And now he's seating on my right side, ako kasi 'tong nasa bintana. Each desk is dalawa lang ang magkakatabi.
Ramdam ko ang magkahalong emosyon sa mga nagaganap ngayon. Gusto ko siyang sakalin at iumpog sa desk!
Hindi ko dapat ginawa ang desisyong' to na umuwi sa Pilipinas.
Paano na 'to?
Ang saklap naman e. Kung kailan gusto ko na mag-settle down for new life. After 2 years kong pagmomove on sa katangahan ko, nagkita pa ang landas namin!
Ilang taon akong nagkaka-tae dahil sa apelyido ng hukluban na ito!
Pansin kong busy siya sa phone niya.
Sarap nang buhay nga e no. Nagagawa pa niyang makipaglandian sa ibang babae samantalang ako, nagtitiis sa Hongkong!
Sa sobrang inis ko, tinadyakan ko ang paa niya.
"What do you think are you doing?" inis niya.
"Sorry, akala ko kasi may ipis," yuko ko. Ang sarap mo talagang tirisin Luhan Xi!
"Stupid! You're so gross and crazy! Stay away from me," he said at umusog naman ako.
Ang kapal talaga ng apog kahit kailan!
Agad naman akong yumuko nang lumingon siya.
Bukas na bukas, lilipat ako sa Rashin Academy. Hindi ko gugustuhin mag-aral kasama ang taong 'to.
Ilang taon ako nagdusa sa last name niya. Ilang taon akong binubully ng mga workers ni mom na kesyo nagpalaglag ba daw ko o baog kaya iniwan ng asawa.
Ramdam ko naman ang pagtingin niya sa akin. Siguro may nase-sense na siya.
"Miss at the back!"
Nagulat naman kaagad ako sa sigaw ng teacher namin. Alam kong ako na naman ang tinutukoy niya.
"Po?"
"Why are you covering your face? Are you mocking me? Am I a joke to you? Pinagtatawanan mo ba ako?!" singhal nito.
Aba't napaka-feeling naman ng teacher na 'to. Wala naman akong ginagawang masama.
"Po? Hindi po!"
"Late ka na nga sa klase ko. Sisirain mo pa ang buong discussion ko. Stand here infront!"
Punyemas naman. Kita na nga na may tinataguan ako e. Hindi parin ako tumatayo. Lahat naman sila e nakatitig sa'kin. Mukhang kakainin pa nila ako ng buhay.
"Tatayo ka ba o ako mismo ang hihila sa'yo palabas?!"
Padabog naman akong tumayo at naglakad patungo sa harap. Nakatayo lang ako at hinahawi pa ang bangs ko para matakpan mukha ko.
"Bend your knees. Do squat! Aalis ka lang diyan pag natapos na akong magdiscuss. Understood?"
"K."
Inirapan ko naman siya. Nakayuko lang ako. Calm down Kera. Control yourself. Huwag magalit. Ngalay na paa ko. Yung tipong may jetlag ka pa tapos ganito ang pambungad!
Kasalanan to ng mukong na 'yun e. Kainis! Nakakapagod na ha.
"That's your consequence. You're being rude to your adviser."
Napalingon naman ako sa bandang desk ko kung nasaan din nakaupo ang bwesit na' yun. Alam kong dapat na pigilan ko ang sarili ko pero hindi ko magawa!
"Such a shame na ganyan ang character traits mo!"
Nagkatagpo naman ang paningin namin dalawa. Kasalukuyan siyang nakatitig sa'kin.
Nakita ko na naman ang kagwapuhan ng asawa ko. Kung hindi lang siya toxic! Siguro may chance pa akong magkakagusto sa kanya pero ang panget ng pag-uugali ng taong ito! Hindi ko maatim mabuhay na kasama siya.
"Teacher!" tayo ko nang maayos.
"Lalabas ako ng kusa sa klase mo," ani ko.
"At nakuha mo pa akong subukan?!"
"Una, wala akong pakialam kung magagalit ka kasi wala talaga akong mudo. Pangalawa, hinahawi ko lang ang buhok ko. Pangatlo, bakit naman ako matatawa sa pagmumukha mo? Hindi po pang comedy ang mukha niyo. Bagay po kayo sa horror. Nakakatakot po kasi," sabay ngiti ko.
Nag-ingay naman ang buong klase. May tumawa bigla, may nagalit at may nagpipigil.
"Nagkakaintindihan na po tayo?"
Bumalik naman ako sa upuan ko para kunin ang bag ko.
Nilingon ko naman 'tong unggoy na 'to.
Tinitigan niya lang ako nang masama.
Like ANONG-GINAGAWA-MO-DITO LOOK.
Hinawi ko lang ang buhok ko papunta sa harap niya sabay irap.
"The f," rinig kong bulong niya.
Padabog naman akong lumabas ng room sabay sarado ng malakas sa pinto.
Nakakainis. Ang ganda ng unang araw ko. Ang ganda talaga!
Naramdaman ko naman na may pumigil sa kamay ko.
"What are you doing here?!!"
"Who you?" ani ko.
"You know what! Get lost stupid! Nananahimik na ako dito."
"Woa. Sino ka ba?" pang-aasar ko.
Tiningnan ko naman kuno ang pin niya.
"Ah. So you are Luhan? Nice meeting you po."
"Naiinis na ako Kera!"
"Omo. Kilala mo ko?" ani ko.
"Kera ano ba! Bukas na bukas ayokong makita ang pagmumukha mo dito."
"Sorry po. 'Di kita knows e," sabay talikod ko.
"May amnesia po kasi ako. Report mo nalang po 'yan sa news tv. Baka madiscover pa ako."
Nagpipigil naman ako sa pagtawa ko. Halatang galit talaga siya. Sarap asarin e.
"Stupid!" sigaw niya.
Tumalon-talon pa ako habang kumakaway sa kanya.
"Shit. Shit. Shit! Argh!" dinig kong reklamo niya
mula sa malayo.