logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

43

Heat
Nandito na kami ngayon sa isang magarang suite sa hotel. Halos hindi ko na ma-explain kung anong nangyari pagkatapos nung napag-usapan namin kanina sa resto sa baba. Basta ang alam ko, pagkatapos no’n, para na naman akong lumulutang.
He unbuttoned two buttons of his white long-sleeved polo in front of me. Ako naman sa gilid ay hindi na naman malaman kung anong gagawin.
So, I inhaled a large amount of breath before approaching the large queen-sized bed of the room. Sa pinakadulo pa talaga ako naupo, ayaw na maayos talagang maupo sa kama at baka mamaya may ibang mangyari.
Pinilit ko ang sarili kong magpalabas ng isang marahas na hininga, para naman pakalmahin ang sarili ko bago nagsimula ng pwedeng mapag-usapan. Kanina pa ako naiilang sa katahimikan.
"B-bakit nga tayo nandito?" tanong ko sa kanya habang bahagyang hinihimas ang hita ko dahil sa kaba.
"Hmm?" I felt him turn to me. Nakatalikod pa rin ako sa kanya.
"Ikaw. Anong balak mo?"
Ngayon, napalingon na nga ako sa kanya, nakakunot ang noo. Siya lang 'tong may nakakalokong ngisi sa mukha.
"H-ha?"
"Gusto ko lang naman sanang mas mapatagal pa ang pag-uusap natin. Ayokong d'on lang sa baba. Masyadong madaming tao. I want our conversation to be private."
Napalunok ako. "M-may pag-uusapan pa pala t-tayo?"
Akala ko tapos na talaga kami kanina! I mean, I know we do have lots of catching up to do, pero pwede naman yata 'yong ipag-bukas, 'di ba?
Hindi naman sa ayaw ko ng ipagpatuloy ang pag-uusap namin kasi may inaasahan akong... ibang bagay na mangyayari.
Hell, no! Wala akong naisip na gan'on, no!
Pero sa akin lang naman, bakit kailangan, sa kwarto niya talaga? Malaki ang suite na kinuha niya. It's in a small condo size. Even the features look so much like a condo rather than just a normal hotel suite. Kompleto ang mga gamit at may mini dining area at kitchen pa, at parehong may t.v sa sala at sa mismong kwarto niya.
Pwede lang naman yatang d'on na lang kami sa sala niya mag-usap, pero dito niya talaga sa ako dinala sa kwarto niya! Kaya kung ano-ano na lang ang pumapasok sa isip ko.
Mas lalo lang bumagal ang paghinga ko nang maramdamang lumapit siya sa 'kin. And when he's finally in front of me, bumalik na naman kami sa posisyon namin kanina sa opisina. Nasa mismong tapat ng mukha ko ang... gitna niya.
I inhaled harshly bago iniwas ulit ang tingin ko sa kanya. But he has his own way of teasing me.
He used his index finger to lift my chin up, and let me face him. Nang magtama ang mga paningin namin, napalunok ako.
My nervousness only got worse when he leaned even closer to my face. Nanlaki ang mga mata ko at talagang na-stuck ako sa posisyon ko. Kahit noong kami pa, hindi naman umabot sa ganito ka intense ang mga nangyayari sa 'min. At mas lalong...hindi pa kami umaabot sa kwarto niya! Na ganito kainit ang paligid!
"It's up to you, baby." he whispered with his deep voice. I shuddered.
"Do you want us to talk? Hmm?" his finger caressed my throat. "Or would you want us to do something else?"
Unti-unti na ngang mas bumagal ang paghinga ko. Umaasa na lang yata ko sa hininga niyang tumatama na rin sa mukha ko. His breath smells so good. Which sounds impossible kasi nga kakagaling lang namin kumain. And those were all Italian foods! Hindi naman sa pangba-bash pero kadalasan d'on ay medyo malansa nga. Pero bakit ang bango pa rin ng hininga niya? Did he sneaked into the bathroom the second we got here? Para ano? Para magpa-impress?
Gusto ko na talaga siyang itulak dahil kanina pa ako parang kinakapos ng hininga dahil sa lapit ng mga mukha namin.
Oo nga't napakilig niya ako kanina sa baba. Pero hindi naman ibig sabihin n'on eh papayag na ako sa kung anumang gusto niya. Na girlfriend niya pa din ako at kukunin niya daw ako pabalik sa kanya. Hindi pa nga lang kasi ako natatauhan sa ngayon, kaya naging padalos-dalos ang desisyon ko na magpatianod lang sa kanya nang dalhin niya ako dito.
Pero kapag nasa tama na akong pag-iisip, malamang ay pag-iisipan ko pa muna 'to lahat. Hindi na ako pwedeng padalos-dalos sa mga desisyon ko sa buhay at marami na akong narating, at mas marami na rin akong napagdaanan, kaya dapat matuto na ako ngayon.
But for now, I am slowly letting his hot breath on my face tempt me. My eyes scan his immaculately gorgeous and manly features, before finally landing my stare on his lips. I unconsciously bit my lip, too.
And when his eyes went to my chest, nakita kong napakagat na din siya sa labi niya.
"I told you to change right?"
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.
"H-hindi mo n-naman ako binigyan ng time na magbihis, ah? Saka, wala naman akong dalang pamalit!"
Naka wine red blouse at pencil skirt pa nga ang suot kong corporate attire ngayon. Formal naman talaga siya tignan pero medyo kita nga lang ang dibidb ko. It only shows a bit of my cleavage, though. But it shows most of the skin of my chest, at siguro d'on siya nadi-distract.
Why would he be so distracted, by the way? Hindi naman sa ganoon kalaki ang hinaharap ko! Maliit lang ang makikitang cleavage kasi hindi din naman gano’n kalaki ang dibdib ko para magkaroon ng cleavage! Naka push-up bra lang ako ngayon kaya ganyan!
"So, you've been out with that guy all afternoon wearing such a revealing dress?" jealousy and possessiveness is again in his tone.
"Eh ano naman? Ang babaw naman ng pagseselosan mo-"
"Hindi ako nagseselos. Ang akin lang, your dress is too revealing-"
"It's not! Ikaw lang naman 'tong masyadong distracted sa suot ko!"
"And I assume you know why is that."
He suddenly leaned even closer to finally kiss me, pero nilagay ko ang kamay ko sa dibdib niya para itulak siya konti. He looked at me with an irritated face.
"What now?"
"K-kasi ano..."
"Ano?"
"Ahh ano... kasi..." I bit my lip. "Iki-kiss mo na ako?"
Kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Akala ko pa nga ay matatawa pa siya sa 'kin, pero nanatili lang na nagtataka ang ekspresyon ng mukha niya.
"Oo, bakit?"
"E-eh, nakakahiya..."
Mas lalo lang siyang nagtaka.
"Ano?"
"Eh parang nakapag-toothbrush ka, eh, tapos ako..."
Ngayon ay napangisi na siya.
"Eh ano naman ngayon kung hindi ka nakapag-toothbrush?"
"Eh nakakahiya..." yumuko ako. "Ang lansa pa naman ng mga kinain natin kanina..."
Mas lalong lumawak ang ngisi niya.
Bahagya siyang lumayo sa 'kin, at inangat ko na ang tingin ko nang makitang medyo malayo na siya sa kinauupuan ko. Ngayon ay nakapamewyang na siya, nasa labi pa rin ang isang nakakalokong ngiti.
"So you won't let me kiss you kung hindi ka pa nakakapag-toothbrush? Gano’n?"
I nodded cutely.
"Hindi ka komportable? O ayaw mo talaga akong halikan?"
I swallowed hard while still bowing my head.
"H-hindi lang ako... komportable,"
"Tss." I heard him scoff.
Maya-maya pa ay bigla niya na lang hinigit ang kamay ko at dinala ako sa banyo ng kwarto niya. Hindi naman masyadong mabilis ang paglalakad niya. Pero dahil lubhang mas maiksi ang mga paa ko kaysa sa kanya, muntik na akong matisod kanina sa pagsunod sa kanya habang hawak niya pa din ang kamay ko.
Nang nasa banyo na niya kami, nagulat ako sa laki nito. It was almost the same size of his room. Sa pagbukas pa lang ay kita na agad ang magara niyang sink. Sa gilid nito ay deretso na sa isang malaking bathtub, at sa malayong gilid pa ang shower.
Hawak niya pa rin ang kamay ko nang makalapit na kami sa lababo. May mga drawer sa ibabaw n'on, at agad siyang may hinalungkat. Siguro naghahanap na ng pwede kong gamiting toothbrush.
At nang makahanap na nga siya, nilahad ko ang kamay ko sa harap niya para sana kunin na 'yong green na toothbrush sa kanya. Pero tinitigan niya lang ang kamay ko. At matapos ng ilang segundo ay inangat na ang tingin sa 'kin para lang ngisihan ako ulit.
Siya na ang naglagay g toothpaste sa toothbrush, at nang matapos siya ay bigla niya na lang hinawakan nang mahigpit ang panga ko at pilit akong pinanganga.
"Nganga, bilis!"
Sinunod ko naman siya. Ngumanga nga ako at nagulat na lang ako nang bigla niya na lang binuhusan ng tubig ang bibig ko, hindi man lang nang-warning.
May ibang nalunok ko na nga, pero 'yong ibang natira ay pinang-mumog ko pa para naman mabasa nga ang bibig ko. Bumalik ako sa pagnganga sa harap ni Kian at marahan niya na namang hinawakan ang panga ko, then he began to gently brush my teeth.
Hindi naman ako umangal. In fact, deep inside I am really enjoying this. Lalo na ngayong ang saya-saya yata ng mga mata niya habang sinisipilyuhan ako. Paminsan-minsan din akong tumatawa kaya pinapabalik niya sa tamang posisyon ang bibig ko sa pamamagitan ng paghawak nang mabuti sa panga ko.
"'Wag ka ngang malikot. Kanina pa tayo dito, ah. Kanina pa ako naghihintay,”
I rolled my eyes while the toothbrush is still is my mouth. Nang tumigil na siya sa pagsisipilyo, agad na nga rin akong nagmumog ulit.
Pagkatapos na pagkatapos kong punasan ang labi ko, agad na niya akong sinunggaban ng halik. Hindi na ako pumalag, sinalubong ko din ang bawat halik niya.
Pinulupot ko ang mga braso ko sa leeg niya nang maramdamang marahan niya akong binuhat. He made me sit on the sink, without breaking our kisses.
It had been so long since I've last seen him, and I can't believe that after just two days of meeting each other again, ganito agad!
It's not like I'm complaining, though. Not in this moment, at least. I know deeply that I still have lots of things to consider to finally accept him again. Despite his seemingly genuine moves on me, alam kong hindi pa magiging madali ang lahat.
I am indeed saved. I saved myself in those times when I feel like everything is already nearing the end. But I know that I am still not healed. And even though I still haven't acknowledged the fact that I will only heal if I let the past mend me back in whole, I knew all along that...I will definitely need this man in the process. Since he was the only greatest thing that my past and present self would want to heal with.
With every kiss he gave me, it's like he's telling me something. Like he's reaching for my lost senses, and getting them even more lost now that I can hardly find my sanity.
Sa bawat marahas na pagsalubong ng mga labi niya sa 'kin, unti-unti nang dumadaloy ang init sa katawan ko. I kissed him back with the same intensity, slowly gliding my hands on his muscular biceps, and into his now medium-length hair.
Mas lalo niya akong idiniin sa pader sa likod ko, at mas lalo ding nagiging mapusok ang mga halik niya sa 'kin. Like he's been craving to taste me for so long. At ngayong nasa harap na niya ako ulit, with the evident hint of longing and lust for him the moment our eyes met again, agad na niya akong sinunggaban.
And like a willing accomplice, I submit to everything he does to me. With his every kiss of possessiveness, I gave my whole pleasure in his hands. And when his hands found their way to my butt to lift me up again, agad kong pinulupot ang mga braso at hita ko sa kanya.
He carried me all the way to his bed, still not breaking our steamy kiss. Inihiga niya ako sa kama, at pinagpatuloy ang paghalik sa 'kin.
Nakukunot na ang polo niya dahil sa marahas kong paghila dito. Medyo nanghina ako nang itigil niya ang paghalik sa 'kin, pero nanumbalik na naman ang init sa katawan ko nang makitang hinubad niya lang pala ang polo niya, at bumalik na naman sa paghalik sa 'kin matapos niyang gawin 'yon.
Now my hands are touching his bare skin, at mas lalo lang na lumala ang init na nararamdaman ko. Lalo na nang simulan na niya rin akong hawakan sa iba't ibang parte ng aking katawan.
He's now kissing my neck while slowly gliding his hands under my breasts. Napaliyad ako sa sensasyong naramdaman, at napakagat pa sa labi. I let out a soft moan, and that's when he finally put his hand directly in my boobs, then gently squeezed on them.
I let out another soft moan, still biting my lips. He stopped kissing me, though, and is now just watching me moan in pleasure as his hands played with my breasts.
After watching me for a few minutes, he's back to intensely kissing me again. I drew small scars on his back with my nails, letting him feel all the raging pleasure that I'm now feeling.
We kissed like we've been craving for each other from all those years of absence in our lives. We kissed like we're putting all those years that we should be together in a single moment, capturing each other's lips like were catching up from every moment from the past years that we should've spent together.
This is not the right time to blame my selfish decisions for all the lust and longingness that I'm feeling right now. Kaya kahit na may pagpipgil pa din sa kasulok-sulokan ng pagkatao ko, I let myself give in from all the pleasures Kian is giving me right now.
Napalakas ang pagsabunot ko sa buhok niya nang umabot na sa dibdib ko ang mga halik niya. Ang kanyang mga kamay ay unti-unti nang gumagapang papababa sa bewang ko, at gulong-gulo na talaga ang blouse pati ang saya ko.
Now he's touching the bare skin of my thighs, while kissing my chest, and I don't think there can something that can be more ecstatic than what I'm feeling. For someone who's literally inexperienced in this kind of things, this is yet the most rebellious thing I've done out of my whole innocence in worldly things.
But then he stopped when he's already so close to my center, and that's when I felt all the energy from moments ago drain from my system. Agad akong napadilat, at tinignan siya habang nakakunot ang noo, nanghihinayang at na-offend din sa bigla niyang ginawa.
Unti-unti siyang umalis sa pagkakadagan sa 'kin, at ilang sandali ay mahigit dalawang metro na nga ang layo niya sa 'kin. Napaupo ako, samantalang nakita ko siyang hinihilamos ang mukha niya gamit ang kanyang mga palad, na galing lang din sa paghaplos sa katawan ko kanina.
Nasa bewang niya na ang isang kamay niya, at nasa noo niya naman ang kabila, bahagyang hinihilot ang kanyang sentido. I was just sitting there, with my clothes wrinkled and my face still flushed from what just happened between us.
"W-why d-did you stopped?"
I bit my lip for stuttering. Iniwas ko na lang ang tingin ko sa kanya, pero naramdaman ko pa din nang sa wakas ay binalingan na niya ako. I heard him sigh loudly.
"Of course, I'll stop myself, Cianna. Now's not the right time to do that. Saka na kapag nakuha na nga kita ulit."
My shameless self, who I only want to take over me when I'm in court or facing culprits, slowly made my way to him in a seductive manner. Hindi ko na inabala pang ayusin ang damit ko, because in this moment I knew my wrinkled clothes will only tempt the hell out of him. And that's what I want.
And when I was now in front of him again, agad kong hinaplos ang dibdib niya, and I saw how he swallowed hard because of that.
"Pa'no kung sabihin kong nakuha mo na ako agad ngayon?" I slowly let my index finger tease his nipples. Mas lalo lang siyang napalunok ng marahas sa ginawa ko pa.
"Cianna..." I can feel him restraining himself. I smirked.
"Will you continue what you just did to me, hmm?"
I attempted to reach his lips again, but he just fucking turned his head away from me! My eyes widened in disappointment. I'm offended!
"Baby, please..." hinawakan niya ang palapulsuhan ko, unti-unti akong inilalayo sa kanya. Mas lalo lang lumala ang naramdaman ko.
Ayaw niya ba sa 'kin? Now I'm going back from that last time I saw him, when that other tragedy in my life happened. Ano nga bang naging dahilan ng padalos-dalos kong desisyon noon? Hindi ba kasi nalaman kong, baka hindi pala siya seryoso sa 'kin?
And now just a single confession from him and I'm already more than willing to throw myself at him again. I was indeed clouded with my worldly thoughts just moments ago, kaya hindi ko na nga naisip kung tama pa nga ba ang pinaggagawa ko.
Yumuko ako at bahagya na ring lumayo sa kanya. Pero hindi pa nga umaabot sa tatlong hakbang papalayo ang nagawa ko, pinigilan ako ng malakas niyang kamay.
Wala sa sarili kong inangat ang tingin ko sa kanya, pinapakitang nagtatampo nga ako, at halatang ayaw rin yatang makinig sa kung anong sasabihin niya. Parang nalaman din naman niya kaagad ang pinapahiwatig ng mukha ko sa kanya, kaya napabuntonghininga muna siya bago nagsimulang magsalita.
"Ayoko lang-" he inhaled a long breath, tila hindi pa alam kung paano sasabihin ang gusto niyang ipahiwatig sa 'kin.
Iniwas ko na naman ang mukha ko sa kanya, at pinag-krus pa ang mga braso sa harap ko.
"Ayaw mo naman talaga kasi... ayaw mo naman sa 'kin," I said that as a whisper.
"Cianna... Hindi gan'on,"
Hindi na lang ako gumalaw sa posisyon ko nang unti-unti na naman niyang hinaplos ang braso ko. Still with my face angled to my side, showing my uninterested state to him, naramdaman ko ang unti-unti niya na namang paglapit sa 'kin. And just a few seconds later, I felt his soft lips on top of my forehead.
"It's not like that, baby, I swear." his lips are still near my forehead. "Yes, there is a possibility that what you just said is true. Na sa 'kin ka pa rin hanggang ngayon. I know such handsome face can't stop lingering in your thoughts after all these years. And that's the same thing that has happened with me with your angelic face."
His hands now traveled their way from my hips to my waist. At kahit nagtatampo pa nga rin, unti-unti kong sinandal ang sarili ko sa dibdib niya. He then pulled me closer.
"Pero hindi lang naman 'yon ang pwedeng maging basehan natin, Cianna. I still believe that that thing is sacred. And will therefore be done only after marriage."
Nanatili lang akong nakasandal sa dibdib niya, at dahan-dahan na ding pumulupot ang mga braso ko sa bewang niya, yinayakap siya habang nasa mismong tapat ng tenga ko ang dibdib niya. Dinig ko ang bawat pagpintig ng kanyang puso, at sa pagkakataong iyon, kahit itanggi ko na naman ang mga nararamdaman ko, I felt another short time of peace in his presence, while listening to his heartbeat.
Now I don't know why his beat sounds so fast, it could be from nervousness, or from something I have yet to acknowledge because of my lack of trust for him again in the moment. All I feel right now is something I know can be dangerous, but still just acknowledged as a fleeting moment.
"So, kung gusto mo na ako ngayon, why don't you rephrase your sentence, hmm?" he looked down at me.
"Bakit hindi mo na lang ako yayain sa kasal, kung gan'on? Hmm?"
He smelled my hair, then gently kissed the top of my head, before embracing me even tighter. Mas lalo lang yatang pumula ang mukha ko. Lalo na nang buhatin niya na naman ako, at dahan-dahang kinarga patungo sa malapit na balcony ng suite.
Hindi naman talaga kami nagtungo d'on. May nilagay lang na upuan si Kian malapit sa glass door at doon lang siya naupo, at ako naman ay nasa kandungan niya. napaisip tuloy ako kay Winter sa bahay. On times like this, nasa kandungan ko din siya. I bet she'll be okay in the neighbor's house, but I just can't help but think about her now that I'm experiencing what she feels whenever she's on my lap.
Sa hiya na makita ni Kian ang pulang-pula ko ng mukha, patuloy kong binaon ang mukha ko sa dibdib niya. He didn't mind it, though. Marahan na nga ding hinahaplos ng kamay niya ang likod ko.
"I didn't mean to sound like I'm in a hurry. Sorry for that." ngayon ay dahan-dahan na namang umaabot sa hita ko ang mga haplos niya.
"I won't force you to make rush decisions from now on, Cianna. Baka pagsisihan ko na naman ang mangyari kapag binigyan na naman kita ng rason para magpadalos-dalos,"
Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkayakap niya sa 'kin.
"Kaya hindi kita mamadaliin. I'll wait for another set of years just to make you officially mine again. But now, I'm not gonna take risks."
He kissed the top of my head again.
"Now I have to always let you know how much I love you. I can't let you doubt me again. Baka mamaya mauto ka na naman ng mga kung anong salita galing sa ibang tao, at bumalik ang nangyari noon."
He slowly intertwined our hands. D'on ko pa lang inalis ang mukha ko dibdib niya.
"I'm sorry for that, though." I whispered.
Patuloy ko lang na tinignan ang magkahawak naming kamay, pero ramdam kong nasa mukha ko na ngayon ang titig ni Kian.
"Yeah? You mean that?" he raised a brow at me. Doon ko na siya nilingon.
I sighed first, "Well, I still can't say that."
Kinagat ko ang labi ko.
"You said you'll give me time, right?"
"Of course,"
"Then let me think about it thoroughly first. I still have lots of going back to do with my past. And as long as I'm still not done about it, it will keep on tormenting me. And because of that, I don't think I can ever be sincere on my apologies towards you and... everyone I left out."
May agad sana siyang isasagot sa sinabi ko. But then his phone rang so loud, at agad niya naman akong binuhat ulit para mapwesto nang maayos sa upuan. Dali-dali niyang kinuha iyon sa malayong lamesa ng kwarto niya, at agad din naman niya 'yong sinagot. Kunot-noo niyang kinausap ang tumawag sa kanya.
For a moment, a series of doubts resurfaced in my thoughts. Pero ewan, madali lang din naman iyong nawala. Lalo na nang tinapos na niya ang tawag at dali-dali na namang bumalik sa 'kin. Binuhat niya na naman ako para siya na ulit ang maupo sa upuan at ako na naman ang sa kandungan niya. Only that this time, nakaharap na sa payapa at magandang siyudad ng Japan ang katawan ko, habang nakayakap si Kian sa 'kin mula sa likuran.
"Sino 'yon?" tanong ko sa kanya.
He mumbled things while his face was on my shoulder, at hindi ko lubos na narining iyon. So I angled my face to the side were he's at, gesturing that I haven't heard what he just mumbled.
"Sino 'yon?" ulit ko sa tanong. "Was it someone from work? Kailangan ka na ba nila ulit sa Pinas?"
He lifted his face and let out a small grin before answering me.
"Nope." his grin now turned into a grim line on his lips. "I'm also conducting a research here. Hindi nila ako kakailanganin d'on hangga't may maibigay na akong report sa kanila."
Napakunot ang noo ko, hindi naiintindihan ang sinasabi niya. Well, I also have no idea on how doctors work so, hindi ko din mapuna kung anong kaduda-duda sa sinabi niya. Maybe doctors really do researches on other countries.
"And the one who called me," he looked at me seriously, like he's going to spill something I won't exactly like.
"Was your Mom."

หนังสือแสดงความคิดเห็น (38)

  • avatar
    DiandaJhoy

    gfcydigijgdysyvibibvvkk onmppnpnppnnphiyrxcvhcsk

    18d

      0
  • avatar
    Marjorie Alfante

    plsss 🙏🙏🙏

    07/08

      0
  • avatar
    Shayera Louisse Francisco

    so very nice

    11/07

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด