Hindi ko akalain na makita ko pa siya ulit at dito pa talaga. Hindi ko maipaliwanag 'yong kaba na naramdaman ko kanina. Kahit sino naman siguro maramdaman ito lalo't makikita mo na kasama siya sa mga malalaking tao. Mabuti na lang talaga at pinaalis na kami agad ni Mrs. Sevilla. Hindi ko na alam gagawin ko kapag nagtagal pa ako doon. Sigurado na man ako na hindi niya ako nakita kasi naging abala din siya sa pakipag-usap.
"Bes, nakikinig ka ba?" bigla ako natigil sa pag-iisip ng marinig ang boses ni Yanna. 
"May sinasabi ka ba?" nagtatakang tanong ko sa kanya.
"My God, alam mo ba kanina pa ako nagsasalita dito. Hindi ka pala nakikinig," inis na sabi ni Yanna. Kanina pa malalim 'yong iniisip ko, hindi ko man lang namalayan ang mga sinasabi ni Yanna sa akin. 
"Pasensya ka na, may iniisip lang ako," paghingi ko ng paumanhin sa kanya.
"Ano ba kasi 'yang inisip mo? Wala ka yata sa sarili mo ngayon."
Sinabi ko sa kanya tungkol sa lalaki na 'yon. Iyong una namin pagkikita at 'yong nangyari sa mall. Medyo nagulat pa siya sa sinabi ko sa kanya. Akala kasi niya na sa mall lang kami nagkita, hindi ko rin naman kasi nakwento 'yong nangyari noong nagkasakit siya. Nawala din sa isip ko dahil naging busy sa mga gawain.
"Bakit siya nandito? Tapos kasama pa niya 'yong board," naguguluhan na tanong ni Yanna. Kahit ako iyan ang naging tanong ng aking isipan. Tapos nabibilang pa siya sa board. Iniisip ko pa lang na hindi naging maganya 'yong pagkikita namin.
"Siguro iiwasan ko na lang siya. Hindi na man siguro ako natatandaan n'ya."
Alam ko na man na mahirap magtago sa kanya, lalo na at manonood sila sa event. Isa rin ako sa facilitator sa games. Hindi ko naman pwede iasa na lang kay Kalix lahat. Pinagdarasal ko na lang na hindi niya ako makilala. Dahil kung mangyari 'yon, lagot na talaga ako at madadamay pa trabaho ko. Kaya nagpasya na kami ni Yanna na pumunta sa lugar kung saan gaganapin ang event. Pagdating namin, agad namin nakita 'yong madaming tao. Hindi pa nagsisimula ang program, pero sigurado ako na maya't maya ay magsisimula na. Makikita mo 'yong ngiti ng mga bata na kasama ang kanilang mga magulang.
Nakita ko umakyat na si Ms. Belle at nagsimula ng batiin ang lahat ng nandoon. Sinimulan ang program sa pagsayaw ng Grade-6 pupils sa pagsayaw at nagbigay ng message si Mrs. Sevilla para sa mga parents na dumalo. Pagkatapos ay pinakita ng mga mag-aaral ang kanilang mga talento sa kanilang mga magulang. May umawit at sumayaw na kinatuwa naman ng kanilang mga magulang. Nakakatuwa tingnan na makita ito.
Nilapitan ako ni Keifer at sinabihan na malapit na magsimula 'yong games. Nakahanda na rin ang ibang teachers na tutulong sa pag-facilitate sa games. Pagkatapos ng program ay kailangan mo na namin ipaliwanag ang mechanics ng first game. Nakapag-usap na kami na si Keifer mo na ang magsabi ng mechanics sa unang game at ako naman ang sumunod. Medyo nakahinga na rin ako kahit kunti.
"Calling the attention of our beloved parents to prepare for the games," wika ni Teacher Josie. Nakita ko rin si Keifer na lumapit kay Teacher Josie. Sinimulan na ni Keifer na ipaliwanag ang mga dapat gawin at hindi gawin para sa unang laro. Pumunta ako sa kinaroroonan ni Yanna pero para akong binuhusan ng malamig na tubig at hindi ko na maihakbang ang aking paa ng makita ko naman 'yong tao na ayaw ko makita. 
"Teacher Leign, halika dito," tawag sa akin ni Teacher Daisy sabay kaway. Nagdadalawang isip ako lumapit sa kanilang kinaroroonan dahil nadoon 'yong iiwasan ko. Pero hindi naman pwede na hindi ako pumunta sa kanila kasi kailangan nila ako. Kaya naglakas loob akong lumapit sa kanila. Kung maglaro ba naman ang tadhana dito pa talaga siya kung saan ako naka-assign. 
"May sakit ka ba? Wala ka yata sa sarili mo ngayon," sambit sa akin ni Teacher Daisy. Para akong nakakita ng multo ng lumingon siya sa akin at nagkatinginan kami. Ilang minuto din na parang sinusuri niya ako ng tingin saka umiwas ng tingin. Nakilala na ba niya ako. Pero parang wala lang naman sa kanya.
"Titigan talaga, para naman ako nanonood ng palabas nito," bulong sa akin ni Yanna. Kaya kinurot ko siya sa tagiliran. Alam mo 'yong feeling na kinakabahan ka na, pero iyong kaibigan mo may gana pang magbiro. 
"Manahimik ka," banta ko sa kanya.
"Paranoid ka kasi, tingnan mo nga 'yan. Wala naman pakialam sayo. Ikaw lang 'yong sobra mag-isip. Baka mabaliw ka n'yan," wika ni Yanna. Naisip ko rin na tama siya, bakit ba kasi ganito iniisip ko. Hindi naman grabe 'yong nagawa ko sa kanya. Kung iisipin pa nga, siya ang unang may kasalanan sa akin at 'yong sa mall aksidente naman 'yon. 
Kaya inalis ko 'yong takot at kaba na naramdaman ko. Nagsimula na rin 'yong unang game at sobra naman nag-enjoy ang mga bata. Pinaliwanag ko na rin 'yong sumunod na game. Nakita ko rin ang lalaki na sumali sa laro kasama ng bata. Anak ba niya 'yan. Magkamukha din kasi sila.
"Huwag masyado titigan baka matunaw," mahinang sabi ni Yanna kaya tiningnan ko siya. Sinabihan ko siyang manahimik baka may makarinig sa kanya at kung ano pa isipin. Pero nginitian lang ako at parang gusto pa yata nitong mang-asar sa akin. Iniwan ko nalang siya at lumapit sa mga naglalaro. Ang nanalo sa game ay 'yong lalaki at anak niya. Naghanda na naman 'yong susunod na maglalaro at ng magsimula na ang game ay grabe ang sigawan at pag-cheer nila sa players.
Mas naging maingay pa sila ng may malapit ng matapos. At bigla na lang may tumulak sa akin kaya nawalan ako ng balanse mabuti na lang at may sumalo na bisig sa akin. Pero labis 'yong gulat ko ng makita 'yong tao na tumulong sa akin. Hindi ako mapakali sa ayos namin, amoy na amoy ko ang kanyang pabago at sobra namin lapit sa isa't-isa. Inayos ko ang aking sarili at nagpasalamat sa kanya. Mabuti na lang at abala 'yong mga tao sa laro at walang napansin sa amin. Umalis na rin ako sa lugar na iyon baka ano pa mangyari.
"Napaka-sweet naman. Kunti na lang at maghahalikan na kayo," sabi ni Yanna. Nakakagulat naman 'to bigla na lang sumusulpot. Tiningnan ko siya ng may pagtataka.
"H'wag mo ako matingnan ng ganyan. Nakita ko kayo kanina. May hindi ka ba sinasabi sa akin?" tanong niya sa akin.
"Wala kaya, isa pa tinulungan lang ako ng tao. Bibigyan mo ng malisya."
Hindi na nagsalita si Yanna ng lumapit na 'yong ibang teacher. Tinapos lang 'yong ilang games at bukas na ang finals para malaman kung sino ang mga nanalo. Pagkatapos ng lahat ay nag-uwian na kami. Ito naman si Yanna ayaw ako tingilan sa pang-aasar tungkol sa nangyari kanina.
"Itigil mo na 'yan Yanna. Baka 'di kana pansinin ni Leign bukas," pananakot ni Kystal kaya tumigil na si Yanna.
Pagkatapos namin kumain ay umakyat na ako para matulog  dahil sobrang nakakapagod ngayong araw na ito. Kahit pagod ako hindi pa rin ako dalawin ng antok, bigla ko na lang naalala 'yong nangyari kanina. Iniisip ko rin na dalhin ko ba bukas 'yong jacket niya upang masauli o hindi na lang baka ano pa mangyari. Sa kaiisip ko hindi ko namalayan na nakatulog na ako.
 
Kinabukasan maaga akong nagising kaya nagluto na lang ako. Tapos na akong magluto hindi pa rin gising sila kaya naligo na lang ako. Paglabas ko sa banyo nakita ko agad si Yanna at Kystal na kumakain.
"Ang aga mo yata nagising. Excitec ka na ba makita siya," ngiting sabi ni Yanna na balak lang akong asarin.
"Ang aga-aga mo naman mangbwesit," sabi ko sa kanya at nag-peace sign lang ang loko. Umakyat na ako sa taas upang makapagbihis. Pagbaba ko nakita ko si Kystal na naghuhugas ng plato, siguro naliligo na si Yanna. Kaya umupo na ako at kumuha ng makakain. Pagkatapos ko kumain ay niligpit ko na ito at pumunta sa taas upang kunin ang aking mga gamit. Hindi naman ako naghintay ng matagal kay Yanna dahil natapos ito agad.
Nakarating din kami agad sa school dahil hindi gaano kahaba ang pila sa sakayan ng jeep. Madami na din tao ng dumating kami sa school. Ito na kasi ang huling araw sa event na ito. Ilang minuto din ay nagsimula na kami, inuna namin ang laro upang malaman na kung sino ang mga nanalo.
Inutusan kami ni Yanna na kunin 'yong ibang gamit sa stockroom. Nang nakuha na namin ay babalik na sana kami ng makarinig ng parang may nag-aaway. Kaya hinanap namin ito ni Yanna at may nakita kaming anim na bata at 'yong dalawa ay nagsusuntukan. Kaya dali-dali namin nilapitan ito upang awatin.
"Itigil n'yo yan," sabi ko at nilalayo 'yong dalawang bata sa isat-isa.
"Ano ba pinag-awayan ninyo?" mataray na tanong ni Yanna sa kanila.
"Kasi Teacher Yanna, itong si Leo sinabihan ako na walang daddy," sagot ng bata.
"Totoo naman, iniwan kayo ng daddy n'yo para sumama sa ibang babae," wika ng bata na nagngangalang Leo. Bigla nainis ang isang bata sa kanyang sinabi at lumapit ito para suntukin. Inawat ko ito pero natulak ako at natumba.
"Aray," sigaw ko ng bumagsak ako sa may bato at nagasgasan 'yong braso ko sa sanga ng halaman. Mabuti na lang at hindi nabagok ang ulo ko. Natigil ang mga bata ng makita kalagayan ko. 
"Okay ka lang," nag-alalang tanong sa akin.
"Teacher Leign, sorry," sabay na sabi ng dalawang bata 'yong apat naman ay tumakbo agad dahil sa takot siguro.
"Okay lang," Tatayo na sana ako pero bigla ulit ako natumba. Masakit 'yong paa ko at mahapdi pa 'yong braso ko.
"Ano nangyari dito," boses iyon ni Keifer. Agad naman siya lumapit sa akin at tiningnan ako.
"Inaawat kasi namin itong dalawa, tapos natulak si Teacher Leign kaya bigla na lang natumba," paliwanag ni Yanna at makikita sa mga mata ng bata na takot na takot ito.
"Teacher Yanna dalhin mo 'to sila sa office at sabihin kay Mrs. Sevilla. Dadalhin ko naman ito si Teacher Leign sa office." Binuhat ako ni Keifer upang dalhin sa clinic at naririnig ko pa na nagmakaawa 'yong mga bata na huwag na dalhin doon baka mapagalitan pa sila ng kanilang mga magulang.