Iyak nang iyak si Eliane sa kuwarto niya. She even locked the door so no one would try to get in kahit pa mga kaibigan niya.
"Girl, are you okay?" nag-aalalang wika ni Elise habang nakasandal sa pintuan ng kuwarto nito kasama nina Jiane at Tasha.
They did not hear any response from her. Hopeless na nagkatitigan silang tatlo.
"Nandito lang kami, Sis, ha?"
"Call us if you need us."
Iyon na lang ang tanging nasabi nilang tatlo and decided to walk away from her room. Nakapagbihis na rin naman sila at ready na rin umuwi.
Habang papalabas ay nakita pa nila ang tatlo. Sina Nick, Seb, at Enrico.
Inirapan nila ang mga ito. "It's all your fault!" Paninisi ni Jiane.
"We 're sorry, Jiane." Enrico ang nagsalita.
Sa kanilang tatlo, si Enrico kasi talaga ang may paninindigan at mabait sa lahat. He is a gentle man na complete opposite ni Nick.
"Sorry? Bakit kayo sa akin nagso-sorry? Doon kayo magdasal sa kuwarto ng kaibigan ko dahil sinaktan niyo siya!" sigaw nito saka nag-walk out.
Sinundan naman siya nina Elise at Tasha na sabay sabay na umirap sa kanilang tatlo at nag-flip ng buhok.
Nanghihina na napaupo at umiiyak si Eliane sa ibabaw ng kanyang kama with only her pillows by her side.
"That a*shole has no idea what I've gone through before. Ang lakas ng loob niyang nakawan ako ng halik!" inis na wika niya sa sarili sabay pahid ng kanyang luha.
Pumasok ang mommy niya. Mukhang natunugan na nito kung ano ang nangyari kanina. Nag-alala siya sa anak niya. Akala niya, by giving it a try means mapapabilis ang pagtitiwala ng anak niya sa mga lalaki muli. Pero nagkamali yata siya.
"Honey, I'm sorry." Wika nito sa kanyang pintuan. "Please, open the door," dugtong pa nito.
Pero parang walang narinig ang dalaga. Ayaw niyang pagbuksan ang Mommy niya dahil feeling niya trinaydor siya nito. Her mom knows her past well kaya kung mayroon mang dapat na umintindi sa kanya, siya iyon higit sa lahat.
"Are you really concerned about me? Kasi kung oo, hindi mo gagawin sa akin 'yon!"
Nanghihina pa rin siya tuwing naaalala ang nangyari. Ramdam niya pa rin ang takot na pilit na bumabalik sa alaala niya. Muli, sa pangalawang pagkakataon ay bumalik ang masalimuot niyang nakaraan sa kanyang kamalayan. Natakot siya ulit. her past kept on hunting her.
"Anak, I am really sorry! Please forgive me! Akala ko kasi kailangan mo nang unti-unting buksan ang sarili mo sa lalaki. They're trust worthy, anak. Alam ko. Kilala ko ang mga pamilya nila. Pero patawarin mo sana ako kung binigla kita." Mangiyak-ngiyak na pagpapaliwanag ng Mommy niya.
"Just go, Mom. Leave, please." Pagmamakaawa niya.
Walang nagawa ang Mommy niya kundi impit na naiyak na lang. Sinisisi niya ang sarili niya. Wala namang ibang dapat na sisihin kundi siya. Kung hindi lang sana siya nagmadali para kay Eliane, hindi ito mangyayari. Gustong-gusto lang kasi talaga niya na magkaroon naman ng bagong mga kaibigan si Eliane. Mga lalaki na mapagkakatiwalaan at masasandalan nito, pero talaga ngang hindi pa ito handa sa ngayon.
Kinaumagahan, agad na naghanda ng peace offering ang mommy ni Eliane. Lahat yata ng mga paborito nito ay inilapag niya sa lamesa. Gusto niyang bumawi sa anak niya.
"Good morning, honey. Mag-breakfast ka muna before going to school, please."
Tinitigan niya lang ang pagkain. Ni hindi niya tinapunan ng tingin ang mommy niya. Takam na takam siya sa isipan niya at halos maglaway na siya dahil pueo favorite foods niya ang nakahain sa mesa. Pero ginawa niya ang lahat para pigilan ang sarili at para i-ignore ang effort na gawa ng mommy niya.
"I lost my appetite. Kayo na lang ang kumain," maikli niyang tugon saka tinalikuran na ang mommy niya.
Mukhang seryoso talaga ang pagtatampo niya dahil nagawa niyang tiisin ang pagkatakam niya sa lahat ng favorite dishes niya dahil sa nangyari kagabi.
"Honey, please."
Napatigil siya saglit pero tuloy siyang naglakad palayo. Gusto niyang maawa sa Mommy niya. She really felt sorry towards her at nag-effort talaga ito para mag-sorry sa kanya. But she also needs to teach her a lesson. Yeah, siya pa mismo ang tuturo ng leksyon sa mommy niya. Naghihimutok pa rin siya tuwing inaalala ang pagdampi ng labi ni Nick sa kanya. Halos kuskusin na niya pati ngala ngala niya para lang mabura ang bakas ng halik nito sa labi niya. Kulang na lang uminom siya ng alcohol dahil diring-diri siya dito.
Sa dami ng babaeng nahalikan at nakama ni Nick, nandidiri siya ng sobra. Baka kung ano pang sakit ang mahawa nito sa kanya. Iyon ang iniisip niya the moment na ma-realize niya at mag-sink in sa isipan niya ang paghalik sa kanya ng pilyong binatang si Nick.
Nababaliw na ginulo ni Eliane ang kanyang buhok. "Grrr!!" inis na wika niya sabay hagis ng wire whisk na hawak niya. Nagbi-bake kasi sila ngayon at kasasalang lang niya ng cake niya. Naghuhugas naman siya ng mga baking tools na ginamit nila ngayon at ang halik pa rin ni Nick ang gumagambala sa isip niya.
"Girl, are you okay?? Kanina ka pa parang sinasapian diyan." Puna ni Jiane na katabi niyang maghugas.
"I hate him. I'll really kill that jerk!!" singhal niya habang nanlilisik ang mga mata.
"Si Nick ba ang tinutukoy mo?"
Huminto si Eliane sa ginagawa saka masamang tiningnan sa mga mata si Jiane. "Who else would it be?! Siya lang naman ang walang hiyang nagnakaw ng first kiss ko!"
Napakamot ng ulo si Jiane. "Hehe, sorry naman, sis. Nadala lang siguro iyon sa ganda mo, e. Ikaw naman kasi, masyado kang maganda."
"Kasalanan ko pa ngayon? He have made a big mistake, Jiane. At magbabayad siya sa ginawa niyang paghalik sa akin."
"What are you planning to do?"
"Gusto niyang makipaglaro, 'di ba? E 'di makikipaglaro ako sa kanya," nanggagalaiti nitong wika.
Mariin nitong pinagkukuskos ang hinuhugasan niya at doon niya binuhos lahat ng sama ng loob niya. Pero sa isipan niya ay halos patayin na niya si Nick. Hindi niya mapapalampas ang nangyaring ito ngayon. Hindi siya tatahimik at hahayaan na lang ang Nick na 'yon na isipin na siya na ang nanalo sa laban. For sure pinagyayabang na no'n sa mga babae at kakilala niya na nahalikan niya si Eliane. It's a pride of man na maka-score sa babaeng gusto nila.