Chapter: Eight
NAGISING ako dahil sa ingay ng cellphone ko na nakalagay lang malapit sa lampshade ko. Kinuha ko ito at bumungad sa akin ang message ni jessi.
'Hindi kita masasamahan mamaya dahil may date kami ni hon'
Napabuga ako ng hangin at pinatay ito.
Kakatapos ko lang mag shower. Nakasuot ako ngayon ng hoodie at jogger, pupunta ako ngayon sa site para tingnan kung may improvement na.
Napatingin ako sa salamin at inayos ang nakaipit kong buhok. Pababa na ako sa hagdanan ng nakasalubong ko si kuya clark.
"Aalis ka na?" tanong nito sa akin.
Tumango ako bilang sagot.
"Kumain ka muna do'n," wika niya at nilagpasan ako.
Humakbang na ako pababa at dumeretsyo sa kusina, nadatnan ko si dad na ngayo'y kumakain, napansin naman niya ako kaya inaya niya akong makisalo sa kanya.
Agad naman akong nagtungo dun at bumati sa kanya. "Umupo ka na..." Nakatayo parin ako.
"Hindi na dad... Doon na lang po ako mag-bebreakfast." Tumingin ito sakin at agad na ibinalik ang tingin niya sa kinakain.
"Sige, 'wag kang magpapagutom," wika niya na ngayo'y nakatingin sa'kin.
Nagpaalam na ako kay dad. Ikinabit ko na 'yung seat belt at nilock. Mabilis kong binuhay 'yung makina at pinaandar.
Habang na sa byahe ako napatingin ako sa wrist watch ko at mabilis na pinaandar 'yung sasakyan ko.
Kabababa ko lang sa sasakyan ng agad na sumalubong 'yung mukha ni marx na ngayo'y abot tenga ang ngiti.
"Good morning ganda..." masigla nitong bati sa'kin. Ganda? What a nickname!
"Anong maganda sa umaga kung 'yan agad ang bubungad sa'kin?"
Napanguso siya dahil sa sinabi ko. "Ouch..." Na pahawak naman ito sa kanyang dibdib na parang nasaktan talaga.
Nakataas ang kilay ko sa kanya. "Masakit?" tanong ko sa kanya. Tumango naman siya. "Saan 'yung masakit?" tanong ko. Tinuro niya agad 'yung dibdib niya malapit sa puso.
Bigla ko siyang sinuntok sa kan'yang tiyan kaya napadaing siya. "So... Anong mas masakit ngayon?" Tinuro naman niya ang kanyang tiyan.
Napangisi ako.
Nakahawak pa rin siya sa kanyang tiyan habang pilit na kumakain. Andito kami sa restaurant kung saan kami kumain no'n. Ibinaba ko 'yung hawak kong kutsara at mariin na tumingin sa kanya.
"Umayos ka nga... Nakakawalang gana," wika ko at sumandal sa aking kinauupuan.
"Sorry..." saad niya. Pinilit naman niyang inayos ang sarili niya. Nakaramdam naman ako ng awa.
Tumikhim ako at napatingin siya sa'kin. Mabilis kong kinuha 'yung hawak niyang kutsara. "A-akin 'yan..." sinubukan niyang kunin ito mula sa kamay ko ngunit mabilis ko itong nailayo sa kanya.
Kaagad naman siyang sumuko at nalasandal sa kan'yang kinauupuan. "Susubuan na lang kita." Napa Awang naman ang kanyang bibig.
Nakatulala lang ito sakin na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko. "Hoy, anong nangyari sa'yo?" nakabalik na siya sa kanyang sarili.
"Kaya kong kumain mag-isa–"
"Anong kaya mo, kung kumain ka nga kanina parang hirap na hirap ka."
"I can manage–"
"Manage mo 'yang mukha mo... Susubuan kita!" madiin kong saad sa kanya.
"Wag na–"
Nilakihan ko siya ng mata. "Ang kulit! Kung hindi lang ako naaawa sayo hindi ko talaga gagawin 'to noh!"
"Ano? Minsan lang ako maging mabait kaya sulitin mo na..." gulat lang siyang nakatingin sa'kin.
I sighed. Lumapit ako sa kanya. "Say ah..." utos ko sa kanya, automatic naman niyang ibinuka ang kanyang bibig kaya malaya kong naipasok 'yung pagkain sa bibig niya.
"Good!" ani ko. Kumuha ulit ako ng pagkain at akmang isusubo sa kan'ya ng mapansin kong wala siya sa kanyang sarili. "Marx..." tawag ko sa kanyang pangalan.
"Huh?–W-What?" naguguluhan niyang saad kaya mahina akong napatawa.
"Say ah..." akmang ilalapit ko na ito ng inilagan niya.
"A-ako na..." agad niyang kinuha ito mula sa aking kamay.
"Are you sure?" nag-aalala na tanong ko sa kanya.
Mabilis naman siyang tumango.
Nakatingin lang ako sa kanya para siguraduhin kaya na niya. Nanginginig ang kanyang kamay habang kinukutsara 'yung kanin kaya nagsalita ako, "Akala ko ba kaya mo na?"
Mabilis niya itong sinubo at tumingin sa'kin. "Kaya ko na... See?" ani niya at sumubo na naman. Tumango tango naman ako.
"Sure ka? Ayaw mo talagang subuan kita?" Napa-tigil siya sa kanyang kinakain at mabilis na umiling.
"O-okay na ako..."
"Masakit pa ba?" tanong ko sa kanya. Pabalik na kami ngayon sa site. Nakakapanibago nga ang tahimik niya ngayon hindi tulad noon na hindi nauubusan ng salita.
"Hindi na," wika niya kaya nakahinga ako ng maluwag.
Nag-aayos ako ngayon ng mga damit ko sa closet ng may makita akong singsing kaya mabilis ko itong kinuha at tinitigan. Napaisip naman ako kung saan ito galing.
Baka kay husserl ito? Baka siya lang naman 'yung huling pumasok dito sa closet ko. Agad ko itong inilapag sa study table ko.
Ba't parang engagement ring 'yun? Ba't ko ba pinoproblema 'yun eh hindi naman sa'kin 'yun.
Kinuha ko 'yung cellphone ko at mabilis na tinawagan ang number ni husserl.
Ring...
Bigla niyang pinatay? Wtf
Aba pinatayan pa ako ng loko!
Sa galit inihagis ko ito sa aking kama. Bahala ka dyan maghanap sa singsing mo!
Ilang oras na din akong nagmumukmok dito sa study room ko habang nagbabasa ng libro. Tiniklop ko 'yung binabasa ko ng nag ring ang telepono ko.
Agad ko naman itong sinagot kahit hindi ko alam kung sino ito.
'I'm sorry for what I did earlier.'
Anang ng nasa kabilang linya.
"Sino ba 'to?"
'Hussel.'
May gana pang tumawag.
"Oh bakit ka napatawag?" may halong taray na wika ko.
'I just want to apologize for what I did.'
Napa-irap ako sa kawalan.
"Ba't mo ba ako pinatayan kanina?"
Narinig ko naman ang pag buntong hininga niya.
'May hiring kasi ako kanina ng bigla na lang nagring 'yung cellphone ko, I don't have any choice but to–"
"So... Ako pala 'yung may kasalanan ngayon?" putol ko sa sasabihin niya.
'No, hindi kita sinisisi.'
"Papunta na rin do'n."
Nakakabinging katahimikan ang namamayani sa amin ng magsalita siya mula sa telepono.
'Ba't ka nga pala napatawag kanina?'
"May naiwan ka kasi kaya kita tinawagan."
'Can you give that in my place? Magkita na lang tayo do'n. I'm kinda busy right now.'
Demanding huh!
"Okay... Text mo na lang sakin 'yung address."
'Okay.'
Inalis ko ito sa aking tenga at pinatay.
Napatingin ako sa singsing na nakalapag sa table ko.
Maingat kong ipinarada ang sasakyan ko sa gilid at mabilis na lumabas. Napatingin naman ako sa aking cellphone habang binabasa 'yung text niya.
Dito na kaya 'yun?
Iginala ko 'yung tingin ko sa paligid at nahagip ko si husserl na nakatayo 'di kalayuan sa akin kaya mabilis akong naglakad papunta sa kanya.
Nakatingin ito sakin at agad na ngumiti. "I thought your just joking..." wika niya.
"Kung nag jojoke ako edi sana hindi na kita pinuntahan."
"Come with me..." aya niya sa'kin. Sinundan ko naman siya papasok sa kanyang condo dito sa cubao.
"Is this your condo?" tanong ko sa kanya habang iginagala ang aking tingin sa kabuuan nito.
"Don't you remember this place?" tanong niya sa'kin na siyang ikinatingin ko sa kan'ya.
"I brought you here before." Nanlaki naman ang mata ko dahil sa sinabi niya. As in dito 'yun.
"Hey... Are you okay?"
"Sa tingin mo okay ako?"
"I know your still mad at me for what I did before..." sincere na ani nito. Nakatingin lang kami sa isa't isa.
Nakaramdam naman ako ng gaan sa aking dibdib. "No matter how many times I apologize to you, I will do it just to reduce the anger you feel towards me."
Alam kong may kasalanan din ako kaya hindi niya deserve na akuhin lahat ng 'yun, I need to forgive and forget para maayos na itong away sa pagitan namin.
"You don't need to do that... Ako rin may kasalanan, just forget the fast," ani ko sa kanya. Kaagad ko namang inabot 'yung kamay ko. "Bati?"
Tinanggap niya ito at nagsalita, "Bati..." habang nakikipag kamayan kami nakaramdam na naman ako ng kuryente kaya mabilis kong binawi 'yung kamay ko.
"Pa chocolate ka naman diyan..."
Napangiti naman siya. "Sure, why not?"
Nasa kusina kami ngayon habang ako kinakain 'yung binigay niyang kitkat. Napatingin ako sa kan'ya na ngayo'y abala sa gina-gawa niyang hot choco para sakin. "Saan mo 'yan natutunan?"
"Ang alin?"
"'Yang ginagawa mo..." tinuro ko 'yun gamit 'yung nguso ko.
"This? I learned it from my mother," wika niya. Abala naman siya sa mag mimix ng gatas.
Isinakdal ko ang dalawa kong siko sa table at tumingin sa kanya. "Attorney..."
"Hmm?" abala siya sa kanyang ginagawa.
"Ba't wala ka pang girlfriend?" napa tigil siya sa kanyang ginagawa at tumingin sakin.
Ilang segundo pa'y sumagot na rin ito, "I don't have a girlfriend."
"Ex?..."
"Dati but we broke up..."
"Why? Bakit kayo nag break?"
"She knew what happened between us..." Napalunok naman ako. So it means ako 'yung dahilan kung bakit sila naghiwalay. I feel ashamed!
"If you're thinking that it's your fault... It's not you, it's me," wika niya.
"Paanong ikaw?"
"Because I can't give her time, I'm always busy with my work..."
"I already moved on, 'wag na nating pag-usapan 'yun."
Nanatili lang akong tahimik habang pinapanood siya. Inilapag na niya ito sa'king harapan na may hugis puso.
"Taste it now."
Tinikman ko agad ito. Grabe 5 star for this! Nag thumb up ako sa kanya. "So it means?"
"Pasado!"
Natawa naman siya dahil sa inakto ko. "Halata nga..." wika niya ngunit hindi ko na ito pinansin.
Nasa ganito kaming pwesto ng may biglang pumasok na dalawang mag-asawa. Napatingin ito saming dalawa ni husserl.
Ibinaba ko 'yung iniinom ko at napatingin kay husserl na ngayo'y hindi makapaniwalang andito ang parents niya.
"Husserl..." tawag ng ginang sa kanya.
"Mom... Biglaan ata 'yung punta niyo ngayon?"
Lumapit sa amin ang mag-asawa. "Naistorbo ba namin kayong dalawa?" wika ng daddy niya. Pilyong ngiti ang iginawad nito sa aming dalawa ni husserl.
"Mom, dad!"
"What?" natatawa na sabi ng mommy niya.
"What's your name hija?" tanong ng daddy niya sa'kin.
"Clarity po..."
"What a beautiful name hija."
Nakisalo na sila samin ni husserl. Katabi ko ngayon ang mommy niya. "What's your relationship with my son?" tanong nito sa akin. Palihim na naman akong napangiwi.
Tumingin ako kay husserl para humingi ng tulong kaya mabilis siyang nagsalita, "We're just friends..." ani niya kaya nakahinga ako ng maluwag.
"Really, hija?"
Mabilis naman akong tumango.
Magsasalita pa sana 'yung mommy ni husserl ng makita namin 'yung kapatid niyang babae na si farrah.
"Kuya..." tawag niya kay kuya. Hindi pa siya nakakalapit kay husserl ng napatingin ito sa'kin. "Ate clarity..." mabilis itong pumunta sa akin ay niyakap ako patalikod.
Agad siyang lumayo sa'kin at nagsalita, "Buti na pasyal ka dito ate clarity."
"Ahehe buti nga nakapasyal ako..." pilit akong ngumiti. Nakatingin silang lahat sa'kin kaya nakaramdam ako ng pagkailang.
"You know her farrah?" tanong ng mommy nila.
"Yes, I know her... It's kuya's girlfriend..." inosente nitong sagot. Napatampal naman ako sa aking noo.
Tumingin naman ang mag-asawa sa aming dalawa ni husserl. "I thought you're just friends..." wika ng daddy nila.
"Dad..." sabat ni husserl.
"If your sister hadn't told us, we wouldn't know that you already have a girlfriend." Nagkatinginan kami ni husserl dahil sa sinabi ng mommy niya.
"Gaano na pala kayo katagal?" tanong ng daddy niya. Nakatingin lang sila sa aming dalawa.
"1 year–1 month." nagkatinginan kami.
"What? Hindi nyo alam kung kailan naging kayo?" gulat na tanong nila sa'min.
Tinignan ko naman si husserl na ngayo'y hindi alam kung anong sasabihin. "A-Ang ibig po naming sabihin 1 year and 1 month na po 'yung relasyon namin..." paliwanag ko sa kanila.
Napatango naman silang tatlo. Buti naniwala sila hindi ko na talaga alam kung anong palusot ko. Nakahinga kami ng maluwag ni husserl ng hindi na sila nagtanong pa.
Hinatid ako ni husserl dito sa labas. Humarap ako sa kan'ya. "Pa'no na 'yan? Malaking problem 'to," ani ko sa kanya habang hawak hawak ang aking batok.
"Yah it's a big problem..."
Naalala ko naman 'yung singsing kaya mabilis ko itong kinuha mula sa aking bulsa at inabot sa kanya. "Nakalimutan mo..." gulat naman siyang napatingin dito at mabilis na kinuha sa'kin. Nagtaka naman ako dahil sa inasal niya.
"Thank you..."
"Your welcome," saad ko. Ngumiti naman ito. Pumasok na ako sa aking sasakyan, isinarado ko na ang pinto at tumingin ulit sa kanya mula sa bintana.
Nakatayo lang ito habang nakatingin sa aking sasakyan. Inopen ko na 'yung makina at pinaandar. Napatingin ako sa bulto niya na papalayo sa'kin.