"Did someone hurt you??" kakarating ko pa lamang sa aking condo ngunit natigilan naman ako dahil pagkapasok ko pa lamang ay nasa loob na agad siya. Hindi na ako magtataka kung sasabihin niyang hindi na ako safe sa lugar na ito. Siya pa nga lang ay nakapasok na kahit wala manlang ginamit na susi eh paano pa kaya ang iba.
"Sa susunod wag kang papasok ng hindi ko sinasabi sa iyo." I said before putting my bag in the sofa. Naupo ako roon habang sya ay nakatayo lamang. Hindi ko alam kung paano ko sisimulang kausapin siya. This is so awkward! Ipinikit ko na lamang ang mata habang nakasandal sa sofa ngunit kahit anong gawin kong pagrerelax sa aking sarili, hindi gumagana iyon dahol sa kanyang mga mapanuring titig.
"Tell me, anong kailangan nila sa akin?" I said still closing my eyes.
"I don't know. But I guess you need to see this." napamulat ako ng aking mata dahil sa kanyang gustong ipakita sa akin. Napakunot naman ang aking noo dahil sa paglahad niya ng kanyang sariling cell phone sa akin. Naroon pa rin ang keychain na binigay ko sa kanya at hindi pa rin siya nagpapalit ng bagong cellphone.
"Anong gagawin ko riyan?" I said still my forehead creased.
"Aish! Malamang tingnan mo." sabi naman niya at naupo pa sa aking tabi. Ang tibay talagang tumabi pa sa akin.
Kinuha ko na lamang iyon at tignan kung ani ang nais niyang ipakita sa akin.
"Sinend sa akin iyan ng hindi ko alam kung sino. I also search for that unregistered number but I can't locate it anymore. Kada isang text, iba iba ang number na ginagamit niya. I also want to know who the hell is that but I can't even figure out who." natigilan ako sa aking nakita. It is a text message from the unregistered number.
Message:
Your love is in great danger. You know I have my gun right now pointing out how could I finish her life.
That message is so easy to play with this man. Your love, huh? Did he know that I am the one who's 'the love' talking about here?
"Open and read all the message in the inbox." sabi niya pa bago sumandal rin sa sofa ko. Sinunod ko naman ang sinabi niya at tinignan rin ang mga date sa message detail at halos lahat ng iyon ay nasa malapit lang ang taong iyon sa akin.
"Did she also send a picture?" I said waiting to pop up the picture that sends to him.
"Yeah. I told you. You are in danger."
Magsasalita na sana ako ngunit nawala ang aking sasabihin ng makita ang mga picture na iyon. I have a picture with Hector in different places, some in the court room and a video earlier. Kitang kita roon kung paano ko iniligtas si Hector at nagpagulong gulong roon. Ngunit ibabalik ko na sa iyon sa kanya ng matigilan.
"W-why is this here?" natulala ako bigla dahil sa nakita ko. I scan it again and I saw a many shots of me with Calvin.
"Haayyyysss. Yeah I saw it too that's why I know hindi mo mapapalagpas iyan."
Nanatili akong nakatulala sa litratong iyon hanggang sa nagmadali akong tumayo at kinuha ang aking cellphone upang tawagan si Doc Wilson.
"Hello Doc." mariin akong napapikit dahil sa namumuong galit na aking nararamdaman ngayon.
"Oh, hello, Attorney, why did you call? Is there something wrong?"
"Where are you Doc? Is Calvin awake?" I ask avoiding to came out my anger into him. Kung totoo nga ang litratong iyon sigurado akong nagmamanman lamang siya sa paligid. I want to know kung hanggang saan ang limitasyon ng taong iyon.
"Actually I haven't seen him yet. Let me check." Napabuntong hininga na lamang ako dahil sa inis na pinipigilan ko.
"Can you please stay on his side for the meantime? I won't go there today. Tatawagan ulit kita mamaya kapag nariyan na ang magbabantay sa kanya. Magpapadala ako ng mga bodyguards riyan." I think I should ask some people I know para mas makampante akong ligtas si Calvin.
"Why? Is there anything that happened? Where are you? Send me your location para mapuntahan kita." why do these guys concerned about me? Tch.
"I'm okay. Just stay beside him. Huwag kang magpapapasok ng ibang nurse riyan. Make sure if Calvin needs his medicine, kilala mo ang nurse na magpapainom. Just listen to me. I will call you again." I said, hung up then ready to call someone, I am truly known to guard up in my brother's room.
"Did you already eat?" sumulyap ako sa pwesto niya ngunit sa aking phone lamang siya nakatingin.
"Why? Haven't you eat before going here?" Sabi ko pa habang tuloy lamang sa pagkalikot ng aking phone. I call them individually at mukhang lahat sila ay nag aantay lamang ng trabahong ibibigay ko sa kanila. I just met them months ago. Tinulungan ko sila at ngayon naman ay ako ang tutulungan nila.
After a few minutes of talking to them saka ko lang naisipan maupo muli sa sofa. I can't be like this. I need to do something. 
Napalingon ako muli sa aking tabi ngunit tulog na Roge ang aking natagpuan.
Tumayo na lamang ako upang maghanda ng pagkain habang nag iisip ng plano kung paano ko ba makikilala ang taong gumugulo sa aking paligid.
Hindi ko din alam kung kumain na ang isang ito kaya mas maganda kung magluto na lamang ako. This is the first time na nagdala ako ng ibang tao sa condo ko. I found myself guilty while cooking. I dont know if he already eaten dahil hindi naman siya nagsalita pa ng tanungin ko siya. I just buy some fastfood and then prepare something to eat in the kitchen. Minsan lamang ako narito kaya naman wala akong masyadong stock ng meats and vegetable dito.  Nagugutom na rin ako sa kakaisip ng iba't ibang bagay. Nabuo ang mga pangamba ko para sa buong lawfirm, kay Calvin pati na rin kay Roge.
Sa sobrang pag iisip hindi ko na tinuloy ang balak kong gumawa ng salad. Ang ending noon ay napaupo na lamang ako muli sa sofa.
He's still sleeping. Hindi ba siya nahihirapan sa ganyang ayos niya? He looks like very tired. Gusto ko sana ioffer sa kanya ang kwarto ko ngunit hindu pwede sapagkat nagbibigay ako ng daan upang bumalik ang pinagsamahan naming dalawa. Halos hindi ko namalayan nakatitig lamang ako sa kanya habang mahimbing siyang natutulog.
Hindi ko maiwasang titigan ang kanya mng kamay dahil sa mga alaalang biglang bumalik sa aking isipan.
Dahil sa kamay niyang iyon kung bakit hindi na niya magagawa pang maging mahusay na doctor. Kasalanan ko iyon. Kung hindi lamang sana siya nadamay, sana ay masaya pa rin siyang gumamot ng kahit na sino at kasama roon ang aking kapatid. Nangingig ang mga kamay niyang iyon pagkatapos ng gulong nangyare noon.
Natauhan lamang ako dahil sa may nagdoorbell. Mabilis akong tumayo upang tingnan kung sino iyon. Inasahan ko na ang grab food iyon.
"Maam ito na po ang order niyo. Thankyou po!" pagkatapos noon ay bumalik na agad ako at inilapag iyon sa mesa.
Gigisingin ko siya?
Ilang segundo akong nagsalit salit ng tingin sa pagkain bago makapagpasiyang gisingin na lamang siya.
"Roge." sinubukan ko siyang kalabitin ngunit hindi naman siya kumibo.
"Hoy Rogen gising." mas malakas na pagyugyog na ang ginawa ko upang gisingin siya ngunit wala pa rin siyang kibo.
Pinagtitripan ba niya ako?!
"Rogen Rhem gumising ka na nga!" naiirita ko pang gising sa kanya. Doon lamang siya napamulat kaya naman umayos na agad ako ng upo. Inumpisahan ko nang binuksan ang chicken spaghetti at pizza na inorder ko.
"I thought you will cook?" sabi niya pa habang ako naman ay kumain na lamang.
"What now?" I know he was wondering what plan I would do this time.
"I will call a guard para maihatid ka sa inyo. Just let me handle this."
"What?? No! I told you I won't leave you again." Baket ba ang kukhlit ng mga tao sa paligid ko?
Napatigil naman ako sa pagkain ng may marinig akong galabog galing sa aking kwarto kaya naman nagmadali akong tumakbo papunta roon. Wala akong alagang hayop para may marinig ng mamga bagay galing roon.
"September!" nagmadali kong binuksan ang aking pinto at tumambad sa akin ang isang nakaitim na nilalang.
Nagmadali akong isara iyon nang makapasok ako sa loob ng silid na ikinagilantang naman ng bisita ko.
"What are you doing in my room? Did you find something? Tell me what is it ako na ang magbibigay sa iyo." nakangisi kong saad sa kanya.
"September, open the door!!" I heard the noise of Roge. I don't want to let him in because I already lock it inside.
(sounds of a sword) Mas lalong lumawak ang aking pagkakangisi dahil sa espada na kanyang nilabas galing sa kanyang likod.
Wow! At talaga namang may dala pa siyang espada ah?
"Oh, you look like a boy? I thought you were a girl just like earlier." I said, crossing my arms. He is so cool.
"Alam mo ba na ngayon lamang ako mabibigyan ng pagkataong makalaban ang may hawak na sandata na ganiyan." I'm still compose on my posture here while him ready to attack me.
"Amber, please! Open this freaking door!"
"Aaahhh! " mabilis akong kumilos dahil sa ginawa niyang pagsugod sa akin. Inilagan ko ang bawat pagwasiwas ng kaniyang espada at kumuha ng iba pang panangga laban sa kanya.
I punch him twice until he steps back.
"Tell me who are you?!" I said while breathing out like him. Pareho kameng naghahabol ng hininga dahil sa ginawa niyang pag abante at ginawa ko namang pagsalag ng gamit niyang espada.
Mabilis akong nakailag ng muli siyang sumugod sa akin. Mabilis ko siyng sinipa na naging hudyat ng muli niyang paglayo sa akin. Mahina ang isang ito.
"Sana ginawa mo iyan ng medyo gabi naman di ba? Look I am just eating down stairs at inabala mo ako. Tell me now bago pa ako maburyo. Who are you? Sasabihin mo o hindi ka na aabutan ng paglubog ng araw?" I thought aambahan niya muli ako ngunit bigla niya hinagis sa aking harap ang isang blangkong Card.
My eyes widened because of it.
"Y-you?" nagulat akong muli ng paliparin niya ang espada sa aking gawi kaya mabilis ko itong inilagan. Nagmadali siyang tumakbo sa veranda hanggang sa tumalon ito. Balak ko pa sana siyang sundan ngunit huli na dahil pagtingin ko roon wala na ang bakas niya.
"September!" Hingal na hingal akong napatingin sa gawi ni Roge. May hawak siyang isang matigas na bagay na mukha ipinalo niya sa pinto upang magbukas iyon.
Lumapit ako upang pulutin ang Card na iyon. Why I have a sudden feeling that this card is involve with the other one?