"Eury. Eury!" Tawag ng kaklase kong si Danah.
"Halika na, magtatime na baka malate tayo sa last Subject natin." Pero hindi ako natinag. Talagang inantabayanan kong Lumabas ng kanyang office si Sir Sarmiento. Kahit pa hindi niya ako napapansin ay patuloy pa din ang pag aadmire ko sa teacher na 'yon sa Kolehiyo.
Dito ako pinag aral nila Mommy dahil nandito na din ang College para daw hindi na ako lumipat pa o lumayo. At ngayong gagraduate nako next year sa highschool may posibilidad na maging guro ko din si Sir Sarmiento. Naririnig ko pa nga ang usapan ng mga babaeng teacher's na 23 years old palang nga daw si Sir Sarmiento. Kaya naman ang iba sakanila ay nahuhumaling sa Crush ko dahil kaedaran lang nila. Medyo nahurt ako sa parteng iyon. Dahil sila pwede nilang makausap, makasama si Sir, at may chance na isa sakanila ay maging Girlfriend dahil hindi naman naglalayo ang mga edad nila. Kagaya lang ng Adviser ko na si Ma'am Salazar, halos wallpaper niya si Sir sa laptop niya. Medyo naiinggit ako.
Sana ay tumanda na agad ako para pwede ko din gawin yung mga nagagawa ng mga may gusto sakanya. Pero I'm 16 years old. 2 years pa ang kailangan ko para maging ganap na dalaga. At pwede ko ng maamin kay Sir na isa rin ako sa may gusto sakanya.
Pero lumipas ang minuto na walang lumabas sa office kaya nag desisyon akong pumasok nalang sa klase.
Habang nakikinig ako ay biglang nag open ng ibang topic ang Teacher ko sa Physchology na si Ma'am Kath
"Saan ba nagsisimula ang love." Seryosong tanong ni Ma'am.
"Ma'am sa L." Humagalpak ng tawa ang mga kaklase kong lalaki.
"Anyone can answer?"
"Ma'am ako." Si Camille ang nag taas ng kamay.
"Para sakin nagsisimula ang pagmamahal sa pagkakaibigan. Hindi man para sa isang love romance, pero bilang sa pagkakaibigan, you must start with a friendship, at na sasatin kung lelevel pa ba 'yon ng mas higit pa sa 'Friendship." Tumango tango naman si Mam na akala mo talaga nakakarelate eh wala naman siyang karelasyon.
"Tama ka naman dyan Camille but mayroon talagang exact na sagot para dyan. Sino pa ang gusto? Wag kayo mahiya dahil mararanasan niyo din ang love sa tamang edad." Tumaas ang isang kong kilay. Tamang edad? Bakit naman ako? 16 palang pero may napupusuan nako. Wala sa tamang edad ang pagmamahal. Manapa sa tamang sitwasyon.
Dami ko kayang kilala na 14 pa nga pero may Boyfriend na eh.
Pero ako? Kung ako ang tatanungin. Ang pagmamahal ay hindi sa puso nagsisimula. Sa utak, dahil ang puso tiga tibok lang yan. Hindi yan nakakakita at hindi yan nakakapag isip.
Halos lahat na ay naenganyo sumagot pero walang exact na paliwanag. Tumahimik lang ako at nagpatuloy ang discussion.
"Euricka! Sabay tayo kumain ng Lunch." Napalingon ako sa nag salita.
It's Cesar.
"Huh? Bakit? I mean, nasan sila Karl?" Tanong ko dahil yon naman talaga ang madalas niyang kasama lalo na't break time.
Nagkamot pa siya ng ulo bago nagsalita. "Uh-kasi, nauna sila lumabas. Hindi ko alam kung saan sila pumunta. So if you don't mind? Pwede ba ako sumabay sayo?" Nag aalangan niyang tanong.
"Yes, Sure."
Nakita kong lumaki ang kanyang ngiti. Weird.
May itsura si Cesar, moreno ang kutis niya, makipot ang labi, may katangusan ang ilong at matangkad, hindi siya macho uhm hindi rin siya payat saktuhan lang. Braces pa nga eh. Mabango din siya. Hindi ko pa siya naamoy na mabaho, swear kaya nakakalalaki ang mga awrahan niya. But he's not my type.
Dumeretso kami sa Canteen at agad na pumila sa cashier. Alam ko na kasi ang oorderin ko. Sa araw-araw ba naman eh ayon lang ang kinakain ko. Pakiramdam ko kasi kapag kumain ako ng iba ay hindi masarap o di kaya hindi ko lang magustuhan ang lasa. Nasanay ako na kahit yon lang ay okay na atleast masarap.
Nang nasa harap na kami ng Cashier ay iaabot ko na ang pambayad ng tinapik ni Cesar ang kamay ko at agad niyang iniabot ang Credit Card niya sa Cashier. Hindi agad ako nakareact.
"Dyan mo din kunin ang kanya." Cesar said. Agad niya rin nakuha ang Credit Card at tsaka niya ako niyaya sa table malapit sa labasan nitong canteen. Sumang ayon ako sa gusto niyang pwesto dahil presko sa bandang iyon.
Nang nakaupo na kami ay doon palang ako nagsalita.
"Ano kaba, akin 'to dapat ay hindi mo na binayaran." Pagtutukoy ko sa ginawa niya kanina.
"Ayos lang 'yon Euricka. Minsan lang kita makasabay kaya sagot na kita. Maliit na bagay lang iyon." Pormal niyang sabi sakin.
Ngumisi siya ng nakita niyang nakapalumbaba ako at hindi matanggap na nilibre ako. Wala lang, hindi ako sanay lalo na at hindi ko naman siya close actually.
"Hey, kain na tayo."
Sinunod ko ang gusto. Tahimik kaming kumakain ni isa walang may balak na kumibo ng binasag niya mismo ang katahimikan.
"After Graduation? Saan mo balak mag kolehiyo?" Umiling agad ako sa tanong niya.
"Hindi ako aalis dito." Simple kong sagot. "Ikaw ba?" I asked.
"Uhm hindi na din ako aalis." Nakangiti niyang sagot. Tumango nalang ako.
"Ang tahimik mo, bakit si Leny hindi ko nakikita?" Tanong pa niya ulit sakin. Leny is my bestfriend. Since Elementary.
"I don't know. Hindi pa kami nagkakausap.." siya naman ang tumango. "At nagkikita." Dugtong ko. Dito din siya nag-aaral eh. Kaso hindi kami magkaklase. Madalang ko lang siya makita sa campus at ngayong linggo ay hindi pa kami nagkikita manlang. Hindi rin naman kami mahilig mag text or call kaya wala talaga kaming communicate ngayon. Sa social media naman ay madalang din ako mag open. Puro kasi ako basa lang ng mga libro sa bahay. Hindi nga lang about school. Love story syempre.
Natapos kami ng hindi manlang nag-usap pa. Pero dahil nilibre niya ako. "Thank you Cesar." Ngumiti ako sakanya.
"You're Welcome Eury!" Tsaka ako nag paalam na mauuna na sa pagbalik ng Classroom. Nakita kong nag iba expression niya pero bumalik naman agad sa normal.
Habang pabalik sa room ay nakita kong may nagkukumpulan na estudyante halos puro iyon babae. Dahil kalahating chismosa ako ay pumunta din ako don.
Habang papalapit ako ay rinig na rinig ko ang mga daing ng mga babae at ang iba ay halos matalon sa tuwa. Kumunot ang noo ko habang nakikisiksik para makapunta sa mismong harap.
Then..
"Ang gwapo gwapo talaga niya."
"Sana kasing edad nalang niya ako." Isa sa babaeng katabi ko. Yea, sana nga ako din.
May nangahas pang sumigaw na "Sir akin kana lang." Like wtf? Hinanap ko ang nagsalita non pero hindi ko mahanap. Kaya binalik ko ulit ang tingin ko kung nasaan si Sir Sarmiento na feflayring ng bote. Marami ding guro ang nandito. Ang iba pa nga ay kinukuhaan siya ng litrato at vinivideohan pa.
Gusto kong maki sali sa sigaw pero nakakahiya. Kaya palihim nalang ako kinikilig habang pinapanuod siya. Ang galing niya maghagis ng mga bote. Hindi lang siya magaling mag turo sa aralin may ganito pa pala siya bagay na alam.
Nang natapos siya sa ginagawa niya ay mas nagkagulo ang mga estudyante. Nakita ko pang nagtatawanan ang mga guro at halatang kinikilig pa. Natanaw ko ang aming Teacher sa Physchology na si Ma'am Kath kita ko kung paano niya inayos ang buhok at nagpabango.
Bumaling ako kay Sir Sarmiento na umiinom ng tubig. Wala siyang pake sa mga tumitili sa pangalan niya, ni mangiti ay hindi niya magawa. Ang supladong gwapo naman nito.
Pero laking gulat ko ng nakatingin siya sakin? Habang nagpupunas na siya ng pawis. Nanlamig ako, kinabahan pa lalo. Hindi niya inaalis ang mata niya sakin. Una ay tinitigan ko din siya pero kalaunan ay nahiya na ako. Pero hindi ko talaga matiis. Nag angat ulit ako ng tingin at wala na siya don sa pwesto niya.
Huh? Nasan na yon? Nilibot ko ang paningin ko para mahanap siya pero bigo na naman ako. Wala na din si Mam Kath pero ang ibang guro ay nandito pa? Kaya kahit nadismaya ako ay umalis nalang ako at naglakad na pabalik ng classroom.
Nadatnan kong marami pang kulang, siguro ay nandon din sa field. Natanaw ko si Cesar na nakatingin sakin pati sila Karl habang nagkekwentuhan. Bigla silang natahimik ng uupo nako malapit sakanila.
Narinig kong tumikhim si Cesar pero binalewala ko lamang iyon.
Maya maya pa ay narinig kong may inusog na chair at paglingon ko ay katabi ko na si Cesar. Kunot noo ko siyang tiningnan.
"Sorry, pwede tumabi hangga't wala pa si Mam." Nakatabi kana nga may magagawa paba ako. Gusto ko sana sabihin pero di kami close.
"Saan ka galing? Bat nauna pa ako sayo?" Curious niyang tanong.
Bumaling ako sakanya tsaka siya tinaasan ng kilay. "Why?"
"Uhm. Kasi nauna ka sakin bumalik pero nauna pako. Hehe nagtaka lang." Naiilang niya sabi.
"Pumunta pa kasi ako don sa field. Dami kasi tao kaya tiningnan ko kung ano ang mayron." Feeling ko ang haba ng sinabi ko.
"Ah dumaan ka din don, di kita nakita?" Hindi ba siya mauubusan ng tanong? Hmmp.
"Nasa unahan ako."
"Ahh kaya. Basta kapag si Sir Sarmiento dinudumog eh. Ano bang espesyal sa lalaking iyon?" Nahimigan ko ang iritasyon sa kanyang boses.
"Gwapo lang naman siya. Pero mayabang naman at suplado." Sabi niya dahilan ng pagkainis ko. Wow ha! Atleast siya gwapo. Eh ikaw? Hays.
"Gusto ko ng Mayabang at Suplado." Bigla kong nasabi kaya buong atensyon niya ay nasa akin.
"What? I mean, gusto mo ang mga ganoong klaseng lalaki? Ayaw mo ng gentleman o di kaya mabait?" Natataranta niyang tanong. Mas kumunot ang noo ko sa mga tanong niya.
"Gusto naman--" hindi ko pa natatapos sasabihin ko ng sumagot agad siya.
"Yon naman pala eh, akala ko naman." Nabuhayan niyang sabi.
Pero bago pa siya ulit magtanong ay dumating na ang last subject namin para sa araw na 'to. Natapos kami ng halos 4:30 pm kaya naman nagmadali akong nag-ayos ng gamit.
Habang sinusuklay ko ang buhok ko ay narinig ko na naman ang boses ni Cesar. Medyo naiirita nako. Panay ang lapit niya at usap sakin kahit na halata naman sakin na hindi ako interesado sa kung anong sinasabi niya.
"Sabay tayo umuwi Euricka." Masigla niyang sabi. Tumango nalang ako para hindi na ako kausapin pa.
Sa paglalakad hindi ko napigilan ang sarili kong magsalita.
"What do you want Cesar?" Matabang kong tanong dito. Agad siyang napa "Huh." Pero alam ko na alam niya ang ibig ko sabihin.
"I'm sorry. Nakukulitan kaba?" He asked. Oo nakukulitan ako sayo.
"Hmm. Just answer my question."
"I want you to be my friend Euricka, masama ba iyon?" Seryoso na niyang tanong. Dahan dahan akong tumango at humarap sakanya.
"Hindi ako mahilig makipag kaibigan. Sorry " Malumanay kong sabi sakanya.
Pero hindi siya nawalan ng pag-asa. Kinabukasan ay nandyan na naman siya sa tabi ng upuan ko at halatang hinihintay ang pagdating ko. Sinubukan ko pang umiwas pero tinawag na niya ako. Napangiwi ako ng palihim.
"Euricka." Tawag niya. Humarap ako sakanya ng nakangiti.
"Uy nandyan ka pala." Kunyari ngayon ko lang siya napansin.
"Tabi sana tayo? Kung ayos lang."
"Uhm.. Diba ay si Sir Jumaquo ang teacher natin. Bawal daw lumipat ng upuan. Naka-arrange na kasi 'yon sa attendance niya." Paliwanag ko at mukhang makakalusot dahil nag iba ang aura niya. Kaninang masigla napalitan ng pagkahinyang.
"Oo nga pala, edi sa next subject nalang kung ganun, Euricka." Gusto ko sanang sabihin na tigilan niya ako at hindi ako interesado sakanya ngunit ang rude ko za part na 'yon kapag nagkataon.
"Sure no problem." At ibinagsak ko ang bag ko sa aking upuan. I'm shawning. Bitin na bitin sa tulog. Sana lang kasi ay mag College na agad ng hindi ganito palaging maaga ang pasok.
Dumating na si Sir Jumaquo at nag discuss lang regarding sa mga topics namin for this day and next day. Next subj namin ay si Mam Salazar.
Habang nagmumuni sa harap ng bintana. Nahagip ng mata ko ang babaeng naglalakad sa koridor namin at pusturang pustura ang datingan. Ka-uniform din namin so that means highschool lang din siya. Napansin ko ang kanyang lakad. May pinasisikatan siguro 'to. O nagpapansin sa crush niya.
Luminga ako sa direksyon ng babae at laking gulat ko ng nandon si Sir Sarmiento kausap ang magaling kong Adviser na si Ms. Salazar. And then umeksena ang babaeng naka skort na maiksi.
Nakita kong kumunot ang noo ni Sir at si Mam naman ay nag taas ng kilay sa estudyante.
Hindi ko alam ang pinag uusapan nila pero base sa itsura nila ay para silang nagtatalo. Tiningnan ko ang reaksyon ni Sir Sarmiento na iritado. Hinawakan niya ang braso ng babaeng estudyante para tumigil na ito pero laking gulat ko ng tinulak niya si Sir Sarmiento at dinuro niya si Ma'am Salazar. Napa ngiwi ako sa eksena nilang iyon. Anong meron?
Bakit ang lakas ng loob ng babaeng 'yon na duruin ang isang guro samantalang estudyante lang naman siya, at sino siya para itulak niya si Sir Sarmiento? She's a freak huh?
Nairita ako sa inasta nung girl na yon. Kahit pa naiirita din ako kay Ma'am Salazar dahil panay ang dikit niya kay Sir, ay mas higit na ata ang pagka-irita ko dito sa babaeng 'to. Kung makatulak kay Sir akala mo close talaga sila no.
Tumalikod ang babae na mabilis ang lakad. Kinausap pa ni Sir si Ma'am at agad din umalis, direksyon kung saan nagdaan ang babae. Susundan kaya niya? Hm.
Mabilis nag iba ang simoy ng hangin. Ramdam ng bawat haplos nito sa aking mukha. Tuloy lang ang pag usad ng oras at araw na normal at walang kakaibang nangyari.
"Euricka, nasan ang notebook mo sa Science?" Cesar asked me.
Bumaling ako sakanya para tingnan kung ano ba ang pinag gagawa niya sa gamit ko.
"Ano ba naman 'tong gamit mo, halo halo." Reklamo niya.
"Akina nga, ako na maghahanap." Agaw ko sa bag kong hawak niya. I rolled my eyes to him. Pano ba naman nakabungad na yung Science notebook ko pero sinasabi niya na hindi niya makita dahil makalat ang bag ko. And excuse, maayos ang gamit ko.
"Pinag titripan mo ba ako Cesar? Eto oh, nakabungad lang." Angil ko sakanya. Umirap ulit ako sakanya dahilan ng lalo niyang pag-ngisi.
"Masyado ka kasing busy dyan, hindi mo manlang ako pinapansin." At hindi pa rin maalis ang ngisi sakanyang labi.
"Kung hindi pa ako nagloko na hindi ko mahanap ay patuloy kapa din dyan sa ginagawa mo." Tukoy niya sa ginagawa kong Drawing.
Isang buwan na ang nakalilipas ng mangyari yung nakita kong eksena sa hallway noon. Naging close ko na din si Cesar, ewan ko ba, talagang nagpursige na maging kaibigan ako. Una ay nababadtrip ako. Pero kalaunan napalagayan ko na siya ng loob. Hindi naman pala gaanong mayabang at mahangin gaya ng sinasabi ng iba. Medyo close ko na din ang mga kaibigan niya na classmates din namin.
Palagi kaming magkasama sa lahat ng oras. Para na kaming mag bestfriend kung tutusin. Pero syempre hindi ko ipagpapalit ang bestfriend kong si Lenytia Tan. And speaking of Leny, nakita ko siyang namimigay ng brosure para ata yon sa event sa Valencia Hall. Hindi ko na siya nalapitan dahil masyado siya busy at ako naman ay nagmamadali pang pumasok sa subject na ito pero mukang hindi na naman kami sisiputin ng Science teacher namin.
"Cesar, samahan mo nga ako kumain sa Canteen."
"Gutom kana ba?" He asked me. I nooded.
Sabay kaming lumabas ng room. Gusto pang sumama nila Kevin pero hindi pumayag si Cesar kaya natawa nalang ako ng lahat sila ay pinagmumura si Ceasar.
"Anong gusto mong kainin my Eury?" Tinuro ko sakanya yung Pancit bihon and Orange Juice. Umorder din siya ng kanya. Iaabot ko na sana yung bayad ko ng hinawi niya 'yon at yung card niya ang binigay niya.
Hindi na ako umapila pa dahil alam ko naman na hindi rin siya papayag.
Umupo kami sa middle nitong canteen.
"Alam kong mayaman ka, pero wag naman palaging ikaw ang nagbabayad." Sabi ko sa gitna ng pagkain namin.
"Hayaan mo nalang ako, bayad ko yan sa pag payag mo na maging kaibigan ako." Sabay ngiti.
"Isang buwan na ang nakakalipas Cesar, isang buwan mo na din akong nililibre. Nakakahiya na sayo."
Palaging ganyan yan. Kaya minsan ayoko na lang magpasama sakanya pero siya lang kasi ang kapalagayan ko ng loob sa room. Si Lenytia ay hindi ko naman masyado nakakasama. Alangan namang kakain lang ako tapos kailangan ko pa siyang tawagin para lang samahan ako. What if nasa klase pala siya ng nagutom ako? So no choice ako, I chose Cesar to a company me.
"My Eury, karangalan ko ang mga ginagawa ko para sayo. Hayaan mo na ako." Habang sinasabi niya 'yon ay tumataas ang isang kilay niya na para bang nag-aangas.
I rolled my eyes. "Ang korni mo!" Angil ko rito. Bigla siyang natawa dahilan para mapalingon ang iba sa amin.
"That's Cesar Fontanilla right?" Isa sa mga narinig kong bulungan.
"Yes, siya nga 'yon. Sino ang kasama niya?"
"Lalo siyang gumwapo. Girlfriend niya yan?" Sinulyapan ko ang babaeng nagsalita non. Una ay kumunot pa ang noo ko kasi she so familliar. Doon ko lang narealize na siya yung babaeng umeksena sa usapan nila Sir Sarmiento at Maam Salazar. He knows Cesar??
"That's Euricka Rein Hernandez. Mag kaklase sila." Katabi nung babaeng dahilan ng pagkairita ko.
"Halika na, balik na tayo." Bigla kong sabi kay Cesar. Tumingin siya sakin na nagtataka.
Kaya tumayo nako para wala na siyang magawa. Tumayo na din siya at nauna akong naglakad. Agad naman niya akong nahabol at inakbayan. Hinayaan ko nalang 'yon.
"Sikat kana Eury!" Panunukso ni Cesar. Sinamaan ko lang siya ng tingin.
"Bukas laman kana ng balita. Si Euricka ay nakasabay kumain ang isa sa mga ultimate crush ng Campus." Hm, pwede ko bang bawiin yung sinabi kong hindi siya mayabang at mahangin. Dahil ngayon ay napagtanto kong ang hangin nga niya talaga sa puntong iyon.
"Alam mo, ang yabang mo. Ngayon lang yan, the next time iauncrush kana nila kaya wag kang feeling dyan." Pero bago pa siya maka-react ay nakasalubong na namin si Sir Sarmiento na seryosong naglalakad. Nakita kong nakatingin siya samin. Sinubukan kong tanggalin ang kamay ni Cesar sa balikat ko pero mas hinigpitan niya ang hawak doon.
Nahihiya akong tumingin sakanya, baka isipin niya na boyfriend ko tong si Cesar at isumbong niya kami kay Ma'am Salazar. Diba ay close sila?
Ang kapal lang ng mukha ko, as if naman na may paki siya sakin, ni hindi nga niya ako kilala.
Halos manlamig ako sa kaba, buti nalang at nakalagpas na siya. Last year ko pa siya crush. Kahit alam kong ilan taon ang agwat ko sakanya ay hoping ako na mapansin niya ako kahit bata pa ang tingin niya sakin. Kahit hindi ko na siya maging romantic lover. Basta manotice niya lang ako. Sapat na sakin 'yon.
Ang hirap nga lang dahil marami kaming students ang nahuhumaling sa Teacher na 'yon. Bakit kaya hindi nalang siya nag Showbiz? Tutal ay pasok na pasok siya dahil ang gwapo niya, tisoy at halos perfect na. Plus pa yung katalinuhan na meron siya. MyGod sinong tatanggi sakanya.
Halos matawa ako sa sarili ko. Ganito naba ako ka obsessed para kay Sir? Kapag naman naiisip ko na may mga guro din dito na kaedad niya at may gusto sakanya. Hindi ko rin maiwasan na panghinaan ng loob na baka isang araw magulat nalang ako na taken na pala siya. It hurts.