AKESHA'S POINT OF VIEW
Matapos kong isalpak sa bibig ko yung inahaler ay naka hinga na ako nang maayos. Niyaya ko na si Torrie na pumasok dahil baka pagalitan kami nung educator pag na-late kami sa first subject.
Nakahawak ako sa leeg ko habang naglalakad papasok. "Okay ka lang? Tarantado yung boylet na yun ah!" Sambit ni Torrie at tumango lang ako bilang tugon.
"Good morning linta!" Bungad ni Sasha, pagkapasok namin sa room. "Good morning papansin!" Sabat ni Torrie. Bumaling sa kaniya yung atensyon ni Sasha at akmang sasampalin siya pero pinigilan siya ni Mina.
"Sasha wag ngayon," Pigil ni Mina pero binawi ni Sasha yung kamay niya. "Mina ano ba? Sino ba sa'min ang kaibigan mo?" Inis na usal ni Sasha at napangiwi naman si Mina. "Wala akong kinakampihan, ayaw ko lang ng gulo." Seryosong sagot ni Mina.
"Edi wag kang makialam!" Sigaw ni Sasha at bahagyang napaatras si Mina dahil sa lakas ng sigaw. "S-sasha, Wag muna ngayon," Pakiusap ko, nahihirapan akong mag salita dahil ang sakit ng leeg ko.
"Wala akong pinipiling oras para gawin ang gusto kong gawin sa'yo!" Sagot niya. Hindi ko na siya pinansin at umupo nalang ako sa upuan ko. "Linta! Wag mo 'kong talikuran pag kinakausap kita!"
Yan nanaman siya sa pagtawag sa'kin nang linta!"
"Sasha kung ano man yung nagawa ko sa'yo hindi ko 'yun sinasadya, kung galit ka dahil napakapit ako sa'yo, ako na ang humihingi ng sorry sa nagawa ko." Pakiusap ko, pero tinarayan niya lang ako.
"So! Sa tingin mo mababago nang sorry mo yung tingin ko sa'yo? Sa pila palang, napansin na kita, hindi kita agad nagustuhan base sa itsura mo, at ang nakakainis pa! Walang hiyang dumikit ka pa sa'kin!" Sigaw niya! Hindi ko maintindihan kung bakit ganyan ang trato niya sa'kin, maayos akong nakikiusap sa kaniya pero hindi talaga siya mapakiusapan.
"Nag sorry na nga diba! Girl ang diyos nga nagpapatawad, ikaw pa kayang makasalanang nilalang! Ang hirap mong pakiusapan!" Sabat ni Torrie. Bahagya akong kinabahan nung humarap sa'kaniya si Sasha!
"Sinabi ko bang sumabat ka? Bakit ba ang hilig mong sumabat?!" Sigaw ni Sasha.
Kilala ko si Torrie, palaban siyang babae. Magkasalungat kaming dalawa, kung ako, kaya ko pang makiusap, siya naman ay masyadong palaban.
Elementary palang kami ay marami na siyang naka-away kaya muntikan na siyang kunin ng magulang niya sa Canada, kasi halos buwan-buwan nalang pumupunta si Mommy sa Principal's office dahil sa babaeng 'to!
"Hey Slut! Don't mess with the queen!" Sabat ni Dana habang nakaturo ang hintuturo niya kay Torrie. "Queen my ass! I don't care!" Hindi nag pa sindak si Torrie at hindi na ako nagulat 'don, kasi nasanay na ako nung elementary na lagi siyang nakikipag sparring.
"Torrie awat na, ayaw ko nang gulo." Pakiusap ko ka Torrie pero hindi niya ako pinakinggan! Torrie parang awa mo na! Hindi ka ba nag sasawa makipag-away!
"Pagbibigyan ko kayo! Sa susunod na mag init ulit 'tong ulo ko! Hindi niyo alam ang kaya 'kong gawin!" Sigaw ni Torrie at nag hiyawan ang mga kaklase namin.
"Sparring!"
"Sparring!"
"Sparring!"
Rinig kong sigaw ng mga kaklase namin. Karamihan 'don ay mga lalaki. What's wrong with these people! Tuwang-tuwa sila pag may nakikita silang nag aaway!
"Torrie tama na, Please." Pagmamakaawa ko. Naramdaman 'kong naawa sa'kin si Torrie. Nakita ko 'yon sa mukha niya. Tumango lang siya at umupo.
"Sasha let's go." Malumanay na usal ni Mina at hinawakan pa nito ang kamay ni Sasha pero binawi rin agad ni Sasha ang kamay niya at umalis na sila sa harapan namin.
"Next time iwas tayo sa gulo," Pilit ang ngiting sabi ko kay Torrie. Hindi niya ako pinansin at kinuha niya lang yung make-up niya sa bag at nag retouch.
Kinuha niya yung cellphone niya at ginamit niya yung camera ng phone para maging salamin. Hindi niya alam kung saan niya ipapatong yung cellphone niya kaya tinulungan ko na siya.
"Ako na," Nakangiting usal ko at blangko parin ang mukha niya pero wala siyang choice. Ganiyan talaga si Torrie pag wala siya sa mood, 'o di kaya kinontra ko siya sa gusto niyang gawin.  
Tinapat ko sa kaniya yung cellphone at nag simula na siya sa orasyon niya sa mukha niya. "Thank you," seryosong tugon niya pagkatapos niyang mag make-up. "Sa susunod wag mo 'kong pigilan, pag gusto kitang ipaglaban." Dadag niya.
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko basta masaya ako dahil naging kaibigan ko si Torrie. Hindi ko siya sinagot dahil hindi ko rin naman alam ang isasagot ko. 
Simula bata kami, lagi akong malapit sa mga bullies sa hindi ko alam na dahilan, kaya siya laging napupunta sa principal office kasi lagi niya akong ipinagtatanggol sa mga nambubully sa'kin. 
Umayos kami ng upo nung pumasok na yung educator sa room. Nag discuss lang ito hanggang matapos yung oras. Sunod-sunod ang pagpasok ng mga educator kaya wala kaming ginaawa kundi ang makinig.
TORRIE' POINT OF VIEW
Sabi ng iba maarte daw ako.
Puro paganda lang daw. Pero oras na makilala niyo 'ko, iba ako sa mga sabi-sabi. Oo maarte akong babae pero oras na kinalaban niyo ako o sinaktan niyo ang kaibigan ko, paa ko na ang bahalang dumapo sa mukha niyo.
Bata palang ako, tinuruan na ako ni Lolo Ambrosio ng Judo. Nasa Canada palang kaming dalawa ni Akesha ay tinuturuan niya na kami ng Judo kasi na kidnapped kami nung eight years old palang kami, kaya napagdesisyunan ni lolo na turuan kami para kaya naming lumaban kung mangyari ulit ang ganong klaseng insidente.
Nung una hindi kami pumayag dahil, ayaw na ayaw namin ang nanakit ng kapwa pero napagdesisyunan kong matuto nung grade six kaming dalawa dahil hindi ko na kayang makitang sinasaktan si Akesha kaya nung natuto ako, palagi na akong may record sa principal office. 
Nung namatay si Lolo Ambrosio, daddy ni Tito Silvester Yazoña. Ipinangako ko sa kaniya na babantayan ko si Akesha at hindi ko siya hahayaang masaktan. Ganon rin ang pangako ni Akesha kaya mas lumalim ang pagkakaibigan naming dalawa.
Nawala ako sa mood nung pinigilan ako ni Akesha kanina, dahil parang siya ang sumisira ng pangako ko kay Lolo Ambrosio. Masyado siyang mabait kaya lagi siyang na bu-bully. Hindi niya kayang lumaban kaya ako na ang lumalaban para sa kaniya. 
Lunch break na kaya niyaya ko na siyang kumain. Siya nanaman ang nag prisintang umorder kaya naiwan nanamn akong mag isa dito sa table namin. Habang nag hihintay, nag cellphone nalang ako para hindi ako mabagot kakahintay.
"Hi, pwede maki sit-in," Tumingin ako sa babaeng kumausap sa'kin at nakangiti lang siya habang hinihintay yung sagot ko. "Y-yes, dalawa lang naman kaming kakain." Sagot ko.
"Thanks, puno na kasi yung table nung mga kaibigan ko kaya wala na akong maupuan." Sabi niya at linapag na niya yung gamit niya sa lamesa. "Order lang ako," Sabi niya at tumango lang ako.
"Kain na tayo," Bumalik na si Akesha dala-dala yung tray ng pagkain namin kaya tumayo ako at tinulungan ko siya. Pagkalapag nung mga pagkain namin ay umupo na kaming dalawa.
"Uhm Akesha, pwede mamaya na tayo kumain?" Tanong ko at kunot noo naman siyang lumingon sa'kin. "P-pwede naman, pero sabi mo nagugutom ka na diba?" Tanong niya. "May naki-sit-in kasi sa'tin, hintayin nalang natin bumalik." Sagot ko. "Okay." Sagot niya. 
Ilang minuto lang ang lumipas ay naka balik na rin yung babae. "Ba't di pa kayo kumakain?" Tanong nito at linapag niya sa lamesa yung tray. "Sabi kasi ni Torrie hintayin ka daw namin bago daw kami mag simulang kumain." Sagot ni Akesha.
"Ah ganun ba? Salamat?" Sagot nung babae. "By the way mag papakilala muna ako, my name is Perrie, Perrie Palileo." Pagpapakilala ni Perrie. 
"Akesha Nim Yazoña." Pagpapakilala ni Akesha. "Ako naman si Torrie, Torrie  Xin Wilson, transferee kaming dalawa ni Akesha." Pagpapakilala ko. Palangiti si Perrie kaya nagustuhan ko agad siya. 
"Nice! Uhm welcome to Arellano international school, sana mag enjoy kayo dito." Nakangiting usal niya.  "Thank you Perrie," Sagot ni Akesha at tumango lang ako. Kakain na sana kami nung biglang tumunog yung cellphone ni Perrie.
"Excuse me," Sabi niya at kinuha niya yung cellphone niya sa bag. "Oo, mauna na kayo, mag sisimula palang akong kumain." Sabi niya sa kausap niya sa telepono. Pagkapatay niya nung tawag nilapag niya sa lamesa yung cellphone niya.
Kuminang yung mata ko nung nakita ko yung phone case niya! Shet! Bts! "Perrie army ka?" Nakangting tanong ko at ngumiti siya at tumango. "Omg! Sino bias mo?" Excited na tanong ko. "Si Jin," Masayang sagot niya. 
Tuwang-tuwa ako pag nakakakita ako ng kapwa ko army! "Nice! Worldwide handsome!" Masayang sigaw ko at naagaw ko ang mga atensyon nang mga kasama naming kumakain.
"Torrie, pinagtitinginan na nila tayo." Suway ni Akesha, hindi ko pinansin si Akesha at nakatuon lang kay Perrie yung atensyon ko. Bigla akong nag taka nung nakita ko si Perrie na palinga-linga sa paligid at nanlaki yung mga mata niya sa hindi ko malaman na dahilan at bigla siyang yumuko at kumain. 
"Perrie may problema ba?" Hindi ko siya maintindihan dahil bigla siyang sumimangot at kumain nalang. Nagkatinginan kami ni Akesha at pareho kaming nag tatakang nakatingin sa kaniya. Luminga-linga ako sa paligid at nadaanan ng mga mata ko yung lalaking naka-away ko nung nakaraan! 
Masama siyang nakatingin sa table namin, at seryoso namang nakatingin yung kasama niya. Singkit siya, mas maliit siya kumpara sa kasama niyang napakatangkad, maputi siya pero mas maputi ako at higit sa lahat naagaw yung atensyon ko nung buhok niyang kulot na parang pancit canton.
"Bilisan niyo kumain," Seryosong bulong ni Perrie habang naka-yuko parin. Sumunod sa kaniya si Akesha habang ako ay nilalabanan ang masamang tingin nung lalaking pancit canton yung buhok. 
Nakipagtitigan ako sa kaniya hanggang nabuwisit siya! Halatang naiinis na siya dahil nakayukom na yung dalawa niyang kamao. 
*Blag*
Napatingin kaming lahat nung bigla siyang nag dabog at tumayo. Napatingin ako kay Perrie na malapit nang umiyak. "Okay ka lang?" Tanong ni Akesha sa kaniya at hindi siya sinagot ni Perrie. 
"Give me your phone." Seryosong usal ni Pancit canton, habang nakatingin siya kay Perrie. Inilahad niya yung kamay niya sa harap ni Perrie. "I said! Give! Me! Your! Phone!" Sigaw ni Pancit canton at nag simula nang umiyak si Perrie. 
Kumuha ng panyo si Akesha at pinunasan ang luha ni Perrie pero kinuha 'yon ni Pancit canton at ipinampunas  niya ito sa noo niya. "Kuya nakikiusap ako, umiiyak na siya 'o" Pakiusap ni Akesha pero nginitian lang siya ni Pancit canton. 
Tumaas na ang dugo ko hanggang sa makarating na ito sa utak ko kaya tumayo na ako at binawi ang panyo ni Akesha sa lalaking 'to! "Sino ka sa tingin mo para makipagtitigan sa'kin ha!" Sigaw nito mismo sa mukha ko. Yuck! Tumalsik pa yung laway niya sa pisnge ko!
"Ew! Pwede ba?! Yung laway mo?!" Nandidiring sigaw ko. "Aray! Bitawan mo 'ko" Sigaw ko nung bigla niyang hilahin yung buhok ko palapit sa kaniya. "Hindi ko gusto yung paraan ng pagtitig mo sa'kin." Bulong niya, bigla akong kinilabutan nung dumapo sa leeg ko yung maiinit niyang hininga.
"Nice Id lace," Sabi niya at mas lalong hinila yung buhok ko kaya napasigaw ako ulit. "Kuya tama na," Pakiusap ni Akesha pero hindi siya pinansin nito. Tumingin ako kay Akesha at base sa mukha niya, ayaw niya akong palabinin kaya sinamaan ko siya ng tingin.
Binitawan ako nito at bumaling nanamn ang atensyon niya kay Perrie. "Fai!" Sigaw ni Perrie nung pwersahang inagaw sa kaniya yung cellphone niya at binasag ito sa harapan niya. Nagulat kaming dalawa ni Akeha at lumuhod naman bigla si Perrie para kunin yung basag niyang cellphone. 
Lumuhod rin si Akesha at hinagod ang likod ni Perrie dahil walang tigil parin ito sa kakaiyak. Tumingin ako kay Fai at nag tatawanan na sila nung kasama niya. Nung nakita nilang nakatingin ako sa kanila biglang sumeryoso yung mukha nung kasama niya habang si Fai naman ay masamang tumingin sa'kin. 
Nung nakatayo na sila Akesha tinulungan ko na si Perrie sa mga gamit niya at pinauna ko na silang umalis.
Nung makalayo na sila Akesha, tumingin ulit ako sa table nila Fai at tahimik silang kumakain. Nainis nanaman ako sa buhok niyang parang pancit canton kaya nakaisip ako nang kataranraduhan.
"Psst!" Pagtawag ko sa kaniya at hindi naman ako nabigo dahil naagaw ko agad yung atensyon niya. 
"Mukha kang scotch bright" Sigaw ko at tinaas ang middle finger ko sa ere at pinakyuhan siya bago umalis.