...
“Hindi!”
“Patay na siya.” Pag-kukumbinsi ni Celine matapos ma-bangungot tungkol ulit kay Celestine.
“Celine, are you alright?” Nag-alala naman ang kaniyang ina at agad pumunta sa kwarto n’ya nang marinig na nasigaw si Celine.
“Mommy, buhay siya! Nandito siya para kunin ang puso n’ya. Mommy! nararamdaman ko na buhay pa siya!”
Namumutla at mala-bata ang itsura ngayon ni Celine habang ginakagat ang kaniyang kuko sa daliri para mawala ang pangangatog nito.
“Wala na siya, impossibleng mabuhay pa si Celestine kaya tumahan kana,” pagpapakalma nang kaniyang ina at napayakap. Nilingon ni Celine ang bawat paligid at nang mahawi ang kaniyang mata sa bintana ay, nahagip niya ang imahe ni Celestine.
“Wuah! Lumayo ka!” sigaw ni Celine at tinulak nang marahas ang kaniyang ina. Hindi niya mapigilan ang kaniyang katawan na mangatog at manlisik ang mata na parang baliw.
“Mommy! Nasa bintana siya! Sabi ko sayo buhay siya! Mommy, buhay s’ya!” pagwawala niya pa at napabuntong hininga nalang si Mrs. Quintana.
“Celine...”
...
(Daniel's POV)
“Daniel, kausapin mo naman ko. I promised! ‘di na ako magiging mahigpit sayo,” pangungulit niya sa'kin at nag-iiskandalo sa bahay.
“Sorry, pero pagod na talaga ako,” ikli kong sagot at halos lumuhod na s’ya sa harap ng bahay.
“Daniel! Umayos ka nga, ganyan ka ba talaga makipag-usap ng babae?" Nakialam naman si Mama agad kaya napabuntong hininga nalang ako. Pang-ilang beses na kaming nag-aaway dahil sa babae at lagi nalang s’yang kinukunsinti ni mama, kahit na mali na si Celine.
“Celine, anak pumasok ka muna sa loob.” Wala naman akong nagawa dahil naki-sali na si Mama.
“Anak, napag-gastusan na ang kasal n’yo, at maayos na ang pakikisalamuha natin sa Parents ni Celine. Kaya bakit ka uurong ng kasal?" pagsermon niya sakin habang yakap-yakap si Celine.
“Tita, payag po ako maiurong ang kasal para makapagisip-isip si Daniel. Pero po kung ‘di po matutuloy ay baka ‘di ko kakayanin." Halos mamula na si Celine kaya hindi ko alam kung kakayanin ko bang putulin ang relasyon ko sa kaniya. Mahirap dahil narin lagi siyang nagbabanta na magpakamatay, tuwing naghihiwalay kami.
“Hay!”
Namatay na si Celestine at ‘di na kakayanin nila Auntie kung mawawala pa siya.
“Tita, D-Di po ako makahinga..."
Nataranta kami nang bigla siyang namutla katulad nang lagi kong kinatatakot.
" ‘Yan kasi Daniel! Lagi mo nalang talagang kinakawawa ang future-in-law ko!" nasigawan naman akong ‘di sa oras ni mama.
"Dialing..."
“Hello, emergency please!” tumawag ako sa Ospital para maisugod agad siya.
...
“Daniel, sino ba kasi ang pinagselosan na naman ni Celine? ‘Di mo ba ipapaliwanag sa kan’ya, baka hindi misunderstanding lang ulit ito?" Pagsermon sakin ni Mama sa labas ng Emergency Room.
“Hindi po misunderstanding ang lahat. May nagawa po talaga akong kasalanan, at may nangyari po samin.”
“Pak!”
“Anong kalokohan ito! ‘Di ba palagi kong sinabi sayo na ‘wag kang gagawa nang gulo hangga't ‘di pa kayo kasal? May-ari ng Palace Company ang mapa-pangasawa mo, tapos itatapon mo lang? Pera na nga naging bato pa!" inalalayan ko naman si mama dahil na out balance siya kahit napakalutong ng sampal n’ya.
“Nanlalabo paningin ko sayo! Sino naman ang kabit mo? Mayaman ba siya?” Hindi ko alam kung sasagutin ko ang tanong ni mama pero malamang appayag siya saming dalawa, lalo na't mas mayaman si Aubrey kaysa kay Celine.
“Madam Quintana! Kamusta.”
Magsasalita na sana ako ng dumating sina auntie at uncle.
“Kamusta na ang anak namin?” Pagaalala na bungad ni auntie. Halos wala naman akong mukhang ihaharap kanina auntie. 
“M-Mommy!” 
Nang marinig naming magsalita si Celine ay agad kaming pumunta sa gawi n’ya.
“Mommy, h‘wag niyo po sisihin si Daniel.” Nilisikan naman ako ng mata ni Uncle na handa ng manapak sa kahit anong oras.
“Daniel, paano kung mag-bakasyon muna kayo ng anak ko sa medyo malayo dito? Sa Palawan kaya? Please lang at para magka-linawan kayong dalawa,” pagmamakaawa ni Auntie. Napatingin naman ako kay Uncle at sa takot ko ay pumayag nalang ako.
“Ay! Oo nga! Para naman ‘di masayang ang sampung taon na pagsasama ng mga anak natin. Hayaan n’yo sisiguraduhin kong ‘di na makakagawa ng gulo ang Daniel ko." Ngumiti naman si Mama at hinila ako palabas.
“Mauna na muna po kami. Paalam po Mrs and Mr Quintana." Kinalad-kad ako ni Mama palabas. Nang makalayo kami sa hospital ay tsaka niya ako pinagsabihan.
“Nakakatakot talaga ang mata ni Mr. Pablo, ‘di ko alam paano natatagalan ni Madam Quintana ‘yun." 
Napailing naman ako at ‘di si mama pinansin.
“Ikaw! Kalimutan mo na ang kabit mo! Magstay kana sa Palace Company ay este kay Celine pala," Pagpupumilit niya pa sa'kin.
“Pero ‘di ko kayang kalimutan si Miss Belleza.” malungkot na tugon ko. Nag-iba naman ang mood ni mama nang marinig si Aubrey.
“S-Sino? Sinabi mo bang Miss Belleza? Kung ganoon ang anak ng may-ari ng Raven Group ang karelasyon mo? Bakit ngayon mo lang sinabi.” Pagdating talaga sa pera kayang i-abanduna ni mama lahat.Pero mas maganda narin 'to, atlis may kasama ako para ipaglaban ang pag-kansel sa wedding.
“Aish! Pagtapos ng bakasyon niyo ni Celine, dapat walang mangyari sa inyo. Kakausapin ko narin si Mr. Belleza tungkol sa relasyon mo sa anak n’ya. Naiintindihan mo!” sigaw ni mama, wala naman akong magawa kundi tumango nalang.
...
(Celestine's POV)
“Napaka mama's Boy naman,” asar ko habang pinapanood sila sa malayo. Nakasuot naman ako ng shades para ‘di nila ako makilala.
“Young Miss, ayon po sa tauhan natin.  Narinig po n‘yang ipapabakasyon nila ‘yung dalawa sa Palawan.” Tinanggal ko ang shades ko at ngumiti sa assistant ko ngayon.
“Kung ganoon ito na ang magandang pagkakataon para ilapag ang card ko sa laro.” Napasmirk ako at binalik ang shade ko pasuot.
“Let's go!”
 Tumalikod ako sa Ospital at inalalayan naman nila ako sumakay sa luxury car ko.
...
(Someone's POV)
“Ginoo, nais kong malaman bakit hindi ka nagpapakita sa ibang tao, maliban sakin? Iniibig kita at ninanais kong ipaglaban ang pagmamahal nating dalawa. Subalit walang naniniwala na ika'y tunay. Patawarin mo ko ngunit kailangan ko ng putulin ang ating pinagsamahan. Paalam, tinatangi kong Ginoo.” Tumalikod ang babaeng nagsabi nito nang hindi ko manlang nakita ang mukha dahil sa malabo.
Pamilyar sa'kin ang lugar pero ‘di ko alam kung saan ko ito nakita. Nakadamit silang lahat ng barong tagalog at Filipiniana kaya masasabi kong ala-ala ko ito Dalawang-daang taon ang lumipas.
“Patayin siya! Isa siyang mangkukulam at salot!” napalingon ako kung saan galing ang sigaw at parang may patalim na paulit-ulit na sumasaksak sa'kin habang pinapanuod s‘ya.
Sino ka ba?
Bakit lagi ka dumadaan sa isip ko? At nagiging dahilan ng pasakit sa dibdib ko araw-araw.
“Napikot siya ng Maligno kaya nararapat siyang sunugin kung hindi natin nais mapahamak pa ang ating mga anak.”
Hindi!
Itigil ko n’yo 'yan!
Sabing tumigil kayo!
Napabalikwas naman ako at nagising na may luhang umaagos sa aking mata.
Mahigit Dalawang-daang taon na akong pagala-gala. Simula ng ipatapon ako sa lupa bilang tiwaling reaper. Nailabag ko ang isa sa batas nito, pero binigyan parin ako ng pagkakataon para mapatawad. Kung mahuhuli ko ang masamang Goblin na 500 years ng nabubuhay at gumagawa ng kasalanan sa lupa. Narinig ko rin bago ako ipatapon, na hahayaan nila akong makasama ang aking kasintahan kung sakaling magawa ko man ang utos ng langit.
Ngunit, sinong Kasintahan? 
Possibleng ang kasalanan na aking nagawa ay ang umibig sa tao.
Kung ganoon sino siya, at bakit ‘di ko maalala ang kan'yang mukha?