Elleina Zeal's POV
Pagising ko sumilip agad ako sa bintana para tingnan si Kean, nakita ko siya na nage-exercise sa veranda ng bahay nila. Inintay ko na bumaling ang tingin niya sa akin pero di man lang siya nagabalang tumingin sa akin.
Papasok na 'ko nang makitang bumukas din ang pinto ng bahay nila, lumabas si Kean.
"Kean!" Gulat niya kong tiningnan pero nag-iwas din ng tingin.
"Kean sorry no'ng nakaraan gabi kas--"
"No! Ako dapat ang mag-sorry" sabi niya sa mahinhing tono.
"Huh? Eh, kasi nasukahan kita at nakaka--"
"Don't apologize, okay lang 'yon. I'm sorry tanggapin mo sana"
"For what?" Nagtataka kong tanong.
"Basta" bumuntong hininga siya at tinalikuran ako.
"See you around" mahina at walang gana niyang sabi.
Galit ba siya sa akin? Sa ginawa ko?
Kean...
Pagtawag ko sa pangalan niya sa aking isipan.
Isang linggo na ang lumipas, napansin ko ang tila pag-iwas sa akin ni Kean.
Malamang!
Dahil iyon sa nagawa ko hinayaan ko nalang siya.
Isang linggo lang kaming nag-practice ng Laurente Movers para sa pagdating ng may-ari ng school. Gusto ni Patricia na magkaroon kami ng intermission number dahil ang owner daw ng Unibersidad de Laurente ay mahilig sumayaw noong kabataan nito kaya sigurado daw mapapasaya namin ito.
Nagpra-practice kami ngayon, bukas na ang pagdating ng owner ng Laurente.
"1..2..3 sway, ikot, left and right" sabi ni Pratcia habang kami naman ay todo bigay sa practice.
Itong impaktong katabi ko ay ayaw na ayaw didikit sa akin.
Allergy sa girl! Kabadingan!
"Lumayo ka nga! May space ang bawat isa 'diba!?" Sigaw ni Flair sa kalagitnaan ng practice.
"Di naman ako dumidikit saiyo!"
"Whatever, just don't come near me!" Sinabi niya 'yan habang may masamang tingin sa akin.
"Ano bang pinag-aawayan niyong dal'wa? Isang linggo na kayong magkasama 'di pa rin kayo makapag-adjust sa presensya ng isa't isa!" Naiinis na sermon ni Patricia.
"Ito kasi e!" Turo ni Flair sa akin.
"Anong ako!" Sigaw ko sa kaniya.
"Ang sabihin mo gusto mo lang talagang dumikit sa akin!" naiirita niyang sabi.
"Kapal mo!" Pinitik ko siya sa pisngi.
"Aray!" Lumapit siya at akmang pipitikin din ako.
"Akala ko ba bawal dumikt?" taas noo kong tanong.
"Grr!" Iyon nalang ang nasabi niya at padabog na umupo.
"Do'n nga kayong dal'wa! 'Wag niyo kong pikunin dahil kapag napikon ako bibigyan ko kayo ng intimate dance intermission!" Asik ni Patricia.
"No way!" Sabay naming sigaw.
Umayos kami ng practice at 'di na muling nagpansinan ni Flair.
KINABUKASAN
Katulad ng dati pagkagising ko sinilip ko sa bintana si Kean.
Pansinin mo na ko! Please!
Pero isang linggo ko na rin 'di siya nakikita sa veranda ng bahay nila. Nakakalungkot na sa nangyari bigla niya nalang akong iniwasan.
Pumasok na 'ko sa school pero diretso ako sa dance studio dahil ngayon na iyong intermission number namin. Pagdating ko abala na ang mga babae sa pagme-make up.
"Bilisan mo, Elle, Magmake up ka na rin" nagmamadaling sabi ni Patricia.
"Tanggalin mo 'yang salamin mo, Elle" sabi ni Shiana, kasama rin namin.
Nagmadali akong tinanggal ang salamin ko, naghugas ng kamay, hinugasan mabuti ang contact lens at isinuot iyon. Naglagay ako ng kaunting make up sa mukha. Pagkatapos ko ay hinahanap ko ang mga lalaki naming kasama.
Psh! Bakit ko ba hinahanap ang Flair na iyo!
Nasa backstage kami ngayon, sumilip ako sa labas nakita ko na ang sobrang dami ng estudyanteng nakaupo sa may harap ng stage.
Gano'n ba ka-espesyal ang pagsalubong sa kung sino mang owner ng school na 'to?
"Minsan lang dumalaw dito ang may-ari ng school sa sobrang busy niya" paliwanag ni Patricia.
"Kaya pala ganito nalang ang pagsalubong natin?"
"Oo"
Nakita ko na ang mga lalaking pumasok na, napatingin ako kay Flair. Tumawa ako sa kaniya dahil sa nakabusangot niyang mukha pagkakita palang sa 'kin.
"Wag kang didikit sa akin mamaya kung ayaw mong lumipad sa baba ng stage maging darna ka pa!" pagbabanta ni Flair.
"Sino naman may sabi saiyong kadikit-dikit ka?" irita kong asik sa kaniya.
Sinamaan niya lang ako ng tingin. Ngumiti naman ako ng sobrang laki sa kaniya, ikinagulat ko ang pagtitig niya sa akin.
"Kaunting trivia lang mga Laurentes! Alam niyo ba na ang ibig sabihin ng Laurent ay 'the bright one or shining one' dahil sa sobrang pagmamahal sa atin ng ating university owner ipinangalan niya iyon sa school at naging bansag sa atin. He believes that we are all shining in the right time 'di man ngayon pero buong puso siyang nagtitiwala sa bawat isa sa atin na balang araw magiging matagumpay tayo sa ating mga piniling propesyon!" rinig kong sabi ng taong nagsasalita sa mic kahit hindi ko kita alam kong nakangiti siya. "To our beloved Mr. Laurent Baider. Please enjoy our mumunting handog na magpaparamdam ng pagmamahal saiyo ng lahat ng tao sa unibersidad na ito. Can we call on the Laurente movers!"
"Yohooooo!"
Narinig kong nagsigawan na sila lumabas kami habang may kung anong pasabog na umuusok pa.
Nagsimula kaming sumayaw sa isang swabeng tugtog. Ninamnam ko ang bawat lyrics ng kantang tumutugtog at inaliw ang sarili sa paraan ng aking pagsasayaw.
Napakasarap sa pakiramdam na sa wakas ay nakita rin ng mga tao ang matagal ko ng tinatagong talento. Alam kong nanonood ngayon si kuya Zeke at Zaimon sa tabi-tabi at naniniwala 'kong sobrang proud nila sa akin. Swabe akong kumembot sa pag-ikot ko ay dumikit ang balat ko sa katabi kong si Flair inaasahan kong masisira ang pagsayaw dahil binalaan niya 'ko kanina na 'wag didikit sa kaniya pero nagulat ako nang nakangiti pa siyang sumasayaw. Animo'y maligayang katulad ko na sa wakas ay nagawa niyang ipakita sa lahat ang husay niya sa pagsayaw.
Nang matapos ang pagsayaw ay tuwang-tuwa ang mga taong nanonood at pumalakpak. Nagulat ako nang tumayo si Mr. Baider at nakangiting pumalakpak.
"That was great! Ang husay!" Nakangiting sabi ni Mr. Baider.
Tiningnan ko siyang mabuti may ka-edaran na ang kaniyang hitsura pero makikita mo pa rin ang kaguwapuhan niya. Nakasuit at halatang napakayaman. Napatitig ako sa kaniyang mga ngiti.
Parang nakita ko na 'yon noon?
Nagtama ang aming mga mata, 'di ko aasahang ngi-ngitian niya ako at saka siya lumapit sa akin.
Muli akong tumitig sa guwapo niyang mukha. May kung ano sa akin ang nagsasabing kilala ko siya. Hindi ko napansing nangilid ang luha ko pero bago pa 'yon tumulo ay pinigilan ko na ang sarili ko.
Anong nararamdaman ko?
"Ang husay mo! Anong pangalan mo?" Nakangiti niyang baling sa akin.
Nilingon ko pa ang likod 'ko kung ako ba talaga ang kausap nito nang makitang walang tao sa likod ay sumagot ako.
"Elleina Zeal Suarez po" nakangiti kong sambit.
"Ipagpatuloy mo ang iyong husay, humahanga ako saiyo, Elleina" hindi ko inaasahang hahaplusin niya ang pisngi ko. "Anmela Eris.." mahina niyang sambit.
Anmela Eris? Sino 'yon?
Tango nalang ang naisagot ko sa kaniya. Tumalikod na siya at nagsimulang maglakad palayo pinanood ko lang siya.
Kilala ba kita Mr. Baider?
Saan kita nakita? Sino si Anmela Eris?
Dug.dug.dug.
Masaya ang pakiramdam ko sa kaniya. Parang kilala ko na siya matagal na. 'Di ko maitago ang ngiti sa aking mga labi. May kung ano na humahaplos sa puso ko kahit hindi ko iyon maintindihan ay nasisiguro kong masaya ako nang makita ko siya.
"Porke napuri kala mo naman talaga magaling siya" narinig kong bulong ni Flair pero 'di ko pinansin bagkus ngumiti pa 'ko nang malaki na nakapagpatigil sa kaniya at tumitig lang sa akin.
"Laway mo tumutulo," kunyari kong pinahid ang laway niya sabay tumawa.
"Ugh! Sabing 'wag kang didikit, eh!"
"Impaktong Flair" iyon nalang ang nasabi ko at tumalikod na sa kaniya.
"Zeal! Ang over melanin na si Zeal" rinig kong bawi niya sa akin.
Sa 'di kalayuan ay nakita ko si Kean. Walang emosyong nakatingin sa akin.
Kean..
Tawag ko sa kaniya na sa isip ko lang naisatinig.
Tumalikod siya at lumayo.
Kean? Alam mo bang ang hirap ng ginagawa mo sa akin? 'Di ko alam kung bakit pero 'di ko kaya ang ginagawa mo.
Naging malungkot ang mukha ko.
"Bebs!" Tumakbo si Carme at yumakap sa akin. "Napakagaling mo"
"Lalo akong na-inlove, Elle" nakangiting sabi ni Clench
"Ayiiee" pang-aasar naman ni Carme.
Tiningnan ko naman si Lance na ngayon ay bored na bored ng maghintay sa amin.
"Gutom na ko" hinaplos ni Lance ang tiyan.
Naglakad na kami papunta ng canteen. 'Di pa man lamang kami nakakaupo ay rinig ko na ang tilian ng mga babae.
"Jave! Ampogi mo!"
"Oppa!"
"Grabe! Hottie!"
Nilingon ko sila. Sa unang pagkakataon nakita ko si Kean na walang emosyon sa mga babaeng sumisigaw madalas ay nakangiti siya sa mga ito.
"Ang ingay talaga! Kainis" naiinis na sabi ni Flair.
"Dito, pre!" Sabi ni Lance sa kanilang apat nina Ali, Flair, Rev at Kean.
Okay this is awkward.
Papalapit na sila.
"Ang galing ni Jave at Elle, 'no?" Namamanghang sabi ni Rev.
"Oo sobra!" Si Carme ang sumagot.
Kumakain na kami ngayon.
"Pareng Kean! Nakailang basong tubig ka na ngayong araw?" Tatawa tawang biro ni Rev.
"Tatlo" tipid na ngiting sumilay kay Kean.
Gustuhin mang tumawa ng mga kasama namin sa lamesa 'di nila magawa dahil iba ang mood ngayon ni Kean. Napabuntong hininga nalang ako.
Natapos ang pagkain namin sa canteen na sila lang ang nag-uusap. 'Di ko naman pinatulan ang ilan sa pang-aasar ng impaktong si Flair.
I am now laying on my bed with a sad face.
Why are you doing this to me, Kean? Is it because of what I did when I'm drunk? You suppose to understand me because I am not in good condition that time.
Lumalim ang pag-iisip ko hanggang sa maalala ko ang ngiti ni Mr. Baider. Biglang nabuhay ang saya sa isip ko.
Maybe, because I miss my lolo.
Kung siya lang ang nakapanood kanina malamang ay 'yon din ang sasabihin niya. Napakabait ng matandang 'yon pakiramdam ko ay lolo ko rin siya na humahanga sa kaniyang apo.
Sana ay mapadalas ang pagdalaw mo sa Laurente, Mr. Baider.