“Paki-ingat nalang po ang paglagay sa cake kuya ha? Maraming salamat po sa tulong.” sabi ko sa isa sa mga receptionist na tumulong sa akin para buhatin ang cake.
Nang ma position na sa tamang area ang cake ay agad ko na itong inumpisahang i-layered ang ibang hindi ko pa nailagay. Nagsimula na rin ako sa paglatag ng mga design kagaya na lamang ng mga daisy dahil ito ang gusto ng bride.
Matapos ang ilang oras sa pag-dedesinyo ay nagpunta ako ng cr upang magbihis ng damit. Nakikiusap kasi sa akin si Eleanor, which is ang kinakasal na bride, na umattend ako kahit sa reception lang.
Dahil wala naman akong ibang lakad, di rin naman hectic ang schedule ko sa pagtuturo ay sumang-ayon nalang ako sa pabor niya. Aarte pa ba ako eh ako na nga yung ininvite.
Nag lagay ako ng konting make up para magmukha akong tao. Nag perfume rin ako ng kaunti. Di naman ako naligo ng pawis matapos kong mag design ng cake, ayaw ko lang talaga magmukhang boring.
Mayayaman at professional pa naman halos ang bisita. Baka may makabangga ako at pag-chichismisan dahil napaka dull lang ng bango ko. Char, mabango ako in my own way sadyang gusto ko lang talagang mag perfume bakit ba?
Alas onse na ng umaga nang nagsidatingan ang mga bisita. Naging busy na rin ang ibang receptionist para asikasohin sila, habang ako naman ay nakaupo sa may table sa corner para makaiwas sa mga tao.
Nung kakain na ay may nag serve lang sa akin. I critique ko daw ang food, napagtanto ko rin na isa pala sa mga HRM students na under ko ang nag serve sa akin ng pagkain. Di naman ako chef, sadyang nagtuturo lang ako when it comes to baking and designing the cakes.
The event is starting kaya nagpunta na sa front ang bagong kasal. Ang ingay ng mga tao, halatang tuwang-tuwa para sa kanila. Napapa palakpak na lang din ako habang nakangiting nakatingin.
“May your married life be filled with joy and love.” mahinang sabi ko. May God bless them and their soon to be family. I smiled, a genuine one.
Natahimik ang mga tao sa paligid upang makinig sa iku-kuwento ni Jaso sa kung saan unang nagkita at sa kung paano nagsimula ang pag-iibigan ni Eleanor at Jason. Bago yon, may nag play pa ng music which is favorite nung dalawang bagong kasal.
“I had never cried before because of a woman...” pagsisimula ni Jason. “I was so boastful that anyone will kneel before me because of the looks, money and the reputation I have. Akala ko noon lahat ng babae sa mundo ay makukuha ko basta may pera lang...” pagpatuloy niya pa habang napatawa ng kaunti while reminiscing the past. “Not until I met my wife...” tumingin siya kay Eleanor. Kinikilig naman ang mga tao. “When I was on my vacation at--” biglang nag ring ang phone ko, mabuti nalang at na adjust ko kaagad ang sound ng ringtone. Tumayo ako at nagpunta ng CR para sagotin kung sino ang tumatawag. Nabasa ko ang name ni Laila kaya agad ko rin itong sinagot.
[“Ate baka po matatagalan pa ako sa pagbalik ng trabaho”] alalang sabi niya sa akin nang na sagot ko kaagad ang tawag. [“Hindi ko po talaga maiwan-iwan si Mama ate, sorry po talaga.”] pagpatuloy niya.
[“Okay lang. I understand, totoo namang mahirap kapag wala ka pero it's okay. I can manage it.”] deretsa kong sabi para di na niya isipin pa ang naiwan niyang trabaho.
[“Maraming salamat po talaga ate. Sige po ibababa ko na po ang tawag, nagmamadale po kasi ako. Maraming salamat po ulit.”] hindi na ako nakapag-paalam pa dahil tuluyan niya na akong binabaan ng tawag.
Napabuntong hininga na lang ako. Nag-alala na tuloy ako kay Laila at kay Nanay Tes. Sana naman hindi malala ang kalagayan ni Nanay Tes, hindi naman kasi nagsasabi sa akin si Laila. Naghugas nalang ako ng kamay at saka inayos ang buhok ko. Hindi ko rin maiwasan ang makinig sa sinasabi ng dalawang babae na malapit sa pinto habang nag-dadagdag ng kanilang mga make-up.
“Have you heard about Manuel?” pasimula nung babaeng maikli ang buhok.
“Manuel Villacura? why? what's with my handsome billionaire crush?” tanong nung kasama niyang naka bun ang buhok habang nag-lagay ng lipstick.
“I heard he was dating someone” deretsang sabi nung may maikling buhok. Napahinto naman sa kanyang ginagawa ang kanyang kasama at napatingin sa kaniya na may bahid na gulat sa mga mata.
“WHAT?!” sigaw niya.
Napailing nalang ako habang napangiti. Mabuti naman at may karelasyon naman pala ang lalaking 'yon, that means hindi na ako madadawit pa sa isyung nasimulan ni bakla. Lumabas ako ng comfort room na magaan ang loob.
“Looks like you're happy being in a relationship with me”
Napahinto ako dahil sa aking narinig. Napatingin ako sa lalaking nakasandal sa may corner kung saan malapit sa men's comfort room. Nagulat ako nang isang pamilyar na mukha ang bumungad sa akin. Napatingin ito sa akin habang nakataas ang isang kilay.
“W-what?”pautal na tanong ko. Ako ba kausap nito? Bakit ba 'to nandito?
Uh whatever. Siguro kakilala ni Eleanor or Jason kaya na invite. What do I expect? sikat siyang tao kaya malawak ang mga nakakilala sa kanya.
“Don't what me Ms. Victoria Violet Aries”napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Bakit niya alam full name ko? Is he a stalker?
“Oh you look surprised. Pero mas nasorpresa ako kahapon” pagpatuloy niya.
Napatawa siya ng kaunti na halatang naiinis. Hindi ko naman siya naiinitindihan sa kung ano ang pinagsasabi niya kaya pinagpatuloy ko nalang ang paglalakad pabalik ng reception. Ngunit hinarangan niya ako bago pa man ako tuluyang makaliko. Sobrang lapit naming dalawa kaya umatras ako ng konti. Nakakunot parin ang mukha kong nakatingin sa kanya.
Yumuko siya at inilapit ang mukha sa akin. “I don't like woman who claims things that were not own by them in the first place.” pabulong niyang sabi habang seryosong nakatitig sa aking mga mata. Tumibok ang puso ko dahil sa kaba. Napalunok ako ng laway.
“I don't like you too.” deretsa kong sabi. Napangisi siya at kinagat ang labi halatang nayayamot. Bumalik siya sa pagka tayo ngunit naka tingin pa rin ito sa akin na may bahid na inis sa mukha. Napa tango siya habang hinahaplos ang kaniyang baba.
“Come on Violet, just say it... do you like me?” napanganga ako sa tanong niya. “Hah?” tanong ko habang nakabukas pa rin ang bibig. Anong pinagsasabe nito. Di ko pa nga ito kilala. Napabuntong hininga siya at saka ipinasok ang kamay sa bulsa. Tumalikod ito sa akin at nagsalita “So it wasn't you...” mahina niyang tugon buti nalang narinig ko pa. “I guess it was Lee's doing?” lumingon siya sa akin. Naguguluhan ako kaya tinanong ko siya.
“What do you mean it was Lee's do--” hindi ko natapos ang aking sasabihin nang ma realized ko ang pinapahiwatig niya kanina pa. Napahawak ako sa aking labi dahil sa gulat. Napasingap ako
“Omg” sabi ko na may bahid na kahihiyan. Napatitig lang siya sa akin. “Im sorry, I'm really sorry about kahapon. I-I'm sorry about Lee, I'm sorry if ever the media is disturbing you...” pagpatuloy ko na nataranta. Mukhang nagulat din siya sa inasal ko. “I'm really sorry” sabi ko pa. Seryoso parin siyang nakatitig sa akin. “You can just deny the issue or do whatever you want... I-I mean maniniwala naman siguro ata sila diba if ikaw magsasabi” suggest ko. Nahihiya tuloy akong magsalita. Makasalanan ka talaga na kaibigan Lee, walang hiya ka humanda ka talaga sa akin.
“No.”
Nagulat ako sa sinabi niya. Ngumiti siya na parang may binabalak. “Bear with it. It's your mess, if you want to clean it then clean it. If you don't then let the people judge us.” diretso diretso niyang sabi habang nakangiti. Tumalikod ito sa akin at saka naglakad hanggang sa nakaliko siya papunta kung nasaan ang reception habang ako naman ay napatulala pa rin.
Walang hiya ka talaga Lee. Anong gagawin ko? Hindi naman kami ganoon pinag-uusapan sa media, sadyang may mga sikat at kilalang tao lang talaga ang nag chi-chismisan patungkol sa karelasyon ni Manuel kuno.
Ay teka! Wala naman akong naririnig na nadadawit pangalan ko ah? Kay Manuelito lang na name ang lagi kong nariringgan, or baka wala lang silang pake sa akin. Sana naman, hays. So anong gagawin ko? Pag may magsisimulang mag-ask sa akin patungkol sa kung may relasyon ba kami ni Lito, ano isasagot ko? Oo? Huhu. Kung hindi ang isasagot ko tas wala naman na deny ni Lito yung issue namin baka mapag-sabihan pa akong choosy, haler.
Pero parang peaceful lang naman ang media kaya medjo peaceful pa rin naman ang life ko. Mukhang kailangan ko nga rin ata palang mag limit ng orders ngayon dahil wala pa si Laila, ang hirap kayang magmadali.