Gideon Hugo
Private delivery job
January 13, Monday 6:00 P.M.
Pagkatapos ng delivery na ‘to, ayaw ko na. Baka sa susunod ay hindi na ako makapagpigil sa tarantadong kliyente na matatapat sa akin. Mas malaking gusot ‘yon ‘pag nagkataon. Wala na rin naman akong kailangan sa kanila.
“Nand’yan yung location.” Saglit siyang sumulyap sa akin habang humihithit ng sigarilyo. Tiningnan ko yung iniabot niyang papel at lumingon sa direksyon niya. “Doble bayad niyan kaya ingatan mo,” dagdag pa nito. Tinanggal niya ang isa sa suot niyang singsing at initsa ito sa akin. Mayroon pang natitirang tatlo na suot niya. Tatlo pa ang magiging runner. Apat kaming naka-klasipika sa VVIP ring. Apat kaming nasa alanganin.
“Gym, Locker 13. Fox box, Phantasia fourth floor, handle with care.” Mahinang basa ko. Isinilid ko sa maliit na bulsa ng pantalon ang papel at hinigop ang sabaw sa mangkok sa huling pagkakataon. Tumayo na ako, napansin ng serbedora na walang bawas ang extra rice na in-order ko.
“Nagbago ba lasa ng bulalo ko?” tanong niya habang nililigpit ang pinagkainan ko, “oh baka iba pa rin ang luto ni Resty?” at saka ako siniko.
“Ganoon pa rin naman po.” Ngumiti naman siya. Kinulang pa rin po sa lasa ng kaunti.
“Teka, ipagbabalot kita.” Hindi na ako nakatanggi dahil umalis agad siya. “Ito hijo, dinagdagan ko na rin ng kanin. Salamat kanina sa pagbubuhat ng pinamalengke ko, ha!” Iniabot niya sa akin ang mainit na supot.
“Salamat po.” Tumango-tango siya, ako naman ay tumalikod na.
“Daan ka lang dito, ha!” habol niya.
Sana makabalik pa ako ng buo. Hindi maganda ang kutob ko.
Sa ilang buwan ko na pagtanggap sa mga delivery na ‘to, ngayon lang ako binigyan ng VVIP parcel. Huling balita ko sa mga nakakatanggap nito ay kung hindi nahuhuli ng parak, hindi nakakaabot sa receiver. Natatagpuan na lang ang katawan nila sa ilog sa ilalim ng Abris bridge. Minsan pa ay hindi na nahahanap ang iba. Sana ay swertehin ako’t hindi ganoon ka-delikado ang dadalhin ko.
“Repa!” Napaatras ako ng bahagya nang may umakbay sa akin. Paglingon ko, si Mouse lang pala.
“Ba’t nandito ka, akala ko tumiwalag ka na?” Bulong ko at luminga-linga. Tinanggal niya yung braso niya sa balikat ko at iniangat yung mga supot na nasa kamay niya.
“May iba akong raket. Malinis ‘to reps,” aniya at may kinapa sa bulsa. Pinakita niya sa akin yung susi pero natuon ang atensyon ko sa suot niyang relo. Tumingin din siya sa braso niya. “Ganda ‘no? uso ‘to ngayon,” pagyayabang niya.
“Patingin!” Hinatak ko yung kamay niya para makita ito ng mabuti. Kinalas ko ito pero agad niyang pinigil ang kamay ko.
“Kakaarbor ko lang nito,” aniya.
“Wala akong interes sa relo mo, kailangan ko lang ng orasan.” Nagpabalik-balik ang tingin niya sa akin at sa relo pero bandang huli ay inabot niya rin sa akin.
“Ingatan mo, ha!” Halata sa mukha niya ang pagdadalawang-isip. Tumalikod na ako sa kan’ya. “Ibalik mo sa akin ng buo, ha!” paninigurado niya.
“Basta ibabalik ko ‘to sa’yo. Alis na ko.” Isinuot ko na yung relo niya.
“Last time sira na noong binalik mo ‘eh,” habol niya kaya lumingon ako. “Joke lang! Take your time. Sige, hinihintay na ako ni Uno.” Paalam niya at bilis-bilis na lumakad paalis.
Sinulyapan ko muli ang relo, marami pang oras bago ko mahatid sa receiver yung parcel. Marami pang pwedeng mangyari. Kailangan ko maging handa. Huling delivery ko na ito, dapat ay maayon lahat sa plano. Kung hindi, baka hindi ko na talaga mahanap si Ginny.
Lumunok ako at huminga ng malalim pagkatapos ay lumusot sa eskinita ng Night Market at saka isinuot ang helmet. Nabaling yung tingin ko sa dala-dala ko. Lumapit ako sa may katandaang babae na nakasalampak sa kalye habang pinapaspasan ang tinda niyang gulay.
“La, sa’yo na lang ‘to.” Hindi ko na hinintay ang sagot niya pagkaabot ko ay sumakay na agad ako sa motor at pinaharurot ito.
Dinig na dinig ko ang kabog ng dibdib ko lalo na nang makita ko sa hindi kalayuan ang checkpoint. May ilang oras pa ako para makapaglibot sa lugar upang masigurado na hindi ako mahaharang ng mga nagro-roving sa lansangan lalo na kapag dala ko na ang kahon.
Lumiko ako sa eskinita papunta sa Paliparan, ito lang ang shortcut papuntang main road at nasisiguro ko na walang bantay. Mas maswerte pa kung wala ring tambay. Madalang lang din ito daanan, halata naman sa pangalan.
******
Fox Face errand
8:45 PM
Bumungad sa akin ang balumbon ng dilaw na raincoat nang buksan ko ang locker. Sa likod nito, may kahon ng wine. Tumingin muna ako sa paligid pati sa ceiling. Nang makasiguro akong walang makakakita, binitbit ko na ito. Alam ko na hindi lang ito isang wine, mas magaan ito at kapag iginalaw ay may tunog na nililikha. Wala akong clue kung ano pero ang natitiyak ko, illegal ang pagpuslit nito. Hindi naman sa amin ‘to ipapatrabaho kung hindi.
Paglabas ko, umuulan ng malakas. Isinuot ko ang raincoat ngunit napansin ko na may strap ito sa loob. May kalakihan sa akin pero ang tali na nakakabit sa katawan ko at humahawak sa parcel ay saktong-sakto. Tumungo na ako sa ruta papuntang Phantasia. Pagliko ko, may nakaabang nang parak. Lumingon sila sa direksyon ko kaya dali-dali akong umatras at tumakbo sa ibang daan. Binilisan ko ang takbo nang mapansin ko na may nakasunod na sa akin.
Lumaki ako sa lansangan ng Montgomery kaya alam ko ang bawat eskinita maging mga tagong lusutan ng squatter’s area. Madali lang lusutan ito.
Binilisan ko pa ang takbo at nagpatiuna sa dalawang motorsiklo. Idadaan ko ang mobile nila sa eskinita ng Phase II papunta sa dumpsite pagkatapos ay lulusot ako papasok ng Amlac Homes. May daan sa loob no’n palabas ng highway.
“Shet!” Kumabog ng malakas ang dibdib ko nang muntik na akong sumadsad at matabig ng isa pang rider. Hindi ko pa siguro oras.
Tiningnan ko sila sa rear view mirror, natabunan sila ng dalawang nag-uunahang kotse. Bago makarating ng stoplight, kumaliwa ako at humarurot papasok sa makipot na daan ng Phase II. Imbis na dumire-diretso, kumanan ako sa covered court. Hinigpitan ko ang hawak sa handlebar at saka sinuong ang maputik na daan malapit sa boundary ng dumpsite.
Nang palabas na ako ng Amlac, isang mahaba at dikit-dikit na pila ng sasakyan ang nakita ko. Huminto ako at lumingon sa likuran. Wala na ang humahabol saking parak ngunit may dalawang pamilyar na kotse ang patunggo sa direksyon ko. Bago pa ako makaiwas ng tuluyan, nahagip ang sinasakyan ko.
Napasalampak ako sa basang simento ng lugar, nakita ko na may pababa sa isa sa mga kotse kaya agad akong tumayo at pilit inangat ang motor. Pasakay na ako nang may maramdaman akong humampas sa leeg ko.