"Can we talk?" Sambit ko kay Wes na handa na sanang lumabas.
Pagkatapos sumunod ni Wesley kay Alina papasok sa bahay ay sumunod din kanina si Kuya Grayson. Hindi namin alam ang nangyare, pero paglabas ni Kuya Grayson ay badtrip siya.
Pagkabalik ni Kuya Grayson ay nag ipon muna ako nang lakas ng loob para kausapin siya. Pagpasok ko ay galing siya sa taas, I don't want to think about others, but I think he just came from Alina's room.
He nodded when I asked that, so we went to the veranda to talk there. From upstairs, I could see my cousins, siblings and their friends were downstairs having fun.
"Ano yun?" Tanong niya.
"You said you love someone else?" Maybe, because I drank alcohol I had the courage to ask that without stuttering.
"Oo. May mahal nga akong iba." Sambit niya ng diretso. Hindi man lang siya nag dalawang isip para sabihin yon.
"At si Ashra yon, diba?" Sambit ko. Gulat siyang napatingin sa akin. I couldn’t help but laugh. He didn't mention that name to me, but I always heard him, especially when he was busy talking on his phone with someone.
"Akala mo hindi ko alam kong sino?" Nag-iwas siya ng tingin.
"Tungkol saan ba ang usapang ito?" Sambit niya at tumingin sa baba kong nasaan ang mga kasama namin kanina.
""You love the one named Ashra, but why do you suddenly love Alina?" May hinanakit kong tanong.
Sa tagal kong naririnig at sa tagal kong nasaktan dahil kay Ashra ay bakit biglang ang Pinsan ko na? Bakit biglang ang pinsan kong kararating lang dito ngayon ang gusto niya?
"May mga bagay na mahirap ipaliwanag, Sunny. Bata ka pa, you--" tumingin ako sa kanya, kaya napatigil siya sa sasabihin.
I saw the shock in his eyes when he saw that I was crying. I showed him that I was crying because of him, not like I always do na laging pinipigilan ang luha at tumatalikod para maitago ang luhang galing sa mga mata mo. Nanlalabo na ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya.
"Wes, Ipaliwanag mo!" Bulyaw ko sa kanya. Nag iwas siya muli ng tingin kaya napapikit ako. "Kahit mahirap intindihin, iintindihin ko basta ipaliwanag mo! Kasi, Wes, gulong gulo na ako!" Hindi ko maiwasang humikbi.
"Simula noon alam kong may mahal kang iba, at yun ay si Ashra! Pero ngayon, sasabihin mong si Alina ang gusto mo? Si Alina na kakarating lang? Si Alina na pinsan ko?" Tuloy tuloy ang pag tulo ng luha ko.
"Sunny, bata ka pa--"
"Bulsh*t!" Napapikit ako nang hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil sa rason niya. "Magkaedad lang kami ni Alina, Wes!" Dahil sa sinabi ko ay hindi na siya nagsalita pa.
"Kong kaya mo palang magmahal ng iba, bakit hindi ako!?" Bulyaw ko sa kanya.
Sinuntok ko ang dibdib niya kahit alam kong hindi siya masasaktan. "Bakit hindi ako?" Nanghina na ako at napaupo, narinig ko rin ang pagkabasag ng boses ko.
I can't understand him! But even so, I still love him. Even though he hurts me, I still love him. I don't want to, but I still love him.
Gusto ko ng tumigil, pero paano? Paano kong sa kanya ko lang nararamdaman yung saya na hindi ko mahanap sa iba?
Pagkatapos non ay wala siyang sinabi, umalis siya ng wala man lang sinabi.
Napayakap ako sa unan ko habang tumutulo ang luha. I want to call Dino, gusto kong magsumbong, gusto kong sabihin yung nararamdaman ko ngayon, gusto kong umiiyak sa kanya, pero alam kong hindi pwede.
I was scared, I was scared to tell him how much I was hurting right now. I was afraid that while I was telling him that I was hurting I would hurt him too.
Kanina pa ako kinakatok ni Ate Hally at Racey pero hindi ako lumalabas. Kinuha ko rin ang extrang susi para sa kwarto ko para hindi sila makapasok.
Alam kong sa ngayon ay alam na ni Kuya Grayson. Alam na niyang nasasaktan na ako sa pagmamahal ko kay Wesley. At natatakot akong pagbawalan niya ako sa nararamdaman ko kay Wesley at siya na mismo ang maglayo kay Wesley sa akin.
"Sunny, open the door." Ate Hally said na sinundan ng maraming katok.
"Sunny! Pag di mo to binuksan, sisirain ko to!" Bulyaw ni Racey sa labas.
"I want to be alone! Pabayaan niyo muna ako!" Sigaw ko.
Dahil wala na akong marinig na katok ay napabuntong hininga ako. I was about to close my eyes, but suddenly, my phone rang.
Irita ko iyong kinuha, papatayin ko na sana ang phone ko, pero natigilan ako. Napaupo pa ako sa gulat habang nakatitig sa phone, It's Dino.
Mabagal kong sinagot iyon at mabagal ding nilagay sa tenga.
"Are you ok?" Napapikit ako. Gusto kong sabihing hindi, pero hindi pwede. Masasaktan ko nanaman siya.
Kaya nga siya pumunta don para kalimutan ako, tapos ngayon, sasabihin kong hindi ako ok?
"Oo naman." Sinubukan kong ayosin ang boses ko.
"Liar!" Napabuntong hininga ako.
"Ayos nga lang ako. Maganda ba diyan?" Pinasigla ko ang boses ko.
"Stop pretending, Sunny! Tinawagan ako ni Ate Hally, sinabi niya ang nangyare." Sambit niya.
Nagsisi tuloy ako na hindi sinabi kay Ate Hally ang tungkol sa nangyare bago siya umalis. Akala niya lang ay pinapunta siya ng papa niya para mag aral don.
"Ang sabi ko, ayos lang ako!" Bulyaw ko pero kalaunan ay sinundan ng hikbi. "Ayos lang ako." Sambit ko ulit habang tumutulo nanaman ang luha. Rinig na rinig sa boses ko ang pag iyak ko.
Ilang segundo siyang natahimik. Yun ang sinasabi ko, eh, kaya ayokong sabihin sa kanya, masasaktan ko din siya.
"Ngayon ako nagsising pumunta dito." Umiling ako kahit hindi niya nakikita.
"Din--" pinutol niya ang sasabihin ko.
"Gusto ko na tuloy umuwi." Sambit niya ng mahina.
"No, hindi diyan ka lang, sabing ayos lang ako!" Bulyaw ko ulit.
Sinong niloko ko? Sinasabi kong ayos lang ako kahit rinig na rinig sa boses at hikbi ko dahil sa pag-iyak.
"Su--" umiling ulit ako kahit di niya kita.
"Please, diyan ka lang." Mahinang sambit ko. Narinig ko ang buntong hininga niya.
"Kong gusto mong dito lang ako, please, wag mong hayaang saktan ka niya." Huling sambit niya.
Simula palang alam ko ng masasaktan na ako. Simula palang alam kong bata lang ang tingin niya sa akin, kaya nga ako nagpursiging matuto sa mga pagpapaganda, eh. Kaya nga ako nag bago, dahil sa kanya.
Pansin ko ang titig ni Ate Hally sa akin habang nag-aayos. Nagulat siguro nang sabihin kong gusto kong mag bar.
"Ilang araw kang school at bahay lang, ayos ka lang ba talaga?" Tanong niya.
Of course, tatanungin niya kong talaga bang ok na ako. Parang kasing walang nangyare, nakakangiti na ulit ako.
Wala naman akong magagawa kundi ngumiti kahit nasasaktan, ayokong maging mahina.
"Ate." Sambit ko habang nagsusuklay, nakatingin na ako ngayon sa kanya mula sa salamin.
"Naalala mo yong sinabi mo?" Sambit ko.
Kumunot ang noo niya at nag-isip. Napangiti ako dahil hindi niya yun maalala.
"Hindi minamadali ang lahat. I should learn to wait." Sambit ko.
Napabuntong hininga siya.
"Sunny--" pinutol ko siya.
"I should learn to wait. Ano naman kong may gusto siyang iba? Idi maghihintay ulit ako, hanggang sa matapos siya sa pagmamahal ng iba." Sambit ko.
"Sunny, kong masakit na, you should also learn to let go, wag mong ipilit kong may iba talagang mahal. Baka sa paghihintay mo, malaman mo sa huli na wala ka palang hinihintay."
Umiling ako. "Gusto ko paring subukan. Gusto ko paring maghintay. Paano ko siya bibitawan kong ayaw ng puso ko?"