Arlene POV
"We live beyond the galaxy."
Isang pangungusap na nagbigay linaw sa aming tatlo sa katanungang nakakubli sa aming isipan.
Umalis si Solenn sa pagkakatago mula sa likuran ko. "M-Mga aliens kayo!? Are you all here to envade our world!?" Nilingon niya 'ko, sabay hawak sa balikat ko.
"OMG, totoo nga Arlene, we are not alone in our universe!!" Aniya at inalog-alog pa ang balikat ko, dahilan para makaramdam ako ng pananakit ng leeg dahil sa pag-alog ng ulo ko.
Padabog kong winasiwas ang braso ko. "Tumigil ka nga! Nahihilo ako"
Ngumuso siya at naghalukipkip. Nilingon ko na lang si Gray at naghalukipkip.
"Isang theory lang ang naiisip ko. Ang kapangyarihang taglay ng kristal ay nakuha namin, marahil ay 'nung mawasak 'yon. Kung totoo man ang na-i-isip ko…" Tinitigan niya ang dalawa niyang kamay. "…na sa 'kin ang healing. Kaya kailangan ko nang mahanap ang mga kasama kong guardians. Ang ibang kapangyarihan ay lubhang delikado at hindi makokontrol basta-basta, 'di gaya nito"
Natahimik kaming tatlo.
Hindi nag-si-sink in sa utak ko ang pinagsasabi nito. Hindi pa nga ako makapaniwala sa naganap sa kanina. Creepy, yet amazing, and fascinating.
Pinakiramdaman namin ang isa't-isa kung sino ang unang magsasalita. Masyadong nakaka-speechless ang mga impormasyong ibinigay sa amin nito.
" Kru, kru, kru…ang spooky naman"aniya Solenn. "Ano na?"
"So…" Umarko ang kilay ni Larmine. "where do you think… your colleagues are?"
"H-Hindi ko alam— sandali!" Tumayo siya bigla at lumingon sa bintana para silipin sa labas. Nabigla kami dahil doon. "P-Posible ba, posible bang maramdaman ko sila?" Nilingon niya kami.
"Duh, aba malay namin sa 'yo. Well, sa mga palabas na nakikita namin, when they are connected to each other, special bond-like, it is possible…? Yeah, maybe it is…" sagot ni Larmine, bago hinawi ang buhok niya.
"M-May nararamdaman ako ngayon"
Binigyan siya ni Solenn ng bored-look. "Baka naman natatae ka lang?—"
"Solenn!? Seriously!?" Larmine.
"Ok, I'll stop. Masyado naman kasing nakakabigla si pogi" Tinuro ni ito. "Ano nga pala ang name mo?"
"G-Gray"
Pinagkrus niya ang dalawang braso sa harapan ng dibdib niya. "Oooh, handsome name. Whenever I have problems, I'll Gray on you—"
"Solenn!" asik ko. Nilingon ko si Gray. "Saang parte mo nararamdaman?"
"Sa labas, papalapit dito. Marahan, parang… naglalakad…?"
Inaya ko sila sa labas lahat.
Nakakagulat naman talaga ang nangyayare, pero may parte sa katawan ko ang hinila palapit sa kanya. Gusto ko siyang tulungan sa kung ano man ang mga sinasabi niya.
Hindi ko maintindihan. Dahilan na rin siguro ay iyong sinabi sa aking kwento noon. Kasalanan mo 'to lolo. Kung ano-ano kasi ang ikinukwento mo sa akin about kay lola. Dahil sa nagaganap na ito ay parang maniniwala na ako. Ang gulo.
Nang makalabas kami ay agad na naglibot si Gray sa paligid. Tumungo siya sa daan samantalang kami ay panay sunod lang. Mukhang sinusundan niya kung saan nanggagaling 'yung nararamdaman niyang kasamahan niya.
Agad na napatigil si Gray sa paglalakad. Isang lalakeng palinga-linga ang nakita namin.
"K-Kairo!! Kairo dito!!" Agad na nilingon si Gray nito.
Pareho sila ng suot.
Ngumiti ang lalake at patakbong lumapit sa amin.
Unang hakbang…parang nag-slow motion ang lahat.
Sa pangalawang hakbang niya ay bigla siyang nawala. Nanlaki na lang ang mga mata namin nang sumulpot siya sa harapan ni Gray at na out of balance, dahilan para payakap na matumba siya sa katawan ni Gray.
Nagkatinginan silang dalawa.
Sabay na bumuka ang bibig nila. "Teleportation…"
"Konte na lang masasanay na ako. K-kailangan ko lang i-kontrol ang utak ko"sambit ni Kairo. "P-pero, paano nangyari 'to?"
Ipinakilala kami ni Gray sa kasama niya at ipinaliwanag ang sitwasyon. Masiglang bumati naman si Larmine dahil kahit tan skin si Kairo ay napakagwapo nito. Aniya ang hot daw tignan. Smoking hot nga raw kung galing din doon sa umuusok na bola.
Tsk.
Ganito na nga ang bumulaga sa amin, nakuha pang magpantasya.
"Si Renz, magkasama kami kanina. Pero dahil sa teleportation napalayo ako"
Halatang namroblema silang dalawa. Kaming tatlo ay nanonood lang sa kanila. Sila lang naman ang nagkakaintindihan kaya hindi na kami nag-abala pang sumabat man lang.
Nilingon kami ni Gray. "Sasama ba kayong tatlo sa 'min?"
"Hindi/Oo" sabay na saad namin ni Solenn kaya't nagkatinginan kami.
"Bakit tayo sasama? Hello, Arlene, kailan ka pa nagka-interest? May trabaho pa tayo, ano iiwan natin!? Hoy, 'yung bake shop ko! Tsaka kailangan ka na sa HQ" aniya at dinuduro-duro pa ako sa noo.
Hinawi ko daliti niya. "Feel ko lang , ba't ba?" sabi ko. "Hindi naman nila mareresolba ang kaso dahil silang mga…ewan, ang dahilan, 'di ba? Palagay mo maniniwala sila? Kaya sasama tayo! Arat na!" Pangungumbinsi ko. Curious na curious na talaga ako ngayon.
"Pano ang company ko? Iiwan ko lang?"taas kilay na sabat ni Larmine.
Namewang si Solenn at hinarap siya. "Ha, FYI, panay tulog at pagpapaganda lang ang ginagawa mo. Nakalimutan mo sigurong may manager kang tatlo tatlo at dalawang secretary na laging haggard sa 'yo dahil utos ka lang nang utos. Nakakagigil ka rin, 'no? Parang sila ang naghihirap sa company mo. Well, hindi naman sila lugi dahil mataas ang sahod nila." aniya Solenn. Nilingon niya ang dalawang pogi raw. "Sige sasama kami. No choice dahil nagdesisyon na sa 'min ang bida-bidang siga"
"S-Sige, m-maghawak kamay tayo" aniya Kairo. Inilahad niya ang kamay niya.
Biglang kuminang ang mga mata ni Solenn.
Kukunin na niya sana iyon nang bigla ay sumingit si Larmine at itinulak patalikod si Solenn.
"Bakit? Para saan 'yan?" Larmine.
"Magteteleport tayo. Kailangan 'yon"
"Talaga? Sige ako na lang" mabilis niyang kinuha ang kamay ni Kairo.
Si Solenn naman ay mabilis na kinuha ang kamay ni Gray kahit hindi naman siya inaalok nito. Ako naman ay wala nagawa kundi humawak sa parehong kamay ng dalawa kong malanding kaibigan.
Walang isang segundo ay nalipat kami isang lugar. May hindi ako maintindihang sensasyon sa buo kong katawan.
Pakiramdam ko ay gumaan ang buo kong katawan at nahilo ako nang kaunti, parang lumulutang. Ganoon rin ang naramdaman ng dalawa, maliban ata kay Kairo at Gray. Tumagal lang naman iyon nang ilang sandali. Tumambad sa amin ang isang abandonadong bodega.
"Nasa loob pa s'ya. Nararamdaman ko"sambit ni Gray.
"Nararamdaman mo?" Nilingon ni Kairo si Gray "Mukhang ikaw lang ang may kakayahang ganyan"
Naunang pumasok ang dalawa, sumunod naman kaming tatlo. Nang makapasok ay tanaw namin ang isang lalakeng nakatalikod sa amin. Napakurap ako nang makitang may mga maliliit na daloy ng kuryente na bumabalot sa buo niyang katawan.
"Renz!" Masayang pag-tawag dito ni Gray.
Lalapitan na sana siya nitong dalawa, pero bigla silang napatigil.
Dahan-dahang humarap sa amin si Renz. Gulat kaming napatitig sa kanya. Dilaw ang kulay ng kanyang mga mata. Kumunot ang noo niya nang makita kaming lahat, tila ba hindi alam kung sino-sino ang nasa harap niya. Mayroong nalilitong reaksyon ang bakas sa kanyang mukha.
"R-Renz, kami 'to. Kairo, Gray…"
Hindi ito umimik. Ngunit, ang mga kuryenteng bumabalot sa buo niyang katawan ay unti-unting humuhupa. Marahil dama niyang hindi kalaban ang mga kaharap niya.
Pero…
Masama ang kutob ko. Hinawakan ko ang kamay nila Solenn at Larmine, saka kami marahang naglakad paatras.
*"Ganyan nga, Renz…"* *marahang humakbang si Gray.***
Humakbang ng isang beses si Gray. Sa isang hakbang na iyon ay mas lalong kumunot ang noo ni Renz. Pangalawang hakbang ay bumabalik sa dati ang dami ng kuryenteng bumabalot sa katawan niya.****
"Renz, ako 'to. Si Gray…" mahinahong saad nito.
Pangatlong hakbang ay mas dumami at mas lumakas ang mga kuryente sa buo niyang katawan. Humakbang ito paatras ng isang beses at may inipon na kuryente sa dalawa niyang kamay.
Itinaas ni Gray ang kanyang dalawang kamay na para bang sumusuko. "Renz, calm down. Calm, down please…" marahan siyang naglakad muli.
Pang-apat na hakbang ni Gray ay halatang nagalit na ito.
"Gray!" Sigaw ni Kairo.
Pinakawalan niya ang mga kuryenteng naipon sa kanyang kamay. Kumalat iyon sa buong paligid. Para namang mga lubid na naka konekta mula sa katawan niya ang mga kuryente papunta sa mga poste, pader at kung saan bahagi pa nang bodega. Tila ba sinasabing teritoryo niya ang lugar na ito, at isa kaming mga mapangahas na naglakas ng loob na istorbohin siya rito.
Maganda kung titignan ang kapangyarihan niya. Para iyong mga naglalarong plasma at palipat-lipat ng posisyon. Maganda, pero nakakatakot.
"Renz—"
Isang iglap ay pinatamaan niya kami, mabuti na lamang ay nakailag kaming lahat. Inaasahan ko na rin iyon kaya't naghanda na ako.
Masama ito dahil mukhang nagalit siya—mali, nagalit talaga siya. Sumigaw siya ng malakas dahilan para kumalat sa buong paligid ang malaking pwersa ng kapangyarihan niya. Muntik na akong matamaan. Buti ay nakaabot kami sa poste at nag-tago.
"Waaa, sabi nang 'wag tayong sasama, e! Shuta ka! Arlene!" Hindi ko na pinansin si Solenn.
Napatingin na lang ako sa binti kong muntik nang matamaan, sobrang kaba ang naramdaman ko.