He's staring at me intently. I raised my eyebrows at him. Hindi ako mgpapatalo sa lalaking 'to. Anong akala sa akin nito, easy to get? Nagkakamali siya, kung ganoon!
"Ehemm!" Lumayo bigla ako sa kanya nang malakas na umubo si Kia.
"Konting minuto lang akong hindi nakatingin, lumalandi ka na, ah! Sabi ko naman kasi sa'yo. The more you hate, the more you love," bulong sa akin ni Kia nang tumabi ito sa akin sa paglalakad. Nauna na lumakad ang dalawa.
I rolled my eyes. "Are you kidding me, Kia? As if naman magugustuhan ko 'yang lalaki na 'yan at saka isa pa, trabaho pinunta ko dito. Hindi ko balak mag-boyfriend," sagot ko.
Sinilip niya ang muka ko. "Really, huh? Let's see, then," hamon niya.
I am confident. Coming here in Spain and having a boyfriend isn't one of my plan so I am confident.
"Kia, kilala mo ako. At saka isa pa, kelan ba last boyfriend ko? College pa tayo," sabi ko.
"Oo nga, ano! Bakit mo ba kasi pinakawalan pa si Carlo eh ang gwapo na noon," eksaheradang saad niya.
I rolled my eyes. "Hindi kami pwede. Ayoko doon, masyadong mayabang. At saka 'yong nanay no'n 'di ba? Ayaw sa akin no'ng nanay no'n kasi mahirap lang daw ako."
"Hey girls! Magke-kwentuhan na lang ba kayo diyan?" sigaw ni Travis.
Itinaas ni Kia ang kamay niya. "We're coming!" sagot ni Kia.
I raised my eyebrows on her. "You told them that we're just going to assist them and that's all. Bakit parang sasama ka pa sa kanila at may balak ka pa yatang isama ako? Hoy babae, may jetlag pa ako," mahabang litanya ko sa kanya.
She chuckled. "Minsan lang 'to, Sol. Halika na. Minsan lang din ako maka-chika sa kapwa Pilipino kaya halika na. Isa pa, maganda kapag gabi dito," pamimilit niya.
Pa-gabi na din pala, ngayon ko lang napansin.
Wala na akong nagawa nang hilahin niya ako papunta doon. Resto pala ha! Hindi naman 'to restaurant! Club ito!
"Kia, I don't like club," saad ko kay Kia.
"Ewan ko sa'yo, Sol. Sanay na sanay ka na sa club," sagot nito.
Umikot ang mata ko dahil wala talaga akong magagawa kapag kasama ko ito. Hindi niya talaga yata ako pagpapahingahin.
Umupo ako mag-isa sa isang upuan. People here are dancing anywhere. Some are already wild because of alcohol.
Si Kia ay nakipag-kwentuhan sa dalawa. Nasa sulok lamang ako.
I check my phone.
I saw Tatiana online so I called her.
I waved at Kia para makuha ang atensiyon niya.
"I'll call Tatiana!" sigaw ko. Tumango lamang siya.
"Ate!" maligaya nilang tawag sa akin.
I waved my hands at them. Isang araw pa lamang ay miss ko na agad sila.
"Kumusta na kayo? Nasaan si mama?" maligaya kong tanong. They all look cute together in one screen.
"Ate, maganda ba diyan? Naiintindihan mo ba mga sinasabi nila? Kung ako ang nandiyan, dumugo na ang ilong ko," ani ni Jarred. Natawa tuloy ako.
Inilibot ko ang phone ko para makita nila ang paligid ko pero dahil gabi na ay wala masyadong makita.
Nakita kong nanlaki ang mata nila. Namangha siguro. "Wow! Gabi diyan, ate? Sa susunod, sasama na ako sa'yo," sabi ni Luke.
I laughed at him. "Sige. Sa susunod isasama ko kayo dito. Magbabakasyon din tayo dito," saad ko.
"Where is mama?" I asked.
"Nasa palengke pa po ate," sagot ni Tatiana.
Tumango ako. "Okay. Tatawag ulit ako sa inyo kapag nandiyan na si mama, okay?"
They waved at me. "Sige po ate. Bye!" paalam nila.
I waved my hand again to them. "Miss you!"
Matapos no'n ay pinatay ko na. Nakaka-motivate tuloy magtrabaho.
Papasok muli sana ako sa club nang magulat ako nang biglang nasa harapan ko si Arki.
"Aish! Susulpot-sulpot," bulong ko.
Naka-pamulsa siya habang nakatingin sa akin. "Papadaanin mo ba ako?" maangas kong tanong dahil nakaharang siya sa dadaanan ko.
"So may kapatid ka?" tanong niya.
I rolled my eyes. Chismoso din pala 'to. "I think nakita mo naman," sagot ko.
He clench his jaw. "Yeah..." He look at me and said, "Can we talk?" he asked.
I raised my eyebrow at him. "And why is that?" tanong ko.
He look down and scratch his head. "Wala lang akong kausap," he said.
Tiningnan ko siya at hindi makapaniwala. "Wow, ha!"
He chuckled. "I was just kidding. But seriously, can we talk?"
I clench my jaw and nodded at him. "Fine!"
Umupo kami sa isang parang tumbang puno pero design lamang iyon.
Malayo ako sa kanya. Ayaw kong tumabi sa kanya, 'no!
"I don't have virus," he said when I sit at the edge of the chair.
"I just don't want to sit beside you. That's all," sarkastikong saad ko.
"You're so straight forward."
"Ano bang pag-uusapan natin? Hindi naman tayo close para mag-usap," saad ko.
He chuckled. "Gusto ko lang ng kausap. Anyway, sorry talaga ulit," he said.
"We're okay na. Hindi naman ako ganoon kasama," I replied. "By the way, anong ginagawa ninyong dalawa dito? Vacation?" I asked.
Tumango siya. "Yes. Actually, we have a project but for us, it's a vacation." He chuckled.
"Project?" I asked curiously.
"I'm an architect," he said.
Nanlaki ang mata ko. Wow! Architect pala 'tong lalaking 'to. Infairness, ha!
"So you're good at drawing?" I asked.
He nodded. "Technically," he answered.
My lips twisted. "Draw me, then," hamon ko.
Tumaas ang kilay niya at niliitan ako ng mata. "I don't want to," sagot niya.
Sumama ang muka ko. Muka yata akong napahiya dito ah. Oo nga naman, sino ba naman ako para i-drawing niya. Nakakahiya ka, Alba.
Tumayo ako. "S-sige na. Matutulog na ako dahil pagod pa ako sa byahe."
Akmang tatalikuran ko na sana siya nang magsalita muli siya. "Goodnight," he said.
Bumuntong-hininga ako at tumango lang sa kanya. Pwede na talaga ako mag-pakain sa pating ngayon, I swear.
Nang makapasok ako sa room ko ay tinext ko na lang si Kia. Mukang didiretso pa kasi siya sa office niya dahil may aasikasuhin.
Ako naman ay inihanda na ang ibinigay na uniform sa akin kanina ni Kia para sa susuotin ko bukas.
Kanina pa ako gumugulong sa higaan pero hindi ako makatulog!
Nakakahiya pa din!
Ano ba iyong ginawa mo, Alba?
Draw me pala ha. As if naman super close kayo para magpa-drawing ka doon. Ang kapal ng muka mo!
I check my phone and it's already 11:50 pm. Malapit na mag-alas dose.
Kailangan ko na matulog dahil maaga pa ako bukas. Ayaw kong ma-late sa first day ko.
Pinilit kong ipikit ang mga mata.
Alba, huwag mo na isipin 'yong kahihiyan na ginawa mo kanina, matulog ka na.
I keep reminding myself.
Naka-idlip na ako nang magising ako dahil sa door bell.
May nag-door bell?!
Inaantok, tumayo ako at binuksan ang pinto.
"Kia..." inaantok na tawag ko. Nakapikit ako dahil inaantok na ako tapos pagod pa. Alam ko naman na si Kia 'yan. Mukang dito siya matutulog ngayong gabi, siguro ay tapos na sa trabaho niya. Sana lang, huwag siyang maingay.
"Alba..." Napabalikwas ako at naimulat ko ang mga mata ko nang mapakinggan ko ang tumawag sa akin.
"ARKI?!!" sigaw ko.
He's looking at me intently.
"What are you doing here?!" gulat na tanong ko.
I saw that he's hiding something behind his back.
Iniharang ko ang braso ko sa muka ko dahil nahihiya ako at baka may tulo na agad ako ng laway sa muka!
I heard his chuckled. "Sol..." tawag muli niya.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Don't you dare call me that. We're not close!" inis na sabi ko.
Inilahad niya ang isang papel sa akin.
Dahan-dahan kong ibinaba ang braso ko.
Kinuha ko sa kamay niya iyon.
Nanlaki ang mata ko nang makita ko kung ano iyon.
It's me!
"W-what's this?" nauutal kong tanong.
Pero teka lang! This is me at the airport! I was wearing a plain white shirt and skinny jeans bitbit ko ang maleta ko na nakasakbat ang bag kong isa. And there's my face. I was biting my lips. My face looks nervous. And parang may hinahanap ang mga mata ko.
"You said I'll draw you," he said.
"At bakit ganito? Ang pangit ko! Tingnan mo naman. I'm biting my lips oh!" reklamo ko. Napaka-sama ko talaga.
"Because that was the first time I laid my eyes on you. That's the first thing I also notice on you. You like biting your lips. Goodnight," he said. After that, iniwan niya akong nakanganga dahil gulat pa din sa pangyayari.
Akala ko ay hindi niya ako ida-drawing.