Kinaumagahan maagang nagising si Ashy. Kailangan niyang ihanda ang sarili niya sa panibagong umaga kung saan bagonng boss ang makakasama niya na hindi naman talaga niya inakala kung hindi lang dahil sa kalokohan ng kaibigan niya.
Dali-dali siyang nagbihis upang makapag-almusal man lang siya bago pumasok sa trabaho.
"Goodluck sa bago mong boss anak, ohh ayan kumain ka na masarap iyan, para sa magandang simula ng umaga mo." Sbit ng ina. Umupo na rin ito sa katapat niyang uouan upang sabay na silang makapag-almusal.
"Salamat ma. Ewan ko nga kubg paano ko pakikitunguhan ang bagong boss namin ehh. Si Jem kasi kung anu-anong naiisip. Ayan tuloy napasubo ako." Sagot nito sabay inom ng kape.
"Kaya mo yan. Alam ko naman na wala kang hindi kakayanin. Isa pa gawin mo lang ang trabaho mo at siguradong wala kang magiging problema." Pinalalakas naman nito ang loob niya, pero halata naman sa itsura ng mama niya na parang kinikilig din iyo at hi di niya alam kung bakit.
Maya-maya pa ay tumayo na iyo sa kinauupuan niya upang pumasok sa trabaho.
"Ma, alis na po ako. Ingat po kayo dito ha? Wag po kayong masyadong magpagod. Hayaan mo ma kapag mayaman na tayo, wala ka ng gagawin kundi upo atagpahinga lang." Ngumiti ito sabay halik sa kanya.
"Oh siya sige na, limakad ka na at baka malate ka pa mapagalitan ka pa ng boss mong pogi." Nakatawang yaboy nito sa kanya.
Napa-iling na lamang ito saka lumabas ng bahay. Mabuto na lang at may nakuha agad siyang sasakyan, hindi na niya kailangang maghintay ng napakatagal.
Pagdating niya sa opisina. Nakita niya agad ang kaibigan sa mag entrance, obviously she's waiting for her. Itinuro pa niya ito nang makita siya na parang may kasalanan siya.
"Ano ka ba bakit ang tagal ko? Nasa loob na kaya ang boss natin," hinila siya ng kaibigan na para bang may hinahabol sila.
Binawi nito ang kamay niya sa pagkakahawak ng kaibigan.
"Teka teka, ano ka ba bakit mo ba ako minamadali? Malay ko ba na ganito talaga siya kaagang papasok noh? Mas workaholic pa yata siya kesa s mga ibang bosses na gisto pang yumaman." Pinandilatan nito ang kaibigan.
"Bilisan mo na baka mamaya saihin nun na hindi naman worth it ang pag-prisinta ko sayo. Nakakhiya..!" Dabog na wika nito habang naglalakad sila paounta ng elevator.
"May I just remind you my derest frient,ikaw ang may gusto nito kaya huwag mo akong madrama-dramahan diyan ha? Sabunutan kita ehh." Banta niyo ngunit pabiro lang.. mas binagalan pa niya ang paglalakad para lalo itong maasar sa kanya.
Sa wakas ay nakarating na sila sa opisina ng magiging boss nila, sa entrance ng opisina ay makikita nito ang malaking espasyo kung saan siya magtatrabaho. Salamin lang ang pagitan nila ng boss niya. So its clear. Pag trabaho, trabaho lang.. walang halong anu pa man dahil kitang-kita ito sa opisina ng boss niya.
Nasa loob na nga ang boss niya at halatang hinihintay nga sila.
Lumapit sila sa slidibg door at binuksan ito ni Jem.
"Goodmorning sir, I'd like you to meet  Ashy Lopez the one I'm telling who will going to be your personal secretary sir." Pagpapakilala ni Jem.
Tiningnan ni Ashy ang boss nila. Mula ulo hanggang paa, guwapo nga talaga ito at mabango. Mukha ribg masarap, masarap magmahal. Masarap makulong sa mga bisig nito. Ipinikit ni Ashy ang mga mata upang maalis sa utak niya ang anumang iniisip niya tungkol dito.
"Its my pleasure to work with you sir, being your personal secretary I promised to do my best to extend my full value of services in this company." Ngumiti si Ashy sa kanya at palihim na inirapan ang kaibigan na kitang kita niya kung paano ito kiligin.
"I'm looking forward for a good working relationship Ashy. Anyway, if I don't made mistake, I have seen you last night. At the party? Well after the introduction I haven't seen you anymore? Saan ka nagpunta?" Tanong nito sa kanya.
"Hay nako sir, 'wag mong intindihin itong si Ashy, sumakit kasi ang yiyan niya kaya kailangan niyang magdisappear kagabi. Pero okay naman na siya ngaun. Diba Ash?" Kindat nito sa kanya.
"Humanda ka sakin mamaya," palihim na bulong niyo sa kaibigan.
"Ha? Nako hindi ako puwede mamayang lunch sissy,hindi kita masasamahan. Marami kasi kaming dapat ihabol mamaya ehh kaya baka ikaw na lang muna. Kaya mo na yan," sagot nito na malayo naman sa sinabi niya. Oinandilatan niya ito ng mata at akmang kukurutin niya ito ng magsalita si Paul.
"Bakit? Do you always go together during lunch?" Tanong niya.
"Oo nga sir ehh, ito kasing si ashy hindi niya laya mag-isa kumain alam mo yun sir. Medyo mahiyain lasi." Ayun nga at ginatungan pa niya ang kasinungalingan niya.
Tiyak sa loob loob ng kaibigan ay tawang-tawa na ito. Ni hindi man lang niya maipagtanggol ang sarili niya.
"So puwede kitang samahan, let's have lunch here. That won't be a problem." Offer nito.
"No sir, okay lang po ako marami naman po akong kasama na maglunch ehh." Dahilan nito.
"I insist, cge na pumayag ka na mahirap nga naman kumain mag-isa." Ngumiti ito.
"Oo daw sir. Alis na po pala ako marami nga po pala kaming gagawin ngaun. Sissy, goodluck." Ngumiti ito tsaka tuluyang talikod.
Naiwan siyang di malaman ang gagawin sa harap ng boss niya.
Napalunok na lang siya habang pinagmamasdan ang kaibigan na pakaway-kaway pa habang papalayo ito.
"So lets get back to work. If there's something confusing, tben feel free to ask me." Sabi nito saka bumalik sa upuan niya.
Tumango na lang din siya saka lumabas sa kabilang kwarto. Kung tutuusin, nasa iisang opiisina lang sila ang pagkakaiba nga lang hindi na maririnig ang sinasabi ng magkabilang kuwarto dahil sa makapal na salamain n nakapamagitan sa kanila.
Tutok siya sa trabaho niya. Ni ayaw nga niyang tumingin ma  lang sa kabilang opisina dahil nkikita niya na may mga pagkakataon na nakatitig ang boss niya sa kanya.
LUNCH TIME.!
"Ashy nagpadeliver ako ng pagkain dito. Jist stay here huwag ka ng lumabas." Ngumiti ito habang hawak pa ang sliding door.
"Salamat sir. Pasensiya na po talaga kayo ka Jem,"
"'Wag mo ng intindihin yung kaibigan mo, she's nice marunong siyang makibagay, that an asset." Sabi niya saka nito tuluyang iainara ang pinto.
Ganun na nga ang nangyari. Kumain sila ng sabay, nagkakwentuhan. May mga pagkakataon din na nagkakatawanan sila lalo na kapag si Jem ang pinag-uusapan nila.
"Good thing that you have a friend like her. Alam mo bihira lang ang may kaibigan na ganun kagaan kasama. Alam mo yun ang pangit naman kung masyadong seryoso lagi ang usapan, diba?" Tumingin ito sa kanya at hinihintay ang pagsang-ayon nito.
"Oo naman po sir. Mabuti na nga lang po andiyan siya. Siya ang nagibg sandalan ko sa..." napatigil siya ng marealize niya na masyado ng beyond sa topic ang nasasabi niya. Nakaramdam tuloy siya ng biglaang pagkahiya.
"Okay lang, alam ko naman na ngaun lang tayo nag-kausap at naiintindihan kita kung hindi mo maituloy ang sasabihin mo." Uminom iyo ng tubig saka nagpatuloy sa pagkain.
"Pasensiya na po sir. Masyado na po yatang personal yung nasasabi ko.. hindi ko po sinasadya." Nahihiyang turan niya.
Nagibg tahimik kang sila pareho habang kumakain, may mga pagkakataon man na  naguusap sila yun ay dahil may mga importanteng bagay lang na dapat pagusapan.
"You have a boyfriend? Well I shouldn't be asking, sa ganda mong yan imposible na walang sumubok na manligaw sayo dito pa lang s aloob ng opisina siguradong hindi na mabilang." Ngumiti ito sa kanya.
Napangiti na lang siya sa sinabi nito. Nakikita niya s amga mata nito na magaan itong kasama at may pagka-kalog din kagaya ng kaibigan niyang si Jem. Kagaya ni Storm.
Ayan nga at nasama nanaman si Storm sa usapan.
"Sa ngaun sir wala po. Hindi ko po kasi priority ngayon ang makipag-relasyon. Mas priority ko ang magtrabaho lalo't walang ibang aasahan ang mama ko. Namatay na po kasi ang papa ko at ako na lang ang pwede niyang asahan." Paliwanag nito.
"So hindi ka pa nagka-boyfriend? Eversince?" Seryosong tumingin ito sa kanya sabay lapag sa mesa ang baso ng tubig.
"Nagka-boyfriend naman ako sir. Nag-aaral pa po ako nun." Tipid na sagot niyo.
Ipinagdasal niyang sana 'wag na itong magtanong pa ulit dahil wala siyang plano na ungkatin ang nakaraan niya.
"What happened, I mean would you mind yo share the name?" Birong tanong nito.
Ngumiti na kang ito tsaka umiling upang ipahiwatig ang pagtanggi nito na pagusapan ang nakaraan niya.
Hindi niya alam kung bakit pero takot na takot siyang mapag-usapan ang nangyari sa kanila ni Storm,gusto niyang ibaon na ito ng tuluyan sa limot.
"Okay I won't force you to open up. Maybe there's a deep reason behind and hindi ko na uungkatin pa yun. Kung may kailangan ka,feel free na sabihan ako. I can be a friend more than your boss. So I think tapos na tayong kumain so, balik na din ako sa trabaho.. mahirap ng magkamali." Makahulugang tingin ang iniwan nito sa kanya.
Ngumiti naman si Ashy, nagtaka ito sa huling salitang binitawan niya 'mahirap magkamali' anong ibig sabihin nito???