**
I'm slowly being drowned in the sweetness of this candy.
Captured by its flavor, the inviting taste of bliss…
Little by little, I am being taken away from reality.
Stuck inside the world of confusion and sugar rush.
I'm stuck inside this addicting prison.
I don't ever wanna escape from this feeling..
I'm falling in love.. with my own enemy..
Falling in love with this "Trap"
Trapped in a Candy
by: Irish Wendy :)
The Fifteenth Chapter (15)
I went to school unwillingly. Ilang araw na rin akong walang gana sa kahit anumang bagay.
Walang ganang kumain, pumasok, matulog, kahit magsalita.
Pero I still have to go to school kahit na napipilitan lang ako.
Patuloy pa rin akong binu-bully nila Ley at Rona. As if I care anymore. Wala na ‘kong pakialam kahit saktan pa nila ako. Wala na ‘kong nararamdaman. Wala nang mas sasakit sa ginawa sa’kin ni Jump.
Ley: Ano ba!? Bakit hindi ka na gumaganti!? You're soo boring!
Fammie: . . .
Rona: Nakakaasar! Iba na ang feeling kapag binu-bully ka ngayon. Parang nakakatamad na!
Fammie: . . .
Trisha: K-Kung tinatamad na kayo, baka pwedeng iba na lang ang gawin natin??
Ley: Tara na. Nagsasayang lang tayo ng oras dito.
Umalis na sila Ley at Rona, naiwan naman si Trisha sa tabi ko.
Trisha: Uy Fam, ayos ka lang?
Pinunasan ni Trisha ng panyo ang narumihan kong mukha. Tinadtad nila kasi ng uling ang mukha ko.
Fammie: T-Thanks…
Trisha: Ano bang nangyari? Pwede mo namang sabihin sa’kin eh.
Fammie: (umiling) Salamat na lang…
Tumayo ako at umalis na ako dun.
Trisha: Fammie!!!
Lumingon ako sa kanya.
Trisha: Kung ano man ang nangyaring masama, kalimutan mo na ‘yun!!
Ngumiti ako nang pilit. Haay. Hindi naman ako naiintindihan ni Trisha eh. Wala siyang alam sa mga nangyayari sa’kin.
Nagkulong ako sa isang cubicle sa cr.
Fammie: . . .
Naaalala ko ang mga pag-aaway at pag-aasaran namin ni Jump, kung alam ko lang sana na hahantong kami sa ganito, hindi ko na dapat pinakawalan ang pagkakataon na makasama siya.
Fammie: (umiiyak)
Sobrang sakit talaga. Parang may malaking hole sa dibdib ko. Nahihirapan na akong huminga. Nahihirapan na akong magpatuloy sa araw-araw... Parang may nakabara sa puso ko.
Fammie: Jump... Jump... (umiiyak)
Dalawang linggo na ang nakakaraan nung huli kong makita si Jump. Simula nun, hindi na maalis sa isip ko kung paano niya ako tinaboy, kung paano niya ‘ko pinagtulakan.. Kung paano niya pinili ang nakaraan niya kaysa sa akin.. Alam kong isa lang naman akong "Softy" para sa kanya. Isang bata na boring sa paningin niya. Isang pabigat sa buhay niya. Hindi naman siya nagkulang sa pagpapaalala eh. Bawat pagkakataon na magkasama kami, lagi niyang sinasabi sa’kin kung gaano lang siya napipilitan na bantayan ako.
Fammie: ALAM KO NAMAN ‘YUN EH.
Alam ko namang ayaw niya sa’kin..
Pero gusto ko siya eh.. may magagawa ba ‘ko...?
Naalala ko ‘yung dagat... kung saan una kong nalaman ang pangalan niya.
Naalala ko ang bagong tayong mall.. kung saan una ko siyang nakita.
Naalala ko rin ‘yung pakiramdam na nakasakay sa motor niya at nakakapit sa likod niya.
Kung paano niya ‘ko sinisigawan na may halong pag-aalala...
Kung paano niya ‘ko binabatukan na may halong pag-iingat..
Kung paano niya ‘ko pinoprotektahan at kung paano niya rin ako pinababayaan..
Naging sobrang saya ko nung makilala ko siya.
Fammie: Jump... (umiiyak)
???: Hoy, Fammie! Tumigil ka na nga sa kaka-ungol mo diyan!!
Alam kong nanggaling kay Charm ‘yung boses, hindi na lang ako sumagot.
Fammie: . .
Charm: Kalimutan mo na kasi ‘yung bastard na ‘yun! ‘Di ba ikaw na rin ang nagsabi na naiirita ka sa kanya!?
Fammie: . . .
Charm: FAMMIE!!!
Pagkasigaw niya nun sinipa niya nang malakas ‘yung pinto at bumukas.
Magkaharap na kami ngayon.
Charm: Fammie... Lahat kami nag-aalala para sa’yo.
Fammie: . . .
Tumayo ako at umalis na ako dun sa cr.
Charm: Kung hindi ko pa sisirain ‘yung pinto, hindi ka pa ata aalis…
**
Sumakay ako sa LRT. Balak ko sanang puntahan ‘yung dagat.
Nakatayo ako sa gitna at nakakapit sa handle. Marami ring tao at nagsisiksikan. Bumukas na ‘yung pintuan para sa susunod na istasyon at nagdagsaan na naman ang mga tao papasok.
Fammie: . . .
???: Excuse me
Fammie: Aww!!
Biglang may nakabangga sa’kin. Pagtingin ko, isang matangkad na lalake na naka-cap. Natatakpan ng cap ‘yung mukha niya, napansin ko namang parang nakangiti siya habang palayo na siya sa’kin. Sinundan ko siya ng tingin, pumunta siya dun sa may gilid at sumandal sa wall.
Ang rude naman nito. At bakit siya nakangiti? Siguro isang pervert na naman..
Fammie: . . .
Biglang gumeway-geway ‘yung train at naalog naman ang mga nasa loob, buti nakakapit ako dahil muntik na talaga akong mabuwal!
Napatingin naman ako dun sa lalake kanina. Napansin kong natatawa ata siya sa’kin.
Fammie: =O__O= (nag-blush)
B-Bakit siya nakatingin sa’kin?? Ang weird niya! P-Pero in fairness.. maganda ang pangangatawan niya. Straight ang posture niya at ang cool niya ring tignan. Saan ko nga ba nakita ang ganyang tindig..?
Hmm.. Think Fammie, think.. think...
Bumukas na ulit ‘yung pintuan para sa susunod na istasyon, nakita kong palabas na ‘yung guy. At nung dumaan siya sa’kin, bigla niya ‘kong hinampas sa likod. What!? Tinaas niya nang saglit ‘yung dulo ng cap niya na para bang nag-gesture ng "bye". Then nakalabas na nga siya.
At talaga namang nagulat ako at nahulog ‘yung panga ko sa sahig.
Fammie: OHMYGOSH!! JUMP!!!
Patakbo na sana ako palabas pero nahirapan ako dahil siksikan nga ang mga tao.
Fammie: Jump! Jump!
Nasa tapat pa rin siya ng tren at lumingon sa’kin, naka-stay lang siya dun at naka-smirk.
Fammie: Juuummmppp!!!
Just like that at nakaalis na nga ang sinasakyan kong tren. Hindi ako makapaniwala.
...
I saw him..
I saw him..
I saw him..
And I just missed him!!! Dehmn!!
Nakarating na rin ako dun sa dagat. Umupo lang ako sa buhangin at pinagmasdan ko ang paglubog ng araw.
Hindi ako sigurado kung ilusyon lang ba ‘yung nangyari kanina o totoo.
Minsan kasi nababanggit sa’kin ni Charm, nakikita ko raw nang kunwarian si Jump paminsan-minsan. Pero earlier was different. Parang totoo talaga eh.
‘Yung paghampas niya sa likod ko at pag-smirk niya. Si Jump lang talaga ‘yung makakagawa ng ganun eh..
Pero I have to admit ha, he looks damn HOT with a cap! > 3<
Humiga na ako dun sa buhangin at nakatulog ako..
Oh please.. let me dream of him again..
**
Napanaginipan ko kung paano ko hinulaan ang pangalan niya sa lugar na ‘to.
Ang dami ko noong pinagsasasabi pati pangalan ng babae binanggit ko na, ‘yun pala "Jump" ang pangalan niya!
Even though I am sleeping, napangiti ako.
Fammie: Jump…
???: Yes..?
Napadilat ako at nagising ako bigla.
Fammie: J-Jump!?!?
Nakita ko siya sa tapat ko. Bumangon at nakaupo ako sa buhangin.
Siya nga talaga ‘yung nakita ko sa LRT!! Suot niya pa rin ‘yung blue na cap niya. Lumapit siya sa’kin at nag-kneel siya sa isang tuhod sa harap ko.
Fuck! He's now right in front of my face! Hindi ako makapaniwala!
I missed his gorgeous and sexy face soo much!! Ganun pa rin, hindi pa rin nagbabago.
Or wait, parang he got hotter pa nga eh! Hindi ako sure pero parang nag-nosebleed ata ako.
Fammie: *A* (stares)
Jump: (smirks) I missed you so much, Softy.
Then ginulo niya ‘yung buhok ko.
Fammie: *A* (speechless pa rin)
Jump: I need you to come alone this Friday, sa Jupiter's. Magkita tayo dun.
Fammie: P-Pero.. paano ang mga nagbabantay sa’kin??
Jump: Gawan mo ng paraan. Basta kailangan mag-isa ka lang sa Friday.
Fammie: Okay. Pero saan ba ‘yang Jupiter's na ‘yan??
Ngumiti ulit siya then tumayo na siya, tumayo rin naman ako.
Jump: Ipagtanong mo na lang kung saan ‘yun. Okay? I have to go now.
Then after that bigla na lang siyang umalis.
Fammie: T-Teka!! Jump!!!
Malayo na siya pero narinig ko siyang sumigaw.
Jump: Sa Friday na lang tayo mag-usap nang maayos! Magkita na lang tayo!!
Tumango ako at tuluyan na nga siyang nakaalis.
Hindi ko naman mapigilang mapangiti. ‘Yung ngiti na hanggang tenga.
Kyaaaa~!!! Magde-date kami this Friday ni Jump!!!!! Hoooraaaaayy~!!!
Kung sinabihan niya ‘kong dapat mag-isa lang ako, ibig sabihin may meaning behind dun!!
Then bigla naman akong nagsasasayaw na parang baliw dito sa may dagat. Wieee!
Super saya ko talaga!
I can't wait till Friday! ^o^
Just like that, and the earlier lifeless me has now become the lively me!
Ganun kalakas ang impact sa’kin ng Jump na ‘yan. :)
Tama. At aaminin ko na sa kanya ‘yun sa Friday..
Aaminin ko na sa kanya ang tunay na nararamdaman ko para sa kanya..
This Friday, when I meet him..
.
.
I'll tell him that I love him.
xx
SEE YOU NEXT CHAPTER.