He made me sits in a chair in the front of the soccer field. I would have asked why he was here, but he knelt down to look at my foot. I held my breath when he touched my foot.
Because I was wearing heels, my foot was really bruised, because of what happened earlier.
"Namamaga" sambit niya. Napanguso ako at sinulyapan ang paa kong hawak niya, tama nga siya, namumula na.
"Pupunta nalang ako sa clinic." Sambit ko. Inangat niya ang tingin sa akin at tumango.
"Samahan na kita, kaya mong maglakad?" Tanong niya. Hindi ako sumagot, sinubukan ko lang tumayo at maglakad. Nakakaya ko naman pero masakit talaga.
Nang makita ang akong nahihirapang maglakad ay halos mawalan ako ng hinga dahil sa bigla niya akong binuhat. Binuhat niya ako na parang kinakasal. Mabilis kong nilagay ang dalawang kamay ko sa batok niya para hindi mahulog.
Himawakan niya ng mariin ang dress na suot ko para hindi ako masilipan, hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya.
Kinagat ko ang labi ko at tumitig sa kanya, Ang mahahaba niyang pilik mata at ay tamang tama sa mata niya. Kitang kita ko din kong gaano kapula ang labi niya at kaperpekto ang mga panga niya.
Hindi na bago sa akin ang makakita ng gwapo, pero may iba pag sa kanya ako tumitigin. Nagkakagulo ang mga paru-paru sa tiyan ko na para bang nag fifiesta.
"Sunny, Wag kang tumitig." Napanguso ako at umiwas.
Parang walang nangyare. Parang hindi niya ako sinabihan ng mga masasakit na salita noong gabing yon.
"Don't be so gwapo para hindi kita titigan." Sabay irap ko at sinandal nalang ang ulo sa dibdib niya at pumikit.
Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko, parang napawi lahat ang lungkot  sa nangyare noong gabing yon.
Sarap na sarap ako sa pagsandal sa kanya nang may marinig akong nagsalita.
"Ah, Miss." namula ako nang mapansing nasa loob na kami ng clinic. Inangat ko ang ulo ko para tignan si Wes, naabutan ko siyang nakataas ang kilay habang nakatingin sa akin.
Dahan dahan kong tinanggal ang kamay kong nakapulupot sa leeg niya.
Chineck ng nurse and paa ko at sinabing kailangan ko muna iyong irelax at wag muna akong gumamit ng heel.
Tumatango tango nalang ako sa kanya kahit na ang mata ko ay na kay Wes na nakaupo ngayon sa labas, may salamin kasi sa pintuan kaya kitang kita ko siya sa labas na nakaupo.
Napa aray ako nang biglang hawakan ng nurse ang namumulang paa ko, tinignan ko siya nang masama.
"Ms, naiintindihan mo ba ang sinasabi ko? Boyfriend mo? Makatingin ka parang may kukuha sa kanya." Sabay irap sa akin ng nurse.
What? Did she irap irap me? 
Hindi niya inalintana ang masama kong titig at tinalikuran lang ako. Medyo maayos ayos na rin ang paa ko, kaya kahit naiinis nag thank u ako.
Habang nakatingin sa kanya, saka ko lang mapansin na ang bata pa niya para maging nurse. Wait.
"Are you really a nurse?" Gulat na sambit ko. Familliar siya. Hindi pa ako nakakapunta dito sa clinic, ngayon palang... pero sigurado na akong nakita ko na siya.
"I'm 3rd year college student." Kumunot ang noo ko.
Anong ginagawa ng isang 3rd year college dito sa clinic? 
"I'm asking if you are really a nurse?" Tanong ko ulit.
Humarap siya at umirap sa akin.
"Future nurse. Pinakiusapan lang ako ng totoong nurse dito, kasi may emergency sa kanila. Wag kang mag alala, kahit future palang ako, may alam na ako." She said.
So, student palang talaga siya? Tama! nakikita ko siya sa campus na palaging mag isa.
"Ok" sambit ko nalang. 
"Umalis ka na, hindi naman na gaanong namamaga." Sambit niya kaya tumango ako.
"Hmm, can I have a favor?" Malambing na sambit ko. Ngumiwi siya sa akin dahil doon.
"Kanina lang ang sungit, bakit ngayon malambing? Ano yon?" Tanong niya habang may sinusulat na kong ano.
"Pakitawag si Wes." Sabay nguso kay Wes sa labas na may hawak na phone.
Tumaas ang kilay niya at tumayo sa kinauupuan.
"Kaya mo naman na mag lakad, hindi naman na namumula." Sambit niya at tinignan ang paa ko.
"Sige na! Tawagin mo siya." Umirap siya at sinunod ako.
Pagkapasok ni Wesley ay nag kunwari akong masakit pa ang paa. Narinig ko ang singhab ni Future nurse.
"Wes, can you carry me again, masakit pa kasi. The nurse also said that I need to relax it." Malambing na sambit ko.
Tumingin si Wes sa future nurse na para bang hinihintay ang sasabihin. Palihim ko siyang tinignan ng masama.
"Oo, kailangan niyang irelax, pero sa tingin ko kaya naman na ni---" pinutol ko siya at ngumiti ako ng napaka tamis.
"Thank you, Nurse. Wes, let's go."
Ngumiti ako nang lumapit siya sa akin. Binuhat niya ulit ako gayaga nang dati. Aalis na sana kami nang mapansin ang natatawa at umiiling iling na si Future Nurse, inirapan ko nalang.
Akala ko naniwala siya pero nang makalayo kami nang kunti ay nagsalita siya.
"Pagbibigyan lang kita ngayon sa laro mo. Sunod na klase mo?" Masungit niyang sambit kaya napanguso ako.
Pagkatapos niya akong ihatid ay umalis na agad siya. Hindi ko man lang natanong kong bakit siya andito. Anong ginawa niya dito?
"Look, who's here." Napairao ako nang marinig ang boses na yon.
"Ano nanaman?" Sambit ko.
Kong akala nila, papalagpasin ko ang ginawa niya.... nagkakamali sila. Hindi ako naging si Sunny para magpa api. How dare them to do that to me. Mayaman sila, oo, pero malayong mas mayaman parin kami, alam nila yon pero ang lakas parin ng loob nila.
"Masakit ba?" Tanong ni Sindy sabay tawa.
Ngumiti ako sa kanila kaya tinignan nila ako ng masama.
"Btw, thank you, ha." Kita ko sa mata nila na naguguluhan sila.
"Baliw ka na ba!" Nangingitngit na sambit ni Sarah.
"I just want to say thank you kasi dahil sa ginawa niyo, binuhat ako ng taong gusto ko. At sorry---" tumigil ako at someryoso ang tingin. "Sorry kong pag uwi niyo mamaya ay may problema na ang mga companya ng pamilya niyo." 
Nakita ko ang takot sa mukha ni Sindy. Tumayo ako at hinarap sila. 
"Mali kayo ng binangga, isang tawag lang kay daddy at kuya magkakaproblema na ang companya niyo, kaya wag niyo akong susubukan." I know, matagal ko ng hindi ginagawa yon pero subra ang ginawa nila kanina.
After I said that, I called Kuya right in front of them. Both of them are pale now, kaya napairap ako at bumalik sa pagkakaupo. Haist, wag na nga, they were looked pitiful and there's something good happened naman because of what they did, so hayaan mo na.
Parang ang haba ng oras sa araw na yon. Dalawa nalang ang natitirang subject ko pero parang ang tagal natapos.
Pagkalabas ko, medyo madilim na.... magkasama na kami ngayon ni Racey at katatapos lang niyang tawagan si Manong para sunduin kami.
Dahil medyo dumidilim na nagpasya kami ni Racey na pumunta na sa Waiting shed sa labas para mas madali kaming makita ni manong.
Naglakad kami papunta don pero hindi ako nakatingin sa harap dahil busy ako sa pagtingin tingin sa facebook nang biglang pumito si Racey.... na para bang may nakita siyang hindi kapani paniwala.
"Ano yon?" Tanong ko sa kanya.
Nakita ko siyang umiling uling at ngumiti.
"Hindi ko alam na mabilis pala si Kuya Wes, sa babae." Sambit niya habang nakatitig sa unahan
Sinundan ko ang kong nasaan ang tingin niya. Literal na napatigil ako. Hindi ako makagalaw at nanikip ang dibdib ko. Hindi ko na rin napigilan ang mga luhang pumatak sa mga mata ko. 
"Sunny? Are you damn crying?" Pansin ko ang seryosong tinig ni Racey sa akin. 
Umiling ako kahit kitang kita ang patuloy na pumapatak sa mga mata ko. Hindi ko mapigilan ang pagpatak nito kahit gusto ko,  hindi tulad noon na kaya ko pang pigilan kahit kunti.
Sabi niya sa akin, may mahal siyang iba. Ilang ulit niya yong sinabi sa akin. Sabi niya hindi niya ako magagawang mahalin dahil may mahal siyang iba. Kahit hindi ko tanungin alam kong si Ashra ang tinutukoy niya. 
Pero, bakit?
Bakit niya kayakap ngayon si Alina? Bakit ibang babae ang kayakap niya?