"Have you prepared yourself for tomorrow, Alverda?"
Tumigil ako sa pagkain at magalang na tumingin kay Painter Philip. Marahan akong tumango habang ngumiti nang kaunti.
He is talking about APM or Anti Potentia Magnet. This is a device that prevents an individual from using his or her powers or what we called potentia. Kailangan kong magpalagay ng APM kasi anak ako ng Balindong at Gourmand. Ang Balindong ay pamilya ni Papa at kapatid niya si Painter Philip. The thing that makes my existence seems wrong is I have a Gourmand's blood. This is the family where my mother belongs. Gourmand is notorious for being wicked and greedy. If the evil has a last name, it would be Gourmand.
Philippian Balindong or known as Painter Philip or Pintor is the greatest visionary in our country, which was called Delta Calamus. Ngayon, nahati na sa tatlong bahagi ang dati naming bansa. Ang dating Delta Calamus ay naging Avarum, Summa, at Pecunia na.
Si Abaddon Gourmand ang pinuno ng Avarum at Avarus ang tawag ng kaniyang mga mamamayan. Si Philippian Balindong o si Painter Philip naman ang sa Summa at tinatawag namin ang aming mga sarili bilang Summan. Sa Pecunia, ang asawa ni Painter Philip ang namamahala, si Madame Edith Alcabasa.
Delta Calamus was the most powerful country. Nasira ang bansa dahil sa gulong sinimulan ng mga Gourmand. The chaos was started when they manipulated the Avarus. Kahit may mga Avarus na gustong magpalagay ng APM upang mamuhay ng simple ay pwersahan silang pinahawak ng kapangyarihan na galing kay Abaddon Gourmand. It is a potentia that makes an individual crave more power which leads them to kill other people. 'Yung nagmamatigas, pinatay sila kaya ngayon kaunti na lamang ang population ng Avarum. Small population, but powerful.
Alphonso Portvin, the leader of Delta Calamus, was killed. Lahat na may dugong Portvin ay pinatay ng mga Gourmand. Gusto nilang mamuno sa Delta Calamus ngunit hindi pumayag ang mga Summan at Pecunian kaya nahati ng tatlo ang Delta Calamus.
Maganda ang koneksiyon ng Summa at Pecunia dahil mag-asawa ang mga namumuno. Hindi nila pinag-isa ang dalawang lugar dahil baka mas mahirap sakupin ng mga Avarus kapag gano'n.
"Hindi ako papayag na magpapalagay siya ng APM, Pintor."
Nilingon ko si Papa na bagong dating. Nagmano ako sa kaniya at umupo siya sa aking tabi. Nagpatuloy ako sa pagkain at nagkunwaring hindi nakikinig sa kanilang pag-uusap.
Tuwing Linggo, madalas kaming kumakain nang sabay. Lahat ng mga Balindong ay abala sa kanilang mga responsibilidad kaya madalas may late o 'di kaya'y hindi talaga makaka-attend.
"Ikaw ang Pinuno ng ating bansa, pero hindi ikaw ang ama ni Alverda. Hayaan mo akong magdesisyon para sa aking anak," dagdag ni Papa.
Nagpatuloy ako sa pagkain habang nakayuko. Damang-dama ko ang tension ng paligid. Nararamdaman ko ang pagtitig ni Painter Philip kay Papa. Hindi ako masydong nabahala. Kalmado si Papa, 'yung tipong natural na kalma lang. Si Painter Philip kasi linalarawan bilang kalmadong nilalang, pero alam kung iba ang nasa kaniyang isipan. He knows how to calculate his actions just to maintain his good reputation.
"I foresee something if she's not going to deactivate her potentia," tugon ni Painter Philip paglipas ng ilang segundong katahimikan.
Saglit akong natigil sa pagkain at hinigpitan ang paghawak ng tinidor. I have a bad feeling about this. Siguradong masama ang mangyayari dahil kung hindi naman, ba't ako palalagyan ng APM?
"Let me handle it," kalmang tugon ni Papa at tumigil na sa pagkain kaya lumingon ako sa kaniya. Nagpunas na siya sa gilid ng kaniyang mga labi habang si Painter Philip ay titig na titig sa kan'ya.
Medyo matagal ko nang napapansin na may kakaiba sa pagitan nilang dalawa. Kalma silang nag-uusap pero parang may nakaharang sa kanila. Ang kanilang mga salita ay parang limitado. Baka ganito talaga sila noon pero hindi ko napansin kasi masiyado pa akong bata. Hindi ko pa napapansin ang mga kaunting pangyayari sa paligid. Kailan man ito nagsimula, hindi ito ikabubuti ng aming pamilya.
"If it will happen, I'll send you to Canora. They need your potentia. The Avarus has been attacking them," sabi ni Painter Philip at tumango lang si Papa.
Canora ay bansa ng mga ordinaryong nilalang. It is a third world country. Nahihirapan silang makipaglaban dahil ang kanilang technologies ay outdated. Sila rin ang pinakamalapit sa Avarum. Nasa pagitan ng Canora at Summa ang Avarum. Ang ibang bansa ng mga ordinaryong nilalang ay tumutulong sa kanila noon pero kapag naging bahagi na sila sa gulo, madadamay ang kanilang bansa kaya ngayon, ang Summa at Pecunia na lamang ang tumutulong.
Christopher Balindong, my father, is the greatest healer around the world. I'm not exaggerating this, this is a fact. Proud ako sa kaniya pero may kapalit ang lahat. His potentia is powerful yet complicated. Ang lahat na mga sakit ng kaniyang pasiyente ay lilipat sa kaniya. Sa loob ng katawan ni Papa ay magtatalo ang sakit at ang kaniyang potentia. Minsan, natatalo ang kaniyang potentia. There are natural phenomena in our world and some of these phenomena can result in evilness which is called Natural Evil. Human illnesses are examples of Natural Evil. Evils are not easily beaten.
Hiniling ko kay Papa na hindi na siya gaanong magtrabaho. I need him. Kahit nandiyan si Painter Philip na magalak na nagtuturo sa akin tungkol sa mga bagay-bagay, iba pa rin kapag ama. Hindi ko lang alam kung ano ang gagawin kapag pati si Papa ay mawawala sa akin. Matagal-tagal na rin siyang hindi lumabas sa Summa kaya pagbubutihan kong hindi magiging totoo ang nakita ni Painter Philip.
"December is fast approaching," Painter Philip starts a new topic. I look at him and I catch him looking at me with a smile on his face. "It's your birth month. What theme do you want for your fifteenth birthday party, Alverda?"
My lips doesn't want to form a smile when I tried to have one. I don't like having a birthday party. I rarely celebrate my birthday. I just want to spend time with the whole Balindong family but that rarely happens because of their responsibilities, but they always give me gifts.
An awkward smile flashes on my face. "I want to celebrate my birthday with the whole family," I voice out. It's my first time saying it, and feels like illegal.
For a moment, Painter Philip stares at me. I thought he is mad at me, but he smiles and glances at my father. I also glance at my father. He seems thinking something, maybe about my birthday party or my birthday gift.
"What gift do you want, Alverda?" Painter Philip asks.
"Thank you for considering giving me a birthday gift, Painter Philip, but I think that is not necessary. I'm getting older. Gifts are not that important to me." I pause and hide my sweaty palms under the table. "Spending time together with our family will make my birthday happy and perfect," I add while keeping my gaze on the half piece of an apple.
I hear Painter Philip chuckles but he stops when my father talks.
"How about enhancing your potentia, Alverda? You can train in the Pecunia even in the Granville Academy," he says.
His words surprise me. I look at him, but he looks serious. I bite my lower lip before turning my gaze onto the apple.
"My family is more important for me than having a potentia," I decide. "But I will consider your suggestion, Pa. Maybe that will be my birthday wish next year." I smile, showing my teeth.
He smiles while nodding, but after that, he sighs.
Tulad ng nakasanayan, natapos ang aming pagkain na hindi naiwasang magkaroon ng tension. It's always like that. Minsan, naririnig ko si Papa na nagsasabing pareho lamang sina Painter Philip at Abaddon, hindi ako sumasangyon. Hindi madaling maging leader kaya siguro ganiyan ang ugali ni Painter Philip. Hindi niya rin siguro napapansin, most of the time, he's being an arbiter.
"Babalik ako sa Pecunia. Babalik ako dito bukas upang sunduin si Alverda," pag-papaalam ni Painter Philip sa amin. Ang tono ng kaniyang pananalita ay parang sigurado talaga siya na mangyayari ang kaniyang nakita. Hindi ko siya masisi, lahat na mga na foresaw niya ay nangyari. Sana bukas, hindi mangyayari ang nakita niya.
"Pupunta tayo sa Kagubatan bukas, Alverda," sabi ni Papa nang nakalabas na si Painter Philip mula sa Castle.
Ang Summa ay kagubatan talaga ngunit may isang bahagi nito na sobrang liblib at walang daanan. May isang grupong nanatili roon o ang tinatawag namin na Elders. Sila ang pinakamatagal na nandito sa Summa na hindi pa sumusuko ang katawan.
Gustuhin man naming pumunta sa Kagubatan upang mamasyal ay hindi pwede. Kasali sa batas na hindi pwedeng pumunta sa Kagubatan maliban na lamang kapag importante. Matatanda na ang mga nakatira doon, gusto nila ng katahimikan. Most of the time, they are meditating or doing a ritual.
--
Naiwan akong mag-isa sa palapag ng Castle na pagmamay-ari ng Balindong. Iisa lamang ang tirahan sa Summa, ito ang Castle. Sa pinakaibabang bahagi, makikita ang kusina at ang iilang silid na magagamit ng lahat. Sa pangalawang bahagi o second floor, magsisimula ang mga kwarto. Kapag mataas ang position ng pamilya, nasa mataas na bahagi matatagpuan ang kanilang kwarto. Ako at ang ibang Balindong ay nasa pinakamataas na bahagi.
Pumunta ko sa mini library ng aking kwarto. Last year, during my 14th birthday, my father secretly gave me a Grimoire. It is normal for the Summan parents to give their children a Grimoire, except me. Painter Philip has been expecting me to have an APM- to deactivate my potentia. However, my father wants me to enhance my potentia. I want to enhance my potentia, but if it's not good for me, I will be implanted with APM.
Umupo ako sa silyang malapit sa bintana. Ito ang madalas kong inuupuan tuwing nagsusulat ako. Kapag nagbabasa naman ako, nanatili ako sa pagitan ng mga lalagyan ng mga libro. Having them around me while reading makes me feel safe and helps me to enjoy more my adventure while reading.
Binuklat ko ang libro at naghanap na pwede kong mapag-aralan. Matagal ko na itong binabasa pero hindi ko sinubukang gawin ang mga magic spell. Ayaw kong mapagalitan ni Painter Philip. Ngayon, wala siya sa Castle at curious din akong malaman kung anong potentia ang meron ako.
Itinigil ko ang pagbubuklat sa pahina kung saan nakasulat ang 'Awaken'. Binasa ko paulit-ulit ang instructions bago tumigil saglit at huminga nang malalim. Aalamin ko lang kung ano ang aking potentia. I have the right to do this. Kapag alam ko na, titigil na ako.
I close my eyes, taking deep breaths. I begin chanting the words I've memorized a while ago. Chants are not needed if you're already an expert. Automatic nang lalabas ang iyong potentia tuwing kailangan mo.
Saglit akong napahiyaw at agad na tinakpan ang aking bibig nang biglang nagkaroon ng sugat ang aking kaliwang braso. My wound has a pattern, it is a spiral. Pamilyar sa akin ang simbolo pero hindi pa ako nakapag-isip nang maayos dahil sa hapdi. Tatayo sana ako upang kumuha ng gamot nang biglang may lumubas na berdeng usok mula sa aking kanang kamay. Saglit akong nanigas dahil sa nakita. It's not my first time seeing a potentia. I've seen my father healing others. Hahawakan niya lang ang pasiyente. Paglipas ng ilang minuto o segundo, depende sa sakit, ay gagaling na ang kaniyang pasiyente.
Right. My father is a healer. Baka ako rin.
I place my right hand onto my wound. The smoke goes to it and as it touches, a soothing feeling lingers in my veins.
Nagamot ang aking sugat at wala man lang peklat. Napahawak na lamang ako sa aking kaliwang dibdib nang ang lahat na nararamdaman ko habang ginagamot ang sarili ay pumunta sa aking dibdib. Hinawi ko ang aking suot upang tignan ang aking dibdib, a spiral symbol has been drawn on my left chest. Katulad lang sa sugat ko kanina ang simbolo.
A healer symbol has been drawn on me.
I am a healer?