A/N; Hi guys! Happy holidays! First SC pa lang naman ito and may next pa. Gusto ko lang matapos na iyang pag-o-overthink ni'yo. Hahaha! Maikli lang ito but i hope na magustuhan ninyo. :)
Special Chapter
_
Kasabay ng malakas na pag-ihip ng hangin ay ang pagpikit ng mga mata ko. Ramdam ko ang hangin na dumampi sa aking balat. Itiningala ko ang aking ulo kasabay ng pagpatak ng aking luha sa pisngi ko. "Narito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap." agad akong nagmulat ng aking mga mata ng marinig ko na may nagsalita sa likuran ko. Nang lingunin ko, nakita ko agad ang nakangiting si Stacey.
Tipid akong ngumiti rin naman sa kanya. "Halika, kakain na tayo." Sabi niya sa akin kaya naman tumango ako sa kanya.
"Sige, susunod ako." Sabi ko sa kanya at tumango naman siya sa akin at saka na tumalikod at naglakad na paalis.
Ilang minuto pa akong nag-stay rito sa buhanginan bago ako nagpasyang sumunod na kay Stacey na alam kong naghihintay na rin naman sa akin. Hindi ko alam kung na saan kami ngayon. Nagising na lang ako, narito na ako sa lugar na ito. Ang alam ko lang, nasa tabing dagat kami at nakatira kami sa isang rest house na sigurado naman akong pagmamay-ari ni Stacey.
Nang makapasok ako sa rest house, nakasalubong ko si Manang May na agad namang ngumiti ng makita ako. "Nasa kusina na siya at naghihintay sa'yo." Sabi sa akin ni Manang. Tumango na lang naman ako at saka na ako nagtungo na sa loob ng kusina kung na saan si Stacey. Mukha namang hindi niya ako agad na pansin ng pumasok ako dahil nakatutok siya sa cellphone niya pero ng maramdaman niya ang presensya ko ay agad siyang nag-angat ng tingin sa akin.
"Let's eat."
Tumango lang naman ako sa kanya at saka na ako naupo sa upuan ko at tulad nga ng sinabi niya sa akin ay nagsimula na nga kaming kumaing dalawa. Ramdam na panay ang tingin niya sa akin kaya naman nag-angat na rin ako ng tingin sa kanya. "May sasabihin ka sa akin?" Tanong ko sa kanya. Nakita ko naman na napalunok siya.
"How are you?" Tanong niya sa akin. Nagbaba ako ng tingin at nagpatuloy na ulit sa pagkain ko.
"I'm good." I said. Napatango naman siya sa akin.
Hindi ko alam na ngayon pala ang pagbisita niya sa akin ngayon. Napailing-iling na lang ako at nagpatuloy na sa pagkain ko. Sa pagkakaalam ko isa siyang model? Tama ba? Naikuwento lang sa akin ni Manang May. Mayaman siya at halata naman iyon. Sabi ni Manang May sigurado raw na kilala ko na noon pa si Stacey pero hindi naman na ako sumagot pa roon.
Mahigit dalawang buwan na rin akong nananatili rito. Tahimik at iyon naman talaga ang gusto ko. May mga kapitbahay kami pero malayo sila sa amin.
Napatingin ako kay Stacey ng makita ko siyang tumayo. Inilapag niya ang cellphone niya sa table bago tumingin sa akin. "May kukunin lang ako." Sabi niya sa akin. Hindi naman na ako sumagot pa at hinayaan na siyang umalis. Bumalik na lang ako sa pagkain ko pero ilang saglit lang ay bumalik ang tingin ko sa cellphone niya na nakabukas.
Napailing-iling ako at saka ko inabot ang cellphone niya. Papatayin ko na sana pero natigil ako ng may makitang litrato sa cellphone niya. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang bumilis ang pagtibok ng puso ko ng makita ang litrato na nasa cellphone niya.
Binasa ko ang nakasulat sa itaas ng litrato. 'Sachi siblings together with Mr. Villafuente.'
Napatitig ako sa isang lalaki na nasa litrato. Hindi ko alam kung bakit ang lakas ng patibok ng puso ko ngayong nakita ko siya. Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng tuwa at sakit sa puso ko habang nakatitig sa kanya. Tila nakikilala siya ng puso ko. Nang tignan ko ang mga kasama niya sa litrato, napasinghap ako ng maramdaman na nabasa ang pisngi ko.
"What are you doing?" Agad akong napatingin kay Stacey na nakabalik na pala. Napatingin agad siya sa cellphone na hawak-hawak ko at agad siyang nagmamadaling naglakad palapit sa akin. "Anong tinigtignan mo?" Tanong niya at inagaw ang cellphone niya sa akin.
Narinig ko na napasinghap siya kaya naman nagsalita ako. "Do I know them?" I asked her.
Nang tignan ko siya, nakita ko na natigilan siya. At nang magtama ang mga mata namin ay agad siyang nag-iwas ng tingin sa akin. "K-Kumain na lang tayo." Sabi niya at bumalik na siya agad sa kinauupuan niya.
Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay hindi na ulit kami nakapag-usap pa. Tila naging ilang siya sa akin at hindi ko na lang naman binigyang pansin pa iyon. Ang kaso nga lang, hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako.
"Ayos ka lang ba hija?" Tanong sa akin ni Manang May. Tumango naman ako sa kanya. Tila hindi siya sang-ayon sa pagtango ko pero hindi naman na siya ulit nagtanong pa.
Nauuhaw ako kaya naman nagtungo ako sa kusina. Nang makakuha ako ng tubig ay agad naman na akong naupo na muna sa may mesa. Napatingin naman ako agad sa pintuan ng kusina ng makitang may pumasok at nakita ko na natigilan si Stacey ng makita ako. Tila nag-aalangan siyang magpatuloy sa pagpasok pero sa huli ay wala na rin namang nagawa pa kundi ang tumuloy na sa pagpasok sa kusina. Nakasunod lang naman ang tingin ko sa kanya ngayon.
"Are you avoiding me?" I asked. Natigilan naman siya ng marinig ang tanong ko.
"H-Hindi." Sagot niya sa akin.
"Really?" Tanong ko ulit at tumango naman siya sa akin kaya naman tumango na lang ako sa kanya.
"Mamaya, aalis na pala ako." sabi niya sa akin pero hindi ko iyon pinansin kundi nagtanong ako sa kanya.
"How's my baby?" I asked. I missed her.
Dahil sa tanong ko ay napatingin siya sa akin at saka siya ngumiti bago sumagot. "Maayos ang lagay niya. Malapit mo na rin siyang makita ulit." Nakangiting sabi niya sa akin.
Nang marinig ko ang sinabi niya, nakaramdam agad ako ng tuwa sa puso ko at sa muling pagkakataon, naramdaman ko ang pagsilay ng matamis na ngiti sa labi ko.
Nakita ko na nagulat si Stacey doon. "Y-You smiled. Ang ganda mo lalo kapag nakangiti ka, Red."