉันละ"ในขณะที่ฟอร์ยูกำลังเดินเข้าไปเธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆพร้อมกับยิ้มออกมาแล้วเดินเข้าไปด้ว
ดอกไม้ช่อนั้น
"เธอ อยู่บ้านเดียวกับยูฮยอกหรอ"จู่ๆแจ็คสันก็เอ่ยถามฟอร์ยูขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"ค่ะ"ฟอร์ยูตอบสั้นๆพร้
ห้องหอ
"ฮัลโหลค่ะ แม่ ตอนนี้พี่แจ็คเขากำลังกินเหล้ากับเพื่อนเขาน่ะค่ะ เดี๋ยวซียอนจะรีบพากลับบ้านเลยค่ะ แม่ไ
ฉันไม่ได้ชอบคุณ
"ไม่ ฉันไม่ชอบคุณ"ฟอร์ยูพูดพร้อมกับมองไปทางอื่นเพราะเขากลัวที่จะมองหน้าของแจ็คสัน กลัวว่าจะกลั้นน้ำต
ตามง้อ
2วันต่อมา
ประเทศไทย
บริษัทที่ฟอร์ยูทำงานอยู่
"น้องพัช น้องพัช"เสียงของพี่ซันนี่ดังขึ้นแต่ไกลทำให้ฟอร์ยู
ง้อสำเร็จเพราะแม่ช่วย
"ค่ะ เจ๊"เสียงพนักงานตอบ ซันนี่ที่จิบกาแฟไปเดินไปก็ไปที่ระเบียงแล้วเห็นขายหนุ่มคนนึงอยู่ข้างล่างพร้อ
งานแต่งฉุกละหุก
2เดือนต่อมา
ประเทศเกาหลี
กรี๊ดดดด กรี๊ดดด กรี๊ดดด เสียงกรี๊ดของซันช่ายดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังเข้าห้อง
ตะหนูทั้งหลาย
"เป็นอะไรคะ ไม่นอนหรอ"ฟอร์ยูที่สังเกตว่าเเจ็คสันเริ่มไม่พอใจเธอจึงไม่อยากจะแกล้งเขาแล้ว เธอจึงลุกขึ้
คำอธิษฐานของเจ้าหนูน้อยยูคยอม ตอนจบ
"ฟอร์ยูเอาโดยอมมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันเอาหลานไปนอนเอง ไปหาจินยองเถอะ"แจฮยองพูดขึ้นพร้อมกับอุ้มโดยอมไปนอนใ
อ่านเรื่อยๆ สนุกดีนะคะ เพลินด้วย น๊าาา
19/08/2023
0เนื้อหาสนุก
27d
0ดีมากกกก
11/08
0ดีมากกๆ
07/08
0สนุกมากครับอ่านเพลินเลย
03/08
0ssr
25/07
0สนุกมากๆเลยค่ะอ่านทีไรยิ้มตามตลอดเลย
09/07
0สนุกมากค่ะ
28/06
0เริ่มมาแบบติดเทรนด์
27/06
0ดีมาก
20/04
0