“Zianvhen! Gising ka nga muna.”
“Ang ingay naman,” sabi ko habang nakayakap sa unan ko at inaantok nang sobra. Sarap ng tulog ko tapos may disturbo. 
“Bakit ba?” inaantok na tanong ko. 
“Nandito si Cherolette.” Ano raw? Am I dreaming? 
“Inaantok ako. Ayaw ko bumaba.”
“Okay,” sabi niya at umalis na. Teka sino pala iyon? Ah. Never mind. 
Natulog na nga lang ulit ako. 
“Hi, Zian. It's nice to see you again.”
“Same with me.”
Wait where am I? Beach? Woah. Amazing. How come? I came alone here without my friends? 
“Remember me?”
Huh? Who is he? I can't see his face clearly. Pero parang pamilyar. Sino ba kasi ito? Saan kami nagkakilala?
“Huh?”
“I'll tell you something. Not now but soon.” He's moving away.  No, no. Sandali lang! Mag-uusap pa kami. Need niyang magpakilala!
“Wait!” I shouted as I run after him. Ang bilis. Hindi ko siya mahabol. 
“Bye,”he said while waving a goodbye.
I run as fast as I could to fetch him but I can't find him anymore. Nasaan na ba siya? Saan siya nagtungo? Hindi ko na alam. Sino siya? Anong mayroon? 
Huh? Where am I? This place is different. 
No. Is this real? I'm in the clouds? No. No. Am I dead? 
I walk slowly. I saw an angel. It's the person whom I talked to a while ago. No. I'm just dreaming right? I am, right? I'm just dreaming. I'm just dreaming. This is not real. This is not real. It's just—
Is my phone ringing? Where did I put it? 
“Just a dream!” What was that dream for? Paulit-ulit na lang. I don't know when did it started but it is always in my dreams. Was it a nightmare? Anong nais ipahiwatig ng panaginip na iyon? Sino ang lalaking iyon? Anong kinalaman niya sa buhay ko? 
Bumaba nga muna ako sa sala. 
Pagdating ko may kausap si Cherolette. So phone niya iyong nag-ri-ring at nasama sa panaginip ko. Loko. Well, a big help. I think? Teka nga, ano ang ginagawa ng babaeng iyan dito? Siya ba 'yong kumakatok kanina? Anong kailangan niya? Kailan pa siya nakabalik dito sa lugar namin? Ano 'to? Surprise. Wow! Sige, surprised na ako. 
“Hello?”Wow, hello rin sa'yo. Anong ginagawa mo sa pamamahay ko? 
“Ayaw mo yatang magreply sa mga text ko ah.” Kausap niya ba ang boyfriend niya? Sana all na lang sa'yo. 
“Wala akong load.”
Hay naku. Same reason. Kaladkarin ko kaya ito pabalik sa bahay nila. Lagi na lang wala raw load. Kairita.
“Bakit mo pinatay? Wala ka naman sa bahay niyo,” sabi ko dahilan para mapalingon silang lahat sa akin. 
“Zianvhen? Kanina ka pa ba riyan?” gulat na tanong ni Kel. 
“When someone's phone is ringing,” sabi ko naman.
“Oh Sorry,” sabi ni Cherolette. 
“K. It's already 11:00 PM. Aren't you going to sleep? Iyang pinagkainan n'yo, ayusin n'yo.”
“Opo,” parang batang tugon nila. 
“Sige at babalik na ako sa tulog ko. Kung gusto n'yo magpuyat. Go. 'Wag niyong lakasan ang volume ng TV.” Umakyat na ako agad matapos kong magsalita.
"Zianvhen may sasabi—" 'Di ko na siya pinansin at isinara ko nang malakas ang pinto ng kwarto ko. Lakas ng boses niya ah. Grabe. Effort na ba iyon?
Humiga na nga ako. 
'Di ko makalimutan ang panaginip ko na iyon. Sino iyon? Sino ba kasi siya? 
'Di ako makatulog. Sino ba kasi iyon? Bakit gano'n? From beach then bakit clouds? I keep asking the same question almost everyday. Haist. 
Kainis! Napakamot ako sa ulo ko. 
Hinanap ko kung saan iyong phone ko. Maglaro na nga lang ako ng ML. 
Nag-online ako sa ML at wow, online sina Kel at CJ.
Agad yatang nakita ni CJ na online ako kaya nag-invite. Rank ang game namin.
Si Nana ang pinili kong hero.
Sakit na ng kamay ko ah. Kailan ba matatapos itong laro?
After almost two hours tapos na rin ang laro at panalo kami!
Nag-chat bigla sa akin si Kel. Pinupuri niya ako. Ang galing ko raw maglaro.
Nag-chat naman si CJ sa group chat naming magkakaibigan. Tinatanong kong matutulog na ba ako. Akala kasi nila tulog na ulit ako.
Nag-reply ako kay Kel at nagpasalamat. Siya rin naman magaling eh. Si Alucard ang main hero niya.
Nag-reply naman ako sa GC at inimbitahan sila na maglaro ulit kami. Pumayag naman ang dalawa.
Naglaro ulit kami ng tatlong beses at kami naman lagi ang nananalo.
Nagpaalam na ako sa kanila na matutulog na. Sila rin daw matutulog na.
Inilapag ko ang cellphone ko sa table malapit sa kama ko.
Kahit anong gawin ko ay hindi pa rin ako makatulog. Paulit-ulit na naglalaro sa isipan ko ang panaginip ko kanina.
Sino ba kasi iyon? Bakit ang pamilyar ng mukha ng nasa panaginip ko?  Sobrang pamilyar pero hindi ko talaga masabi kung sino siya. Sino nga ba talaga siya? Anong kinalaman niya sa buhay ko? Malapit ba siya sa akin? Gusto ko malaman! Pero paano?
Napahiga ako at napatitig sa kisame.
Hindi ko alam kung ilang minuto na ba ang lumipas nang tila inaantok na ako. Marahan kong ipinikit ang aking mga mata. 
“Naaalala mo ba ako? Naalala mo na ba kung sino ako?” tanong ng isang tinig kasabay ng paglapit ng isang mukha sa akin na dahilan para maimulat ko ang aking mga mata.
Kuya? Bigla ko na lang siyang naalala. Kailan ba siya babalik? Kumusta na kaya siya. Nasaan ba siya? Posible kayang... No! Stop. Ayaw kong paniwalaan na gano'n.
Anong oras na ba?
Nang tignan ko ang orasan sa kwarto ko ay 1:05 AM na pala. 
Naisipan kong manood ng kung anu-ano sa YouTube nang biglang may pumasok sa isipan ko. Musta na iyong vlog ni Fret? Namin daw pala. Naalala ko kung paano kami nagsimula. Turning grade 6 kami no'n. 
* * *
“Ano 'yang pinapanood mo Fret?” tanong ko sa kaniya habang papalapit upang tignan ang pinapanood niya. 'Di niya yata ako narinig kasi naka-headset siya. 
Umupo ako sa tabi niya at sinilip ang pinapanood niya. Tips for vlogging? Hmm. Balak niya bang maging vlogger? 
Tinanggal ko iyong nakasalpak sa phone niya. 
“Bakit ikaw lang nanonood? Sabay tayo. I can support you. Nandiyan din ang boys to support you.”
Napayakap siya sa akin dahil sa tuwa. 
“H'wag mo na panoorin iyon. Alam ko naman na may knowledge ka about vlogging kasi lagi kang tutok sa YouTube.”
”Okay then, ano ang balak mong gawing content?” tanong ko. 
Napa-isip naman siya. May isip ba siya? Biro lang. 
Makalipas ng ilang minuto ay nagsalita na siya. “'Di ko alam.”
“Naku naman Fret. Kahit ano na lang but I may suggest cover a song and post it. Ay no. You're good at art kaya, 'di ba? Iyon na lang ang pinaka-main content mo ano.”
Napangiti siya at lumingon sa akin. “Ang galing mo talaga mag-isip! Yay! Thanks, Bestie!”
“So, ano pangalan ng channel mo?”
“Correction! Channel natin.”
“Ano? Bakit kasali kami?”
“Sige na. Mas maganda kasi.”
Makalipas ng ilang araw ay nagkita-kita kaming magkakaibigan para sa first vlog namin. The introduction. Tinulungan kami ng Kuya Zhivaro ko. 
Siya nagsuggest na BOYIRLS Vlogs. BOYIRLS kasi a combination of boys and girls. Galing mag-isip ng kuya ko ah. Siya na rin nag-edit ng introduction namin which is ipapakilala namin ang sarili namin. 
Siya pa first subscriber namin and ang first na nag-promote ng channel namin. Kaya wala pang isang araw naging 100 plus na ang subscribers namin dahil sa friends niya. Ang dami talagang friends ni kuya. Inggit ako!
Masyado kasing maganda ang pagkaka-edit ni kuya. Syempre. Gwapo't maganda kami. Yabang naman.
* * *
Nang dahil sa naalala ko ay naisipan kong i-search iyong channel namin at naka-3 million plus na subscriber na pala kami. Wow naman. Ano ba pinaglalagay nila? 'Di na kami nag-vlog ah. Bakit kaya? Bakit ngayon ko lang naisip 'to? No. Bakit ngayon ko lang naalala? 
Nag-scroll down ako at nakita ko iyong isang video na pumukaw sa atensiyon ko dahil sa title. SHE'S AWAKE ang title. 
Pinanood ko ito at naiyak ako dahil sa laman ng video. Bakit 'di nila sinabi? I wanted to know more pero ayaw ko rin namang biglain ang sarili ko. 
Nag-scroll pa ako haggang marating ko ang mga first vlogs namin. There I saw Kuya Zhivaro in some of our videos. Bakit tinago nila sa akin? 
Bakit ngayon ko lang kasi mas naaalala ang lahat? That man in my dream. Could it be my brother? Pero mukhang hindi naman. Ayaw kong maniwala sa napanood ko at sa isinisigaw ng isipan ko. I want them to tell me. 
Ang lakas ng kabog ng dibdib ko ah. Bakit ganito? 
Sinubukan kong matulog kahit saglit lang pero 'di na talaga ako makatulog. 
Biglain ko nga sila mamaya tungkol sa channel namin. Para naman makasali na talaga ako na alam ko na kasama ako sa vlog hindi iyong nasasali ako na 'di ko alam. Ang daya nila! 
Bumangon ako mula sa aking pagkakahiga at tinungo ang pinto ng kwarto ko. Marahan ko itong binuksan upang hindi makagawa ng ingay. 
Naglakad naman ako nang dahan-dahan pababa ng hagdan. Pagdating ko sa sala, hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman sa nadatnan kong ayos.