Chapter 4: Bully
SINJI'S POV:
--
TAHIMIK na pumila ako dito sa canteen sa loob nang school. Masasabi ko na okay naman ang pinapasukan ko ngayon unlike sa school ko dati. L.A University is of the prestigious universities in Asia. Hindi ko akalain na makakapundar nang ganitong school si Kuya kasi sa edad niyang twenty two ay may sarili na siyang business. Ang HuPoFEL, Bloodfist Enterprises, Bloodfist Mafia, at ang L.A University. Hindi pa kasali ang investments niya sa Montenegro Empire, Kuruzaki Empire, CDC Entertainment at iba pang naglalakihang kompanya sa loob at labas ng bansa which is ang mga HuPoFEL members lang rin ang nagmamanage nang mga kompanyang nabanggit ko. Natinag ako nang may tumulak sa likuran ko kaya nilingon ko ito. Isang grupo nang mga babae na sa tingin ko ay pito hanggang sampu.
"Bakit kayo nangbabangga? Ang lawak nang canteen natin."
Humalukipkip ang babaeng nasa gitna na sa tingin ko ay leader nila. Mas maganda pa sa kanya ang kaibigan kong nasa Japan!
"Excuse me? What are your connections with Senri and Rent and why they are so close to you?"
Ay ang heavy nang english, kailangan talaga sunod-sunod ang tanong? Mabirahan nga nang pangmalakasang makata ko. Ngumisi ako sa babae at pinagsalikop ko ang mga braso ko sa ibabaw nang dibdib ko at hinarap silang lahat.
"Unang-una Binibini, kilala ko ang mga Ginoong iyong nasambit. Pangalawa, anong pakialam mo kung close kami? Pangatlo, bakit hindi mo muna pantayin ang mukha mo? Sa sobrang kapal ay nagmukha kang clown!"
Nagsinghapan ang mga babaeng nasa likuran niya dahil hindi sila makapaniwala sa sinabi ko.
"You're a trash!"
"Ikaw naman naglalakad na plastik! Hmp." I flip my hair as I turn my back away from them to pick my order. Pero ganun na lang ang gulat ko nang may humawak sa buhok ko at sinabunutan ako.
"You bitch! How dare you act like you are high from us! We are just the same here, studying and do whatever we like!"
"Punyeta!"
Hinawakan ko ang kamay nong babaeng clown para ilayo sa buhok ko kaso mahigpit ang pagkakahawak niya. Gigil na gigil te? As in sumasakit na ang anit ko sa higpit ng pagkakahawak niya. No one interrupted us to remove this clown clinging to me. Maging ang mga alipores niya ay nagchi-cheer lang sa gilid. Kapag naka-alis ako dito sasapatusin ko ang bunganga nilang lahat. Nagulat na lang ako nang may yumakap sa bewang ko at walang hirap na inilayo ako sa babaeng clown. Inayos ko ang nagulo kong buhok para tignan kung sino ang umawat sa amin pero ganun na lang ang pamumutla ko ng tumambad ang seryosong mukha ni Kuya Luther sa akin. Pero ang mas ikinabigla ko nang yumuko ang mga estudyante na parang isang royal family ang dumating para magbigay pugay. Nakaluhod ang isang paa nila sa sahig at ang isang kamay nila ay nakalagay sa kanilang bandang dibdib na parang isang royal guards.
"What is happening here?" Tanong ni Kuya sa mga estudyante pero kahit isa ay walang sumagot at nanatili lamang silang nakayuko.
"Number one rule of this University, violence is prohibited!" Napalingon ako kay Rent na nasa bungad nang pinto nitong canteen kasama si Senri at iba pang lalaki na ngayon ko lang nakita.
Lumapit sa amin si Senri at hinawakan ang buhok ko at sinuklay gamit ang kanyang daliri.
"You okay?" My heart melted because of his gesture. Tuluyan na ngang nahulog ang puso ko kay Senri at hindi ako nagkamali na siya ang piliin kong mahalin.
"Okay lang ako." Wala sa sariling wika ko habang inaayos ni Senri ang buhok ko. Nagulat ako nang may lumapat na tela sa akin nang makita ko ang blazer uniform ni Senri na nakapatong sa balikat ko. Saka ko lang napagtanto na may punit ang damit ko sa bandang dibdib. Nahila siguro nong clown na 'yon kanina nang awatin kami ni Kuya.
"No one dared to explain what happened here?"
Napalingon ako kay Kuya Luther na nasa harapan namin ngayon ni Senri. From his firm body full of authority and his cold eyes that no one dared to look at it.
"It's just a misunderstanding, my Lord,"
Ay taray. Royal highness ka Kuya?
Kuya Luther reverted his gaze to the group who bullied me.
"All of you go to my office and bring all your stuff away from my territory. You all expelled and expect all your family business to fall into bankruptcy!"
Matapos sabihin 'yon ni Kuya Luther ay hinawakan niya ako sa kamay at hinila palabas nang canteen. Nahawi naman ang grupo nina Rent para padaanin kami bago sila sumunod sa amin.
"Kailangan ba talaga na i-expell silang lahat?" Bulong ko kay Senri na nasa tabi ko.
"Your brother saw everything," kumindat pa si Senri sa akin kaya ang Lola mo kinikilig.
'Pisting yawa ka Sinji, kinikilig ka pa kahit nandito ang masungit mong Kuya!'
Pagkarating namin sa office ni Kuya ay nagulat ako nang makita ang loob non. Iba 'yon sa tinatambayan namin nina Rent tuwing vacant time namin. From the grand chandelier hanging on a high center ceiling, his bookshelf and his office table are made of a Narra tree. May nakaukit na HuPoFEL sa gilid nito pero hindi siya gaanong visible. Nagkanya-kanyang pwesto ang mga lalaking kasama namin habang si Kuya naman ay naupo sa kanyang swivel chair. Ako naman ay hinila ni Senri sa isang pinto at pumasok kami roon. Isa yong wardrobe kung saan nagkalat ang business suit ni Kuya at ilang uniforms na pangbabae.
"Aqueros expected it so he already brought you an extra uniform in case of being bullied by other students,"
I frowned on my face because of what Senri said. Kumuha siya nang isang uniform at ibinigay niya sa akin yon bago ako hinila muli sa isang sulok kung saan may salamin at binuksan yon ni Senri. Tumambad sa akin ang magarang comfort room.
"You can change your uniform here. Call me if you need anything, I'll go back."
Tumango na lang ako kay Senri bago ako pumasok sa comfort room para magpalit nang damit. Napakawild pala nang mga student dito at buti na lang dumating sina Kuya, baka nakalbo na ako kung hindi nila inawat ang away kanina. Kawawa naman 'yong mga na-expel kaso wala nga pala akong pakialam sa kanila kasi sila naman 'yong nauna. Mas maganda pa rin ako kaysa sa mukhang clown na 'yon at isa pa sa akin lang si Senri!
'Ang landi mo gurl!'
Humagikhik na lumabas ako mula sa comfort room pero napaatras ako nang sumalubong sa akin ang nakangiting mukha ni Senri.
"Akala ko ba bumalik ka na doon?"
"Your brother tells me to accompany you. Baka raw kasi mawala ka dito sa loob nang office niya."
"Ang O.A naman ni Kuya."
"He's just protecting you."
Magkasabay na bumalik kami ni Senri sa office ni Kuya at nadatnan namin 'yong mga babae na nakaluhod sa harapan ni Kuya Luther, they are crying like hell.
"We can do anything so please let us continue to study here," pagmamaka-awa nong mukhang clown pero hindi siya pinansin ni Kuya.
"Miss Sandoval, even if you cried your blood out my decision is final! Bring your stuff and leave my sight also bring your henchman."
Umiiyak na lumabas nang office 'yong mga babaeng nang away sa akin. Nilingon pa ako nong Sandoval na tinawag ni Kuya pero binigyan ko lang siya nang dirty finger.
"And you young lady, eat your food."
I winced in surprise when Kuya Luther flicked my forehead using his forefinger. Hawak ang nasaktan kong noo, sumunod ako kay Kuya sa pantry kung saan naroon ang mga lalaking kasama niya nag nagsisimula nang kumain. I even saw Dezrail holding a spatula while busy cooking in front of the gastove. Pinaghila rin ako ni Senri nang upuan sa tabi ni Rent na tahimik na kumakain. Ano naman kaya ang pakay nang mga ito dito sa school lalong-lalo na si Kuya Luther? Kaso naalala ko siya pala ang may-ari nang school. Oh well papel, kakain na lang ako kaysa ma stress ang ilong kong muntikang madislocate lalo. Hindi ko pa pala napapacheck-up ang ilong. God, baka lumagapak lalo ang aking nose at baka hindi na ako mahalin ni Senri.
AFTER that incident happened with Sandoval, no one dared to bully me because they fear my brother, but no one knows I am related to Luther Aqueros Bloodfist. My identity is hidden in public just like what my brothers want. Ayaw niya sa lahat ay 'yong ginugulo ang tahimik naming buhay galing sa mga pampublikong tao. My brother is a private person all he can do is to deal with some business matters, if you want to talk to him about something not related to a business you will be thrown away outside his office. Unti-unti ko na ring nauunawaan ang mundo na meron ang kapatid ko at unti-unti ko na ring nagugustuhan ang takbo sa loob nang HuPoFEL. Nakahilata lang ako sa kama kung saan ako nakahiga nang bumukas ang pinto at iniluwa nun si Senri.
"It's time to go to your class, Sin,"
"Kailan ko kaya maririnig na tatawagin mo akong baby, darling, babes, mahal or whatsoever?"
Senri giggle because of what I said. "Do you want to call by those names? Just tell me."
Bumangon ako mula sa kama hindi alintana ang suot kong nightie. Sanay na rin naman ang mga lalaki dito lung rumampa ako na ganito lang ang itsura ko. Lumapit si Senri sa kama kung saan ako nakaupo nang mapansin kong may tinutulak siyang trolley.
"Kahit naman sabihin ko 'yon alam kung susundin mo. Gusto ko 'yong nagkukusa, kaya mahalin mo na rin ako gaya nang pagmamahal ko sayo."
Senri placed the trolley in front of me as he opened whatever was inside the plate.
"You are imagining things, Sinji. I am not good or bad as you think but I know you will found your true love without thinking that you met a certain person named Senri Daeyl Kuruzaki. You are too young to think about love, here's your breakfast."
I felt a pang inside of my chest as I looked at the food in front of me. Minsan ko lang siya makausap nang matino tapos sasaktan niya lang ako nang ganito? What a meanie!
"Ewan ko sayo. Lumayas ka na nga at baka ipalamon ko pa sayo ang trolley na ito!"
Senri laughed echoed in the four corners of my room as he got out and left me there. Ayoko sanang seryosuhin ang sinabi ni Senri kaso nakatatak na sa utak ko. Tama nga naman siya, bata pa ako para sa mga ganoong bagay at hindi ko pa maintindihan ang bagay tungkol sa dalawang taong nagmamahalan. Kaso hindi naman natuturuan ang puso diba? Hindi ko naman pinipilit si Senri na mahalin niya ako kahit na gusto ko siyang ayain na magpakasal sa lahat ng simbahan oras na sabihin niya sa aking mahal niya.
Hindi ako 'yong tipo nang tao ipipilit ang sarili ko sa mga taong ayaw sa akin. Sino ba naman ako? Isa lang naman akong tao na naligaw sa Spain at balak pang ibenta nang matandang 'yon kung hindi dumating ang grupo nina Senri. Iwinaksi ko na lang sa isip ko ang mga bagay na gumugulo at nagsimula nang kumain. Nasa Iceland ngayon si Kuya Luther kaya dito ako natulog sa kwarto niya. May mga gamit rin naman ako dito tutal lagi naman siyang wala, uuwi lang dito kung gusto niyang magpahinga or whatsoever he wanted to do in his life.
Matapos kong kumain ay agad akong pumasok sa comfort room para maligo at maghanda sa pagpasok sa L.A University. Suot ang uniporme ay agad akong lumabas nang kwarto. Nadatnan ko si Rent sa may pintuan kaya sumabay na ako sa kanya.
"Bakit hindi ka nakauniform? Wala lang pasok?"
"I have some work to do."
"Pwedeng sumama?"
"No. You have your class; Senri will back me up as temporary professor of your subject."
I pouted when Rent left me standing at the entrance where the garage was hidden. Sumakay si Rent sa kotse niya at pinaharurot 'yon.
"Going to school?" Napalingon ako sa taong nagsalita sa likuran ko at nakita ko si Dezrail.
"Yeah but no one dared to give me a ride."
"Where's Senri?"
"Dunno."
"I can drive you. Aqueros told me to look up on you as your bodyguard."
"Wow! Sa katawan mong 'yan bodyguard kita?"
"Tss. Come on,"
Hinila ako ni Dezrail sa siko patungo sa kanyang kotse. Yong mas matanda ako sa kanya pero siya marami nang narating sa buhay? Ang masasabi ko lang, sana lahat. Pagkarating sa school ay agad kong iniwan si Dezrail at tahimik na tinahak ang hallway patungon room pero hindi ako pumasok. I don't feel like studying right now and I don't want to see Senri's face. Na-hurt ang aking damdamin sa sinabi niya kanina. Pakiramdam ko ay nabasted ako kahit na hindi ko naman siya nililigawan? Like hell I would do the courting. Gusto ko ring maranasana na maligawan no? Pero pwede rin naman na ako na lang ang mangligaw diba?
Dumiretso na lang ako sa Green house dito sa loob nang university. Minsan nawi-weirduhan ako sa taste ni Kuya, kung hindi Green house ang meron dito pinalagyan niya rin nang fountain sa may entrance gate. Feeling royal castle talaga ang school na ito tapos syempre ako 'yong Prinsesa. Naghanap ako nang tagong pwesto nang makita ko ang isang mayabong na halamanan malayo sa entrance nang green house at doon ako humiga. Ipinikit ko ang mga mata ko nang makarinig ako nang may kumakanta. Ayoko sanang pansinin kaso ang ganda nang kanta kasi bago at presko siya sa pandinig kaya bumangon ako mula sa pagkakahiga at hinanap ko ang tunog ng gitara at boses. Nakita ko sa isang mini gazebo ang isang babae na nakauniporme tulad ko, mahaba ang kanyang buhok at nakatalikod siya sa gawi ko kaya marahan akong lumapit sa likuran niya. Her notebook was placed on her lap while her guitar is on her lap too as she strumming it.
"Ikaw ba nagsulat niyan?" Usisa ko kaya napatigil sa pagkanta ang babae at nagulat ako nang makalayo siya sa akin nang isang metro habang yakap ang gitara niya.
I never expected that she would have this beauty of a goddess.
"Ginulat mo naman po ako,"
Parang pamilyar siya sa akin. Nag peace sign ako sa kanya bago ko pinulot anf notebook na nahulog sa sahig at tinignan ang laman non. Balahura ako kaya pinakialaman ko ang gamit niya.
"Wow. Ang dami naman nito, ikaw ba ang nagsulat nito? Anong pangalan mo? Taga saan ka? May kapatid ka bang lalaki? Kailan birthday mo? Baka naman pwedeng makahingi ng lumpia?"
"Ang dami mo namang tanong,"
"Sorry. Ganito talaga ako kapag excited nagiging talkative. Anyway, anong pangalan mo?"
"Ernaline Ashleigh Montenegro,"
"Ako naman si Sinji Natividad, nice to meet you,"
Iniabot ko sa kanya ang kamay ko para makipagkamay na agad niya namang kinuha kaya hinila ko ang kamay niya at pinaupo sa tabi ko.
"Ikaw ba nagsulat nito?" Tukoy ko sa music notes niya.
"Oo. Hobby ko kasi ang bumuo nang kanta."
Hindi ko namalayan kung ilang oras kaming naroon ni Ernaline dahil hindi ko siya tinigilan sa pakikipag-usap. Ito ang unang beses na makakilala ako nang kapwa ko estudyante na walang halong kaartehan sa katawan at hindi bully tulad ng ibang estudyante. Ernaline didn't mind if I talked too much. Nagpapasalamat nga ako dahil natagpuan ko siya dito. Matapos ang tagpo namin sa green house. Araw-araw ko nang kasama si Ernaline at saka ko lang napagtanto na kaklase ko pala siya. Nakalimutan ko rin ang problema ko kay Senri at sa mga bagay-bagay na nagpapagulo sa isip ko. Akala ko magiging normal na ang lahat nang dumating ang hindi ko inaasahan.
--