Mas nauna niyang nakilala si Vermont dahil kaibigan na ito ni Nani noon pa man. Ito ang nagyaya sa kanila na sumama sa surfing competition sa ginanap sa Aurora at sa Bahia de Aurora tumuloy. Saka naman niya nakilala si JM.
Nahahanginan siya kay Vermont. May kayabangan kasi ito dahil guwapo at mayaman. Wala itong ginawa kundi bumiyahe sa iba’t ibang bansa para lang mang-akit ng babae. He was sporty and he knew that he had his family business and riches to come home to. Parang di naman nito sineseryoso ang buhay. Iyon ang nakaakit sa kanya kay JM. Responsible ito at kabaligtaran ng nakatatandang kapatid na si Vermont.
Napeste siya kay Vermont nang malaman nitong girlfriend na siya ni JM. Sinabi nito na marami namang babae na mas sexy kaysa sa kanya. ‘Yung hindi mukhang may bilbil kapag naka-swimsuit. Nilait nito ang voluptuous body niya. Sabagay iyon lang naman ang pamantayan nito sa relasyon – ang mga patpating babae na nagkakandarapa dito. Kaya wala itong matinong nakarelasyon. Gusto pa nitong igaya dito si JM.
At ngayon ay kailangan niyang tanggapin ang katotohanan na si Vermont ang niyakap, hinalikan, iniyakan, katabi sa pagtulog at muntikan na niyang pag-alayan ng puri at kaluluwa niya nang nakaraang gabi. Paano pa niya ibabangon ang puri niya ngayon?
Dinuro niya ito. “You! Idedemanda kita sa ginawa mo sa akin! Pinagsamantalahan mo ako!” aniyang nagpupuyos sa galit.
Tumawa lang ito at ibinaba sa mesa sa tabi nito ang tray ng pagkain. “Ako pa ang idedemanda mo? Ang pagkakatanda ko, ikaw ang basta na lang sumunggab sa akin at…” Ipinilig nito ang ulo. “…hindi ko sukat-akalain na nagawa mo iyon sa akin. May witness ako na magpapatunay na halos pagsamantalahan mo ako sa beach sa kabila ng pagtutol ko.”
Naggiyagis ang ngipin niya sa inis. “Huwag ka ngang ipokrito! Idinala mo ako dito sa villa mo para mag-take advantage sa akin.”
Bumuntong-hininga ito at isinuklay ang daliri sa mahabang buhok na parang nafu-frustrate sa kanya. “Hindi porke’t lalaki ako, ginaganyan mo na ako. Ako nga ang dapat na magreklamo. I felt used and abused. Pero naiintindihan ko naman ang pagnanasa mo sa akin kaya hindi kita idedemanda. Nagawa mo lang iyon dahil mahal na mahal mo ako.”
Tumaas ang kilay niya. “Excuse me?”
“Paulit-ulit mong sinabi kagabi na mahal mo ako at huwag kang iiwan. You begged.”
“Akala ko si JM ka,” gigil niyang usal.
Humalakhak ito at umupo sa dulo ng kama. “Huwag ka nang mahiya. Ako naman talaga ang gusto mo. Kaya mo lang naman binalingan si JM ay dahil mo ako nakuha.”
“Kapal talaga ng mukha mo! Ilusyunado! Di ko alam kung paano nagkaroon ng kapatid na demonyong gaya mo ang isang anghel na tulad ni JM. Just so you know, I hate you at first sight.”
“Hate me at first sight?” Isang nakakalokong halakhak ang pinakawalan nito. “Kaya pala kung makatitig ka sa abs ko dati halos lumuwa na ang mata mo.”
“Akala mo lang ‘yon!” aniya at naramdaman ang pamumula ng mukha. Totoo naman ito. Nahuli siya nitong nakatitig sa abs nito habang nagsu-surfing ito. Dinuro niya ito. “Hindi kita magugustuhan kahit na kailan. Tandaan mo. At ‘yang abs na pinagmamalaki mo…” Bumaba ang tingin niya sa abs nitong natatakpan ng white sando nito. Awtomatikong nag-flash sa isipan niya kung paanong maglakbay ang palad niya doon nang nakaraang gabi. Oh, well! Pamatay naman talaga ang abs nito. Nakakatuyo ng lalamunan. Nakakawala ng bait sa sarili. Inangat ulit niya sa mukha nito ang paningin niya. “Magbibihis na ako. Nasaan ang damit ko?”
Tumayo ito at kinuha mula sa closet ang sundress niya na naka-hanger pa. “Gusto ko sanang isuot sa iyo pero nagwawala ka kapag dinadamitan kita. Sabi mo ayaw mong magdamit.”
Gusto niyang maiyak. Gusto niyang magalit. Wala naman siyang magagawa dahil tapos na ang lahat. Wala siyang kontrol sa sarili at wala siya sa tamang huwisyo. Hindi niya ma-imagine kung ano pang klaseng kahihiyan ang ginawa niya sa pag-aakalang ito si JM. Parang desperada pa siya nang nakaraang gabi dahil gusto niyang bumalik si JM sa kanya.
Akala niya ay nakabawi na siya sa lahat ng sama ng loob dahil bumalik na si JM sa kanya. Iyon pala ay panibagong sama ng loob at kahihiyan ang mararanasan niya.
Hinaklit niya ang damit mula dito. “Huwag kang maninilip.”
Tumawa lang ito at sinundan siya ng boses nito hanggang papasok siya sa banyo. “Baby, you have nothing to worry. I am not really that interested. After all…”
Sinadya nitong ibitin ang sasabihin nito. Ibinalabag niya pasara ang pinto. Hindi na nga naman siya nito kailangang silipan dahil ipinakita na niya dito ang lahat. Kusang loob niya iyong ginawa. She even enticed him.