Chapter 49
—
Nagulat ako ng makita ang maraming iba't-ibang klase ng bulaklak dito sa loob ng living room.  Ang gaganda at ang babango pa! Sa itsura ng mga bulaklak, halatang hindi ito mumurahin.
"Ang sweet naman po ng boyfriend niyo, Ma'am." Nakangiting sabi ng isang katulong sa akin na siyang nag-aayos ng mga bulaklak.
Kunot-noo ko siyang nilingon. "Para sa akin po 'yan? L-Lahat 'yan?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Nakangiti siyang tumango sa akin. "Galing po 'yan kay Sir Kaizer. Hindi raw po siya makakapunta ngayon dito eh."
Napaamang ang labi ko sa sinabi niya. Ang dami namang bulaklak! Wala sa sarili akong tumango sa sinabi niya. "Sige, iwan mo na muna ako rito."
"Sige po."
Sa loob ng tatlong araw simula ng pagbigyan ko si Kaizer, pinaparamdam niya talaga sa akin ang pagbabago niya. Napangiti ako ng maalala ang nangyari kahapon. Sobrang dami niyang pagkaing niluto! Hindi ko alam na mas marunong pa pala siya sa akin magluto. Ngayon ay wala siya bakit kaya? Pero sobrang dami naman niyang bulaklak na ipinadala.
Naglakad ako palapit sa maraming bulaklak. Ang gaganda talaga! Napangiti ako ng may makitang red tulips. Dali-dali ko iyong kinuha at saka nakangiting pinagmasdan.
"Wow! Galing kay Kaizer 'yan?"
Napatingin ako kay Andrea na pababa ng hagdan habang nakatingin sa mga bulaklak.
I smiled and nodded. "Yep."
"Ang sweet naman!" Excited na naglakad palapit sa akin si Andrea at saka niya isa-isang hinawakan at inamoy ang mga bulaklak.
"Okay na kayo?" Nakangiting tanong niya sa akin.
Hindi naman ako nakapagsalita kaya tumango na lang siya at bumalik na sa pagtingin ng mga bulaklak. "Si Melvin kaya, wala siyang balak na bigyan ako ng ganito karaming bulaklak?" Sabi niya habang nakatingin sa mga bulaklak.
Ang totoo n'yan, hindi ko alam bakit bigla na lang nawala ang galit sa dibdib ko kay Kaizer. Paano nangyari 'yon? Tanging pagtibok na lang ng malakas ang hindi nawala sa akin tuwing nakikita at nasa tabi ko si Kaizer.
Minsan pa ay siya ang gusto kong katabi at nakikita. Siguro dahil sa paglilihi ko. Nahihiya naman akong sabihin sa kanya na gusto ko siyang yakapin at amoy-amoyin.
"Saan mo 'to ipapalagay?" Tanong sa akin ni Andrea ng mabaling ang tingin niya sa akin. Napatingin muli ako sa maraming bulaklak na nasa harapan namin ngayon.
"Ang iba sa kwarto. 'Yung iba sa kabilang kwarto na lang at aayusin ko." Sagot ko sa tanong niya. Napakunot lang ang noo ko ng makita ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi.
"Bakit?" Kunot-noong tanong ko sa kanya.
"Grabe mo naman pahalagahan ang mga binibigay sa'yo ni Kaizer." Pang-aasar niya kaya inirapan ko siya.
"Tumigil ka nga! Ayan ka na naman."
Tinawanan niya lang naman ako. "Kumain na nga lang tayo." Dagdag ko at saka na ako naunang naglakad. Naririnig ko pa ang pagtawa niya pero hindi ko na lang siya pinansin.
"Mauna kana, may gagawin pa ako eh." Natigil ako sa paglalakad at saka ko siya nilingon. "Ano namang gagawin mo?" Bukod sa nag-o-online class kami, wala rin naman kaming gaanong ginagawang dalawa.
"May aayusin lang ako sa kwarto ko, susunod din naman ako."
Wala na akong nagawa kundi ang tumango kay Andrea. "Sige, bahalaka."
Nginitian naman niya ako. "Hatid na muna pala kita."
Wala akong nagawa sa sinabi niya. Nakakapagtaka lang ang kilos ngayon ni Andrea. Nang makarating ako sa kusina umalis na rin naman agad siya. Napailing-iling na lang ako.
Nakahanda na ang pagkain sa lamesa at kaya nag-umpisa na rin ako sa pagkain.
"Pakitulungan nga po si Andrea. Baka mag-aayos po ng kwarto niya."
"Ah, sige po, Ma'am."
"Sige po, salamat."
Kaya naman naiwan akong mag-isa. Pagkatapos kong kumain, nagtungo ako sa living room. Aayusin ko pa pala itong mga bulaklak. Kaya naman namili na ako ng mga bulaklak na ilalagay ko sa kwarto ko.
Natigil ako sa pagpili ng makita ang katulong namin na inutusan kong tulungan si Andrea sa kwarto. Hindi ito galing sa hagdan kundi sa labas ng Mansiyon. Nginitian naman agad ako nito ng makita niya ako.
"Tapos na po pala kayo, Ma'am."
"Katatapos ko lang po. Saan po kayo galing? Pinuntahan niyo po ba si Red?"
"Opo Ma'am. Nagpapahatid na lang po siya ng pagkain niya."
Tumango naman ako. Hindi na ako nagsalita pa at hinayaan na lang na magtungo ng kusina ang katulong namin.
Pagkatapos kong namili ng mga bulaklak tulad ng red roses, pinaakyat ko na sa mga katulong sa kwarto ko ang mga bulaklak. Pipilian ko na rin sana si Andrea para ilagay niya sa kanyang kwarto kaso baka hindi pumayag lalo na galing 'yon kay Kaizer at hindi kay Melvin. Umakyat din ako ng kwarto para puntahan si Andrea. Kaso nagulat ako ng makitang wala namang tao sa loob pagbukas ko ng pinto. Nasaan naman ang babaeng 'yon? Kanina ko pa napapansin na parang may itinatago sa akin si Andrea.
Wala akong nagawa kundi ang bumaba na lang ulit. Nagpahanda ako ng pagkain at kumain na lang mag-isa sa living room habang nanonood ng movie.
Hindi ko napansin na nakatulugan ko pala ang panonood ng movie. Nagising ako, malamig na sa labas. Umakyat na muna ako sa kwarto para makaligo. Nagulat ako ng makitang may white cute dress na nakapatong sa kama ko.
Agad kong kinuha ang isang papel na nasa tabi ng dress.
Hello Red, wear this dress, okay?
- Andrea.
"Ano ba talagang meron?" Kunot-noong mahinang sabi ko pagkatapos kong mabasa ang note ni Andrea.
Napatingin din agad sa pintuan ng kwarto ko ng biglang may kumatok.
"Ma'am?"
"Pasok po."
Nakangiti ang katulong na lumapit sa akin. Napatingin ako sa box na hawak-hawak niya. "Ano 'yan?" Tanong ko habang nakatingin sa box na hawak-hawak niya.
"Bilin po sa akin ni Ma'am Andrea na suotin niyo raw po ito." Sabi niya at saka sa akin inabot ang box. Pagbukas ko, napaamang ang labi ko ng makitang white sandals ang laman.
"May pupuntahan ba kami?"
"Hindi ko po alam, Ma'am. Sige po, aalis na po ako." Wala akong nagawa kundi ang tumango.
Ibinaba ko na muna ang box sa kama ko at saka ko kinuha ang cellphone ko para tawagan si Andrea. Ang kaso hindi niya sinasagot ang tawag ko pero nagri-ring naman ang cellphone niya.
Ano ba talagang meron?
Wala na akong nagawa kundi suotin ang damit na inihanda sa akin.
Napangiti ako ng makita ang sarili sa salamin. Bumagay sa akin ang white dress na bigay ni Andrea. Magaling talaga tumingin si Andrea pagdating sa mga damit. Ang suot-suot ko ngayon, ibang-iba sa mga sinusuot ko na masyadong revealing.
Napasinghap ako ng pagbukas ko ng pinto, bumungad sa akin ang mga petals ng iba't ibang bulaklak. Ang ganda-ganda lalo na ngayong pinagsama-sama sila.
Oh my gosh! Ano ba talagang meron?
"Ang ganda-ganda niyo naman po Ma'am."
Napatingin ako sa katulong na bigla na lang nagsalita. Ngayon ko lang na laman na nandito pala siya.
"Salamat po. Para saan po 'yan?" Tanong ko at tinuro ang mga petals.
"Sundan niyo lang po, Ma'am." Sabi niya at saka ako muling nginitian.
Wala akong nagawa kundi tumapak at magpatuloy na sa pagbaba. Punong-puno sa hagdan kaya naman naaaliw akong tignan sila habang pababa ako. Gusto ko na rin malaman kung ano ba talagang meron ngayon?
Palabas na ako Mansion ngunit natigil ako ng makitang sobrang dilim sa labas at wala ni isang ilaw akong makitang nakasindi.
What the?
Ngunit kita ko pa rin naman ang mga petals sa labas kaya wala akong choice kundi tapakan iyon. Habang dahan-dahan akong naglalakad, napaamang ang labi ko sa gulat ng makitang biglang bumukas ang isang ilaw na nalagpasan ko.
"W-Wow.."
Gulat man, nagpatuloy muli ako sa paglalakad at tinignan kung muli bang sisindi ilaw at hindi nga ako nagkamali.
Nagpatuloy ako sa paglalakad. Ngayon alam ko na kung saan ako papunta, sa garden. Ano bang meron do'n?
Napaamang ang labi ko ng maramdaman na wala na akong matapakan na petals ng bulaklak ng makarating ako ng tuluyan sa garden.
Kasabay ng pag-play ng isang instrumental music ay ang pagkabog ng malakas ng aking puso. At tuluyan akong nagulat ng sabay-sabay na bumukas ang mga ilaw.
Naestatwa ako mula sa kinatatayuan ko ng magawi ang tingin ko sa isang romantic table setup. Cascading flowers, rustic table and hanging decor. Sobrang ganda ng pagkaka-ayos! Mas lalong bumilis ang pagtibok ng puso ko ng makita si Kaizer na ngayon ay naglalakad na sa akin habang may bitbit na  tatlong red roses sa kamay.
Ngumiti siya ng tuluyang makalapit sa akin. "P-Para sa 'kin 'yan?" Hindi makapaniwalang  tanong ko habang ang mata ay inililibot ang tingin sa buong paligid. Ang ganda-ganda ng pagkaka-ayos nila.
"Yes my love."
Napakasarap naman sa pakiramdam pakinggan ang huling salitang binitiwan ni Kaizer.
Tinanggap ko ang bulaklak na inabot niya sa akin. At saka niya ako inalalayan na magpatuloy na sa paglalakad.
Hindi ako makapagsalita dahil hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon. Talagang pinaghandaan ni Kaizer ito.
Napaamang ang labi ko ng makitang si Melvin ang waiter na lumapit sa amin para maglagay ng pagkain sa mesa. Tinanguan niya lang naman ako.
"You like it?"
Napatingin ako kay Kaizer ng tanungin niya ako. I smiled and nodded. "Sobra. S-Salamat."
Mahina siyang natawa na ikinalaki ng mata ko.
"What?" Natatawang tanong niya sa akin.
"T-Tumatawa ka." Hindi makapaniwalang sabi ko.
Mas lalong lumakas ang tawa niya dahil sa sinabi ko. Habang ako, nakatulala na lang na pinapanood siyang tumawa.
Ang sarap sa pakiramdam na ako ang dahilan kung bakit siya tumatawa ngayon.
"Let's eat?"
"Tapos ka ng tumawa?
"Yep."
Mahina akong nagawa dahil talagang sumagot siya sa sinabi ko.
"Para saan 'to?" Tanong ko sa kanya at muling nilibot ng tingin ang buong paligid. Nanlaki ang mga mata ko makita ko si Andrea na kasama ngayon ni Melvin. Malayo sila ngayon sa pwesto namin. Masaya siyang kumaway sa akin ng makita niyang nakatingin ako sa kanya. Ngayon alam ko na kung bakit hindi ko makasama maghapon si Andrea. Ang galing niya rin kasing magtago.
"Katulong—"
Nanlaki ang mga mata ko ng makitang nakaluhod na ngayon si Kaizer habang may hawak-hawak na pulang maliit na box na nakataas ngayon sa akin. Habang sa likod ay naroon si Fritz at Arf na siyang may hawak-hawak ng tarpulin kung saan may nakasulat na, "Will you marry me?"
Hindi ko rin alam kung matatawa ba ako sa pwesto ngayon ni Azure na nasa tabi ni Arf. Nakapamewang na nakaharap sa amin ngayon si Azure habang seryoso ang mukha.
Nang muling bumaba ang tingin ko kay Kaizer tila tutulo na ang luha ko. "K-Kaizer.."
"Red, I want to marry you."
Hindi ko alam pero bigla na lang tumulo ang luha ko ng marinig ang sinabi ni Kaizer.
"I promise that i will be a good husband to you, Red. I will take care of you, and i will do everything just to make you the happiest wife in the world."
Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko ng marinig ang sinabi niya.
"Just please, marry me, Red."
Oh my gosh!
"Please, say yes. Patawarin mo na ako."
Hindi ko napansin na nasa tabi ko na pala si Azure at inabutan na ako ng panyo.
"Kung ano ang nasa puso't isip mo, 'yon ang sundin mo." Mahinang bulong sa akin ni Azure bago ako iniwan.
"Will you marry me?" Muling tanong sa akin ni Kazier.
Umiiyak na dahan-dahan akong tumango. "Yes, Kaizer. I will marry you."
"Damn! Yes!"