“Kapag minamalas ka nga naman. Hanggang dito ba naman kasama rin siya. Eepal na naman siya,” sabi ni Kath sa kaniyang sa isip.
“Ikaw?! Di ba President ka na naman? Bakit ka pa tatakbo? Why can’t you give a chance to others?” tanong ni Kath kay DJ.
Pumasok na sa office si DJ at pinatong ang kaniyang bag sa ibabaw ng table nila. Magkatapat na silang dalawa ni Kath at ang mga kasamahan naman nila ay nakatingin lamang sa kanila at natutuwang panoorin ang dalawa.
“Bakit Ms. Bernardo, masama ba? Gusto ko lang naman ipagpatuloy kung ano ‘yong nasimulan ko. Gusto ko lang ulit pagsilbihan ang school natin. Gusto ko lang pagandahin pa lalo ang pamamalakad. So now tell me, may masama ba do’n?”
“Ang akin lang naman, hindi ka ba nagsasawa maging presidente? As I said a while ago, give chance to others.”
“Alam mo, kung ayaw mo akong makasama, okay lang naman. Pwede ka naman sa ibang partido sumali. Basta, tatakbo pa rin akong president at wala kang pakealam sa mga gusto kong gawin!”
Sa inis ni DJ ay lumabas na lang siya ng office upang magpalamig. Ayaw niya no’ng mga nasabi niya pero naiinis lang siya dahil sa sinabi sa kaniya ni Kath.
Lumapit naman si Bianca kay Kath upang kausapin ito. “Kathryn, pasensya ka na do’n ha? Baka mainit lang ulo tapos sakto pa na ganito ‘yong nangyari. Pasensya ka na talaga.”
Kath smiled. “Okay lang Ate Bianca. Naiintindihan ko po. Pasensya na rin po sa inyong lahat, nasaksihan niyo pa yung pag-aaway namin.”
“Ate Kathryn, payag ka na bas a offer namin?” tanong ni Jilliane.
“Ahm, pag-iisipan ko pa. Wala pa kasi akong experience sa mga ganito kaya hindi ko alam ang mga dapat gawin.”
“Take your time, Ate Kathryn. Willing to wait naman kami. Our team is always welcome for you,” sambit ni Mylene.
Bigla naman tumunog ang phone ni Kath.
“Excuse me lang ha? May tumatawag kasi. Balik ako dito kapag nakapag-decide na ako. Thank you.”
“Thank you rin po.”
Paglabas ni Kath sa office ay sinagot na niya ang tawag.
“Hello. Yes? May update ka na ba sa pinapagawa ko sa’yo? What?! Okay, magkita na lang tayo. Tetext ko sayo kung saan.”
Nagmamadali maglakad si Kath papunta sa kanilang room dahil malapit na mag-time para sa third subject. Hindi na rin siya naka-attend ng first at second subject nila dahil sa may pinuntahan siya. Habang naglalakad ay tinetext niya si Khalil, kinuha niya ang number nito noong nakaraan. Friends na rin sila. Hindi nga niya akalain na matatagalan nito ang ugali niya lalo na sa pagiging mataray.
Habang abala sa pagtetext ay hindi niya sinasadyang mabunggo si Samantha.
“Ouch! Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?!” reklamo nito. Kasama niya ang kaniyang mga kaibigan.
“Kung nakatingin ako siguro hindi kita mababangga. Eh ikaw, mukhang hindi ka rin naman tumitingin sa dinadaanan mo ah.”
“Aish! Whatever! Tumabi ka nga dyan.” Nilampasan siya ni Samntha kasama ang barkada at binunggo pa siya ng mga ito sa balikat. Wala naman magawa si Kath kundi samaan ng tingin ang mga ito.
Nagpatuloy na lang siya sa paglalakad, malapit na rin naman siya makarating sa kanilang room. Pagdating niya dito, napansin niyang maingay sa loob. agad naman niyang nakita ang kaibigan na si Khalil dahil sa unahan na row sila nakapwesto.
“Khalil, nareceived mo ba ‘yung text ko?” tanong niya dito pagkalapit.
“Oo, pasensya ka na. Ubos na pala load ko. Saan ka nga pala nagpunta? Sabi ni Aeriel kanina may pinuntahan ka lang para sa eletion.”
“Oo. Medyo natagalan kasi marami pang kailangang eme eme na gagawin bago matanggap,” sagot niya dito.
“Kumusta naman? Pumasa ka ba?”
“Nasa sa akin pa rin naman ang desisyon kung gusto ko sumali pero mamaya babalik ulit ako sa kanila. Sasabihin ko na payag na ako sa gusto nila.”
“Wow! Congrats na agad. Sigurado ako, ikaw ang mananalo.”
“Thanks.”
Nagpalinga-linga naman si Kath sa loob ng room. “Ngklase ba kayo kanina? Time na pero wala pa rin teacher natin.”
“Wala pa nga ring nadating na teacher eh kaya ang gulo ng mga kaklase natin.”
“Kaya pala nakaslaubong ko sina Samantha.”
“Kath, pwede ba magtanong?”
“Nagtatanong ka na di ba?” Tinaasan lang ni Kath si Khalil ng kilay.
“Sabi ko nga. Bakit parang mainit dugo sa’yo no’ng Samantha na ‘yon?”
“Eh kasi pinaglihi yata siya sa inggit. Ewan ko ba do’n. Simula no’ng naging magkaklase kame ng first year, ganoon na siya sa akin. Kasi noon kilalang-kilala ako dahil sa pagiging outstanding studeng ko plus sa mga extra-curricular na sinasalihan ko. Then, noong dumating siya, siguro nasanay na sa kanya lagi ang attention ng mga tao. Since elementary naman dito na ako pumapasok.”
“Tapos?”
“Tapos ayun, noong dumating yung time na nasira na ako, ayun na yung way niya para siya naman pansinin ng ibang tao.”
“Attention seeker naman pala. Eh bakitr ka naman nasira? Image mob a ‘yon?”
Kath gave him a quick smile and nod.
“Kung itatanong mo ang dahilan, it’s personal. Tanging si Aeriel at ang mama lang niya ang nakakaalam ng nangyari sa akin.”
“Ayun din ba ang dahilan kung bakit wala kang kaibigan?”
“Yes but may mga kaibigan naman ako dati pero kapag dumating ka pala talaga sa punto ng buhay mo na mayroong pagsubok, doon mo malalaman kung sino talaga yung mga totoong kaibigan mo at totoong nagmamahal sa’yo. Because of that issue, nalaman ko ‘yong mga kinaibigan lang ako dahil sa katayuan ko sa buhay at ‘yong mga talagang kinaibigan ako dahil sa gusto nila.”
“So, mayroon bang natira?”
Kath shake her head and avoid to look Khalil. Khalil touched the hand of Kath to make her feel that he is in her side no matter what happens.
Dismissal na sa school at dederetso na muna si Kath sa office nina Bianca. Tinext rin niya si Aeriel na hintayin na lamang siya nito sa parking lot.
“Ate Kathryn!” sigaw ng mga tao sa office pagbukas ni Kath ng pinto. Hindi nila inakala na dadating ito.
“Kath, ano? Nakapagdecide ka na ba?” tanong sa kaniya ni Bianca.
“Yes, Ate Bianca. I will join your organization as your vice president.”
Naghiyawan naman ang lahat dahil sa magandang balita ni Kath para sa kanila. Iniisip nila na maganda ang magiging kalalabasan ng eleksyon na ito lalo na at nasa kanilang partido si Kathryn.