Nakatanaw lang si Anna sa madilim na daan at nag-iisip kung paano makakauwi. Gusto niya pagsisihan ang sinabi kay Sarah na kaya niyang makauwi ng mag-isa. Kung hindi lang siya nahihiya ay gusto na niyang maiyak. Biglang narinig niya ang boses ng lalaki na tumawag sa pangalan niya.
“Hi Anna!”
Nilingon niya ang tumawag at namataan niya si Mark na papalapit sa pwesto niya. Si Mark ang partner niya kanina.Tipid na napangiti siya sa binata.
“Hmm. Pumayag kaya itong makisabay ako sa kaniya? Kahit hanggang gate lang. Kakapalan ko na ang mukha ko,” bulong ng isip niya.
“Hello Mark!” ganiting bati niya sa binata. “Kamag-anak ka din ba nila?” tanong muna niya dito habang nakatingin kina Sarah at Dean. Natatanaw niya ang mga ito na madami pang kausap na mga bisitang sa tingin niya ay nagpapaalam narin para umuwi na.
“Nope. Classmate ko si Dean nung college,” tipid na paliwanag nito.
“Oh! Talaga?! Anong course nyo?” tanong niya. Totoo na curious siya sa asawa ni Dean dahil hindi naman niya na ito nakausap.
“Computer engineering ang tinapos naming. But I am a programmer now. Partner ko si Dean sa business. Nagde-develop kami ng iba’t-ibang software and applications.”
“Ahh. May sarili palang business si Dean,” wala sa sariling sagot niya.
“Yup. How about you? Mag-isa ka lang ba?” tanong ni Mark na tiningnan siya.
“Oo eh. Ang totoo, wala akong kakilala dito,” nakangiti niyang sagot. “Hindi naman kasi dapat ako ang bridesmaid eh. Pumalit lang ako sa partner mo dapat.”
“Ah, I see. Teka, pauwi ka na ba?” biglang tanong nito.
“Oo sana. Kaso ‘yon nga ang problema ko kasi wala akong kakilala dito. Ang layo naman pala ng gate dito.”
“Ah. Gusto mo sumabay ka na sakin? Don’t worry, mabait ako,” nakatawang offer ni Mark sa kaniya. Wala itong kalam-alam na naghihintay lang talaga siya na ayain nito.
“Tagumpay! Mabuti nalang nagkusa na siyang mag-offer,” sigaw niya sa isip. “O-okay lang ba? Kahit hanggang sa gate lang sana--”
“Oh sure! Ano ka ba? Bakit sa gate lang? Ihahatid na kita sa place mo. It’s nine in the evening already, mahihirapan ka ng makakuha ng sasakyan. Besides medyo malayo talaga ang lugar na ito,” sagot nito.
“Anna, let’s go! Ihahatid na kita!” Biglang narinig niya ang boses ng isang lalaki. Nilingon niya ang pinanggalingan niyon at ganoon at nalang ang gulat niya ng makitang si Jake iyon!
Napansin niya ang pagtahimik si Mark dahil sa biglang pagdating Jake. Siya naman ay hindi maunawaan ang sinasabi ni Jake sa kaniya. Malinaw na tumanggi ito sa pakiusap ni Sarah kanina.
“Ha? Ano?” nagugulohang tanong niya dito.
“Akala ko ba ay magpapahatid ka sakin? O nakahanap ka na ng ibang maghahatid sayo?” sarcastic na sagot nito.
“Eh, diba sabi mo—“ hindi na siya pinatapos nito at hinila na siya sa kamay. Nahihiya naman siyang bawiin ang kamay dito. Apologetic siyang tumingin kay Mark habang naman ay marahan lang na napatango sa kaniya at tila nagpipigil ng ngiti.
Tahimik na naglalakad si Jake patungo sa sasakyan nito hawak ang kamay niya. Ramdam niya ang tinginan sa kanila ng ilang bisita na nakakasalubong nila. Pagdating sa tapat ng sasakyan nito ay agad siyang binitiwan ng binate at sumakay na ito driver’s seat. Siya naman ay umikot sa passenger seat. Iba ang dala nitong sasakyan at mas malaki iyon. Dahil hindi naman siya kataasan at sa heels na suot niya ay nahirapan siyang makaakyat sa sasakyan. Pag-angat siya ng paningin ay nahuli niya itong nakatingin sa cleavage niya. Agad niyang iniharang ang kamay sa dibdib at ng makaupo ay inirapan ito. Narinig pa niya ang mahina nitong pagtawa.
“Akala ko ba ay may pupuntahan ka?” inis na tanong niya.
“Oo nga. I’ve cancelled my plans for tonight para maihatid ka tapos ganyan pa ang attitude mo ngayon?”
“May masasabayan nanga ako, eh! Sana hindi ka na nag-cancel ng plans mo. Nakakahiya naman doon sa babae na katabi mo kanina. I’m sure she is very disappointed na iniwan mo siya.”
“Sinong babaeng katabi? Madami akong babae na nakatabi kanina.”
“Iyong sexy na halos lingkisin ka na. Kunwari ka pa na hindi mo nanapansin, no?”
“Tss. Eh, ikaw ni hindi mo kilala ‘yung lalaki sasama ka na agad? Nag-iisip ka ba?” nakakunot-noo ito.
Nainis siya sa sinabi nito. Ano bang meron at nag-aaway sila? At bakit din pinapagalitan siya nito ng husto? “Kaibigan siya ni Dean,” dipensa niya.
“So? Just because he is Dean’s friend, you are assuming that he is a good person?” iritado paring sagot nito.
“Anong nangyari sayo? Ang buong akala ko ba pino-protektahan mo sakin si Sarah dahil baka ako ang mapanganib—“
“Fine! If you really want to, bumaba ka na at habulin mo iyong maghahatid sana sa iyo. Nahihiya lang ako kay Sarah at ayaw ko ng mag-alala siya sayo! At kung may mangyari sayong masama eh konsensya ko pa,” mataas ang boses at sunod-dunod na sagot nito.
“Ngayon pa? Kung kailan nakaalis na,” nakangusong sagot niya. “Siyempre ihatid mo na ako,” bulong pa niya.
Napailing si Jake pero hindi na sumagot kahit halatang iritado ito. Tahimik lang itong nagda-drive. Siya naman ay nakatingin lang sa bintana. Ilang minuto pa ay nakita niya na nasa highway na sila at traffic na sa daan.
“Anong pumasok sa isip ng masungit na lalaking ito? Buti nalang hindi nga ako pinababa,” tanong niya sa sarili.
Hindi na niya namalayan na nakatulog na pala siya sa biyahe. Naalimpungatan siya sa marahan na tapik sa kaniyang mukha. Pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang gwapong mukha ni Jake. Naamoy niya ang mamahaling pabango nito at parang nahihirapan siyang makahinga. Agad siyang na-conscious sa pagkakalapit nila.
“Sh*t! Ano kayang itsura ko kanina? Nakatulog na pala ako! Baka tumulo na ang laway ko ah?” nagpa-panic na siya. Pasimple niyang hinawakan ang gilid ng bibig. Mabuti nalang at hindi naman yata siya tulo laway.
“What street?” seryosong tanong ni Jake na nagpabalik sa kaniyang katinuan.
“Ha? Ay naku wag mo na ako ihatid sa mismong street naming! Masikip ang daan doon. Maglalakad nalang ako,” tanggi niya dahil sa hiya.
“11:30 na ng gabi. Delikado na maglakad mag-isa. Tapos ganiyan pa ang suot mo.”
Nagulat siya sa oras na sinabi ni Jake. Gabing-gabi na pala at lalo siyang nahiya dito. Dahil sa kaniya ay napuyat pa ito. Napilitan siyang sabihin ang eksaktong address dito. Ilang sandal pa at itinigil nito ang sasakyan sa tapat ng mismong apartment building na tinutuloyan niya. Buong akala niya ay aalis na ito ngunit nabigla siya ng bumaba ito ng sasakyan at sinabayan siya papasok sa apartment building niya.
May maliit na convenience store ang ibaba ng apartment building at nagulat pa siya ng makitang may mga kabataan pang nagiinuman sa mga lamesa sa tapat noon. Ang ilan sa mga iyon ay mga estudyante na sa building din na iyon umuupa. Napatingin ang mga ito ng mapadaan sila. Marahil ay dahil narin sa suot niya at sa kasama niya.
“Hello ate,” bati isa kaniya ng isang estudyante na nakilala na niya. Tumango lang siya sa mga ito. Nagtataka siya kung bakit inihatid pa siya ni Jake hanggang sa tapat ng pintuan ng apartment niya?
“T-Thank you,” naiilang na sabi niya kay Jake. Mas sanay pa siya na suplado at masungit ito sa kaniya kesa sa pagiging gentleman nito.
“Masyadong malayo ang bahay mo sa office,” komento nito. “Bakit di ka nalang lumipat?” kalmado ng tanong nito.
“Hindi pwede eh. May kontrata kasi,” paliwanag niya.
Tumango lang ang lalaki. Hindi niya alam kung iimbitahan ba niya ito sa loob pampalubag manlang sa “kabutihan” nito. Pero pakiramdam naman niya ay nakakahiya kung ayain niya ito sa loob ng apartment niya. Babae siya at lalaki ito. He was about to leave ng magsalita siya.
“Ah..Ah..G-gusto mo ba magkape muna?” napapahiyang tanong niya. Natigil ito sa paghakbang at mataman siya nitong tinitigan. Nailang naman siya sa paraan ng pagtingin nito. “I..I mean..p-puyat ka na,” nagkandautal na sagot niya.
“It’s okay. Bibili nalang ako sa baba,” sagot nito. “Good night, Anna,” at marahan itong ngumiti.
Napigil niya ang hininga sa ngiti nito. Noon lang niya ito nakitang ngumiti ng tunay sa kaniya. Napakagwapo pala talaga nito! Dahil doon ay parang nagwala ang kaniyang puso. Hanggang sa makaalis si Jake at makapasok na siya sa loob ng kwarto niya ay ang gwapong mukha parin ng binata ang nakikita niya.
“Sh*t Annaaa!! Masama ito!” sigaw niya.