Eliha's POV:
"Anong taon na ngayon, Keegan?"
"Isang libo’t pitong daan at pitong pu’t lima, aking kapilas ng buhay," he answered.
Ano?! So, I traveled from the era of 1775?! I was from the era of 2022. Kaya siguro kakaiba ang pananalita ni Keegan. Tsaka imposible na panaginip ko lang 'to dahil ang tagal ko namang magising.
I was shocked when Keegan pushed me again in our bed. His eyes turned red and he smiled at me like I was the most beautiful woman in the world. I think the call of his lust can't stop him.
I just smiled at him. What would I do? I can't even push him. Why? I felt like my cheeks had turned red.
Keegan Vampres, nawawala talaga ang angas ko sa 'yo.
His lips slid slowly into my cheeks. I was wrong in expecting that he would kiss me on my lips. He kissed my forehead and rubbed my nose. I felt like he respected me a lot. And I know that I deserve this type of treatment. Keegan, I believe my heart is gradually melting as a result of your actions, love, and how you treated me.
"Keegan, sana noon pa kita nakilala," I whispered.
"Noon pa kita mahal, Eliha."
Ang totoo niyan Keegan ay bigla na lang akong pumasok sa buhay mo. Pero gusto ko nang angkinin kung ano man tayo ngayon.
Tumango na lang ako para hindi niya mahalata.
May biglang pumasok sa aming kwarto.
"Pasensya na kayong dalawa kung hindi na ako kumatok. Nais kasi kayong makita ni tita Eliza," Eli said then umalis na rin.
Siya ang sinasabi nila na aking ina sa mundong ito. Gusto ko siyang makilala.
"Nagagalak ang aking puso sapagkat pupunta tayo sa iyong ina. Handa ka na ba, Eliha?"
"Oo naman, Keegan,"
"Magbihis ka na, Eliha. O gusto mo ba na ako na lang ang maglabas ng iyong susuotin?"
"Huwag na, Keegan. Ako na lang." Tumayo ako at kaagad na binuksan ang cabinet. Bigla kong naalala si Mama.
Sino ba kasi talaga ang pumatay sa kanya? Nakakainis dahil hindi ko man lang nakausap ang maid niya. At mas nakakainis dahil nag-travelled pa ako sa mundong ito.
Pero tama bang mainis ako sa mundong ito kung dito ko natagpuan ang isang kagaya ni Keegan na rumespeto sa akin?
Bigla kong naisip si Dad, kumusta na kaya siya? Siguro ay galit na galit na siya sa akin dahil akala niya ay tinakasan ko siya.
Pagkatapos kong magbihis ay nakita ko si Keegan na tapos na rin.
Lumapit siya sa akin sabay hinalikan ang aking kamay. "Sa pagtutol ng iyong ina noon ay lalong tumibay ang ating relasyon."
Hindi ko alam ang isasagot ko kaya hinila ko na lang siya para yakapin. Hanggang sa bigla na lang kaming nakarating sa isang malaking mansyon na maganda pero mas nakakatakot pa sa mansyon nila Keegan.
"Dito ang inyong mansyon,"
"Nakakatakot naman!" maktol ko. Nang tingnan ko siya ay tumawa lang siya. Hinawakan niya nang mahigpit ang kamay ko at sabay kaming naglakad.
Nagulat ako nang may biglang sumulpot sa harapan namin. Grabe, nakakatakot siya! Siya ay isang magandang babae pero magulo ang buhok at nakasakay sa magandang walis tambo. Teka, siya ba ang aking ina sa mundo nila? Wow, ah! Literal na mangkukulam ang ganap. Sabagay, 1775 ngayon. At kahit naman siguro sa 2022 na panahon ay sa walis tambo pa rin siya nakasakay.
"Aking anak!" masayang sigaw niya sabay tumawa nang tumawa. 'Yun bang ipit na natawa na nakakatakot. Napakapit ako nang mahigpit kay Keegan nang lumapit siya. Pero hinila ako ni Eliza sabay niyakap niya ako nang mahigpit. Tumawa ulit siya sabay hinimas ang likod ko.
Inalis ko ang pagkakayakap niya. "Pasensya na po, pero hindi ako komportable sa inyo."
"Eliha, bakit ka ganyan makitungo sa iyong ina?" pagtataka ni Keegan. Ano ba dapat? O baka naman close talaga ang ganap namin ni Eliza kaya nagtataka si Keegan.
"Hayaan mo na, Keegan. Ganyan talaga ang aking anak. Tara sa loob, samahan niyo ako!"
Kakaiba ang nararamdaman ko sa babaeng 'to dahil kung tumingin kasi siya kay Keegan ay parang in a plastic way at may maitim na balak. Hindi niya pa rin ba tanggap ang relasyon namin?
Ang hirap naman magpanggap sa mundong 'to.
Nakapasok na kami sa mansyon niya. Maganda naman pero maraming creepy na mga bagay sa paligid katulad ng mga bungo, mga manika, at mga kakaibang hayop.
"Umupo kayo," utos ni Eliza. Should I call her ina?
"Salamat po, ina." Nag-bow si Keegan kay Eliza. Ngumiti lang naman si Eliza sabay tumawa nang tumawa. Kung hindi ko alam na mangkukulam siya ay maiisip ko na nagdu-drugs siya. Pero based sa mga nababasa ko noon ay creepy talaga ang mga witch, especially kung paano sila tumawa.
"Masaya ka ba sa naganap na kasal, Eliha?" Eliza asked. Bakit parang nang-aasar siya sa tanong niya? O likas na talaga na ganito siya? Sabagay, wala naman akong alam about sa kung paano talaga makisama ang mga witch.
"Oo, ina."
"Mabuti naman!" tumawa ulit siya sabay ginulo ang aking buhok.
Kahit na weird siya sa paningin ko ay hindi ko napigilan ang sarili ko na.. yakapin siya. Ngayon ko lang kasi naranasan na tawagin akong anak ng isang nagpakilala bilang aking ina sa mundong ito. Siguro ay nami-miss ko lang si Mama.
"Huwag kang masyadong maging masaya," bulong ni Eliza. Napabitaw ako ng yakap sa kanya. Ano? Tama ba ang narinig ko?
Inilapit ko ang labi ko sa tainga ni Keegan."Umuwi na tayo."
"Uuwi na kayo kaagad?" sambit ni Eliza. Tumingin siya sa akin sabay ngumisi. Ngayon ay masasabi kong creepy talaga siya.
"Iyon po kasi ang nais ng aking asawa, ina," magalang na sagot ni Keegan.
Inilahad ni Eliza ang kanyang kamay sa aming harapan sabay may biglang lumabas na itim na kapangyarihan.
"Huwag kayong matakot, ipinapakita ko lang ang aking kapangyarihan," sabi ni Eliza sabay tumawa. .
"Eliha, ang iyong ina ay makapangyarihan. Kaya niyang protektahan ang kanyang sarili at ang mga kagaya namin sa sikat ng araw gamit ang itim niyang kapangyarihan."
Tumango lang ako. But I'm still curious. "Ina, ginagamit mo ba ang iyong kapangyarihan sa kasamaan?"
"Hindi mo malalaman, Eliha!" pang-aasar niya sabay tumawa.
There is something creepy about her that I need to find out.
Habang curious ako ay hinalikan ako ni Keegan sa noo. When Keegan said about kumakalma lines na nakakakilig ay I think siya na ang pampakalma ko ngayon.