Chapter 5: Malas
SINJI'S POV:
--
MULA nang makilala ko si Ernaline lagi na kaming magkasama sa loob o sa labas man ng school. I had already met her brother and I was so surprised that she had a handsome brother.
"Wala ba talagang girlfriend ang Kuya mo?"
Kasalukuyan kaming nasa garden nang bahay nina Ernaline at naisipan kong dito na lang tumambay kaysa makipagkulitan sa mga tao sa HuPoFEL. Minsan nakakasawa rin pala ang mga mukha nila kahit na napapalibutan ako ng mga gwapo araw-araw. Syempre hindi ko ipagpapalit si Senri pero, it's been a week since I last talked to him. Masyado na rin siyang busy at lagi siyang kasama ni Kuya Luther outside the country.
"Hindi ko alam. Wala namang pinapakilala na babae si Kuya sa amin."
"Pakilala mo ako tapos ako na mangliligaw."
"Baliw. Mula nang akuin niya ang pagmamanage ng Montenegro Empire wala nang social life si Kuya, hindi rin naman kasi ako interesado sa business,"
"Bakit business management kinuha mo?"
"'Yon ang gusto ni Daddy. Pangarap kong maging performer Sin but I am too ashamed to go outside of my shell and show my talent."
I leaned at the table as I looked at her. Minsan naaawa ako sa babaeng ito, nasa kanya na ang lahat pero sa mga mata niya meron pa ring kulang. Being a performer is one of the hardest things you can imagine, pero iba ang pakiramdam kapag nasa entablado ka at may mga taong nakasuporta sayo. Hindi pa naman ako nakakasalamuha ng mga artista pero ayon sa obserbasyon ko mahirap ang umarte sa harap ng camera pero sa likod non hindi ka pala totoong masaya.
"Kung ganyan ang mind set mo bibigwasan kita. Bakit hindi mo subukan sa CDC Entertainment? They are one of the best entertainments in town, right?"
"Siguro pagkatapos nating grumaduate magti-take risk ako or baka maging taong bahay na lang ako. I really love writing songs and it gives me peace when my mind is at ease."
"Ikaw din, sayang ang talent,"
Kung anu-ano lang ang pinag-usapan namin ni Ernaline hanggang sa nagpasya akong umuwi. Pagkababa ko mula sa taxi, natanaw ko ang pigura ni Senri na naghihintay sa bukana ng building kung saan nagtatago ang HuPoFEL. Kumunot ang noo ko nang makitang malamig ang titig na ipinupukol sa akin ni Senri nang makalapit ako sa kanyang kinatatayuan.
"Where have you been?"
Napaatras ako nang wala sa oras kasi ako dapat ang magtatanong sa kanya. Nakahanda na 'yong speech ko tapos uunahan niya ako?
"Sa bahay nang kaibigan ko, bakit?"
"Didn't you hear the news?"
"What news?"
"HuPoFEL was taking care a snake inside its haven. Aqueros decided to lockdown this building and no one allowed to go outside the premises."
"Kailan ipinatupad 'yan?"
"Earlier while you are away. Get inside, Aqueros is looking for you."
Naunang tumalikod si Senri sa akin at pumasok na siya nang building. Napakagandang bungad naman 'yon sa akin. Minsan lang akong gumala tapos ganito pa ang madadatnan ko? Ang heavy naman teh! Busangot na sumunod ako kay Senri hanggang sa makarating kami sa Intel Department kung saan naroon ang Elite Members, nagkukumpulan sila sa harap nang computer.
"It takes time to fix this system, Aqueros. I just started to build a strong system for our building," Rinig kong wika ni Rent pagkapasok ko nang pinto.
Inilapag ko sa isang sofa ang dala kong bag bago lumapit sa pinagkukumpulan nila. Tumayo ako sa tabi ni Kuya Luther na matamang nakatitig sa computer ni Rent na may nakasulat na numero at letra na hindi ko maintindihan.
"Anong nangyari?"
"Someone tried to hack Rent's system and they wanted to take our identity to use for their scheme."
"Delikado ba 'yon?"
Lumingon sa akin si Kuya Luther; I saw a black mark under his eyes and I think he's lacking his sleep again. Ilang beses ko na siyang pinagsabihan na huwag magsubsob sa trabaho pero ginagawa niya pa rin. Jetlag ata yon.
"Yeah, all of my access in underground society, I entrusted it to Rent."
Binalingan ko si Rent na abala sa pagtipa nang keyboard sa kanyang computer. Ang bilis nang mga daliri na parang may hinahabol na dead line tapos madaming windows ang nagbubukas sa screen nang laptop ni Rent.
"Patay ka, Rent."
"Oo nga, pre. Lagot ka ni Boss."
Nagkatinginan kami nang lalaking ngayon ko lang nakita kaya inismiran ko ito.
"At sino ka naman?"
"Thunder Clyborne Dierkshied, Maam. You can call me baby if you want."
"Kadiri ka naman."
Napasinghap ang lalaki at napahawak sa kanyang dibdib na parang may tumarak na kutsilyo doon.
"Ang sakit mo namang magsalita, ako na nga nagbu-volunteer bilang bebe mo tapos sasabihan mo lang akong kadiri? Hustisya naman!"
"Kadiri ka naman talaga Thud at isa pa hindi ka papatulan ni Sinji dahil patay na patay 'yan kay Senri."
Sabay kaming napalingon ni Thunder kay Gun na kakapasok pa lang kung saan kami nagkukumpulan. May dala itong folder na agad binigay kay Kuya pero hindi na ako nag-usisa kung ano ang laman non.
"Awts. May nauna na pala, sayang naman basted na naman pala ako."
Inakbayan ni Thud si Senri at kinausap. "Pwede bang akin na lang siya, pre?"
"Tss quit it! Ask her if you want to court her not me."
Para akong pinagsakluban nang langit at lupa. Bumibigat na ang paghinga ko. Wala talagang pakialam sa akin ang lalaking ito!
"Paano ba 'yan, Maam Sinji. Okay lang naman pala kay Senri na ligawan kita."
Tinabig ko ang mukha ni Thud na akmang yayakapin ako at hinarap si Senri.
"So, ipamimigay mo ako sa iba? Kung yan ang gusto mo madali akong kausap. I hate you!"
Padabog na tinalikuran ko sila at nilapitan ang sofa kung saan naroon ang bag ko at hinablot yon bago ako lumabas sa kwartong 'yon. Tinahak ko ang hallway kung saan naroon ang opisina ni Kuya at pabalibag na binuksan ko ang pinto. Tinungo ko ang secret door na natuklasan ko noong mag-room tour ako sa office ni Kuya. Pumasok ako doon at padapang humiga sa kama at doon umiyak. Ganun ba talaga ang mga lalaki? Ang dali lang nilang ipamigay ang tulad kong maganda lang naman? Kahit hindi ako gaanong sexy at may kataasan may damdamin din naman ako. It really hurts kaya.
Gwapo naman si Thud pero hindi ko trip ang hulma nang utak ng lalaking 'yon. Mukha siyang babaero! Unlike kay Senri na mukha lang inosente pero mapanakit ang gagu! Nakarinig na lang ako nang emergency tone at tuluyang na lockdown ang HuPoFEL. Wala naman akong pakialam kung makulong ako dito habang buhay. Sanay na ako sa madilim na lugar at ako lang ang mag-isa.
Inaasahan ko na na masasaktan lang ako kapag nagmahal ako pero nang makita ko si Senri nawala lahat ng ipinangako ko sa sarili ko noon na hinding-hindi ako magmamahal ng opposite sex. Okay lang naman sa akin kung tumanda akong dalaga. Bumangon ako mula sa kama at kinapa ang bag ko bago ko kinuha ang phone ko at tinawagan ang taong matagal ko ng hindi nakakausap.
"Moshi moshi,"
"Sav," umatungal ako nang iyak na parang bata sa babaeng kausap ko sa kabilang linya.
"What happen?"
"Mapanakit si Senri."
"Who is that?"
"Letse ka! Ang tagal ko nang kinuwento 'yon sayo tapos tatanungin mo kung sino?"
"Ow. Sorry, I forgot. What happened?"
"Pinamimigay niya lang naman ako sa ibang lalaki. Ang sakit kaya!"
"Bakit? Meron bang kayo?"
Para akong sinampal nang sampung beses. She is Saviel Hyuga; she's my best friend, and we are like sisters, not by blood but by brain. We have the same disastrous attitude, but sometimes she's a savage like what she did to me right now.
"Aray, mars. Mas masakit pa ang sinabi mo kaysa sa ipamigay ako ni Senri sa ibang lalaki,"
Humagalpak nang tawa si Saviel sa kabilang linya.
"Bullseye ba? Alam mo kasi mars, bago ka umatungal sa akin na parang kalabaw siguraduhin mo muna na may label kayo ha?"
"Feeling mo naman expert ka, eh wala ka nga ring jowa!"
"Awts. Pain, pighati."
"Arte mo!"
Nawala ang lungkot ko dahil sa kabaliwan nang babaeng ito. Makapagrequest nga kay Kuya nang misyon minsan para naman mapuntahan ko ang babaeng ito sa Japan. Patago lang kasi ang pag-uusap naming dalawa sa telepono dahil sobrang istrikto sa lugar nila. Kawawa rin ang babaeng ito, mai-reto nga kay Kuya Luther para naman may lovelife ang oh-so-loving-and-supportive-bestfriend ko. Feeling ko bagay sila ni Kuya Luther kaso naalala ko hindi niya pala alam na may kapatid ako.
Next time ko na lang sasabihin kapag nagkita kami nang personal. Hanggang sa nakatulugan kong bukas ang telepono at nagkakagulo na pala sa labas kung saan ako nagtatago. May engkwentro na palang nangyayari sa loob nang HuPoFEL.
BUSANGOT ang mukha ko habang papasok ako sa eskwelahan. Pinagalitan lang naman ako ni Kuya dahil hindi raw nila ako mahanap noong oras na may maganap na engkwentro sa lugar kung saan kami namamalagi. Hindi nila alam natutulog lang ako sa secret room na meron ang opisina ni Kuya. Walang access si Rent doon kaya hindi niya nakita sa CCTV kung saan ako pumunta. Ang huling nakarecord doon ay ang umiiyak kong mukha na dumadaan sa hallway and the rest was history. Kasalanan ni Senri kung bakit ganito ako ngayon. Dahil sa kanya napagalitan ako ni Kuya. Nawala ang pinakamamahal na building nang HuPoFEL. Kaya ngayon nagpasya si Kuya na lumipat kami sa panibagong lugar na matatagpuan sa isang bundok. Isang hideout na nagtatago sa masukal na gubat na ang tanging makakapasok lamang ay ang myembro nang HuPoFEL. That mountain is one of my brother's properties. Bakit pa ako magugulat? Sa sobrang yaman at diskarte ni Kuya Luther baka pati buong mundo ay mabili na niya sa lawak nang negosyo na meron siya.
"Why your faces look so crumpled?"
Nilagpasan ko si Senri na nakasandal sa hamba nang hagdan habang magkasalikop ang kanyang braso sa ibabaw nang dibdib niya. Umaalingasaw ang sex appeal ni Senri pero galit ako sa kanya. Period! Inihit ako nang ubo ng hilahin ni Senri ang likuran ng damit ko dahilan para mapatigil ako sa paglalakad.
"Ano bang problema mo?"
"Why are you ignoring me?"
Ang sarap kausap nang gagung ito at ang sarap niya ring bigwasan sa ngala-ngala.
"Excuse me? Do I know you?"
Senri's eyebrows furrowed because of what I said. He didn't answer my questions so am I. Patigasan na ito nang bungo, kahit gwapo siya hindi siya uubra sa akin kahit na gusto kong lumambitin sa namimintog niyang mga muscle - Inamo ka Sinji!
I cleared my throat as I looked at him.
"Kung wala ka nang sasabihin aalis na ako! Ang aga-aga binubwisit mo ako hindi naman kita kilala."
I turn my back at him as I continue walking. Nang makaliko ako sa hallway kung saan naroon ang room ko halos manghina ang tuhod ko sa sobrang kaba at kilig.
Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at napasandal sa pader. "Pesteng yawa ka Sinji, bakit ang rupok mo sa lalaking 'yon? Tandaan mo galit ka sa kanya at kailangan mong magpakipo minsan. Hindi sa lahat nang oras ikaw ang maghahabol sa atensyon niya!"
Habang kausap ko ang sarili ko, hindi ko namalayan na may nakatayo na pala sa likuran ko.
"What are you doing?"
"Potangina!"
Napaigtad ako dahil sa gulat ng bumulaga sa akin ang mukha ni Thunder Clyborne o mas kilala bilang Thud.
"Anong ginagawa mo dito?"
Napapikit ako sa inis. Bakit ba lagi na lang tanong ang ibinabalik ko sa mga taong nagtatanong din sa akin? Mamalasin ata ako ngayong araw, ramdam ko na. Thud shrugged his shoulder as he slipped his hands in his pocket.
"Nothing I just wanted to see you,"
Kumabog bigla ang puso ko sa sinabi ni Thud. Bakit naman gusto niya akong makita? Saka ko lang napansin na iba ang uniform na suot niya tulad ni Rent.
"Anyway, why you are wearing a uniform look like Rent? Nagtatrabaho ka rin dito?"
Sumilay ang ngiti sa labi ni Thud bago siya nagsimulang maglakad palapit sa akin hanggang sa macorner niya ako sa pader. Napapikit ako nang lumagapak sa gilid nang mukha ko ang palad ni Thud na ngayon ay nakalapat na sa pader para hindi ako makaalis kung sakali.
"I just borrow it on Boss's office. I don't have any business here but when I saw you, you are already my business."
Laglag ang panga ko sa sinabi niya. Ka-edaran niya lang si Dezrail na mas bata sa akin nang isang taon. Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Thud and he is giving me a headache. I was about to push him away from me when someone grabbed his neck at pinned him on that someone's body.
"Quit fooling around Clyborne, give me back my clothes."
It was Rent.
His serious face never falters even though he is mad because of what Thud did. Stolen someone's property is annoying, especially when that someone named Thunder Clyborne Dierkshied.
"Fuck, Rent get off me!"
"Tss strip!"
"What? Are you out of your mind?"
"You stole my uniform idiot and I have class at Sinji's room so give me that."
Thud pouted in front of Rent as he released him and started stripping Rent's uniform.
"Hoy, maghuhubad ka talaga dito?" Lumingon sa akin si Thud at Rent nang makabawi ako sa gulat mula sa mga pinagsasasabi ni Thud sa akin kanina.
"Why not? It's a free country."
Literal na napanganga ako nang tuluyang mahubad ni Thud ang blazer at long sleeve ni Rent bago ito ibinigay ni Thud kay Rent. Halos maglaway rin ang ibang estudyante na dumadaan sa gawi namin nang makita ang patpating katawan ni Thud. Sigurado ako na kapag umabot ng twenties si Thud mas gaganda pa ang katawan niya - Sinji tandaan kay Senri ka pa rin kaso galit ka nga pala sa lalaking iyon. Tanging pantalon na lang ang natirang suot ni Thud habang nakatingin kay Rent.
"Satisfied?"
Rent turned his back on his us holding his uniform without taking a glance. Napakamot na lang nang batok si Thud bago niya ako nilingon.
"Sometimes I wanted to smack his face and bath his blood on him. He's a fucking jerk."
"Wow. So inosente ka kung ganun? Bakit mo kinuha ang uniform ni Rent?"
"Out of boredom?" Napabuga na lang ako ng hangin dahil sa trip ni Thud.
Nakita ko si Gun na kakarating lang at mukhang may hinahanap dahil palinga-linga ito sa mga classroom na madadaanan niya. Nang makita niya kami ni Thud ay ngumisi ang lalaki at nagmamadaling lumapit sa amin.
"So how was it?" Bungad ni Gun nang makalapit sa amin at si Thud agad ang kinausap.
"Boring. Wala na bang mas exciting pre? Panget kabonding ni Rent."
Inakbayan ni Gun si Thud bago ito hinila palayo sa akin.
"Walang kwenta talaga. Tara na nga at maghanap nang bagong mabibiktima at saka magbihis ka muna, feeling mo naman ang ganda nang katawan mo?"
"Gagu! Tara sa office ni Boss. May nakita akong branded na suit doon,"
Napapailing na lang ako habang sinusundan nang tingin ang papalayong pigura ni Gun at Thud. Pumihit na rin ako papunta sa room ko dahil magsisimula na ang klase. Minsan talaga naiisip ko kung saan nakukuha ni Kuya ang mga tauhan niya? Karamihan sa kanila kung hindi bato ay mga siraulo naman. May mga kanya-kanyang personality split ang mga tauhan ni Kuya at ang iba ay mas focus sa negosyo. May tinatawag na Elite members si Kuya at hindi ko pa nakikilala ang mga 'yon except kay Senri na isa sa Elite members. I requested my brother to include me in his Elite members and he said it's impossible for me to fit in if I am lacking all the knowledge about the mafia and syndicate.
Fast learner naman ako kaya keri lang kaso ang sabi ni Kuya kailangan kong dumaan sa madugong training kung gusto ko talagang makapasok bilang Elite Members pero sa isang kondisyon, si Kuya Luther mismo ang magti-training sa akin na agad kong tinanggihan. Buong maghapon lang akong lutang habang si Ernaline ay tutok sa klase. Mas pinili kong makatani si Ernaline kaysa sa mga mayayamang estudyante na kasama namin na puro hangin lang ang laman nang utak. My brother didn't tell anyone that I am his sister and no one tells the students that my brother is the real owner of this school. Ang alam lang nila ay isa sa mga investors nang school si Kuya and walang nakakakilala sa owner except the HuPoFEL members, of course.
Matapos ang klase, nagpasya kami ni Ernaline na tumambay sa green house dito sa loob ng school. Bitbit ang gitara ni Ernaline, gumagawa na naman siya nang kanta na sa bawat araw ay iba't-ibang liriko at ritmo ang naririnig ko and it feels so relax when Ernaline started singing.
"Bakit hindi ata mapinta ang mukha mo?"
Humiga ako sa carpet kung saan kami nakaupo kanina habang si Ernaline ay nakasandal lang sa katawan nang puno at ang gitara niya ay nakapatong sa kanyang hita. Regalo daw yon nang kanyang Kuya na si Reiden Grei Montenegro.
"May mga masasamang espirito kasi ang nakapalibot sa akin nitong umaga kaya nagkanda-malas ang buhay ko ngayon,"
"Malapit na ang festival nang school pupunta ka ba?"
"Festival? Ano 'yon?"
"School anniversary. Ang taon at araw kung kailan inilunsad ang paaralang ito."
"Parang gusto ko 'yan, kailan ba?"
"Next week. Busy na nga ang mga clubs sa gagawin nilang booth at fund raising. Every year kasi ay gumagawa kami nang fund raising para sa mga bata sa ampunan na pagmamay-ari nang Bloodfist. Pangalan pa lang delikado na pero makatao naman at matulungin."
Lumambot bigla ang puso ko sa sinabi ni Ernaline. Everyone inside the underground society knows that Bloodfist is one of the dangerous creatures in this world. They didn't know that my brother is not that heartless pero hindi ko pa naman nakikita kung paano magtrabaho si Kuya so I don't know either. Pero sa sinabi ni Ernaline, sigurado ako na marami nang natulungan si Kuya. Sa HuPoFEL pa nga lang madami na ang natulungan niya paano pa kaya sa outside world?
"Bloodfist? Diba sila rin ang may-ari nitong school?"
"Yes. As fas as I know, Bloodfist is one of Montenegro Empire's major investors and other big companies here in the Philippines. Lagi yang napi-feature sa business magazine na nakikita ko sa bahay pero tanging pangalan lang at wala nang ibang detalye."
"Hindi nagpapakilala ang taong 'yon?"
"No. Kaya marami ang nagtataka kung tao ba si Bloodfist o organisasyon lang na binubuo nang mga taong gusto lang tumulong sa mahihirap."
Hindi na ako umimik pa at hinayaan na lang si Ernaline bago ako nagpaalam sa kanya na pupunta muna nang Admin office pero ang totoo ay sa opisina ni Kuya ako tutuloy. Nabanggit kasi ni Rent na pupunta si Kuya ngayon and he wanted me to be there in his office for some important matters; he wanted to talk to me. Liliko na sana ako sa likuran nang Engineering building nang may makita akong dalawang tao na nag uusap kaya napaatras ako bigla at nagtago sa pader kung saan rinig ko silang dalawa.
"I like you, Senri," napalingon ako sa gawi nila pero nanlaki ang mga mata ko nang halikan nang babae si Senri.
"This can't be," natakpan ko ang bibig ko para hindi sila maisturbo nang gantihan ni Senri ang halik nang babae.
That woman is one of the reasons I got bullied. I requested my brother not to expel them because its too much for such an incident like that. Hindi ko akalain na isa palang ahas si Sandoval na umaaligid sa bakuran ko! Pero ang gagung Senri may kalahating landi rin sa katawan. Gusto ko siyang gilitan sa leeg! Naiinis na lumabas ako sa pinagtataguan ko at walang pangundangan na dumaan ako sa likuran ni Senri. Tinulak ko pa ang lalaki dahilan para mapasandal sa pader ang babae.
"Ouch,"
"Maglalandian na lang sa katirikan pa nang araw! Mga uhaw nga naman sa laman, jusko. Maghotel na lang kayo kaysa dito sa school maglandian!"
Sigaw ko habang papalayo sa kanilang dalawa. Rinig ko pang tinawag ni Senri ang pangalan ko pero di ko siya pinansin.
Napakalandi niya!
--