Paglabas nila ng kotse, naglakad sila papunta sa malapit sa dagat. Nakita ni Ada ang iba't ibang ilaw sa seafront. Ito ay magandang pagmadasdan at tila ba mga bituin sa langin. Ang hangin ay sariwa at tahimik ang kapaligiran. Tunay ngang, nakakarelax ang lugar na ito.
Nilapitan ni Ada ang harang na bakal na nakapaligid sa dagat at nilanghap ang sariwang hangin. Habang nagmamasid sa kapaligiran, nilapitan siya ni Kent at niyakap ang baywang niya mula sa kanyang likuran.
Dahil dito ay bahagyang nagulat si Ada sa yakap ni Kent, hindi siya humadlang dito. Pinayagan lang niyang yakapin siya ni Kent, habang pinagmamasdan ang magandang tanawin.
Bahagyang yumuko si Kent at bumulong sa kanyang tenga, “Gusto mo ba dito?” Tanong ni Kent habang nakatingin sa may dagat.
"Oo, mabuti at dinala mo ako dito. Maganda ang tanawin, tahimik at presko ang hangin. Nakakawala ng stress. Lagi ka bang nagpupunta dito?" tanong ni Ada.
"Kung minsan, kapag nalulungkot ako o may iniisip ko." Sagot ni Kent.
"Ah tingnan mo, mukhang mga bituin ang mga ilaw na iyon!" Masayang sabi ni Ada habang itinuturo ang mga ilaw sa malayong bahagi ng dagat.
Tumango naman si Kent at ngumiti, “Oo nga.”
"Magandang pagmasdan, parang bumabang mga bituin.” Nakangiting sabi ni Ada.
Tumingin naman si Kent sa kanya at sinabing, “Pero mas maganda ka.”
Nagblush naman si Ada sa sinabi ni Kent at ngumiti siya dito.
"Hmp, nambola ka pa!" Sabi ni Ada habang nakangiti siya.
"Ang totoo, mas maganda ka kaysa sa iba.” Sabi ni Kent, sabay ang pisil sa pisngi ni Ada.
"Ouch! Masakit yun ah.” Tinapik naman siya ni Ada sa balikat.
"Haha... Ang cute mo," sabi ni Kent habang nakatitig sa kanya at humarap sa kanya si Kent.
"Ikaw, tsk! Tulad kanina, nasaktan ako, pero kinutya mo lang ako!" Naiinis na ngumuso si Ada.
“Teka, sabi mo kanina, okay ka lang.” Nakakunot na noong tanong ni Kent.
"Okey lang po, pero may bukol ako rito." At hinipo ni Ada ang bukol niya sa ulo.
Tiningnan naman ni Kent ang tinurong bukol ni Ada sa kanyang ulo.
"Tsk, sige aalisin ko na ang bukol mo.” Pagkatapos ay mabilis na hinalikan ni Kent ang kanyang ulo.
“Mmmuah!"
Ngumiti si Ada sa ginawa ni Kent. Yumuko si Kent at lumapit sa mukha niya at tumitig sa kanyang mga mata.
At unti-unting hinalikan siya ni Kent sa kanyang noo, sa ilong at sa mga labi.
Marahan ang mga halik na iyon na puspos nang pagmamahal. Unti-unting yumakap si Kent sa katawan ni Ada at ang kamay naman ni Ada at yumakap sa balikat ni Kent. Ilang sandali pa ay nakadama sila ng kakaibang sensasyon sa kanilang katawan at init ng kanilang pag-ibig.
Maya-maya pa ay huminto din si Kent sa paghalik kay Ada at ngumiti ito habang nakatitig sa mga mata ni Ada. Mahigpit na niyakap ni Ada si Kent, nang matapos nila ang kanilang matamis na halik.
Habang niyayakap ang isa't isa, itinanong ni Ada kay Kent, "Kent, may itatanong ako sa iyo."
"Ano iyon?" tanong ni Kent.
Nag-aalangan na nagtanong si Ada, “Uhmm, yun gabi ng kasal natin, naalala ko na may sinabi ka sa akin. Totoo ba iyon?”
"Ang alin?" Kunot noong tanong ni Kent dahil hindi niya ito maalala.
"Yung… 'Mahal kita!'" sabi ni Ada.
"Ano? Mahal mo ako?" Sabi ni Kent habang nangingiti kay Ada.
Kumawala siya sa yakap ni Kent at sinabi, "Hindi ako ang nagsabi, ikaw! Sabi mo mahal kita!"
"Ako?” Kumunot ang nuo ni Kent at sinabi, “Eh, pero sinasabi mo lang ito ngayon." Nagbibiro at nakangiti si Kent sa kanya.
"Hmp! Hindi ka seryoso!" sabi ni Ada pagkatapos ay lumapit sa dagat at muling humarap sa dagat.
"Ah, mahal kita! Mahal kita Ada!" Sinabi sa kanya ni Kent at niyakap niya at hinagkan si Ada sa mga labi.
"You’re so sweet.” Bumulong si Kent sa ilong ni Ada habang saglit na huminto sa paghalik.
"Ano?" tanong ni Ada.
Hinawakan ni Kent ang kanyang mga mukha at sinabi, “Oo, sinabi kong mahal kita. Eh, ikaw, mahal mo ba ako?”
Tanong ni Kent habang nakatitig sa mga mata ni Ada at naghihintay ng sagot.
Huminga nang malalim si Ada bago sumagot at tumingin sa mga mata ni Kent.
"Oo, mahal din kita.”
Ngumiti si Ada at biglang hinagkan niya si Kent sa pisngi.
Sumagot si Kent ng halik ngunit sa mga labi siya ni Ada humalik at muling tinanggap ni Ada ang mga labi ni Kent na nagsusumamo ng pag-ibig at muli silang nagyakap sila sa ilalim ng sinag ng buwan.
Nang magyakap sila, naririnig niyang parang musika ang tibok ng puso ni Kent. Magandang musika na tanging siya lamang ang makakarinig ng tunog na iyon. Napakapalad niyang magkaroon ng isang Kent sa kanyang buhay.
Kinabukasan...
Magkasama silang pumasok sa eskuwelahan. Habang nasa loob ng sasakyan ay nagtanong si Ada kay Kent.
"Ah, may praktis ka ba mamaya?" tanong ni Ada.
"Wala, bakit?" sagot ni Kent habang nakatingin sa kanya.
"Wala naman, natanong ko lang." sabi ni Ada habang iginalaw ang kanyang ulo.
Tiningnan ni Kent ang palda ni Ada, nakasuot na siya ngayon ng mahabang uniporme, hinawakan niya ang kamay ni Ada.
Mukhang nagulat si Ada at tumingin kay Kent tulad ng pagtatanong niya.
Nakatitig sila sa kanilang mga mata, at tila ba parang may magnet na unti-unting lumapit si Kent sa kanyang mukha at dahan-dahan siyang hinalikan nito.
Ang mga halik na iyon ng una ay banayad lamang, subalit ng tumatagal na ay nagiging marahas na ito. Pinasok ni Kent ang dila niya sa loob ng bunganga ni Ada at hinawakan ang likod ng ulo ni Ada. Habang hinahalikan siya ni Kent ng marahas ay napakapit naman siya sa collar ni Kent at unti-unting nakadama ng pagkawala ng hininga.
Naramdaman naman ito ni Kent at saglit na pinakawalan ang mga labi ni Ada at pagkatapos ay muling hinagkan si Ada ng mapusok, muli niyang niyakap si Ada ng mahigpit at unti-unting gumala ang isa niyang kamay sa ibabaw ng dibdib ni Ada at bahagyang pinisil iyon.
Napa-ungol naman ng bahagya si Ada sa ginawa ni Kent sa pagpisil sa kanyang dibdib, at muli pang ginanahan si Kent sa paghalik sa matatamis na labi ni Ada at naramdaman na lamang ni Ada na hinahaplos na ni Kent ang pagitan ng kanyang mga hita.
Hindi niya namalayan na nakapasok na ang kamay ni Kent sa ilalim ng kanyang palda, agad naman niyang hinawak ang kamay ni Kent na naroon.
“Kent, stop.” Mahinang tutol ni Ada.
Tiningnan naman siya ng masama ni Kent at inalis nito ang kamay at muling yumakap sa katawan ni Ada at pinagpatuloy ang halik kay Ada at unti-unting bumaba ang halik nito sa leeg niya.
Tumigil ng drayber ang kotse dahil dapat munang lumabas ng kotse si Ada ay hinihintay niya itong magbukas ng pinto. Naisip niya kung bakit hindi pa binubuksan ni Ada ang kotse at bumababa.
Nang napalingon sa rearview mirror ay nakita niyang naghahalikan ang dalawa, napangiti na lamang ang driver at hinintay niyang matapos ang dalawa.
Nang matapos sila, nagmamadaling lumabas si Ada sa kotse, habang hinihipo niya ang kanyang mga labi, habang naglalakad.
Nang bumaba si Kent sa kotse, napansin niya na nagulat ang mga estudyanteng humahanga sa kanya, nagulat siyang makita siya, at biglang bumulong ang mga ito.
Pagpasok niya sa klase, napansin din niya ang isang bagay na kakaiba sa kanilang pagtingin.
Nagulat si Ada nang makita niya si Kent, dahil kumalat ang kanyang lipstick sa mga labi ni Kent. Hindi na niya ito napansin kanina bago bumaba ng kotse dahil sa pagmamadali.
Agad niyang kinuha ang tissue at iniabot ito kay Kent, nang lihim. Lumingon si Kent para tingnan siya. Walang sinabi si Ada, tumuro lang siya sa kanyang labi, naintindihan naman ni Kent ang ibig niyang sabihin at kinuha ni Kent ang tissue.
"Tsk! Kaya pala, bumubulong sila." Sinabi ni Kent sa kanyang sarili habang tinitingnan ang mukha sa cell phone.
Agad niyang dinampot ang kanyang cellphone para makita ang kanyang mukha, at pinunasan ang lipstick na nagkalat sa labi niya. Pagkatapos ay nag-text siya kay Ada.
"Next time, ‘wag ka ng gumamit ng lipstick!” text ni Kent.
"Hmp! Hindi ko kaya." Sagot ni Ada.
"Tingnan mo kung ano ang ginawa mo sa akin? Kaya pala sila nagbubulungan.” Text ni Kent.
"Hahaha, ayos lang yan! Gwapo ka pa rin naman eh, kahit may lipstick." Masayang tumugon si Ada.
"Tsk! I-save mo ang iyong tawa mamaya." Text ni Kent.
"Hehehe." Text ulit ni Ada.
Narinig pa niya ang bulong ng kanyang mga kaklase, habang nagte-text kay Ada.
"Palagay ko may kasintahan siya!"
Napabuntong hininga na lamang si Kent at sinasabi sa sarili, lagot ka mamaya sa akin, mahal kong asawa! Ngumisi siya at kumindat kay Ada.
Tumaas naman ang kilay ni Ada, dahil may ibig sabihin ang mga ngiting iyon ni Kent. Inisnaban niya ito at nagsulat sa notebook at nakinig sa kanyang guro.