Ciara's pov
"Ayan! You looked so gorgeous na, Ma'am Ciara!" Tuwang-tuwa na sabi ni Tita Jolei.
"And one more thing, your shoes!" Sabi naman ni Tita Angeli at sinuot sa akin ang sandals na hindi naman gaanoo kataasan. Marahan nitong isinuot sa paa ko ang silver na heels.
"Pak! Bongga! Perfect! Kyaaah!" Pareho nilang sigaw at nag-apir pa. Tinignan ko naman ang sarili ko sa harap ng salamin. Napatango ako nang pumasa naman sa akin ang itsura ko ngayon.
"Espren? Asan si espren? Ready na ba siya?" Narinig ko na ang boses ni espren mula sa sala.
"Here she is~" sabay nilang sabi at tumabi para makita ako ni Jennifer.
Nakita ko na naman ang reaksyon niyang gulat na gulat, pero this time ay siya lang mag-isa at hindi kasama si Tyron dun.
Lihim akong ngumiti ng pilit.
I miss him so much.
"Omayghad! Kyaaaaah! Ang ganda mo, Ara!" Nakakariniding sigaw niya at lumapit sa akin para yakapin ako. Nang tanggalin niya 'yun ay tinignan ko naman ang itsura niya, maganda, pero bakit parang may mali sa aming dalawa?
Pinagkumpara ko siya sa akin.
"Teka, bakit ba ganito ang itsura ko? Parang ako naman ang ikakasal!" Reklamo ko dahil ibang-iba talaga ang itsura ko.
"Hayaan mo na espren! Ang ganda mo kayang tignan! So, ano? Tara na?" Excited niyang pag-aya sa akin.
"Okay?" Sabi ko at nagpahatak sa kanya.
"Thank you mga mamsh!" Sigaw ni espren.
"Always welcome, mamsh! Ingat!" Sigaw nila.
"Sakay na espren! Oh, dahan dahan!" Sabi niya at inilalayan ako, kaya ko naman eh, muntanga lang.
"Manong! Lets go!!" Sabi ni espren sa driver na agad din namang pinaandar. Ang weird niya ngayon dahil alalay na alalay siya sa akin kahit kayang kaya ko naman, para namang mababagok ako kapag hindi niya ako inalalayan.
"Espren oh, tissue. Ayy grabe! Hindi tayo pwedeng mag-mukhang haggard!" Sabi nito at dinampi-dampi ang tissue sa parte ng mukha niya. Kinuha ko naman ang isa at ginawa din ang tulad sa kanya.
Ilang minuto lang rin ay nakarating na kami sa simbahan.
"Tara na espren, dali! Omayghad! I'm so excited!" Kinikilig na sabi niya.
"I can't believe na mangyayari 'to! Kyaaah!!" Kahit naguguluhan ako sa sinabi niya ay maingat akong bumaba sa sasakyan.
"Ayan! Tara na! Kyaaaah!" Hiyaw niya at hinatak na naman ako.
"Aray ko! T-teka! Tekaaa! Sandali!" Pagpigil ko sa kanya.
"Bakit?" Takhang tanong niya.
"Huwag ka ngang excited! Makakarating din tayo-"
Napatigil akong nang ilapat niya ang isang daliri niya sa labi ko at tinignan ako ng masama.
"Shh! Shut up! Just keep your mouth shock." Mabagal nitong sabi na tila ba'y gusto niyang intindihin ko ng mabuti ang sinabi niya.
Ano daw? Keep your mouth shock?
Nakakunot lang ang noo ko, habang hila-hila niya ako. Hindi ba't keep your mouth shut 'yon? Pauso talaga nitong babaeng 'to.
Nang makarating na kami malapit sa pinto ay huminto muna kami. Tumingin ako sa kanya.
"Bakit?" Tanong ko.
"N-naiihi na ako," hindi maipinta 'yung mukha niya at hindi mapakali, akala mo may kung anong kinikiliti sa kanya.
"Ano? Bakit ngayon ka pa naihi?!" Tanong ko.
"Hindi ko na mapigilan espren! Yaaah!! Naiihi na ako! Hintayin mo ako dito! Saglit lang ako!" Sigaw niya, pipigilan ko pa sana siya pero nagmadali na siyang nagtatatakbo palayo sa akin.
Napakamot na lang ako sa ulo, kung kailan naman oh! Ilang minuto pa akong naghihintay, pero wala pa ring Jennifer na dumadating.
"Asan na ba 'yun?!" Hindi mapakaling tanong ko at luminga-linga sa paligid.
"Ayun na pala siya, oh!" Napatingin ako sa lalaki at babae na nakatingin sa akin.
A-ako ba?
Lumapit sila sa akin, dahilan para hindi ako mapakali.
A-anong gagawin nila sa akin?
"Ano ka ba? Andito ka lang pala! Kanina ka pa namin hinihintay!" Sabi nung babae at hinawakan nila ako sa braso nung lalaki.
"H-huh?" Takhang tanong ko, pero imbis na sagutin nila ako ay inilalayan nila akong pumunta sa harap ng pinto ng simbahan na nakasarado.
"Guys!" Sigaw nung babae, may mga lumabas naman na tatlo pang tao.
A-ano bang nangyayari?!
Jennifer, asan ka na ba?!
"Ate, yuko ka ng kaonti, para masuot ko 'tong belo mo." Sabi niya na ikinakunot ng noo ko.
B-belo? Aanhin ko 'yan?!
"Ayan!" Sabi niya at ngumiti nglang masuot sa akin ang belo.
"Ate, maghanda ka. Na. Naghihintay na sila sa loob." Sabi naman nung isa habang may malawak na ngiti sa labi.
"P-po?! P-pero h-hindi po ako ang ika-"
"Ito pala yung flowers, hawakan mo dali! Yieee omg! Ang ganda-ganda mo ate!" Sabi niya pa habang kinikilig.
Teka! Hindi ako ang bride! At mas lalong hindi ako ang ikakaksal!!
Ano bang nangyayari?!!
"Be ready! Malapit na!" Sabi nung isang nakaalalay sa akin.
"P-pero, h-hindi po ako ang--"
"Kyaaah! Ayan na!! Bubukas na!!" Sabi nung isa, para manlaki ang mga mata ko.
"W-wait-"
"Go!! Goodluck, girl! Congrats!!" Sabi nila at nagsi-alisan na sa tabi ko.
Omayghad! Anong gagawin ko?! Hindi ako ang BRIDE!!!!
Lalo akong kinabahan nang bumukas na ang pinto at hudyat na kailangan ko nang pumasok sa loob.
A-anong gagawin ko?! Papasok ba ako? O tatakbo? Pero kasi, nakakahiya naman kung tatakbuhan ko sila? Pero mas nakakahiya kung papasok ako, eh hindi naman ako ang bride! Shocks! 
What am I going to do now? Gosh, ayoko na! Asan na ba kasi si Raiza at hindi siya ang nandito?! It was supposed to be her dahil siya ang bride at hindi ako, gosh! Anong nangyayari?!
Napapikit ako nang nakapili na ako sa kung anong desisyong gagawin ko. Okay, kalma. Panindigan mo 'to, Ara! Huminga ako nang malalim.
Kaya ko 'to!
Unti-onti kong inihakbang ang aking mga paa ko papasok ng simbahan na kung saan kasabay nang pagtugtog nang kanta nga mestro, dahilan para magsimulang dumagundong ang kaba sa buong sistema ko.
Song: Marry your daughter
Sir, I'm a bit nervous
About being here today.
Still not really sure what I'm going to say.
So bare with me please,
If I take up too much of your time.
I can't imagine myself getting married to Mr. Tyler Jeon! Myghad!
See in this box is a ring for your oldest.
She's my everything and all that I know is,
it would be such a relief, If i knew that we were on the same side,
because very soon, I'm hoping that I...
Mabagal ang ginawa kong paglakad habang nakatingin sa akin ang lahat ng mata. Ayokang i-angat ang paningin ko, baka makita ko lang na nakangiti sila ngayon dahil pinagtatawanan nila ako, dahil ibang bride ang nakikita nilang naglalakad ngayon sa aisle.
Can marry your daughter,
And make her my wife.
I want her to be the only girl that I love for the rest of my life,
And give her the best of me, 'til the day that I die, yeah.
Habang naglalakad akong nakayuko, hindi ko maiwasang kabahan at mapahiya. Hindi ko na alam kung may mukha pa ba akong maihaharap, pagkatapos ng sobrang nakakahiyang esksenang ginagawa kong 'to!
I'm gonna marry your princess
And make her my queen,
She'll be the most beautiful bride that I ever seen.
I cant wait to smile,
When she walks down the aisle,
On the arm of her father
On the day that I marry your daughter.
Napahinto ako sa gitna ng aking paglalakad nang may kamay na umabot sa akin. Dahan-dahan kong inangat ang aking paningin at nagulat nang makita kung sino iyun.
Dad?!
"D-daddy?!" Hindi makapaniwalang tanong ko.
A-anong ginagawa niya dito?
"Let's go?" Aya niya at pinwesto ang braso niya, para maikawit ko ang kamay ko.
She's been here every step
Since the day that we meet
(Im scared to death to think of what would happen if she ever left)
"D-daddy, a-ano pong ginagawa niyo dito?" Takang-taka na tanong ko.
"Of course, I should be here. This is your special moment today, kaya kailangan nandito kami ng mommy mo, para suportahan ka." Sabi nito na ikinakunot ng noo ko.
Wait! What?!
"Special moment? Mommy?" Tanong ko.
"Of course! Ayun sila, oh?" Turo niya, kung saan napatingin naman ako doon sa pwesto nila.
Then there, I saw mommy wiping her tears, at saka ngumiti sa akin nang napakapalad. Bakas na bakas sa mukha nito kung gaano siya kasaya at proud na pinapanood kami ni daddy na maglakad sa gitna ng aisle.
Mabilis ko namang inilapat ang tingin ko sa mga katabi niya, dahilan para bumalatay ang matinding gulat sa mukha ko. WTH?!
"Jennifer?!" Takang tanong ko nang makita ko siyang nakatayo habang nakangiti.
Akala ko ba umihi lang siya?!
Sa katabi niya ay nakita ko si-
"RAIZA?!" Gulat na saad ko na sobra-sobrang ikinataka ko.
T-teka?!
Lumingon ako sa kabila kung saan nakaupo ang mga lalaki at nakita ko dun si Altair at-
"Tyler?!" Na nakatayo din habang nakangiti sa akin. Nag-sign pa siya ng 'fighting'!
What the actual fuck??
So, ibig sabihin?!
A-ako talaga ang i-ikakasal?!
P-pero..
S-sino naman ang groom ko?
"We're almost there," sabi ni daddy, dahilan para kabahan ako ng sobra.
Hindi ko alam kung bakit, siguro dahil kinakabahan ako sa makikita ko. Nakayuko siya ngayon, kaya hindi ko makita ang mukha niya.
"D-dad? W-who's my groom?" Kinakabahang tanong ko.
Nakita kong unti-onting umangat ang ulo niya, dahilan para kabahan ako. Ngunit nang maiangat niya na ay para akong binuhusan ng malamig na tubig at para yatang nakalimutan ko na kung paano ang maglakad nang makita ko kung sino ito. My lips loosened up, ramdam ko rin ang mabilis na pamamasa ng mga mata ko at ang panghihina ng tuhod ko.
Paanong..
Tuluyan nang kumawala ang mga luha ko sa mata ko nang sumilay ang ngiti nito sa labi nang magtama ang tingin namin.
This can't be..
Tyron?