“Tahan na sis. Huwag mong sayangin ang luha sa lalaking iyon. He doesn't deserve you anyway, kasi kung totoong mahal ka niya hindi siya gagawa nang bagay na alam mong ikakasakit mo talaga.”
Candy, her friend who is now comforting her with the unbearable pain she felt. They are now in the coffee shop and Thalia having a hard time telling everyone that she's broken hearted just today.
“M-mahal ko si Vince, Candy. Sobra! Pero sobrang sakit rin nang ginawa niya.”
Candy hugged her tight and is aiming her right shoulder for a tap just to made her okay and comfortable.
Thalia just caught her boyfriend Vince in his own compound having an erotic sex with another woman in his own bed. That's really painful for her much more they are 3 years in a relationship together. But there's no other pain she felt when the man told her in face to face that she cannot make Vince happy sho he find a hole inorder to release his lust with another warmth body he played along.
“Ang say ko naman kasi sayo diba, na dati pa man ayaw ko na sa lalaking iyon para sayo, tingnan mo nga datingan nu’n. Parang halos lahat nang babae sa mundo gustong matikman. Pakiwari’y ko’y habang kayo pa he's already playing fire behind your back at kagabi mo lang sila nadatnan na ganoon ang posisyon nang dalawa.”
Mas lalo lamang siyang naiyak. Kunti nalang ayaw niyq na talaga. Pero mahal na mahal niya iyong si Vince e. Sobrang mahal.
“Hay naku, sis! Diba ang say mo ay noong nagdaang madaling araw roon sa dating tinatrabahuan mo ay may isang guy na basta nalang humalik sayo without asking you permission within just a glance. Goodness baka ’yun na ang para sayo, push na ’yan goora na.”
Sa sinabing iyon ng kaibigan ay bumalik sa alaala niya ang pangyayaring iyon, shiit! Iyon nga ang dahilan kaya agaran siyang nagresign at lumipat agad dito sa takot na baka sa susunod ay masasamang tao na naman ang matuhod niya at sa maling lugar pa.
Buti’t pagkatapos niyong halikan portion ay isa-isa silang nagsialisan nang hindi man lang nang-iwan ng kahit na anong salita.
“Pero alam mo, kung ako sayo! Aasawahin ko na ’yun for sure mala adonis ang taglay na kagwapuhan niyon. Nag-iimagine ko pa ngang nasa isang Telenovela kayo wherein iyong lalaki ay isa palang Meritorious Mafia Boss tapos Ikaw ay isang—”
“Alright, stop!” Angil ni Thalia sa pinagsasabi nitong si Candy. Ni hindi nga niya nakita ang mukha nang lalaking iyon dahil napakadilim nang lugar na kinaroroonan nila noon.
“Ang arte naman. Pinapasaya lang po kita kasi nga broken ka. Killjoy nito, sus!”
segunda nito na pinandilatan pa siyanang mata.Hindi niya na lang ito pinansin at kaagad na siyang tumayo kasabay nang pagsukbit niya sa bag sa magkabilang balikat ay siyang paglakad niya palabas.
“hoy, where are you going na naman ba?”
“Uuwi na. Magpapahinga lang. Sabihin mo nalang rin kay Kelly na babalik lang ako ngayong gabi.”
She shouted from outside.
“Ang sabihin mo, broken ka lang kaya huwag mong i-deny dahil natural lang ’yan"
napailing nalang siya kahit na ang totoo ay sariwa parin sa kanya ang nangyari. Tila walang buhay na naglalakad si Thalia sa highway dahil inaalisa ang pagtataksil ni Vince sa kanya. Shiit! Ganoon ba ito ka disperadong makatira at hindi makapaghintay na maikasala sila? Kunsabagay, magjowa pa nga lang nagawa na siyang lokohin how much more kapag kasal na sila.
Muli niyang pinahiran ang luha nang muli na namang naramdaman ang sakit. Gago, ganito pala kasakit sa feeling na kapag alam mong seryoso ka ay dehado ka rin pala sa bandang huli. Naalarma ang dalaga nang may sunod-sunod na busina nang kotse kasabay nito ay ang pagragasa nang isang sasakyan papunta sa kanyang direskyon.
Okay, So ito na ba ’yun? Wala na bang second options?
Pumikit nalang si Thalia at handa nang humiwalay ang kaluluwa sa katawan nang may basta nalang humila sa buhok nito kasabay niyon ay ang pag-alo nang anit niya na tila ba’y hihiwalay na sa kanyang ulo. Shiit! Nasaktan na nga siya, sasaktan pa siya lalo.
Nang balingan niya ito nang tingin ay isang mala adonis na lalaki ang may kagagawan pala niyon. Bwesit! Bet mo ba ang buhok ko be?
“A-aray Ano ba, masakit?” angil niya ngunit hindi man lang ito nagpatinag. Bagkus ay sinuri siya nito mula ulo hanggang paa na tila ba’y inaanalisa ang buo niyang katawan.
“Zeth, ano na? Halika na’t hina-hunting na tayo ni Hadith. Ayaw ko pang mamatay nang wala pang asawa't anak”
sigaw nang kung sino sa kung saan.
Ngunit patuloy parin ang lalaki sa pag-aanalisa sa kanya. Kasabay nang kanyang pagtiim-bagang ay siya ring panliit ng mga mata nito. Napatitig si Thalia sa lalaki at hindi niya maiwasan ang mapahanga.
Mahahabang pilik-mata, matangos ang ilong, makisig na pangngatawan at katamtamang kulay nang balat!
Ay sus maryusep Ikaw na nga itong dehado nagawa mo pang landiin ang lalaking nanggigipit sayo. Maghunus-dili ka Thalia ha! Pangngaral njya sa sarili dahil tila ba ay nahihibang na siya..
“Ano ba, hoy? Bitawan mo nga ako. Ano bang problema mo? Are you into drugs? Basta-basta ka nalang nanakit riyan.”
utas ni Thalia dahilan na binitawan siya nito at walang pasabing tinungo ang kotseng kamuntikan nang makabundol sa kanya. So ang lalaking iyon ang driver? Nanliit ang mata niya nang sa isang iglap ay dinaanan lamang siya nito habang pinapaharurot ang kotse papalayo.
Napakawalang-modo. Wala na nga talangang kwenta ang mga lalaki ngayon. Pinagmasdan nalang ni Thalia ang papalayong bulto nang kotse nito hanggang sa tuluyan na nga itong mawala sa paningin ng dalaga.
Napabuntong-hininga siya at muli ay nakaramdam na naman nang pangungulila at sobrang sakit. Kailan niya kaya daramdamin ito gayong sobra-sobrang pagmamahal ang binuhos niya sa Vince na iyon.
Pinagpatuloy nalang ni Thalia ang paglalakad na parang walang nangyari. Lugmok at bagsak ang balikat habang tinatahak ang daan papunta sa kanyang apartment. Walking distance lang ang pagitan mula rito patungong coffee shop kaya hindi mahirap lakarin.
Akmang papasok na siya sa main door nang naturang establisyemento ay bigla na lamang tumunog ang cellphone ng dalaga dahilan na kaagad niyang binunot iyon mula sa bulsa at napakunot-noo nang makitang unregistered number iyong tumatawag. Sa palaisipang si Vince iyon ay kaagad niyang sinagot at walang buhay na boses niyang binulyawan si Vince mula sa kabilang linya at wala ng pakialam kung magmukha man siyang tanga.
“O ano? Nagsawa ka na sa babae mo’t nag aksaya ka pa nang oras upang tawagan ako. Well, sorry ka nalang. I'm done with you, ang kapal rin naman nang mukha mong tumawag sa akin at—”
“Be careful, somebody is watching over you and wants you dead.” It's a voice phishing she knew. Now, is it some kind of death threats? Dapat na ba siyang matakot.
Sa hindi malamang kadahilanan ay bigla na lamang siyang nanlamig. Gustohin niya mang magsalita ay hindi niya rin kayang gawin. Kasabay nang pananahimik ni Thalia ay siya ring pag-ulan nang sunod-sunod na bala papunta mismo sa kinaroroonan niya na hindi niya alam kung saan nagmula
Mabuti’t kaagad na nakatakbo si Thalia pakaliwa at agad nakatago sa pinakamalapit na pader. Rinig niya ang sigawan nang mga nababalisang tao na kagaya ko niya ay walang ideyq sa nangyayari. Shiit!
Nang tapunan niya nang tingin ang bandang tagiliran ay hindi niya mapigilan ang panginginig. Ngayon niya lang naramdamam ang hapdi gawa nang tama nang baril.
Dugo. Dugong dalisay ang dumadaloy ngayon sa kanyang binti. Sa nasaksihan ay tila ba nanumbalik si Thalia sa nakaraan, nakaraang hanggang ngayon ay nais niya nang iwaglit sa buo niyang katawan.
Dahan-dahan at unti-unti siyang napapikit. Shit! Huwag ngayon please. Iniling niya ang ulo upang mapigilan ang pagpikit. Kasabay nang paghila nang kadiliman kay Thalia ay nakahanda na itong bumagsak sa sahig ngunit isang napakalamyos na bisig ang sumalo sa dalaga kasabay nang napakalutong nitong mura na hindi masakit sa kanyang pandinig. Naaaninag pa niya ang pigura nito ngunit hindi ang kabuuang mukha dala nang sobrang panlalabo nang paningin.
“Hell, They are moving faster than I’d expected. Hang in there. Just don't die with just one bullet.