DAKONG alas-tres ng hapon ay bumaba si Safhire para maghanda ng snacks. Inabutan niya sa sala si Vhendice na nakahiga sa mahabang sofa at natutulog. Habang nakabukas ang tv at ipinapalabas ng live ang laro ng US versus Germany sa American Footbal League. Dinampot ng dalaga ang remote control na nasa ibabaw ng centerpiece at pinatay ang tv. Saglit siyang nahinto nang makita ang newspaper na nakapatong sa dibdib nito. He must have read it.
Nagsikip ang dibdib niya. Hindi pa rin siya nakabawi dahil sa nalaman. Hirap siyang maniwala kahit nakabandera na sa harap niya ang katotohanan. Bakit ba siya nasasaktan? Bakit kumikirot ang puso niya? Bakit ba naging si Athrun pa?
Pumihit siya at nagtungo ng kusina. Kanina pa niya napansin na wala si Eddie. Umalis kaya ito? Kasalo pa nila ito kanina sa tanghalian. Kinuha ng dalaga ang apron sa sabitan sa gilid ng fridge at isinuot. Nilabas niya mula sa refrigerator ang food container, laman ang mga binalatang saging. Isinalang niya sa stove ang frying pan at binuhusan ng edible oil. Nilakasan niya ng kunti ang apoy. Nang kumulo ang mantika'y nilagay niya ang pulang asukal at isinunod ang mga saging. Pagkaluto ay hinain niya sa babasaging round plate ang piniritong saging at tinakpan ng food cover sa mesa saka gumawa siya ng fruit shake.
Tulog pa rin si Vhendice nang balikan niya sa sala dala ang aluminum tray, laman ang hinanda niyang meryinda. Nilapag niya sa centerpiece ang tray at nilapitan ang binata. Ngayon lang niya ito napagmamasdan ng malaya sa malapitan.
He is such a good-looking man. Ang hahaba ng mga pilik-mata. Those accentuate the beauty of his eyes. Plus the thick eyebrows adding his vigorous appeal. Ang matangos na ilong na parang sinusukat. Mga labing hinahasa ng maraming karanasan na kung ngumiti ay parating nang-aakit.
Banayad niyang hinaplos ng daliri ang mga kilay nito, ang mga mata, ang ilong...
"Kasalanan sa batas ang manghipo ng lalaking tulog." Bigla itong nagsalita at dumilat ang isang mata. Ngumisi.
Natilihan siya at sa sobrang gulat ay nahampas ito.
"Hey! Sobra ka na." Angal nitong bumangon. Hinihimas ang pisngi. "Ang sakit,ah!"
Tumalikod siya. Namumula ang pisngi. "Tama lang 'yan, niloko mo ako! Gising ka naman pala." Kastigo niya rito.
"Ginising mo ako." Akusasyon nito.
"Alas-kwatro na." Iningusan niya ito. "Tuturuan mo pa akong bumaril."
"Oo na. Ano iyan?" Natuon ang paningin nito sa pritong saging at fruit shake.
"Snacks niyo po, sir. Para may energy kayo." Patutsada niya.
"Mukhang masarap, ah!"
Tinusok niya ng tinidor ang saging at ibinigay sa binata. Nagsalin din siya ng fruit shake sa baso.
"Why are you so eager to learn? Gun is not your thing," he suddenly asked. "Ito na lang ang hawakan mo at paputukin." Itinuro nito ang pundilyo sabay tawa.
Napamulagat siya. "Pervert!" Namumula ang pisnging binato niya ito sa hawak na tinidor.
Sinalo nito ang tinidor at lalong napatawa.
Kumuha siya ng isa pang tinidor at tinusok ang saging. "Ayaw kong makaabala ng sinuman para protektahan ako." Naupo siya sa single set. "When the situation gets worst, using gun would be an advantage for me."
"Make sense." Tinitigan siya nito ng matiim habang kumakain ito ng saging. Malapit na nitong maubos ang ibinigay niyang isang piraso.
"Bakit?" tanong niyang naiilang.
"You're beautiful," anito.
Umirap siya. "Sus! Matagal ko ng alam iyan."
He laughed again. "Ang gusto kong sabihin, sa ganda mong iyan kayang-kaya mong mapaibig ang isang Andromida kung gugustuhin mo."
"Wala akong talent sa ganyang bagay. Even so, I don't believe the Andromidas are too clumsy to fall for that kind of trick. Maraming magaganda sa mundo."
"But you're different. The kind of beauty you have is something that emanates from the soul. Most men prefer such beauty beyond what the human naked eye is capable of seeing."
Ngumiti siya. "Punch line ba iyon? Masyado namang corny."
"You're making fun of me."
"Hindi." She giggled. At pinapak ang saging.
UMAKYAT sa taas si Vhendice at nang bumaba ay may dala na itong baril at dalawang magazine ng bala. Pinuntahan ng binata si Safhire na nagliligpit sa kusina.
"Let's go?" Yaya ng agent.
Tumango ang dalaga. Nagpunas ng mga kamay at hinubad ang suot na apron. Dinala siya ni Vhendice sa likod-bahay. Doon ay pumasok sila sa isang maliit na pinto kungsaan tumambad sa kanya ang sementadong hagdan.
Kinapa ng lalaki sa dingding ang switch ng ilaw at pinindot. Sumabog ang malamlam na liwanag mula sa mga maliliit na bombilyang nakahilera pababa. Bumaba sila sa hagdanan at humantong sa isang malaking pintuan. Binuksan nito iyon. Sa gilid ng pinto ay kinapa nito ang switch ng ilaw.
Pumasok sila. Agad namasyal ang mga mata niya. Hindi siya pwedeng magkamali. Ang silid na kinaroroonan nila ay isang firing range. Bumuntot siya sa binata na nagtungo sa counter. Ibinaba nito roon ang 45 caliber pistol at mga bala.
"Before we start, kiss muna." Kinindatan siya nito.
Lokong ito, gusto pa yata ng advance.
"Mas masarap magtrabaho kapag nauna ang bayad," dagdag pa nito.
"Tapos na. Nakapagbayad na ako. Kanina habang tulog ka, hinalikan kita."
"What? Are you serious?"
" Kasalanan mo, bakit kasi natulog ka."
"But that's not fair!" angal nito.
"There's nothing fair in love and war."
"I won't accept that! " Argumento ng agent. "Hindi ka patas. Bakit kung kailan tulog ako'y saka mo ako hahalikan?"
"Aba! Aba! Wala naman sa usapan natin na hindi pwedeng halikan ka kapag tulog."
Napailing na lamang si Vhendice. "You've got me this time. But just this time."
Ngumiti siya. "Now, shall we start, sir?"
Walang nagawa ang agent. Sinimulan nito ang pagtuturo sa kanya, unang-una sa mga specifics. Kung papaano alisin ang safety lock ng baril. Sunod ang paglalagay at pagtatanggal ng magazine. Ipinakita rin nito ang tamang paghawak ng baril. She thought he's splinded while explaining everything she needs to know.
Nagtungo sila sa firing area para sa actual firing lesson. Si Vhendice ang unang sumubok. Inasenta nito ang bulls-eye at nagpaputok. Limang sunod-sunod. Lahat ng bala ay tumama sa gitna ng bulls-eye target.
"Sharp-shooter ka pala." Namamanghang wika niya. Gusto rin niyang sabihing ang cool nitong humawak ng baril. Hindi man lang nayayanig ang kamay nito at braso. Para bang sa lahat ng kaya nitong gawin, iyon ang pinakamadali.
"You haven't seen the best yet." Kumindat ang binata at ibinigay sa kanya ang baril.
Tinanggap niya iyon at hinawakang maigi sa dalawang kamay. Itinutok niya ang baril sa bulls-eye target.
"Not yet, wait for my signal." Nagtungo si Vhendice sa likuran niya. Hinawakan nito ang kanyang mga kamay para alalayan ang kanyang mga braso. "Relax and focus on your target. Now, fire!"
Kinalabit niya ang gatilyo ng sunod-sunod. Sa limang putok, tatlo ang tumama sa bulls-eye. Ang dalawa ay nasa labas ng pinakagitnang bilog.
"Perfect for the first try, honey." Komento nito. Hinagkan siya sa tainga.
Nilinga niya ito at nginitian. He smiled back. Kung hindi nakasuporta ang binata mula sa likuran niya, hindi niya iyon magagawa ng tama. Dama pa rin niya ang malakas na impact ng pagputok ng baril. Hindi siya nayanig pero nangalay ang mga kamay niya.
PAGKATAPOS ng hapunan ay muli niyang niyaya si Vhendice sa firing range para ituloy ang firing lesson niya. Pinagbigyan naman siya nito. Sinubukan niyang bumaril na wala ito na nakasuporta sa kanya mula sa likod. Nagawa niya pero walang isa man lang sa mga balang itinira niya ang naligaw sa bulls-eye target.
"You applied too much pressure on your wrists. But anyway, you're not bad after all. Masasanay ka rin. You have potential. More practice and you'll be good enough." Komento ng lalaki.
"Hindi ko naman kailangang maging sharp-shooter katulad mo." Pangongonsola niya sa sarili. Muli niyang inasenta ang target.
Hindi sumagot si Vhendice. Ngunit ramdam niya ang mainit nitong titig. Gusto niya itong sawayin dahil nako-conscious siya. Kaya lang kapag ginawa niya iyon ay lalo lang siya nitong tutuksuhin. Nag-concentrate si Safhire at kinalabit ang gatilyo. Sunod-sunod na putok ang umaalingawngaw sa buong firing range.
Kumilos ang agent. He took a closer look at the bulls-eye target. "Nice one, honey! You've got shot on the bulls-eye." He announced. Nag-thumbs up.
Napalundag sa tuwa ang dalaga. Without noticing, she hugged Vhendice after putting down the gun. Saglit na natigilan ang lalaki. But he did'nt react. Kumalas siya sa pagkakayakap rito. Ngunit hinapit siya nito sa baywang at walang babalang hinagkan sa mga labi.
Sinubukan niyang manulak. But he's just too strong for her. Kaya nagpasya siyang magpaubaya na lamang. She opened her mouth and responded to his kiss. Nang biglang mag-flash sa kanyang utak ang mukha ni Athrun. Napadilat siya. Bakit ang lalaking iyon? Confused, she shuts her eyes off again tightly and tried to concentrate on Vhendice's hot kisses burning her lips. She was almost out of breath when he released her.
"Magdalene," he whispered, breathing hard and fast.
Tumitig siya sa mga mata nito at natakot sa kislap ng pagnanasang nakita roon. He wanted her! No! She escaped from his arms and ran away.
"Magdalene, wait!" Hinabol siya ni Vhendice.
Binilisan niya ang takbo paakyat ng hagdan at palabas ng underground.
"Shittt!" Nagmura ang lalaki. "Stop running, dammit! Ano bang problema? Safhire...!"
Hindi niya pinansin ang binata. Takbo lang siya ng takbo. Hanggang sapitin niya ang labasan. Ngunit nahabol siya nito bago pa man siya nakapasok ng villa.
"Hold it, Magdalene! What's wrong with you?" tanong nitong naghahabol ng hininga at hinawakan siya sa pulso.
Humarap siya rito na hinihingal rin. "Let go of me!" angil niya.
"You can't possibly be mad!"
"I'm not." Iniwas niya ang mga mata.
"Then why?" Binitiwan siya ng lalaki.
"Please, let's stop this. Nagi-guilty ako."
Nagsalubong ang mga kilay ni Vhendice. "Nagi-guilty saan?"
"Nangako ako kay Ray na siya lang ang mamahalin ko. I can't betray that promise."
"Keeping a promise like that to a dead lover is no less than going with him in the grave."
"I'm sorry," nagbaba siya ng paningin. "Sana maintindihan mo," aniya at iniwan ang binata.
"Safhire..." he could just whisper and clenched his fists tightly.