Nanatili muna ako sa condo ni Keena ng ilang araw bago nag-pasya na umuwi na. Ganoon naman palagi simula nang mawala si Papa. Uuwi nalang ako kapag gusto ko o kaya naman kapag may importanteng kailangan gawin at upang malnisan 'yung bahay.
''Bye.'' paalam ko sa kanila bago sumakay ng jeep. Ayaw kong mag-taxi, masiyadong mahal. Kailangan ko ng pera at tinitipid ko ang pera para kailangan ko nalang dagdagan para may pang-tuition man lang ako para sa law school....
I erased the thought in my mind. I waived at them before giving them a flying kiss. Kumportable akong umupo sa dulo sa may malapit sa pintuan. Mainit masiyado kung sa may loob pa ako uup. Mas mainam ng dito para deretso baba pagka-para ng jeep.
Nilabas ko ang phone ko at in-open muna ang mobile legends para mag-laro. Mabuti nalang at bukas pa mag-e-expire ang load ko. Sa paraan ganito, tahimik lang akong mag-hihintay at hindi ko na kailangan pang makipag-usap kung kani-kanino.
Mga ilang pasahero pa ang sumakay sa t'wing titigil ang jeep. Wala man lang sarilig konduktor para naman may pag-abutin nalang ng pera at hindi pasahan.
''Ang bagal ng net.''' bulong ko. Bakit naman kasi kungg kailan malapit nang mag-start yunng gae saka babagal 'yung net. Ilang bese na akong nag-refresh pero wala pa rin kaya binalik ko na sa home page at binuksan nalang ang libro upang mag-basa.
Nasa kala-gitnaan ako ng taimtim na pagbabasa nang biglang prumeno ang jeep dahlan para muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko! Mabuti nalang at mabilis ang reflexes ko at nasalo ko agad.
''Shit, sorry. I was just running late kaya kailangan ko na agad ng masasakyan.'' isang lalaking hinihingal ang sumakay papasok. Umusog naman ang babaeng katapat ko kanina para bigyan siya ng espasiyo kaya ay si kuya ang pumalit sa harapan ko kaya siya ng ang katapat ko.
The man looked like he's about six foot tall. He was wearing a blue checkered polo ang black slacks. He was wearing conerse as his shoes and was holding three or five different folders.
Sumulyap ako sa katabi niyang babae dahil narinig ko ang impit niyang tili. Muntik na akong mapa-irap ng wala sa oras. Nang ibinalik ko ang tingiin sa lalaki ay nagtama ang tingin namn nangg nakita kong naka-sulyap rin siya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko at nag-iwas ng tingin.
''Hey, Trish, is that you?'' tanong niya. Unti-unti ko siyang nilingon at muling nagtama ang mga paningin namin. Oh gosh!
Siya yung naka-banggaan ko sa bar last week!
''U-Uhh, Ikaw si H-henrich diba?'' I stuttered.
Kaya pala siya pamilyar.
Lumiwanag ang mata niya at ngumiti ng malawak. ''Glad you remember me! So..How's it going?''
Ngumiti ako sa kaniya pabalik. ''Maayos naman. Uh..Ikaw?'' I asked hesitantly.
''Great! Uhh, papunt ana ng firm, ikaw? Saan ka pupunta?''
''Pa-uwi na.''I answered.
Tumango naman siya. ''I'd lie to offer a ride but yeah, I'm running late for my meeting. Sungit pa naman nung kliyente.''
''Ba't anyare ba?'' tanong ko.
Ngumuso siya. Cute ni kuya. ''Nasiraan ako ng sasakyan. Tae, malay ko bang loose yung bearing nun.'' relamo niya na parang bata kaya natawa ako.
''Oh, eh bakit ka takot sa masungit mong kliyente? And anong trabaho mo?'' I asked.
Nakakalito naman kasi, mukha siyang CEO na mukhang lawyerna mukhag engineer.
Ngumisi siya. ''secret. No glue.'' pilosopo niyang sagot kaya inirapan ko nalang.
Ilang sandali pa ay pumara na siya para bumaba. Sa tapat ng isang malaking building siya bumaba. Nang tignan ko ay may malalaking salita na naka-paskil sa tuktok ng buliding.
''Verde Corp. Under C.G.C.'' basa ko sa naka-paskil.
''Para po, manong.'' sabi niya at naglabas ng.. Five-hundred bill!
''Wow, mayaman.'' bulong ko kaya aman tinawanan niya ako.
''Medyo lang.'' saka niya ako kinindatan. Lumapit siya sa isang lalaki pang katabi niung babae kanina. Nakita ko ang pasimple ng pag-singhot ng babae sa amoy ni Henrich. ''Pa-abot ng bayad.'' saad niya.
Pinagpasaha naman nila ito hanggang sa mka-rating sa driver. Akmang bababa na ito ng huminto siya. Dahil kinalabit siya ng babae, ''Yung barya mo, keye.'' pabebeng saad nito.
Nangunot ang noo niya pero nag-bigay siya ng kalahating ngiti sa babae. ''Kuya.'' tawag niya sa driver. ''P'wedeng isama niyo na po pati ang bayad ng magandang binibini?''
Biglang sumilay ang ngiti ng babae. ''Kuya sama mo na raw pati byad nung a--'' muntik na akong mapatawa dahil sa sinabi ni Henrich.
''Uh, miss. I was pertaining about her.'' turo niya sa akin.
Napa-yuo ang babae, ''A-akala ko ako. Ako lag naman kasi yung m-maganda dito.'' dismiyado niyang saad.
Nangunot naman ang noo ng tatlo pang babaeng kasabay namin. May bumulong pa ng ''pilingera''.
Kinagat namn ni Kuya Henrich ang ibaba niyang labi. ''Sorry miss, pero sinong nag-sabing maganda ka? Paki-sabi mag-salamin siya ha? Oh and, kung gusto mo ring malibre kaya mo sinabing maganda ka, sa susunod deretsahin mo ha?'' tumingin siya sa gawi ng driver na nag-pipigil tawa, ''Libre ko na silang lahat, Kuys. Keep the change.''
Nag-ningning naman ang mga mata ngibang kasama namin. ''Thank you, ho sir!'' maligaya nilang hiyaw na tinanguan lang niya.
Bumaling sa sakin bago ginulo ang buhok ko. ''I'll see you when I see you, Trish! Ingat!'' ngiti niya bago pumasok sa building.
Tulala ako sa ginawa niya ng kilos. Sininghalan naman ako nung babae kaninapero hind ito binigyan ng pansin, pasasakitin niya lang naman ulo ko.
Hanggang sa maka-rating ako sa bahay ay lutang ang isip ko. I found his gesture so comfortable. It was like he was a big brother that i wanted to have.