ADAM REIGO P.O.V
Pagbukas ko pang ang pintuan ng bahay dala ang manga na kanyang pinabili, ay parang nakaramdam ako ng paglakas ng tibok ng puso ko dahil halos hindi ko maramdaman ang kanyang presinsiya sa buong sulok ng bahay. Naglakad ako papunta sa sofa at nilagay sa ibabaw ng lamesa ang dala ko bago hubadin ang coat ko at isampay sa sofa at naglakad na paakyat ng hagdan sa paglalakad ko palang paakyat parang kinakabahan na ako, alam kung tulog ito sa kwarto at mukang hindi na naman ako naghintay sa pag uwi ko, napailing na lang ako hanggang sa makaabut ako sa mismong kwarto naming dalawa.
Binuksan ko ang pintuan at bumungad saakin ang malinis na kama at walang kalat, naglakad ako papasok at pumunta sa walk in closet upang tingnan siya duon pero wala akong nakita ni anino man lang niya kaya naman dali dali ko ring binuksan ang pintuan ng banyo at ng makita kong wala siya ay napa higpit ang hawak ko sa pintuan, damn saan siya nag punta, tumakbo ako palabas ng kwarto at pumunta sa hagdanan at di ako nag dalawang isip na tumalon maka abot lang sa kusina upang ting nan kung nandon siya, lumanding ako ng maayus at nakatayo parin pagtalon ko sa baba ng walang kahirap hirap, agad akong naglakad sa kusina at pag dating ko doon ay parang sumiklab ang galit ko ng wala akong naabutan.
"DAMN, WIFE WHERE ARE YOU? DON'T HIDE FROM ME IT'S NOT FUNNY ANYMORE!" Buong lakas kong sigaw habang palabas ng kusina hanggang sa maka abut ako sa living room ng mansion at wala akong nakuhang sagot, ginawa na niya akong pagtaguan noon at isang rinig palang niya sa sigaw ko ay agad itung lalabas pero iba ngayon dahil parang wala siya sa loob ng bahay.
"WIFE COME OUT NOW, I ALREADY BUY YOUR MANGO, SO PLEASE DON'T MAKE ME WORRIED!" Sigaw ko pa at tumulo ang isang luha sa mata ko dahil sa takot na mawala siya sakin, iba ang kabang naramdaman ko ngayon, napasabunot na lang ako sa sarili kong buhok dahil sa frustration, hindi pweding mawala sakin ang babaing tinago ko ng sampung taon upang walang maka kita sa kanya at mahumaling sa ganda niya, dapat ako lang ang pweding pagmasadan siya.
Mabibigat ang yapak kung naglakad ulit paounta sa taas upang pumunta sa isang room kung saan naruruon ang mga computer at kubg saan naka connect ang lahat ng CCTV dito sa loob man o labas nv bahay. Pabalibag kung binuksan ang bintuan ng computer room at dali daling tiningnan ang mga monitor na lahat naka bukas, binalik ko ito sa oras kanina kung paano ko siya iniwan hanggang sa makabalik ako sa loob ng bahay.
Ilang oras ng umalis ako ng bahay ay nagising ito sa pagkalatulog at pumunta sa banyo, hinubad niya lahat ng kanyang saplot sa katawan at kitang kita ko ang kanyang kabuuhan, pero wala ang paningin ko duon kundi aalamin kong saan siya nag punta, pagkatapos niyang maligo lumabas ito ng naka hubad at basa pa ang katawan kitang kita ko ang makinis at mupupulang dibdib niya at ang kanyang private part, pumasok ito sa walk in closet at kumuha ng susuotin, naka pajama at T-shirt lang ito bago umupo sa kama at nag dry ng buhok gamit ang kanyang hair dryer. Ng matuyo ang kanyang buhok ay agad niya itong tinali ng ponytail at may kinuha sa isang drawer.
Pagbukas niya ng drawer ay nakita ko g may kinuha siyang isang notebook na pink, at na upo ulit sa kama at parang may sinusulat ito duon na diko mabasa dahil masyado malayo sa camera ng cctv, ilang oras siyang nag sulat bago ibalik iyun sa drawer at lumabas, paglabas niya sa hallway ay naglakad ito pababa, napangiti ako ng makita ko itong tumatalon talon pababa ng hagdan, at mukang kuma kanta pa.
Nang makababa ito ay umupo pa ito sa sofa habang ang kanyang mukha ay naka busangot, mukang bagot na bagut na ito, at ang naka pag pabilis ng puso ko ay nang makita ko itung tumayo at binuksan ang pintuan, napakuyom ang kamay ko dahil sa paglabas niya.
Sinarado niya ang pintuan ng maayos at biglang naglakad palabas ng subdivision habang tumitingin sa paligid na may manghang expression. Hanggang sa mawala na ang kanyang anino sa camera kaya hindi ko ma iwasang suntukin ang monitor, ang akala ko hindi niya maiisip na lumabas ng subdivision pero nag kamali ako damn it.
lumabas ako ng computer room at kinuha ang cellphone ko sa bulsa ng slacks ko bago i dial ang number ng mga kaibigan ko.
"Atticus, I need your presence in my house right now, tell the others too." sabi ko ng deritso pagka sagut niya sa tawag ko.
"Bro, dipa tapos ang problema ko sa ipapakasal sakin ng parents ko, tapos papapuntahin mo pa ako jan, diba ayaw mong umapak kami sa mala mansion mong bahay para di namin makita ang asawa mo na akala mo naman aagawin namin." Sabi niya sa kabilang linya pero hindi ko ito pinansin.
"Hurry up, I need help." Sabi ko habang nag lalakad papunta sa office ko dito sa bahay.
"Wow, did I just heard that? isang Adam Reigo Ashford ay humingi ng tulung samin?" Natatawang sagot niya hanngang sa mabuksan ko ang office ko at pumasok ako doon.
"If you'll gonna say nonsense things then I don't need your help." Malamig kong sabi sa kanya at aakmang ibababa na ang tawag ay bigla itung sumigaw sa kabilang linya.
"Wait bro! I'm just kidding we'll be there in a minute." Sabi niya at binaba na ang tawag, umopo naman ako sa swivel chair ko at pinatung sa table ang cellphone ko bago hawakan ang nuo ko dahil sa malaking problema pag nawala siya sakin, hindi ko ata kakayaning mawala siya sakin damn napa kuyom na lang ang kamao ko sa na isip na hindi kuna siya mahahanap pa baka ikamatay ko pag nangyari ang lahat ng iyun I can't bare it.
Nasa ganung posisyon ako ng biglang bumukas ang pintuan at sabay sabay na pumasok ang mga kaibigan ko dahil sa ingay nila alam kung sila iyun.
"Bro, nasaan ang asawa mo bakit diko nakita sa loob ng mansion mo wag mong sabihin na kinandado mo ang pintuan ng kwarto niyo para lang di namin siya makita?" Rinig kung tanong ni Atticus pero nanatiling nakapikit at nasa nuo ko ang kamay ko habang naka yuko at naka patung sa table ang dalawang siko ko habang naka hawak sa nuo ko.
"Oo nga bro, at bakit wala akong maramdamang ibang prensinsiya sa loob ng pamamahay mo? saan mo dinala ang asawa mo?" Tanung ni Maximus, alam kung naka upo na silang lahat sa sofa ng aking office.
"Hindi na kayo nasanay sa isang iyan, umasa pa kayong makikita niyo ang pinaka iingatan niyang mahal na asawa." Sabat ni Knight.
"Tumigil ka nga jan knight, makikita din natin ang asawa niya, sa tingin mo makaka apak tayo sa loob ng mansion niya kung di natin makikita asawa niya? baka pinag timpla tayo ng juice non." Alexander said.
Umangat ako ng tingin at sabay sabay silang napa tingin sakin, nanatiling malamig ang mata kong naka tingin sa kanila.
"Bro, what happened to your eyes did you just cry?" Knight suddenly ask.
"Help me." Nang lumabas iyun sa bibig ko ay biglang tumulo ang luha sa mata ko ito ang ka una unahang nakita nilang umiyak ako sa harapan nila dahil noon ni minsan hindi nila nakitang umiyak ako, laging malamig ang pakikitungo ko sa iba. Nakita kung sabay sabay silang tumayo at lumapit sa harapan ng table ko.
"Bro, we can help just spell it." Atticus seriously said.
"Did someone kidnapped your wife?" Knight ask.
"I'll hunt them, who kidnapped your wife? tell me." Maximus coldly said.
"My gun is ready to shot tell us who mess up with you." Alexander said, napangiti ako dahil kahit malamig pakikitungo ko sa kanila handa parin silang lumaban para sakin.
"My wife, leave our house and now she's missing I don't know what would I do, I'm going insane she's only my everything I can give up everything just for her, please help me to find my wife." I said weakly.
"OPERATION SEARCH FOR ADAM'S MISSING WIFE!" Biglang sigaw ni Knight kaya nabatukan naman ito ni Maximus.
"Papano mo hahanapin kung hindi natin alam kung anong mukha ng asawa niya? are you stupid?" Maximus sarcastically said kaya napa kamot naman ng ulo su Knight.
"Oo nga, Bro kahit ngayon lang ipakita mo samin kung anong mukha ng asawa mo para mahanap namin siya." Alexander said. Binuksan ko naman naman ang maliit na drawer sa table ko at kinuha ang album na kinalalagyan ng mga larawan ng asawa ko at tsaka mo binigay sa kanila pinagaagawan naman nila ito kaya malamig akong nagsalita.
"Damn it pag nasira ang album na iyan sisiguraduhin kong masisira din ang buong buhay niyong lahat." Malamig kong sabi kaya sabay sabay nilang nabitawan ang album kaya sumama ang aura ko. Sabay sabay naman silang tumingin sakin at tinaas ang kamay habang nag peace sign. Tatayo na sana ako ng bigla silang nag sitakbuhan palabas at nakita kong pinulupot ni Alexander ang album. Saa paglabas nila ay duon ko lang napagtanto na dala nila ang album kung saan naduduon ang ibang larawan ng babaing mahal ko.
Dali dali akong tumakbo palabas ng opisina ko sa bahaay at sumigaw ng malakas.
"Mother fuckers! Give that album back to me!" Sigaw ko.
"Damn it alex bakit mo dinala yan, talagang gusto mong mamatay tayung lahat?!" Rinig kong sigaw ni Knight.
"Nataranta lang ako kaya kinuha ko." Sagot ni Alexander.
"Damn maabutan na niya tayo."Sabi ni Maximus at nakita ko silang isa isang tumalon sa hagdanan makababa lang.
"Damn all of you! Alexander kumuha ka ng isang larawan jan at ilagay mo na lang sa sofa ang album at magkita kita na lang tayo s a headquarters, bahala na kayo basta ayaw ko pang mamatay!" Sigaw ni Atticus. Nakita ko namang kumuha ng isang larawan si Alexander sa album at hinagis niya ang album sa sofa bago sila nag silabasan sa pintuan ng bahay.
Napa buntong hininga naman ako dahil sa kagaguhan nilang lahat, Lumapit ako sa sa album na hinagis ni Alexander sa sofa at kinuha ito bago umupo at binuksan ito.
Bumungad sakin ang inosenting mukha niya habang naka ngiting kumakain ng pasta, as I'm looking at every picture of her I can't help it but to cry because of sadness and fear that I might not see her and lose her at the end.
"Oh god, please don't take her away from me, I'm not too close to you but please this just one, grant my wish, I want her back in my arms." Naluluhang hiling ko habang naka tingin sa picture.
"Hindi ko kayang mawala ka, kahit isang minuto lang ang nagdaan o oras man ay subra kitang na miss pano pa kaya kung taon ang lumipas dika bumalik sakin? baka mabaliw na ako." Huling sabi ko.